Hallo allemaal, Wij hebben een hond genaamd Snowy, het is een Malthezer van 14 jaar oud. Hij is lichamelijk nog in topconditie echter merken wij de laatste tijd dat het geestelijk achteruit gaat. Er zijn momenten dat hij in het midden van de kamer zit en alleen maar voor zich uit staart en niet reageert op het roepen van zijn naam. De laatste weken doet zich echter een nieuw probleem voor. Zodra wij aanstalten maken om op bed te gaan begint Snowy zich nerveus te gedragen; hijgen, kwijlen en rondlopen. Hij wil niet mee naar boven (hij slaapt bij ons op de kamer). Hij is bekend met nerveus gedrag, de kleinste veranderingen of pijntjes waren vroeger al voldoende om Snowy compleet uit zijn doen te krijgen. Er is in de slaapkamer niets veranderd de laatste weken dus waarom hij ineens niet meer naar boven wil is ons niet duidelijk. De laatste dagen brengen wij hem 's nachts maar naar beneden zodat wij in ieder geval nog wat slaap krijgen. Zodra wij 's ochtends beneden komen ligt Snowy uitgeteld op de bank en krijg je hem met geen mogelijkheid wakker. Uiteraard laten wij hem nu maar gewoon beneden slapen omdat hij zich daar duidelijk beter bij voelt. Wij merken alleen dat het nerveuze gedrag nu ook steeds vaker overdag al begint. Wij hebben echt geen idee wat hier de reden van kan zijn. Het lijkt alsof hij angstig is voor situaties die vroeger gewoon normaal waren. De dierenarts heeft hem lichamelijk onderzocht en alles was in orde. Het lijkt dus toch iets geestelijks te zijn. Wij vermoeden zelf dat het wellicht dementie is. Omdat hij lichamelijk nog zo goed is en omdat wij Snowy voor geen goud willen missen willen wij er alles aan doen om zijn laatste tijd nog zo prettig mogelijk voor hem te maken. De dierenarts geeft aan dat medicijnen die gebruikt worden bij honden met dementie niet of nauwelijks werken en dat dit geen optie is. Op internet lees ik hierover wisselende verhalen. Ook heb ik gelezen dat er speciale brokken zijn voor dementerende honden. Wij willen dit uiteraard allemaal proberen als het Snowy helpt. Mijn vraag is dan ook of er iemand is die ervaring heeft met een soortgelijke situatie en wellicht tips heeft voor ons?
Is jullie dagindeling altijd hetzelfde? Misschien helpt dat voor de hond?
Speciale brokken voor dementerende honden, daar geloof ik eerlijk gezegd niet in.
Wat doen jullie door de dag heen nog met de hond? Gaat hij nog graag mee wandelen? Houd ie van spelletjes? Dan zou je misschien met een snuffel mat zn neus flink aan het werk kunnen zetten. Niet te lang, maar zo een paar snoepjes of brokjes in verstoppen. Dit moet je wel samen doen en er niet bij weglopen.
Hoi Ruby,
Bedankt voor je reactie.
De dagindeling is (over het algemeen) altijd hetzelfde. Er wordt dagelijks 5 soms 10km met Snowy gewandeld. Dit houdt hij ook nog prima vol en vindt hij ook nog steeds heel leuk. Hij is niet echt heel gek meer op spelletjes, hij krijgt het niet allemaal meer mee. Wat wij nog wel elke avond doen is zijn favoriete speeltje verstoppen onder een oud laken, hij vindt het wel leuk om er moeite voor te moeten doen. Maar over het algemeen verliest hij na een tijdje zijn concentratie en besluit hij lekker te gaan liggen en rollen op het oude laken haha.
Zo, dan doen jullie nog flink wat met de oude heer! Dan denk ik echt dat de dementie zijn parten speelt en hij het gewoon echt niet meer weet. Je moet dit stukje denk ik accepteren. Medicatie of brokken speciaal voor dementie, dat zal echt niet meer gaan helpen. De oude heer is op leeftijd en dit is iets wat bij het ouder worden hoort.
Begeleid je hond hier zo goed mogelijk in, meer kun je niet doen.
Ja, daar ben ik ook bang voor. Het is echt zo naar. Je weet natuurlijk dat er een dag komt waarop je afscheid moet nemen van hem alleen je bent er nooit echt klaar voor. Het lastige is dat hij lichamelijk nog in zo'n goede conditie is. Geestelijk is zo lastig aan te wijzen en te beslissen in hoeverre hij hier echt onder lijdt. In ieder geval bedankt voor je reacties.
Ik heb een hond gehad die op zijn 13e begon te dementeren,hij wist de weg niet meer naar huis. Af en toe sprong hij op en dacht hij dat hij weer pup was. En voor de rest begon hij veel te slapen maar eigenlijk leed hij er niet onder. Er is helemaal niks tegen te doen.
Ik weet niet hoe het verdere verloop zou zijn geweest als hij ouder dan 14 zou zijn geworden.
Op zijn 14e is hij gestorven aan een tumor.
Hier nog een oude die wat aan het dementeren is, tja ook beetje over gelezen en heb zoiets, zolang ze niet mijn huis gaat versmeren of zich agressief gaat gedragen laat ik haar gewoon lekker dement zijn.
Staat ze in de hoek en weet ze niet meer hoe ze eruit moet komen is dat voor mij ook het teken om naar de dierenarts te gaan, klinkt hard maar soms moet ik ook op pad en als je hond dan de weg kwijt raakt in de hoek en daar uren gaat staan lijkt me ook niet erg gezond.
