epilepsie door omgeving

Goedenavond allemaal, Dit is misschien een wat raar verhaal, maar ik wou toch even polsen of iemand anders hier ervaring mee heeft/advies over heeft. Sinds 3 weken zijn mijn vriend en ik verhuisd vanuit Steenwijk naar den haag, samen met onze franse bulldog Stewie. Stewie is 6 jaar oud, heeft nooit last gehad van epileptie, totdat wij de 2e nacht in ons appartement in den haag sliepen. Een week daarna kreeg ze een tweede en waarschijnlijk (want 's nachts) een derde epileptische aanval. Natuurlijk zijn we naar de dierenarts gegaan, die inderdaad de diagnose epilepsie stelde en haar aan de medicijnen heeft gedaan. Vlak daarna zijn we terug gegaan naar Steenwijk om ons oude huis leeg te halen, daar hebben we een week gezeten met Stewie, die daar een week lang geen aanval meer heeft gehad. Wij waren hartstikke opgelucht natuurlijk, denkend dat de medicijnen aansloegen. Nu zijn we sinds gisteren weer terug in den haag, en jawel zowel gisteravond als vanavond een aanval.  Om een lang verhaal kort te maken, ik begin een beetje te vermoeden dan het misschien aan een omgevingsfactor ligt. Wat dat dan zou moeten zijn, geen idee, we hebben alles al bedacht maar toch lijken dingen als verf en vloer enzovoort allemaal wel wat vergezocht. Ook op internet is hier niks over te vinden. Is er iemand die hier ervaring mee heeft, of iemand bij wie nu een lichtje gaat branden? Ik begin ondertussen toch behoorlijk bezorgt te worden. Groetjes Linne

wat moeilijk zeg, van gevoel uit denk ik dat je weleens gelijk zou kunnen hebben, hebben jullie geklust in het huis, met een of materiaal waar de hond niet tegen kan oid?

 

 

Of stress van het verhuizen icm een of ander middel dat in huis gebruikt wordt.

 

Ik hoop dat er iemand komt die dit bekend voorkomt en jullie kan helpen.

 

Anders misschien het huis laten controleren door een of andere milieudienst?

Ik begrijp dat je zorgen maakt.....epilepsie is een vreselijke aandoening.

Maar eerlijk gezegd denk ik dat niet zozeer omgevingsfactoren( milieu) een rol speelt , maar wel stress; als trigger.

Het is mogelijk dat je hond al aanleg voor epilepsie had zonder dat hij dit ooit heeft laten zien.

En nu staat zijn zn wereld ineens op zijn kop: een verhuizing kan zeer stressvol zijn voor een hond want hij snapt er niks van.....

Alles is anders, ruikt anders, de vertrouwde routine en wandelingen zijn weg, een vreemd huis.....

Die weet zich geen raad! En is ws enorm van slag....

Dat kán een trigger zijn om de sluimerende epilepsie te doen opvlammen......

Dus dan is het belangrijker om ze snel mogelijk weer rust en orde en regelmaat voor hem in te bouwen en telkens dezelfde rondes lopen bv......

Dezelfde spullen en kleedjes tevoorschijn halen enz.

Daar denk ik dus veel meer aan.....

Sterkte!

Ja, wat Coby hierboven schrijft, daar dacht ik ook aan.

Dat je hondje de aanleg voor epilepsie misschien al had.

Dit is heel lastig en frustrerend.

Kijk ook eens naar de site 

http://www.epilepsiebijhonden.nl/home.htm

 

Je kan je aanmelden bij het forum (onderaan linker kolom), jezelf voorstellen om vervolgens van gedachten te wisselen en vragen te stellen.

 

Omdat je specifiek naar omgevingsfactoren vraagt, moet ik denken aan vrienden van mij, die verhuisden en vervolgens met de dag zieker werden. Overigens werden hun honden niet ziek. Brandweer en GGD in huis geweest, bleek de toegestane formaldehyde emissie in hun huis veel te hoog te liggen, komende van verlijmde hardboard platen in kasten en kast met gas- en electra meter. Deze vrienden zijn na de ontdekking van de formaldehyde moeten verhuizen.

 

Ik hoop dat jullie er snel achter komen wat de oorzaak is en dat deze verholpen kan worden.

Bedankt voor jullie reactie! 

Dobry: Ja we hebben veel geklust, gestuct, geverfd, nieuwe vloer enzovoort. Vandaar dat wij ons ook af zaten te vragen of het misschien iets in de verf is bijvoorbeeld

Coby en wanda: ook dat zou wel een oorzaak kunnen zijn, alleen heeft ons lieve hondje wel vaker in stress situaties gestaan. We zijn al een keer verhuisd bijvoorbeeld. Ook heeft ze al een keer een tijd lang onder stress gestaan vanwege een spoedoperatie aan haar maag waarna ze een week lang niet heeft kunnen eten. Ze is met ons onregelmatige leven wel redelijk gewend aan veranderende situaties, en ik moet zeggen dat ze daar altijd supergoed mee om gegaan is. Ze is gewoon niet zo stress gevoelig, zolang ze maar bij de baas is:)

Dan zou je toch het huis na moeten laten kijken denk ik, en ondertussen veel luchten en jullie met hond zoveel mogelijk in de tuin voorlopig, is het enige wat nu bij me opkomt.

