dierdonorcodicil.

wat vinden jullie??

waarom wel of waarom niet..

Voor onze oudste hond heb ik het wel.

https://proefdiervrij.nl/onderwijs/dierdonorcodicil/

De theorie die er achter zit is dus wanneer een huisdier sterft het te doneren aan de universiteit. Zodat deze laatste geen proefdieren meer zou gebruiken. M.a.w. nu worden er heel wat Beagle's gefokt enkel en alleen als proefdier. Dus op 1,5 jaar oude (eigenlijk jonge) leeftijd worden die geeuthanaseerd om te kunnen ontleden en op "te leren" aangaande anatomie.

Heel eerlijk?
Het overvalt me en ligt blijkbaar emotioneel gezien moeilijk omdat ik zo onmiddellijk geen mening kan geven.

Het initiatief op zich vind ik super. Maar als ik er dan over nadenk om mijn huisdier te schenken, moet ik nu het antwoord schuldig blijven.

Het is iets waar ik meer tijd voor nodig heb om tot een besluit te kunnen komen.

Rationeel gedacht, ok doen. Maar emotioneel zit er toch nog iets in de weg.

Voor mij persoonlijk? Niet makkelijk om op 1, 2, 3 te beantwoorden.

 eigenlijk best heel goed

of ik het kan?...pff volgens mij vind ik het bij een mens makkelijker beslissen

als mijn dier een speciale ziekte had of rare doodsoorzaak  zou ik het misschien doen voor de wetenschap

Als mijn da mijn zou vragen bv een nier  van mijn hond te doneren voor een doodziek dier   voor het inslapen?

pff misschien wel ...ivm je hoopt dat een ander zijn dier het red

als mijn hond er maar niet meer door lijdt

Ik zou wel willen weten dat hoe het met het dier gaat met het donor orgaan.

Lastig onderwerp zeg..

Waar heb jij toestemming voor je gegeven op de codicil van je hond?echt alles?

Oef, lastig inderdaad. Een heel goed initiatief, dat zeker, maar toch.. zoals anderen hierboven ook al aangeven, "iets" zit er in de weg.

Ik heb Punk toen ze overleed gecremeerd. Haar as staat hier in de woonkamer. Ik moet er niet aan denken dat een deel van haar zou "ontbreken". Niet dat dat iets uit zou maken, maar gewoon, gevoelsmatig..

Punk heb ik gecremeerd en in de woonkamer staan omdat ze altijd dicht bij mij wilde zijn. Kijk ik naar mijn huidige roedeltje, dan geldt dit in ieder geval voor Cosmic en Wispa niet. Die gaan liever buiten achter de konijntjes aan, het avontuur tegemoet. Mijn idee was dan ook om hen, wanneer de dag dat ik die beslissing moet maken komt, collectief te laten cremeren en uit te laten strooien. Ze zijn niet het type hond die je in een potje in de kast moet/kunt (willen) zetten. Luuk daarentegen is wel weer echt een mama's kindje, hem zou ik waarschijnlijk ook bij me houden.

Afijn, om een lang onzinverhaal kort te maken - ik denk dat het afhankelijk is van de persoonlijkheid van de hond, hoe je ermee om gaat na het overlijden. Het eventueel wel of niet doneren van organen en "onderdelen" hangt hier misschien ook wel mee samen, ik weet het niet, ook ik zou hier dieper over na moeten denken.

Oke dan... Laat ik eerst zeggen dat het formilier nog heel lang in de la kan laten liggen!!!!

Het mogen honden zijn van alle rassen.. tot 30 kg..

dat zal vanwege de arbo richtlijnen zijn..

Onze dierenarts assistente heeft er over na gebeld.. ook omdat er staat "intact" dat is dus compleet met 4 poten ect..

Ik moet hem wel zelf brengen.. dus gek gezegd moet hij wel in kantoor tijden overlijden...

Ze hopen de regio's van ze opgehaald worden te kunnen uitbreiden in de toekomst.

kijk ik vind hem heeel erg lief... maar hij gaat echt niet in een urn op de kast.. uitstrooien op het strand zou dan mijn idee zijn.

Maar daar help ik niets en niemand mee...

En toen ik het er met de dierenarts over had vertelde zij me dat er tijdens haar opleiding geen materiaal genoeg was om praktijk lessen op een goede manier te volgen... en daar help je dan dus ook aan mee.

