Dobby ook weer een epileptische aanval.

Zojuist liep ik met Dobby buiten voor de grote wandeling. Wij zijn late opstaan mensen, en Dobby gaat gezellig mee in dat ritme.

Ik begin aan ons standaard rondje. Dobby poept in de bosjes en we lopen verder. Ik denk "wat loop je raar". Liep hij nou raar omdat hij met zijn neus linksonder over de grond ging, of was het weer een voorbode van de aanval. Voor de zekerheid besloot ik niet de polder in te gaan. Letterlijk 50m verder snuffelt Dobby aan een molshoop op het grasveld en komt van het veld af met een hele kromme rug en hij liep ook zelf in een bochtje. Ik ben er maar bij gaan zitten, ik wist al dat dit weer een aanval was.

Ik heb Dobby laten liggen nog voor hij niet meer kon staan. Kwijlen, kwijlen, kwijlen, echt niet normaal. Of ik ben dat vergeten van de vorige keren, of deze keer was erger. Dit keer waren het vooral zijn achterpoten. Strak gestrekt, trillen. Ook de voorpoten waren recht, maar dan gekromd van de spanning. Echter kwam de voorkant sneller weer bij de les dan de achterkant.

De aanval heeft een paar minuten geduurd.

De plek was niet ideaal, langs een rustige weg, maar toch hebben er 3 auto's vlak langs gereden, en een paar fietsers. Mensen kijken wel, maar omdat ik zo rustig was stopte er niemand. Een mevrouw die een brief kwam posten vroeg wat er aan de hand was en ik heb het uitgelegd.

Dobby kwam weer overeind, maar hij heeft nog heel lang, ook thuis nog, trillende achterpoten gehad. Ik heb het gevoel dat hij nu hij wat ouder is, langzamer herstelt, maar ik kan het mis hebben. We zijn meteen weer naar huis gegaan, een lange wandeling zat er niet in.


Ik heb nog fenoral liggen, en voor deze keer geef ik hem dat een week. Normaal gesproken wacht ik gewoon af of er een volgende aanval komt, en komt er binnen 4 weken een tweede aanval dan geef ik pas fenoral.


Echter ga ik dinsdag naar een concert. Letterlijk mijn eerste concert in zo'n 7 jaar. En van iemand die maar eens in de 10 jaar in Europa een concert geeft. Dan heb ik ook zoiets van: hallo, mag ik ook eens iets leuks doen. Dus ik ga gewoon. Echter, Dobby kan lastig alleen blijven, dat geeft stress. Dat kan nog een aanval uitlokken. Daarom voor deze ene keer alvast maar fenoral gegeven.


Misschien zijn mensen het niet eens met mijn aanpak, maar sinds ik chronisch ziek ben zijn mijn uitjes per jaar op een hand te tellen. Echte speciale dingen zoals pretpark en concert is echt maar eens in de 2 jaar. En ja, dan mag ik ook een keer wat.


Qua triggers vermoed ik toch iets in relatie met de hond uit de flat die vorige week meer dan 150m ons achterna is gerend en meteen ging vechten. We kwamen die hond 2 dagen geleden weer tegen in de hal van de flat. Die hond flipte weer totaal, grauwen, snauwen... een groepje medebewoners die stond te praten schrokken zich rot. Dobby heeft een paar keer geblaft en schudde zich buiten uit. Ik denk ergens dat de stress toch iets met deze aanval te maken heeft.


Hij is niet recentelijk ontwormd, niet ontvlooid, hij heeft al 2 maanden een anti-teken en anti-vlooien band om. Qua voeding heeft hij niets anders gehad dan normaal. Hij zit tegenwoordig aan de lijn, dus de normale trigger "spanning door jagen" kan het ook niet zijn. Dan denk ik toch aan "stress door ontmoeting met hond die ons vorige week aanviel". Maar ja, dat blijft toch altijd gissen.