 Als je waterdragende verf hebt gebruikt lijkt t me niet heel waarschijnlijk. Maar misschien de combinatie van alle geuren?

 

 

Ik volg.
Sterkte met jullie hondje!
Ben echt benieuwd als jullie er achter komen wat de oorzaak is in jullie nieuwe huis
want zo klinkt het wel dat er daar iets is wat het triggert. Zou de stoffen in verf en dat soort dingen en schoonmaakspul googlen die je daar gebruikt maar niet in het oude huis.
Toevallig Swiffer gebruikt? Plant?

Heeft de dierenarts uitgebreid bloedonderzoek gedaan om een secundaire oorzaak uit te sluiten?

 

Heb je toevallig een anti-vlo en teken tablet, zoals Bravecto, Comfortis of Nexgard toegediend?

Kort geleden gevaccineerd? Of ontwormd?

 

Stress en spanningen kunnen zeker een uitlokkende factor zijn, maar ook vele andere dingen. Het is vaak erg lastig te achterhalen wat de oorzaak is, maar het zou wel fantastisch zijn als je het te weten kan komen.

 

Hou je hond ook zo veel mogelijk onder toezicht. Slaapt hij 's nachts bij jullie of alleen? En overdag? Of gebeurt het enkel 's nachts?

Want je moet toch weten wanneer hij precies een aanval krijgt en kunnen ingrijpen (zeker DA bellen) als hij er meerdere achter elkaar krijgt of geen clusteren. Heb je een ampul diazepam meegekregen van de DA?

Na een aanval moet je hem ook eten aanbieden om zijn suikerspiegel terug op peil te krijgen, want een lage suikerspiegel kan weer een aanval triggeren.

 

Hopelijk helpt het om het appartement goed te verluchten.

Toevallig heeft mijn hond net weer een aanval gehad, de 2e sinds we in ons nieuwe huis wonen. Wij zijn van de binnenstad verhuisd naar een rustige buitenwijk en toen zijn de aanvallen minder geworden.

Hier is het lijstje van aanvallen ter illustratie:

Rond 1 Augustus 2009.
1 Mei 2010.
6 Mei 2010.
1 Augustus 2011.
17 September 2011.
26 September 2011.
24 November 2014.
22 Mei 2016.

We zijn in 2013 verhuisd, dus 2 aanvallen in 3 jaar is heel mooi vergeleken met 6 in 3 jaar. En het enige echt verschil is woonomgeving. Geen constant autoverkeer voor de deur, geen restaurantbezoekers tot midden in de nacht, geen uitgaansjeugd die roepend door de straat naar het centrum loopt enz.

Ik geloof dus echt dat omgeving een factor kan zijn. Al is er altijd een aanvullende trigger aanwezig, hier dan. Ik heb het gevoel dat de omgeving de gevoeligheid voor triggers beïnvloed.

Zal t specifiek de omgeving zijn of gewoon enorm gevoelig voor veranderingen en nieuwe onbekende situaties.

Of heeft de verhuizing veel stress gegeven voor de hond. En heeft de hond veel stress puur ivm met de nieuwe situatie nieuwe geluiden.

 

Stress is een epileptie factor.

 

Misschien ondersteunen even met bach rescue?

 

Hierbij wil ik even het volgende onder de aandacht brengen:
Stress bij de hond is een groot understatement.

Stress is geen gemoedstoestand.
Stress is daadwerkelijk een lichamelijk proces. Waarbij een heleboel stoffen vrijkomen in het lichaam op zeer korte tijd.
Maar wel veel langer nodig heeft om afgebroken en terug afgevoerd te worden.

Op onderstaande link zie je op een aantal video opnamen (onderzoek naar stress bij honden) de honden vrijwel stil liggen en toch verdubbeld de hartslag.
http://www.dogpulse.org/?page_id=70

Stress in het lichaam om het makkelijk voor te stellen te vergelijken met een tas thee.

Wanneer ik thee schenk is op een bepaald moment als ik blijf gieten de tas vol.
Als ik dan nog niet stop met gieten, zal de tas gaan overlopen.

Een glas water..... wanneer ik je dit geef en vraag om vast te houden.
ls dit 5 min vasthouden, geen enkel probleem. Zo makkelijk.
Maar wanneer ik je vraag om dit glas een halve dag of een hele dag vast te houden. Gaat dit zo zwaar worden dat je dat op een bepaald moment niet meer kan vasthouden.

