Traplopen

 Ik gok dat ze gewoon een 24uurs pijnstiller had. Gister rond kwart over 1 was ze klaar, vanmiddag rond een uur of 2 begon ze te likken. Meteen 'nee' gezegd. Nu probeert ze af en toe met de achterpoot te krabben. Slimme hond. Ze heeft geen apart gedrag. Gaat normaal zitten, normaal opstaan. Loopt normaal, staat normaal. Vrolijk koppie. Dus gok dat ze geen pijn heb. Misschien Kriebels? Weet niet hoe snel zoiets geneest? Zitten wel korstjes op, volgens mij.

Er is in de buik gesneden en er is aan zeer gevoelige inwedige structuren getrokken. Hoe kan dat geen pijn doen? 

 Geen idee. Maar waarschijnlijk niet zoveel pijn dat ze er erg last van heeft? Want ze is altijd heeeel zielig als ze de pootje verstuipt of wondje ergens heeft of even geen aandacht krijgt. En nu is ze echt gewoon een vrolijk hondje. Totaal geen teken dat ze er last van heeft. Ze heeft vandaag 2 keer proberen te likken, en 4 keer proberen te krabben. Lijkt mij dus niet dat ze Super graag eraan wilt zitten?

 Buikspieren zijn ook doorgesneden, als je een beweging maakt, waarbij je die buikspieren gebruikt.

Er komen altijd bloedingen tijdens de ok, weefsel is gekneusd, alles is bont en blauw vanbinnen. Van binnen en de huidlagen zijn gehecht.

Pijn! Veel pijn!

Honden zijn meesters in het verbergen van pijn. Wie weet door het aan de wond willen zitten, geeft ze aan dat het niet prettig is?

Na een ongeveer een week, zal de wond dicht zijn, dan gaat het pas jeuken en de hechtingen irriteren, is mijn ervaring.

"  Buikspieren zijn ook doorgesneden, als je een beweging maakt, waarbij je die buikspieren gebruikt.
 
Er komen altijd bloedingen tijdens de ok, weefsel is gekneusd, alles is bont en blauw vanbinnen. Van binnen en de huidlagen zijn gehecht.
Pijn! Veel pijn!
 
Honden zijn meesters in het verbergen van pijn. Wie weet door het aan de wond willen zitten, geeft ze aan dat het niet prettig is?
 
Na een ongeveer een week, zal de wond dicht zijn, dan gaat het pas jeuken en de hechtingen irriteren, is mijn ervaring.
  "

Suzanne en Luca

 Wel apart dat bij elk Wisse wassie ze ontzettend zielig is, en nu gewoon weer achter de katten aan wilt haha. Maar ze is altijd al een aparte hond geweest.

Ik geloof ook wel dat het geen simpele operatie is en het natuurlijk van de rel is daarbinnen. Maar er is eigenlijk niks te merken aan haar. Als ze eraan zit dan ook geen oren pkat of na een bepaalde beweging ofzo. Ze loopt gewoon en dan ineens pootje omhoog. Of ligt rustig en dan draait ze rustig dr koppie om, om rustig te likken. Niet dat knagerige drang als met dr allergieuitslag. 

 Ben het met je eens. Ons tweede bulletje is in 1999 gecastreerd en zonder pijnstilling naar huis. De ene hond laat minder snel pijn zien dan de andere, maar ze hebben die pijn wel. Dus achteraf gezien, mag je zeker zeggen dat dit wreed was.

Ik laat mij nu ook niet meer naar huis sturen zonder pijnstilling na een dergelijke operatie.

 Mijn hond heeft het ook zonder pijnstilling moeten doen. Die was toen nog zo druk dat ze de volgende ochtend al niet meer te houden was. Het was of geen pijnstilling of risico dat alles kapot ging. Keuze snel gemaakt. 

Maakte uiteindelijk nog weinig uit qua energie maar ze was in ieder geval niet meer zo ongecontroleerd. Wond is prima genezen uiteindelijk.

Ik zou haar overigens niet constant van de trap tillen enzovoort. Na een dag of 5 weer zelf laten lopen (aangelijnd).

"  Mijn hond heeft het ook zonder pijnstilling moeten doen. Die was toen nog zo druk dat ze de volgende ochtend al niet meer te houden was. Het was of geen pijnstilling of risico dat alles kapot ging. Keuze snel gemaakt. 
 
Maakte uiteindelijk nog weinig uit qua energie maar ze was in ieder geval niet meer zo ongecontroleerd. Wond is prima genezen uiteindelijk.
 
Ik zou haar overigens niet constant van de trap tillen enzovoort. Na een dag of 5 weer zelf laten lopen (aangelijnd). "

S&F.

 Ondanks dat onze hond geen pijnstilling had, was ze zo druk als wat. Met de gevolgen dat de wond openging en er een behoorlijke hoeveelheid wondvocht uit kwam. Dus geen pijnmedicatie hield haar evengoed niet rustig. Ze was überhaupt niet rustig te houden, de tweede dag sprong ze al over de rugleuning van de bank. Ze was niet te stoppen. Ik had graag gezien dat ze medicatie had gehad, waardoor ze een beetje tam was geweest.

 Ik heb haar vanmorgen voor het eerst de trap op laten lopen. Op een rustig tempo, inderdaad aan de riem. Ging gewoon goed. Ze vind het totaal niet leuk om getild te worden. Wond ziet er nog steeds rustig en dicht uit. Met 1 lange mooie korst. Gelukkig is ze binnen redelijk rustig. Ze springt niet op de bank. De da zei dat ze bench rust moest hebben, omdat ze erg druk is (ze wensde me ook ontzettend veel succes met joy rustig houden) maar ze kan gewoon niet meer de bench in. Dan huilt ze de buurt bij elkaar. Ze gaat ook niet achter de katten aan ofzo. Buiten is het wel een bom waar je op de rem moet trappen, maar tot nu toe wel redelijk onder controle te houden.