Hier is trouwens het lijstje wat ik bijhoudt van zijn aanvallen:

Rond 1 Augustus 2009, voor het asiel na wandeling door medewerkers. Diagnose toen oververhitting. Temperatuur rond de 23 graden.

1 Mei 2010, in het park. Temperatuur 12 graden en het goot van de regen. Niet met de bal gespeeld, maar rustig gewandeld.
6 Mei 2010, thuis na wandeling. Temperatuur 20 graden. Niet met de bal gespeeld, maar wel mijn vader buiten ontmoet. Dobby was daardoor nogal hyper.

1 Augustus 2011, terugweg van wandeling. Kort met de bal gespeeld (3x gegooid). Temperatuur rond de 19 graden.

17 September 2011, thuis na wandeling. Kort met de bal gespeeld (5 keer gegooid). Temperatuur rond 20 graden.
26 September 2011, in het bos. Niet met de bal gespeeld, maar hevig gerend achter een hond aan. Temperatuur rond 20 graden.
Zomer 2012?

24 November 2014, kort namiddag rondje. Die ochtend wild gejaagd en honderden meters gezwommen bij Nesselande. Temperatuur rond 10 graden.

22 Mei 2016, ochtend rondje, net opgestaan. 425m van huis. Temperatuur rond 17 graden, gisteren warm geweest, vannacht geonweerd. Vorige week aangevallen door buurhond, eergisteren hond weer tegengekomen in hal, veel spanning en uitvallen richting Dobby.

Voor alle geïnteresseerden, hier zie je dus dat inderdaad soms de ene aanval gevolgd wordt door een andere.

He bah, wat vervelend weer die aanval.

Maar je hebt gelijk dat je naar het concert gaat hoor.

Je kunt de aanvallen niet voorkomen door thuis te blijven en je kunt hem niet helpen....

Hopen dat de medicijnen hun werk doen en jij lekker kunt gaan genieten.

Beterschap voor Dobby

Ach Wilma toch...  Wat spijt me dat ontzettend voor Dobby en wat vreselijk dat je dat toch weer moest meemaken.

Er zat een "mooie" periode tussen, kan je dan rationeel denken, maar elke nieuwe aanval is gewoon altijd te veel en te vroeg. 

Ik hoop dat Dobby vlug hersteld en er geen nieuwe aanval volgt, niet binnenkort en eigenlijk nooit meer.

Deze keer denk ik ook dat de aanval van die hond de trigger was en dan nog de extra stress van hem weer tegen te komen. Het schoot nog door mijn hoofd toen ik desbetreffende topic las en het maakte mij zo kwaad. En dan nu de stress bij jou om die hond voortaan pogen te vermijden...

Bij alle voorgaande aanvallen is de link niet altijd zo duidelijk, als ik het zo lees. Misschien zijn het bij Dobby ook een combinatie van dingen, ik zeg maar wat, misschien had hij soms eens lage bloedsuiker, dat is ook een bekende trigger.

Dobby werd ook al vaker aangevallen, zie je enige overeenkomst (ookal zijn er weken tussen) met die momenten en de andere aanvallen?

En het is bovendien voor ons ook moeilijk te raden wat een hond nu echt als stress of spanning ervaart.

Bij Bear begin ik steeds meer richting Lyme als oorzaak te leunen (dat hoop ik ook gewoon super hard natuurlijk, misschien naïef, maarja... Ik ben nog niet klaar voor het alternatief. ) en denk ik dat de timing dat ik toen net ontwormd had, slecht toeval was. Maar anti-vlo tabletten (niet de pipetten en banden, die zijn veilig) hebben wel een waarschuwing in de bijsluiter mbt epilepsie (die worden ook echt in het bloed opgenomen), maar ik weet dat je dat niet geeft.

Veel sterkte Wilma. Hier is het nu bijna 3 weken geleden en het grijpt mij nog steeds aan. Je hond zo zien, draai het of keer het, je mag nog zo'n rationeel persoon zijn, je hart breekt altijd.