Oh Roos ik breng dat de complete hond weg... en die komt niet meer terug...

Hij zit voor altijd in mijn hart en ik heb dan de foto's nog.

Doneren voor de wetenschap of voor een andere zieke hond? 

Dat zijn al 2 verschillende dingen. 

Doneren voor de wetenschap in zijn algemeenheid of puur voor je ras? 

Doneren voor een andere zieke hond .... Ben zelf ook donor .... Dat zou een ja kunnen zijn

Voor de wetenschap ....

dan zullen er minder proefdieren zijn .... dat zou een ja kunnen zijn.

wetenschap eigen ras ...

als hierdoor bij bv de Ier het hart probleem opgelost wordt ... dan zou dat ook een ja kunnen zijn. 

Zou ik het ook doen? 

Doneren ja

wetenschap ... Wss wel. 

Maar een goed iets om weer eens bij stil te staan en erover na te denken.

Ik zou het niet kunnen... 

Het stukje afscheid nemen en rouwen doe ik graag op mijn tempo en mijn manier. Het idee dat zijn lichaam geen rust vindt, omdat er nog in gesneden wordt etc... Nee, dat kan ik niet. 

Heel egoïstisch, dat weet ik. Maar ík moet door met het verlies van mijn hond. En daar heb ik al moeite mee op de "gewone" manier (cremeren). 

Daarbij zouden wij qua gewicht maar 1 hondje kunnen "afgeven" voor de wetenschap, want mijn mannen hadden te zwaar geweest. Odi was 32 kg en Aiden is nu al 39 kg. 

Dus zou alleen Sascha zijn, en dat is ons prinsesje... 

Vind het wel heeeeel erg knap voor de mensen die dit wel kunnen, echt, mijn complimenten. 

Nee dat doe ik niet.

Met mij doen ze maar, als dat kan helpen, mag best, maar niet met een dier van mij.

Of mensen het wel of niet doen is natuurlijk iets heel persoonlijks...

Dat moet een ieder voor zich bedenken, als er maar over nagedacht wordt..

Veel mensen weten niet eens dat zoiets bestaat.. Ik en met mij onze dierenartsen begrijpen ook niet dat het nog niet zo bekend is..

en op deze manier wil ik daar aan bijdrage..

Overigens gaar het mij niet om het gezond maken van het ras (Australian Labradoodle), daar zou een beter fokbeleid meer effect hebben.. nu zijn ze een beetje doorgefokt.

Ik denk dat er soms niet echt goed gelezen wordt?

Het dient niet om een ander ziek dier "rechtstreeks" te genezen.

Men kweekt Beagle's als ratten en op de leeftijd van 1,5 jaar oud worden die gezonde in kooitjes gehouden beagle's in slaap gedaan.

Dit voor de studenten die dierengeneeskunde leren een constant aanbod te kunnen geven om de anatomie aan te leren (ik wou zeggen in levende lijve maar dat klopt niet helemaal)

Maar ik vind het wel een goed idee om onder de aandacht te brengen. Alvast iets om deftig over na te denken

Met mijn huidige hond zou ik het niet doen.. Met de vorige zeker wel.. Als dat betekent dat er geen honden meer gefokt en weer ingeslapen te worden... (Sowieso al bizar). Helaas wist ik er toen niet van.

Ohw daar wil ik mijn hond wel aan afstaan, ik laat ze normaal achter bij de dierenarts, zodra het hart stopt is het voor mij niets meer dan een kadaver.
Of ze nou meteen naar de verbrandingsoven gaan of gewoon nog als studie materiaal kunnen dienen maakt mij weinig uit.

Nee wet ik echt niet ongelofelijk hersens-belastend zoiets is ...

Ten eerst onze lieverds kunnen ze niet praten, en wie weet wat ze zullen over kunnen zeggen ...

En in onze mensen wereld is absoluut regel nr.1 dat wij nooit een beslissing mogen voor iemand zonder dat hij dat weet nemen ...

Waarom dan zullen wij dat kunnen voor onze lieverds welke hele leven waren ze ons meer dan 200% trouw en hebben ze ons altijd vertrouwd ...

Wat goed dat je dit onder de aandacht brengt, want eerlijk gezegd heb ik daar nog nooit aan gedacht. 

