52 weeks topic: Amstaff King - op 14/02 al 1 jaar!

Dankjewel Laura!!

 Ja enorm, ik verschiet er echt elke dag nog van. Van de ene dag op de andere is het 'puppy' eraf, en is het echt een hond. Daarbij weegt hij nu al 30 kg  

Ben zo benieuwd hoe hij bv binnen een jaar zal uitzien  zalig zo een pupje van piepklein zien opgroeien in een mooie sterke hond

Hij is gewoon prachtig, je kan niet anders dan verliefd worden op deze knapperd!

Wat een super beestje Super lief op de fotos :)

en ja pups groeien veelste hard gelukkig heb je al die momenten vast kunnen leggen 

" Wat een super beestje Super lief op de fotos
en ja pups groeien veelste hard gelukkig heb je al die momenten vast kunnen leggen  "

Claudia

 ik kom niet toe met 1000 foto's van zijn geboorte tot nu

Dankjewel!! soms kan ik hem achter het behang plakken, maar het volgende moment wil ik hem weer dood knuffelen

" Hij is gewoon prachtig, je kan niet anders dan verliefd worden op deze knapperd! "

Martine

 Danku Martine!!

 Is dat soms niet gewoon met alle kiddo's ? 

Amai, het is al weer 20 dagen geleden dat ik hier nog een update plaatste...

Ondertussen toch wel weer wat gebeurd en leuke dingen gedaan. King is 1 brok hormonen tot op het punt dat het hem zelfs in de weg zit soms. Ik ga er niet over vertellen in dit topic, Als ik ergens tegenaan loop open ik hiervoor wel een ander topic waar de discussie meer op zijn plaats is

Het los wandelen gaat nog steeds super, hij komt als we roepen. zolang dit goed blijft gaan, gaan we hier ook op blijven oefenen. We doen dit elke dag en echt op een heel overzichtelijk afgelegen fietspad, we hebben hem ook constant int oog. Hij zou wel eens een jogger of fietser willen omlopen van enthousiasme. Maar dat is dan ook alles.

Op de losloopwei gaat het ook nog steeds prima! als we hem dan terug roepen komt hij wat moeilijker, maar wat wil je, zo spelen met andere honden is veel leuker  hier wordt ook heel goed opgelet, van zodra een spel geen spel meer is, komen we tussenbeide en neem ik King weer mee. Ik zou niet willen dat hij 'perongeluk' in een gevecht sukkelt terwijl hij gewoon zijn enthousiaste zelf is!

Voor de rest niet veel nieuws. hij is alweer 6 maanden en (bijna) 2 weken. Het gaat veel te snel. Hij is dan ook niet lang pup geweest. Op een losloopwei moet ik telkens van ver al roepen dat King nog maar een puppy is met zijn 6 maanden. Iedereen verschiet als ze hem zien afkomen met zijn wild kwispelende staart

en dan volgen natuurlijk de foto's:

 Ik stel u voor aan King zijn zus Nyla! een pittige dame en zo leuk om nog eens terug te zien  Hierop zie je duidelijk hoe groot King eigenlijk al is

King zijn vriend DC, het enige wat hij met DC wilt doen, is erop kruipen

Op de losloopweide in Zonhoven (holsteenbron)

 Dit lukt ook beter en beter. Zouden ze dan ooit toch eens samen kunnen slapen

 Hier heeft hij een muis in zijn muil  De kat vangt de muizen, King gaat ze daarna afpakken om ook even mee te spelen. Ik ben geen dierenbeul en probeer die arme muisjes altijd te redden. Maar op zo'n moment heeft King bananen in zijn oren en hij is natuurlijk veel sneller als ik kan lopen  Dit komt zeker 1x per week voor, dus ben het al wel gewoon ondertussen.

 Mijn baby is helemaal geen baby meer

Heerlijke foto's weer van die pretletter!

Ik ben zo benieuwd hoe hij eruit ziet als hij volgroeid is. En ook qua karakter. 