Ik ben het zeker met je eens dat je ook recht hebt op leuke dingen en dat je absoluut zonder schuldgevoel naar dat concert kan.

Voor alle zekerheid en je eigen gemoedstoestand kan je ev. altijd oppas regelen. Je mocht hem zo brengen als ik in de buurt woonde, maar misschien zou dat dan ook weer te spannend blijken voor Dobby. Zijn vertrouwende omgeving zonder vreemde honden (ookal zijn het twee superlieve goldies die hem graag welkom heten) waar hij goed kan ontspannen.

Ik duim ook mee voor jouw mannetje. 

Ik duim ook mee wilma

Wilma,

Vreselijk die onvoorspelbare aanvallen.

Deze aanvallen schijnen veel energie te kosten. Merk je dat ook aan Dobby? Honden hebben dan een hersteltijd nodig om weer op krachten te komen.

Kan me voorstellen dat je één van de weinige uitstapjes die je nog kan doen en waarnaar je toegeleefd hebt, niet af wilt zeggen. Ik hoop dat het dinsdag a.s. weer beter gaat met Dobby. Als het nodig mocht zijn, is het dan mogelijk om een oppas te regelen?

Sterkte en beterschap voor Dobby.

Ik schrik ervan, wat naar voor Dobby en jou.

Is Dobby niet op zijn gemak met je vader samen thuis?

Het valt me op dat behalve die ene aanval in november alle aanvallen in mei of in de zomer plaatsvonden en soms idd twee in korte tijd.

Die gebeurtenis met de buurhond, wie weet heeft dat meegespeeld.

Van wat ik van epileptie begrijp zou het een complex van factoren kunnen zijn wat het veroorzaakt.

Aanleg in combinatie met een heleboel andere dingen die het kunnen uitlokken.

Ik zou een (holistisch) dierenarts vragen of en welke supplementen je na een aanval het beste kan geven. Ergens las ik iets over Taurinetekort na een aanval en nog iets wat ik nu even niet meer weet, (maar je mag dit niet op eigen houtje gaan geven uiteraard)

Na een acupunctuurbehandeling kunnen honden (en mensen) ook tot rust komen. Wij hebben een tijdje geleden voor Jenna iemand hier in haar vertrouwde omgeving laten komen daarvoor.

Heb je ooit eens recent bloedonderzoek laten doen? Het kan nuttig zijn om te checken op o.a. schildklierpanel, B12 en D3 tekort. Deze tekorten kunnen neuropsychiatrische symptomen veroorzaken en tot uiting komen in toevallen. 

Verder ga ik mee in het advies van Dobry m.b.t. consulteren holistisch dierenarts.

Heel veel sterkte.

Ja hoor, dat merkte ik de eerste keer al. Er zat geen tempo meer in, terwijl meneer normaal van het Olympisch motto is: hoger sneller verder.

Deze keer wou hij juist snel verder, maar zijn achterpoten bleven nog heel lang trillen. De rest van de dag is hij na zo'n aanval heel moe, en eerlijk gezegd doen we de dag erna meestal ook nog rustig aan. Ook geen verre boswandelingen of iets dergelijks een week erna. Je merkt echt wel dat ze moeten herstellen. Deze keer bleef hij veel langer na trillen dan de vorige keren, zou leeftijd (hij wordt in Juli 8) mee gaan spelen? Ook een enge gedachte, maar goed, tegen ouder worden doe je nou eenmaal helemaal niets.

Gelukkig woont mijn vader bij mij, dus Dobby is gewoon bij mijn vader thuis dinsdag. Alleen heeft hij soms als ik weg ben alsnog de zenuwen, al is mijn vader thuis. Het enige nadeel is dat mijn vader bij een noodgeval niet naar de dierenarts kan: mijn vader kan alleen in een scootmobiel de galerij af en kan Dobby van 30 kg niet tillen. Ik zal het nummer van de dierenambulance maar klaar leggen voor de zekerheid, meer kan ik er ook niet van maken.