Voor mezelf heb ik er wel 1, maar moet eerlijk zeggen dat ik er voor mijn dieren nog even over na moet denken. 

Raar misschien, maar ik ga er zeker even over nadenken. 

@gijs..

Weet je dan wel of ze in een urn op de kast willen staan??

Dat hebben ze je ook niet kunnen vertellen..

 Heh ?? snap niet waarover heb je  ?

je schrijft...

Ten eerst onze lieverds kunnen ze niet praten, en wie weet wat ze zullen over kunnen zeggen ...

En in onze mensen wereld is absoluut regel nr.1 dat wij nooit een beslissing mogen voor iemand zonder dat hij dat weet nemen ...

dan bedoel je toch dat je zou moeten kunnen overleggen??

 Uch nee bedoel ik met urn  ik had kortgeleden van iemand opmerking gekregen dat i TE-lang urn op mijn kast van mijn hondje had ....maar dat waren ze laatste mijn afscheid van mijn hondje dagen ...

Later begraven in onze tuin ( eco-urn ! ) ...

was jij dat ?

Wel een heel mooi initiatief.

Maar ik zou het zelf niet kunnen.. 

Moet er nog niet aan denken, maar Daya blijft uiteindelijk hier, bij mij.. of nou ja, haar as dan. Heeft met mijn eigen gevoel te maken.

Voor onze poes heb ik een heel beeld laten maken en bij dezelfde kunstenares laat ik iets voor Daya maken.. als het eenmaal zo ver is. 

Oh nee..

oh en ik wist helemaal niet dat er een hond van je overleden is.. sorry daarvoor.

er zijn niet zoveel mogelijkheden, voor een overleden hond/kat/konijn

bij de dierenarts laten

cremeren en in een urn op de kast.

begraven in je tuin.

maar met die mogelijkheden helpen je geen dieren, en ik begreep van je dat er overlegt moest worden met die dieren..

Nee dat kan ik niet,helaas. 

Met Moh ligt dat gevoelsmatig waarschijnlijk wel iets anders als toen met Bambi... 

Bambi was zo'n stresskip en had ernstige vorm van verlatingsangst. Ik vond het al moeilijk om Bambi voor een nachtje achter te laten bij het crematorium. Ze hebben haar met doos en knuffeldier gecremeerd omdat ik niet wilde dat ze er nog aan gingen rommelen. Na haar moeilijke leven met heel veel stress vond ik dat ze nu rust verdiende en niemand mocht er nog aan zitten haha.  Bizar. 

En ook een goede vriendin van mij en vaste oppas mocht ook geen deel van haar as hebben. Ze moest compleet blijven...

 Aach geen punt snap ik je ( vergissen zich is menselijk  )

 jahh zoals ik zei die waren ze voor mij ook moeilijke dagen en ik kon urn niet zomaar begraven ...

Toen mijn Gijs kwam moest ik wel ..... je kan niet en treuren en zich met nieuwe liefde bezig tegelijk houden .... toch ?

Zo denk ik er ook over, al regel ik wel dat ze niet naar de destructie gaan maar een groepscrematie. Destructie werd vroeger veevoer van gemaakt en als je hond dan door een koe gegeten werd en jij weer melk/vlees daarvan at... Dat mag tegenwoordig niet meer, schijnt, maar ik doe dan toch een groepscrematie.

Mijn hond is meer dan 30 kg, dus hij is niet geschikt. Anders zouden ze hem mogen hebben.

Weet je of dit ook in België bestaat? Zou het wel doen maar niet zonder toestemming van mijn vriend. Onze herinneringen aan onze honden zijn onze foto's en onze honden zitten voor altijd in ons hart en in gedachten ben ik nog vaak bij mijn overleden honden.

geen idee linneke.

Ik zou het wel een fijne gedachte vinden dat mijn honden na hun overlijden andere honden heel wat leed besparen. Ik zou voor ik zo'n formulier teken wel tot in de puntjes vragen wat er met mijn hond gebeurt en wat ze met haar resten doen als deze niet meer bruikbaar zijn voor de lessen.

vragen kun je stellen op [email protected]

 Dit is voor NL.

Volgende keer eens vragen aan mijn da of het er iets van weet dat het in BE ook wordt gedaan.

 Op welke feiten is dit gebasseerd? En PETA is wmb geen betrouwbare informatiebron.