Hij heeft op die laatste foto echt zo een blik van 'wat moet je nou? '

" Heerlijke foto's weer van die pretletter!
Ik ben zo benieuwd hoe hij eruit ziet als hij volgroeid is. En ook qua karakter. 
Hij heeft op die laatste foto echt zo een blik van 'wat moet je nou? ' "

Yara

 Ik ben ook heel benieuwd hoe hij gaat worden als hij wat ouder is en helemaal uitgegroeid  Ik merk wel dat hij een heel lief karakter heeft, maar nog uitdagend en heel speels natuurlijk omdat hij nog een puppy is!

De laatste foto was een Lucky shot! ik was foto's aant nemen en ineens hoort hij een vogel ofzo, en dan kan hij echt zo alert kijken

Oh hij is z'n leukerd!!

 Dankjewel!  een deugniet met een eeuwige 'sad face' om van te smelten

King is sinds gisteren een puber van 7 maanden. Sinds hij 4,5 maand was, kreeg hij enorm veel last van zijn hormonen. Hij deed niets anders (smorgens, smiddags, savonds) als rijden op zijn dekentjes, dekentjes uit de zetel, de zetel zelf, kussens, knuffelberen, en zelfs ik werd er slachtoffer van.

We hebben het een hele tijd aangekeken, om te zien als het een overprikkeling was, stress misschien, gedragsprobleem (wat ons straf leek gezien zijn jonge leeftijd), aankomende puberteit...

In samenspraak met de dierenarts, een gedragstherapeut waar we op puppyles gingen, ervaringen van andere, ook HP leden (bedankt hiervoor want dat heeft me ook echt geholpen) hebben we hem op 6 maanden chemisch laten castreren.. Ik heb hier echt nachten over wakker gelegen. Niet weten wat het beste was om te doen. maar King leed zelf enorm onder zijn hormonaal gedrag. Ik zag in zijn ogen dat het onze King niet meer was, hij draaide helemaal door op zo'n moment. Hij moest en zou iets vinden om op te rijden. en dat was dan niet voor 10 minuten, dat ging zo een hele avond door, tot hij uitgeput neerviel en inslaap viel. Hij was met momenten héél onrustig en nerveus. nooit helemaal op zijn gemak.

Als ik alle dekentjes wegnam, richtte hij zich tot mij. Ik heb daar echt van afgezien! een grote beer van 30 kg, die tegen u op komt staan en u vast klemt. Ik liet het natuurlijk niet toe, maar het was zelfs zo dat ik op een wandeling hem moest afschudden van mijn been. gewoon niet te doen! En dit elke avond van moment ik thuis kwam, tot we gingen slapen. In de zetel zitten lukte niet meer, ik kon enkel op een stoel zitten, met 4 stoelen rond mij ter bescherming. Mijn vriend had er geen last van. en we zijn niet voor hardhandige opvoeding, stem verheffen hielp niet. Hij piepte op zo'n moment, omdat hij niet mocht waar hij toch zo'n nood aan had. Dit gedrag kwam niet over nacht hé, hebben hier zeker anderhalve maand mee gesukkeld.

Ik heb mezelf ingelezen in voor- en nadelen en dan een zeer overwogen keuze gemaakt voor een implantaat met werking van 6 maanden. Zo konden we zien welk effect het zou geven, en als het effectief zijn hormonen waren zoals we dachten.

De eerste week was er nog niet veel te merken aan hem. maar vanaf week 2 begon de 2e hel! DA had ons hiervoor gewaarschuwd dat zijn gedrag kon verergeren de eerste 4 weken. en dat hebben we geweten! niet 10x erger, maar 20x erger. Geen rust meer vinden, weglopen, mij bijten (nippen) omdat hij zijn zin niet kreeg als ik hem van me af haalde. Zelfs echt janken en piepen als hij geen dekentje vond. Na 4 weken was de rust teruggekeerd en merken we een zeer positief effect op hem! Hij heeft geen enkele keer meer proberen te rijden op mij, alle dekentjes blijven nu mooi in de zetel liggen (kussens heb ik nog niet teruggelegd), zijn dekentje in de bench blijft gewoon de hele dag en nacht op zijn plaats liggen.