Ook hier is hij na een aanval erg moe, en heeft hij een dag of 2 a 3 extra honger.. en krijgt hij ook een beetje extra eten...

Wij vonden dat de 4e aanval langer duurde, dan de andere maar er zijn verschillende fases. Ik vind vooral de fase van het niet weten wie wij zijn, en dat hij niet weet waar hij is terwijl hij rusteloos in de rondte loopt erg vervelend..

De schud fase doet me niet zo veel, ik kan er naast gaan zitten en lig mijn hand op zijn flanken en hou hem op de grond, zodat hij niet door zijn poten zal zakken, hij namelijk alLPC.. Ik vertel dan het vrouwtje er is en dat het goed komt... 

al met al een raar vaag iets, die aanvallen

Toen ik in 2010 met de eerste aanval bij de dierenarts kwam zei die dat onderzoek in de meeste gevallen geen oorzaak geeft, en dat hij het daarom afraadde. Ook al omdat hij in het asiel in 2009 instortte wegens "warmte" bij een temperatuur die niet echt bijzonder was.

Ik kan me niet voorstellen dat Dobby al sinds 2009, van toen hij met 1 jaar in het asiel had al een tekort ergens aan heeft. Ik wissel bewust met voer. Aangezien ik zelf een schildklieraandoening heb zou ik daarvan de symptomen wel herkennen. Het enige vagelijk gerelateerd is de onrust en het moeilijk op gewicht blijven, maar dat was een kwestie van het juist voer vinden (vers vlees, brok én etensresten).


Ik kan me de grote aanvallen op Dobby niet echt meer herinneren qua data, maar volgens mij zat daar geen link tussen.

" Toen ik in 2010 met de eerste aanval bij de dierenarts kwam zei die dat onderzoek in de meeste gevallen geen oorzaak geeft, en dat hij het daarom afraadde. Ook al omdat hij in het asiel in 2009 instortte wegens "warmte" bij een temperatuur die niet echt bijzonder was.Ik kan me niet voorstellen dat Dobby al sinds 2009, van toen hij met 1 jaar in het asiel had al een tekort ergens aan heeft. Ik wissel bewust met voer. Aangezien ik zelf een schildklieraandoening heb zou ik daarvan de symptomen wel herkennen. Het enige vagelijk gerelateerd is de onrust en het moeilijk op gewicht blijven, maar dat was een kwestie van het juist voer vinden (vers vlees, brok én etensresten).Ik kan me de grote aanvallen op Dobby niet echt meer herinneren qua data, maar volgens mij zat daar geen link tussen. "

Wilma en Dobby

Een B12 en/of D3 tekort heeft niet zozeer met voeding te maken, maar kan dus bij de GR wel gerelateerd zijn aan een auto-immune aandoening. Aangezien schildklierfalen 1 van die aandoeningen of wellicht het gevolg is van dit soort tekorten, kan het zinvol zijn om daar eens op te testen. Ik geef het je mee. Kijk wat je er mee doet.
Ik zou het niet fijn vinden als mijn DA dit zou afraden...temeer omdat het bij mijn hond 1 van de belangrijkste veroorzakers was. Onderliggend dus door zijn autoimmune aandoening.

Oh bah Wilma, wat een domper!

Veel sterkte en een dikke knuffel voor Dobby

Klopt dat meestal geen oorzaak wordt gevonden

dus mijn arts raadde het ook af

Over de voedingsstoffen als de voedingsopname niet goed is kan het kunnen er wel te korten zijn natuurlijk

Bij jeff is de epilepsie redelijk  goed onder controle met chinese kruiden

(en acupunctuur zolang hij niet op "de rails" zit)

Het blijft bij voorbodes hier en daar ,maar de aanval zet niet door.