Mee eens,gelukkig is dit ons bespaard gebleven. Die van mij sprong soms ineens op,ging rondjes draaien,deed zo gek als een deur,vrolijke oogjes en dan ging hij weer slapen...dit was allemaal niet zo erg.
Hij dacht af en toe dat hij een jonge hond was en ineens herkenden we ook weer die gekke vrolijke bouvier....iets wat met het ouder worden toch minder wordt.
In mensentaal gesproken,hij werd kinds,maar bleef zindelijk,deed zijn rondje en sliep veel.
Bedankt voor alle reacties. De dierenarts wou toch nog graag zijn urine controleren, de uitslag hebben wij vandaag gekregen en daar waren geen afwijkingen in te zien. Donderdag wordt zijn bloed nog geprikt omdat de arts denkt dat het misschien iets met zijn lever of nieren is wat deze klachten veroorzaakt. Zelf hopen we natuurlijk dat het iets is wat te verhelpen is maar gezien zijn leeftijd en bovenstaande verhalen lijkt het ook sterk op dementie. Mocht het zo zijn dat het dementie is dan zullen we zorgen dat hij nog een fijne laatste tijd heeft.
dat is dacht ik eerder een hersentumor, dan 'gewone' dementie, en op die moment is het tijd om afscheid te nemen, dat is geen leven meer ...
Zo te lezen,heb jij er nu mee te maken,hopelijk gaat dit proces van dementeren niet te snel.
Ik herken veel van Vera in wat je vertelt.
Zij was op het laatst ook dement (en stokdoof, daar worden ze ook onzeker van als dat gelijktijdig plaatsvindt).
Vera was rusteloos, liep maar heen en weer, vooral mij te zoeken, ook hijgen (pijn), wist niet meer of ze gegeten of gedronken had, echt de weg kwijt. Keek mij vaak aan: wat is er met me?
Tezamen met was zij verder lichamelijk mankeerde vond ik het genoeg geweest voor haar.
Het was bij haar een optelsom en ik heb haar moeten laten gaan.
Maar wat het dementeren betreft herken ik veel.
Even een update vanuit deze kant.
Uit de bloeduitslagen bleek dat Snowy teveel witte bloedlichaampjes in zijn bloed heeft. Tevens vond de dierenarts zijn buik opgezet, dit was ons nog niet eerder opgevallen. Vandaag krijgt hij een echo van zijn buik om te kijken naar zijn lever en nieren. De arts wil weten of de lever vergroot is.
Zodra ik meer weet zal ik hier een update geven.
Nogmaals bedankt voor alle reacties!
Oh spannend, sterkte hoor
Witte bloedcellen geven de de situatie van het afweersysteem weer.
Er zijn verschillende soorten witte bloedcellen. Door te zien welke verhoging van witte bloedcellen er zijn, weet men waar men verder moet gaan zoeken.
Spannend,sterkte!
Vanochtend heeft Snowy de echo gehad. De lever was echt enorm groot. Tevens was er tussen de lever en de galblaas een stuk met "apart" weefsel te zien. Dit zou volgens de dierenarts kunnen duiden op een kwaadaardige tumor of op het Cushing Syndroom. Zijn urine is nu nogmaals opgestuurd naar het lab om te testen op het Cushing Syndroom. Hier krijgen wij binnen 5 werkdagen de uitslag van.
Volgens de arts is het Cushing Syndroom prima te behandelen met medicijnen, dus eigenlijk hopen wij dat dat het is i.p.v. een kwaadaardige tumor.
Kortom; we hebben nog steeds niet heel veel duidelijkheid maar we weten in ieder geval dat er medisch gezien iets met Snowy aan de hand is en dat geeft toch enigszins hoop dat er iets aan gedaan kan worden.
goh, heeft deze hond ook al een hersentumor? En moet er weer afscheid genomen worden, dit is nu al de tweede keer dat ik je dat zie schrijven, bij verschillende honden.
omdat jij nou dat vervelende heb meegemaakt hoeft het niet zo te zijn dat elke hond een hersentumor heeft.
Jij lmaakt graag baasjes aan het schrikken?
Cushing kan inderdaad vaak goed behandeld worden, het gaat nooit weg maar er bestaat goed medicatie.
Dat worden lange dagen,sterkte met het wachten.
Poeh sterkte, dat wachten is slopend
er staat nergens geschreven dat deze hond constant met zijn hoofd tegen de muur staat, dus ook niet de 'insinuatie' , het was een reactie/vraag naar Fay toe (iets van voor dat die andere hond plots opdook) - ik las ook Fay niet met de reactie dat het ook 'gewone' dementie kan zijn. Mijn excuses daarvoor, ik zal zeker niet meer reageren op een hond die contstant met zijn hoofd tegen de muur staat
Wij hebben de uitslag van het urineonderzoek binnen. Volgens de dierenarts is bij Cushing de hoogte van het cortisol-creatineratio 33. Bij Snowy is dit 27. Ondanks dat heeft ze toch sterke vermoedens dat het om Cushing gaat. Maandag wordt er gestart met medicijnen. Volgens de dierenarts moeten wij dan binnen 2 dagen verbetering merken. Indien er verslechtering optreedt is er niets meer te doen.
Is er iemand die hier ervaring mee heeft?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?