Het markeren is ook gedaan, niet dat ons dat echt stoorde, maar dat valt wel op! hij kan terug puber zijn, hij is zichzelf weer en zit opnieuw goed in zijn vel. niet meer onrustig rondlopen savonds in huis, nu ligt hij rustig te kluiven op zijn dekentje als we terug komen van wandeling.

En het beste van al! hij heeft zijn zotte karakter nog steeds, hij is er zeker niet sloom van geworden. Is echt een puber en daagt ons nog elke dag uit, maar het is op een manier dat elke puber wel doet. Hij is stout maar ik wordt nu tenminste overladen met kusjes als ik in de zetel zit, in plaats van die poten in mijne nek die me vastpinnen en pijn doen.

Ik heb even gewacht met het hier in het verslag te zetten, omdat ik eerst de effecten wou zien voor ik deze ervaring met jullie wou delen! Ik voel in mijn hart dat we de juiste beslissing gemaakt hebben. En binnen een aantal maanden zien we wel wat de volgende stap gaat zijn. Ik ben me ervan bewust dat het heel vroeg is en ken ook de gevolgen ervan. Onze DA heeft ons dit niet aangepraat, wij zijn zelf voor raad langs geweest en hij heeft ons de mogelijkheden rustig uitgelegd. Zonder hierbij te pushen in 1 of andere richting.

Voor de rest is alles hetzelfde gebleven. Hij mag nog elke morgen en avond loplopen op een verlaten padje. Als er een fietser aankomt, kan ik hem goed terugroepen of blijft hij mooi staan. Andere honden tegenkomen aan de lijn blijft nog een werkpunt, maar daar zijn we aan bezig. Onze vervolgcursus begint volgende week opnieuw, dus ik ben blij dat ik opnieuw intensief begeleiding krijg voor de volgende 10 weken!

En dan nu nog wat leuke foto's van onze kolos!

 Zielig kijken heeft hij al goed onder de knie

 1 van onze vele avondwandelingen

 Eerste zwemervaring. Hij was toch niet zo op zijn gemak en was er snel terug uit  Stoere kerel hebben wij

 Zo moet ik elke morgen vertrekken naar het werk

 Oortjes worden nog altijd geplakt, tot we zien dat ze mooi blijven hangen. De kennel zei toch zeker tot een jaar te plakken, dus we volgen dat mooi op

 Zij favoriete slaappositie als niemand thuis is

 Met een ander pupje van dezelfde kennel

Ik kan t me helemaal voorstellen hoor. Fijn dat de rust weer teruggekeerd is!

Had het al gezegd maar fijn dat het king en jullie de benodigde rust geeft!

En wat zijn die foto's weer genieten. 

Het is echt zo'n knapperd.

Is het plakken van de oren voor als je met hem wilt showen, of gewoon omdat jullie het mooier vinden? 

 Wij vinden het zelf mooier. King heeft echt héél grote oren, en als die recht gaan staan is hij net een vleermuis. Het heeft ook wel iets, maar we zien ze liever hangend  Het plakken geeft nooit garantie hoor, kan zijn dat ze toch nog omhoog gaan staan.

Hij heeft er ook totaal geen last van, het doet hem zeker geen pijn en hij krabt er ook niet aan  alleen het ontsmetten vind hij minder leuk, maar hij laat zich goed doen. Nog even volhouden en dan kunnen we ermee stoppen.

en dankjewel!! zowel voor het compliment als voor de steun en ervaringen te delen!

Het is soms lastig op hp om over castreren te praten zonder een hele golf van kritiek over je heen te krijgen, maar doe gewoon in overleg met jullie dierenarts wat uiteindelijk in jullie situatie het beste past.

volgens mij heeft dat oren plakken nu totaal geen zin meer...

heeft je fokker je dit aangeraden? 