de voorbodes zijn ook veel minder vaak en korter

Ik vind het wel fijn dat mijn da op zijn chinees diagnose stelt

(dus via de energie banen en slijmvliezen)

 ivm dus ook het functioneren van de organen en stress ect  wordt opgemerkt

de behandeling wordt aangepast op het  totaalbeeld van de hond

Jeff heeft echt enorm lage energie en veel stress na een aanval

(bij een flinke aanval kan dat maanden duren voor hij weer op de rails is)

Zolang dat niet gereguleerd is heeft hij heel vaak voorbodes   en lang achter elkaar en gromt hij vaak naar waldo om niks,zondert zich af

Er komt een moment dat hij wel reguliere medicatie moet (ivm jeff ouderdoms epilepsie heeft)

Maar de afgelopen 2 jaar  heeft hij geen aanvallen meer gehad.

en de voorbodes zijn nog geen 5% vergeleken bij daarvoor

Jeff gaat niet out maar gaat  zijn achterpoot serieus aanvallen 

Het begint met een schuddend achterpootje..waar hij wat afwezig naar kijkt en onrust daarvoor.

Ik snap overigens heel goed dat je als je zo weinig voor jezelf kan doen dat je je uitje door  wil laten gaan

Zou leuk zijn als je iemand had die een oogje op dobby kan houden die avond

maar ik snap ook dat je hem een fenoral hebt gegeven

Maar werkt dat dan ook preventief?Dus om die 2e aanval te voorkomen?

ps mijn da is de beste met chinese kruiden in nederland

volgens zowel tannetje koning als caspar broekman

er is ook een bachbloesem trouwens die goede invloed heeft op epilepsie (als je wil weten welke stuur je maar een pb..ik moet het even opzoeken)

 Ik denk niet dat een da het zomaar afraad maar naar het complete plaatje kijkt  en weet of een uitslag realistisch te verwachten valt

Mij werd het ook afgeraden ivm  alles wijst op ouderdoms epilepsie en fysiek  op zijn.Dus hij heeft meer onderhoud nodig en is snel uit balans

Jeff is 12 met 7 tropenjaren in spanje als hele allergische hond en met chronische asiel stress

Voor jou hond of dobby is dat  beeld waarschijnlijk heel anders..

"Maar werkt dat dan ook preventief?Dus om die 2e aanval te voorkomen?"

Roos,Jeff en Waldo

Jazeker! Het wordt ook gegeven om clustering te doorbreken. Daarom heeft de dierenarts me ook een voorraad gegeven, zodat ik het altijd in huis heb.

Hij moet dan een weekje een lage dosis tabletjes hebben en dan wordt in ieder geval voorkomen dat de ene aanval de andere uitlokt.

" Jazeker! Het wordt ook gegeven om clustering te doorbreken. Daarom heeft de dierenarts me ook een voorraad gegeven, zodat ik het altijd in huis heb.
Hij moet dan een weekje een lage dosis tabletjes hebben en dan wordt in ieder geval voorkomen dat de ene aanval de andere uitlokt. "

Wilma en Dobby

 Ik gebruik het nog niet voor jeff dus vandaar mijn vraag..

da heeft me gezegd dat als ik het wil ik het nu al kan aanschaffen en gebruiken als het te erg wordt.

Maar hij is weer op de rails dus nog niet gedaan

Da's fijn dus dat het aanval kan helpen voorkomen..al zou ik zelf wel voor back up zorgen (ik heb meerdere vaste  mensen die op de honden passen dus heb makkelijk praten)

Zelfs als dobby een aanval krijgt is het maar de vraag of een vreemde dezelfde invloed heeft als jij tijdens en vlak na de aanval

maar ze kunnen wel bellen in nood

Jeff zou een vreemde zeker gebeten hebben bv..hij staat strak tijdens een aanval en is Jaws naar zijn poot..en ook naar een verkeerd doende vreemde

Je weet hoe zijn aanvallen zijn

aan jou om in te schatten wat wijsheid is

of dat je hem een afdoende veilige ruimte kan bieden als er iets is

Dat alleen zijn hem meer stress geeft(begrijp ik uit je woorden) zou ik zeker serieus nemen.