Dit kan ook met stress. De spreekwoordelijke druppel....

Wat voor soort voeding krijgt de hond?

Bedankt voor alle reacties, is zeker veel om over na te denken! Ik zal mijn best doen om alle vragen zo goed mogelijk te beantwoorden! 

We hebben nu alles goed open staan (ook heerlijk weer bij:P), om alles goed door te luchten. Loesje, jouw verhaal over formaldehyde emissie bracht mij wel aan het denken. Dit appartement is redelijk oud (jaren 60), misschien dat het aan iets van bouwmatrialen of leidingen ligt, zeker het overwegen waard.

Wat betreft schoonmaakmiddelen en planten en dat soort zaken heb ik weinig andere dingen gebruikt dan dat ik normaal gebruik, en zeker niet waar Stewie bij is of kan. Ze is namelijk gek op 'eten' en onder eten verstaat ze alles wat ze in haar bekje kan stoppen... Dus het is ondertussen een automatisme om alles wat ze maar enigszins als eetbaar zou kunnen beschouwen buiten haar bereik te houden, inclusief schoonmaakmiddelen enzovoorts. 

Ze is niet recent ingeent, en ontvlooien doe ik altijd via een pipetje, hetzelfde merk heeft ze ook al eerder gehad. 

Ze krijgt al jaren vers vlees voer, wegens het eerder genoemde eetgedrag een maagoperatie gehad en sindsdien kan ze gewone hondenbrokken niet eens meer verdragen, die komen er gelijk weer uit. 

Ze is eigenlijk altijd bij mij, dit is vanaf pup af aan al zo. Ik heb het geluk dat ik haar eigenlijk altijd mee kan nemen, dus dat is een voordeel in deze situatie. Ook snachts slaapt ze bij ons in de buurt, dat ik in ieder geval kan horen als er wat gebeurt, is toch wel een fijn idee! 

Woonomgeving is ook nog wel een overweging waard, we woonden in een vrij rustige buurt met zeker s avonds weinig lawaai. Nou is het hier ook niet super druk, maar toch wel drukker en dus meer prikkels van buiten dan dat ze had. 

Wat betreft stress, tja het zou zeker kunnen. Nou ben ik gewend dat je stress bij honden altijd wel ziet, maar het zou niet de eerste keer zijn dat Stewie de uitzondering is die de regel bevestigd:P Heeft iemand ervaring met een hond die na een verhuizing epilepsie kreeg en waarbij de oorzaak echt stress was? En wat daar tegen hielp? Het helpt misschien in ieder geval met uitsluiten als het de aanvallen niet tegen gaat!

Maar vraag ik me oprecht af...

Epilepsie is een kortsluiting in de hersenen... geloven jullie daar dan niet in.

 

hier ook al 6 aanvallen, en geen medicatie vanwege andere ziektes..

we hebben wel gekeken maar geen verband gevonden, met inenting of tekenspul ect.

Jawel, maar ik zie bij mijn hond duidelijk dat hij na hele spannende dingen instort. Te hard achter een greyhound aangerend die hij niet bij kon houden... binnen 10 minuten lag hij onbeweeglijk op de grond in het bos.

Een keer losgebroken en als een idioot gaan jagen en zwemmen op watervogels die hij natuurlijk nooit te pakken kreeg... 's avonds een aanval.

En dan de lagere frequentie van aanvallen bij een rustigere omgeving. Er is iets wat bij sommige honden een aanval triggert, en ik zoek het in de hoek spanning/stress. In ieder geval voor een deel van de aanvallen.

en ik zoek het in de hoek spanning/stress.

 

deze zin snap ik wel...

 

Te hard achter een greyhound aangerend die hij niet bij kon houden...
en als een idioot gaan jagen en zwemmen op watervogels die hij natuurlijk nooit te pakken kreeg... 's avonds een aanval.

 

en hierboven staan echte honden dingen.... dise je dus niet meer goed zou moeten vinden??? Maar hij mag toch wel hond zijn??

 Jawel, ik ook. Maar er moet toch ergens een aanleiding zijn waarom die kortsluiting er telkens komt? En dat kan dan volgens mij heel willekeurig zijn.

Ook wat Eliane aanhaalt rond stress en dat process, daar ga ik helemaal in mee en daarom is het moeilijk de oorzaak exact aan te duiden.

honden zijn matuurlijk geen mensen.. maar ik heb op straat gelegen (onlangs) met een heftig epileptisch insult..paars gezien, geschud ect..

Alle onderzoeken gedaan, in mijn hoofd kunnen ze niks vinden.. wel de maatregelen mee gekregen, zoals 3 mnd geen auto rijden ect...

ik had ook geen stress, dus moet ik ermee leren leven... dat klikt makkelijker dan het is hoor!!  en ik denk dat dat ook geldt voor een hond.