" Het is soms lastig op hp om over castreren te praten zonder een hele golf van kritiek over je heen te krijgen, maar doe gewoon in overleg met jullie dierenarts wat uiteindelijk in jullie situatie het beste past. "

Paddy's Mate (Kees)

 Ik heb lang getwijfeld het wel hierin te zetten inderdaad. Gezien de vele topics met veel kritiek. We zijn er dan ook niet onbezonnen aan begonnen, maar ben op dit moment (4 weken later) héél blij dat we de stap gezet hebben! We hebben onze King terug

 De fokker zei zeker tot 6 maanden en liefst zelfs tot 1 jaar. Ik geef zijn oortjes altijd een paar dagen 'rust', door er niets op te plakken. en dan zie ik toch dat 1tje nog wat omhoog komt. Dus had het nog even extra gevraagd en hij zei dat het nog wel goed komt als we blijven plakken. we plakken trouwens al van zijn 8 weken.

Moesten zijn oren allebei omhoog staan, ook niet erg hoor, hij blijft onze mooie jongen.

Leuke fotoos

 dankjewel Laura!

Hoe gaat het met knappe king?

Wat een enorme mooie hond zeg!

Wauw, sinds september geleden dat ik hier nog een update heb neergezet.

King is sinds gisteren 1 jaar  en wat een kerel. Zijn puberteit is nog lang niet over, maar we genieten van elk moment, zelfs de moeilijkere momentjes... Want dat hoort er nu eenmaal bij. Je kan hem vergelijken met een kleuter die alles uitprobeert, maar hij weet goed wanneer hij echt iets verkeerd heeft gedaan  

Sinds het begin van zijn puberteit (toen hij ongeveer 7 maanden was) zijn we gestopt met los wandelen met hem. Hij werd wat minder voorspelbaar en hebben ons dan gewoon een lange flexi aangeschaft waardoor hij toch nog de vrijheid krijgt, maar steeds vast hangt.

Met de hondenschool zijn we gestopt na de vervolgcursus. Hij doet het prima en luistert naar wat we zeggen (tenminste als hij zijn oren juist heeft staan  maar dat is eerder niet 'willen' luisteren)

Wij verwachten in juni een baby, dus dat wordt nog wel even spannend, ben er zeker van dat King een super lieve 'grote broer' wordt. Gewoon nog even de praktische zaken regelen, zodat hij weet wanneer hij wild mag spelen, en wanneer hij rustig moet zijn als hij op de zetel zit... maar dat komt allemaal wel goed. Het laatste halfjaar is hij zo gegroeid in zijn manier van doen, dus ik twijfel er niet aan, dat dit eveneens gebeurd in het volgende halfjaar  We kijken er in ieder geval heel erg naar uit!

Sinds mijn zwangerschap is hij meer aanhankelijk geworden, Hij komt meer naar ons toe voor lichamelijk contact, zo lief dat hij is dan! Hij komt dan bijvoorbeeld helemaal op mijn schoot zitten (niet handig met een babybuik en een hond van 40kg) maar ik smelt elke keer hij dat doet

Kortom, King is een super hond, zowel naar andere honden toe, als naar mensen. Hij zou iedereen kunnen doodknuffelen! Met onze kat gaat het ook prima, King is vaak nog te speels en dan vlucht onze kat wel naar een plekje waar hij niet aankan, maar soms zijn ze ook leuk aan het spelen.

Hier nog enkele foto's van de afgelopen weken.

Wat mooi is hij geworden! Gefeliciteerd met je zwangerschap!

Gefeliciteerd met de zwangerschap .

En fijn dat het zo goed gaat met de knappe bink en wat is hij gegroeid zeg! 

super leuke hond is King! Wel echt een enorme joekel voor een amstaffje zeg zowee! Maar hij ziet er uit als een blij puber hondenkind!

Gefeliciteerd met de zwangerschap! 

Wat is King een mooie 'volwassen' hond geworden! 

Hij ziet er super uit! Lekkere volwassen uitstraling zit er al op.

En natuurlijk van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! King wordt zo te horen vast een super grote broer

Bedankt allemaal! We genieten thuis enorm van onze zwangerschap samen met King en Iker. Zo speciaal om te zien hoe ze dit ook wel aanvoelen.

Als ik de laatste foto's vergelijk met de foto's van nu zie ik ook een enorm verschil, maar thuis valt dat niet zo op. Het is in mijn ogen nogaltijd mijn kleine puppy  en zijn karakter wordt mooier met de dag, het kan zo'n lieve (stoute) knuffelbeer zijn.