he jakkes wat vervelend,hopelijk hersteld dobby snel

"  Ik denk niet dat een da het zomaar afraad maar naar het complete plaatje kijkt  en weet of een uitslag realistisch te verwachten valt
Mij werd het ook afgeraden ivm  alles wijst op ouderdoms epilepsie en fysiek  op zijn.Dus hij heeft meer onderhoud nodig en is snel uit balans
Jeff is 12 met 7 tropenjaren in spanje als hele allergische hond en met chronische asiel stress
Voor jou hond of dobby is dat  beeld waarschijnlijk heel anders..
 
 
  "

Roos,Jeff en Waldo

Er kunnen juist ook onderliggende factoren gemist worden, die toevallen veroorzaken (o.a. schildklier, lever, nieren, diabetes etc). Dat is wat ik vooral aan wil geven. Epilepsie is een term op zich, waarvan vele onderliggende factoren debet zijn en toevallen kunnen veroorzaken. Wel of geen bloedonderzoek, gelukkig zijn er dan toch nog veel dierenartsen en vooral ook experts binnen hun vakgebied die het wel doen en adviseren plus andere aanvullende onderzoeken. http://www.canine-epilepsy.com/Lowthyroid.html

ABERRANT BEHAVIOR AND THYROID DYSFUNCTION

Zeker bij de golden niet onbelangrijk, omdat juist schildklierafwijkingen veel voorkomen en daardoor verkeerde conventionele behandeling kan worden ingezet. Plus het feit dat vaak de genoemde deficiënties debet kunnen zijn in geval van de golden.

Als ik lees dat een Dobby aan de Phenoral zit, zonder vooraf bekende startwaardes, dan zou ik dat zelfs zeer zorgelijk vinden was dit mijn hond. Omdat de medicatie wel opvolging van bloedonderzoek vraagt i.v.m. bijstellen van dosering. http://www.mcvoordieren.nl/fenobarbital

 Ik ga dit op een ander moment even lezen..moet zo naar mijn nestje

Ik heb geen idee..ik heb het afgewimpeld...

indien nodig kan ik bij jeff al ingrijpen in het voorstadium 

bloedonderzoek wilde hij wel

Jij liep/loopt toch ook bij en holist arts?

of heb ik dat verkeerd begrepen of is het voor iets anders?

Tja, ik heb zelf al sinds 1998 een schildklierprobleem. Ik heb zowel te snel gehad als te langzaam. Ik heb zo'n vermoeden dat ik juist dát wel zou herkennen haha.

Overigens heb ik er wel eens naar gevraagd bij de dierenarts, omdat hij zo onrustig is, en niet zo makkelijk aan komt. Maar de dierenarts zei dat hyperthyreoidie bij honden eigenlijk bijna niet voor komt. Zeker niet bij een hond van destijds 1 jaar, omdat hyper bij een hond voornamelijk komt door een tumor, en die vormen voornamelijk op leeftijd.

Wilma; wat erg dat Dobby weer een aanval heeft gehad. Ik ken zelf niks van epilepsie, maar het lijkt me heel akelig zo'n aanval te zien. handig dat je een boekje bijhoudt. geeft wat houvast.

Wens je een rustiger periode toe.

Triggers zijn er, maar je kunt ze niet allemaal voorkomen....:-(

En wat betreft je uitstap; je hoeft je niet te verantwoorden. Jij mag ook buitenkomen en voor jezelf zorgen he!

Dobby is in goede handen bij jou. Snap dat je nu medicatie geeft. Ik zou dat ook doen.

Niet te hard voor jezelf!

Wat schrikken voor jullie beide.

Ik weet niets van epilepsie, maar zou wel denken dat de aanval en de ontmoeting met de buurhond zeker een rol gespeelt heeft.

Dat gaat je niet in je koude kleren zitten.

