Samos ( Smossie)

Hoe bijzonder verliep onze eerste kennismaking met jou, of het zo moest zijn.
Zo'n 8 vrolijke pups rende in de kamer rond, behalve 1 die nestelde zich bij mijn man en ging als een heerlijk bolletje wol daar liggen slapen.
Jij koos dus eigenlijk ons uit.
We hebben dit ook zo gelaten.
De opvoeding van de pups kwam eigenlijk op mij neer, dat vond je prima hoor, tot de baas thuis kwam, want die was van jou.
Ik kwam pas nog een mooie foto tegen van jullie twee, baas op zijn rug op de bank en jij (inmiddels een maand of 5) languit boven op hem.
Je kon ook zo intens verliefd en idolaat naar hem kijken.
We waren lid van een africhtings vereniging en de bedoeling was dat er met jou getraind zou gaan worden.
Nou dat was helemaal jou ding.
Er kwam wel eens een keurmeester van een andere vereniging kijken die de kyno's niks vond, maar toch zwaar onder de indruk was hoe jullie bezig waren op het veld.
Je VZH en UV het je zo gehaald en ook het appél en manwerk ging je goed af, het speuren wat minder, maar dat lag niet aan jou maar aan je baas, omdat die daar zo'n hekel aan had en dit te weinig oefende.
Je IPO 1 slaagde je met afdeling B 93 punten en afdeling C met 95 punten met de opmerking 1a
(verdegingsdrift en bewaking)
Je SCh 2 haalde je met afdeling B 95 en C met 91 en weer met 1a.
Ik had de dankbare taak om het kynologische gedeeelte op me te nemen, waar je geen pest aan vond.
Die achterlijke rondjes lopen, vond je niks, hop, hop, hop je liep ook altijd te vervelen.
Een keer tijdens zo'n avond ik had je terug gezet in de auto, er was een bekende fokker die aan onze pakwerker had gevraagd of zijn teefje even kon bijten, want dat lukt niet zo.
We stonden nog even te kijken en ineens kwam er een hond aan gerend en de pakwerker brengt de hond aan de mouw bij mij met de opmerking "Maar hij bijt wel"
Hoe je het hok open hebt gekregen geen idee, maar je hoorde de zweep en dacht wat leuk dat ze daar ook doen en daar moet ik bij zijn.
Oh wat was die fokker kwaad.
Naast de fiets was ook jou hobby niet, je had een prima conditie, maar kakte helemaal in, eerst dachten we dat je iets mankeerde maar je speelde het spelletje net niet slim genoeg, zodra onze witte bus in zicht kwam, ging je met opgeheven hoofd prachtig aan het draven, een donderstraal was je.
Mijn man was ook pakwerker het kwam wel eens voor dat hij de enige was en dan nam ik het trainen over.
De eerste keer dat dit gebeurde heeft iedereen zo gelachen.
Ik stuurde je de verstekken langs tot je bij de pakwerker was, je blafte keurig aan, sprong even omhoog om mijn man een dikke lebber in zijn gezicht te geven( zo van ouwe jongens krentenbrood lik) en ging daarna weer door met programma.
Ook aan jou lieve Smossie hebben we veel mooie herenneringen.
Ook weer zo'n bijzonder hondje van ons, net als alle maal. <3

Wauw wat een mooi verhaal! En wat een geweldige hond! Misschien kun je een foto invoegen om het nog leuker te maken.

Dit zijn foto's van mijn hond, misschien kun jij er ook een paar invoegen?