Het lijkt dat het het meest gebeurd, op inspanning/ opwinding en temperatuur.

Duimen dat het bij die ene aanval blijft!

" Tja, ik heb zelf al sinds 1998 een schildklierprobleem. Ik heb zowel te snel gehad als te langzaam. Ik heb zo'n vermoeden dat ik juist dát wel zou herkennen haha. Overigens heb ik er wel eens naar gevraagd bij de dierenarts, omdat hij zo onrustig is, en niet zo makkelijk aan komt. Maar de dierenarts zei dat hyperthyreoidie bij honden eigenlijk bijna niet voor komt. Zeker niet bij een hond van destijds 1 jaar, omdat hyper bij een hond voornamelijk komt door een tumor, en die vormen voornamelijk op leeftijd. "

Wilma en Dobby

Ha, ik kan je uit betrouwbare bron vermelden dat hyperthyreoïdie bij honden op rauwe voeding wel zeer regelmatig voorkomt. En dat kan dan voedingsgerelateerd zijn (bepaalde KVV's). Heb daar door de jaren heen op mijn forum diverse gevallen van meegemaakt. Dus het komt wel degelijk voor en juist bij honden die al gevoelig zijn op de stofwisseling. Net zoals het wel degelijk voorkomt bij mensen. Voor de rest moet je zelf bepalen wat je doet qua onderzoeken. Heb er genoeg info over gegeven. Ik geef het je enkel mee. 

Ik duim mee wilma hopelijk gaat het nu terug wat beter

Hopelijk met Dobby alles goed? Is hij al hersteld?

Wilma wat een grote schrik, ging toch goed de laatste tijd, ja het blijft gissen waardoor het ontstaan is Wilma, snel beterschap met je lieverd.

"  Ik ga dit op een ander moment even lezen..moet zo naar mijn nestje
Ik heb geen idee..ik heb het afgewimpeld...
indien nodig kan ik bij jeff al ingrijpen in het voorstadium 
bloedonderzoek wilde hij wel
 
Jij liep/loopt toch ook bij en holist arts?
of heb ik dat verkeerd begrepen of is het voor iets anders? "

Roos,Jeff en Waldo

Mijn honden werden/worden zonder meer niet zomaar conventioneel behandeld. Het behandelen op enkel symptoomuiting met middelen die bijdragen aan afbraak in plaats van opbouw, vind ik geen winst voor mijn dieren. Er zijn hiervoor prima alternatieve geneeswijzen die kunnen worden ingezet, al dan niet gecombineerd en die zichzelf in veel gevallen hebben bewezen. De reguliere onderzoeken echter, zoals o.a. bloedonderzoek, urineonderzoek, foto's, gaven wel duidelijkheid op vermoedens van en konden altijd in het gehele holistische behandeltraject worden meegenomen. Mijn jongste hond had mogelijk een hypofyse probleem (hypofysaire insufficiëntie), wat uiteindelijk heeft geresulteerd in een acute secundaire Addison crisis en hartfalen. Zijn auto-immune aandoening heeft dit in gang gezet, waardoor hij heel zijn leven lang problemen had met een goede stofwisseling en aansturing nodig had met de juiste suppletie om de boel hormonaal nog enigszins op gang te krijgen.  

Van harte rap beter wilma

Dobby is al wat beter. Hij is weer wat actiever, maar nog niet helemaal hersteld. Ik ben gewend aan zijn normale tempo dus ik heb hem per ongeluk al twee keer tegen zijn hakken "getrapt" omdat ik verwachtte dat hij harder liep en de achterpoot dus al weg zou zijn tegen de tijd dat ik mijn voet neerzette. Maar ach, als dat het ergste is.

@Ozzy: Dobby's dieet bestaat voor misschien 1/4e uit vers vlees. Ook wisselende merken. Bovendien kreeg hij brok bij de vorige baas/ in het asiel en toen had hij waarschijnlijk toch ook een aanval.