Ik vind de pup tijd best wel pittig. Althans bij de eerste niet (een grayhound) maar toen zij te jong overleed en ik inmiddels een kindje had van 1 jaar toen er weer een pup kwam (Toller) vond ik het echt heel pittig en zei ik nooit meer een pup. Helaas ook met die hond het niet getroffen. Hij had iets in zijn koppie waardoor hij onbetrouwbaar werd en met een jong kind en 2e op komst besloten samen met de fokker hem te herplaatsen naar oudere mensen zonder kinderen of kleinkinderen. Daar heeft hij het echt heel goed!
Nu komt er als onze jongste bijna 2 jaar is toch weer een pup. Ene kant kijk ik er naar uit andere kant vind ik het ook wel een beetje eng.
Maar het komt vast goed! Maar rooskleurig is een pup zeker niet
Wat leuk! Ik kan je alleen maar zeggen dat het echt genieten kan zijn hoor! Ik heb zelf dus maar weinig van die terror-puppy dingen meegemaakt, alleen in de puberteit heb ik wel eens met mijn handen in het haar gezeten.
Maar ik zou zo weer voor een puppy gaan! Heerlijk, die bolletjes.
Wat leuk!
De puppytijd kan zwaar zijn, maar ze is ook heel mooi! Al die grappige dingen die pups doen; het trotse gevoel als mensen je aanspreken over je leuke pup en als ze voor het eerst hun plasje buiten doen (of iets anders dat je hem/haar probeert bij te brengen met een engelengeduld)
Veel voorplezier en succes met je zoektocht naar een fijne fokker!
Ik smelt gewoon bij die laatste foto! Wat een prachtig hondje heb jij.
dankje wel
dankje wel
dankje wel
dankje wel
dankje wel
dankje wel
ow haha ging niet helemaal goed
Wauw Jo ik ben helemaal overtuigd hoor hihihi
Wij hebben het precies wel getroffen met ons hondje. Hij is nu 7 maand en we zijn niet echt in puppy-hel terecht gekomen.
Piepen of blaffen heeft hij nooit gedaan. (Hij gebruikt zelden zijn stem)
Rust nam hij uit zichzelf. Zelfs dat ik belde naar de da omdat ik vond dat hij zoveel sliep
We hebben inderdaad een stoel die afgeknabbeld is (maar ik wil er al lang nieuwe), poep en plas hebben we ook gehad en twee keer een stuk behang van de muur (toen werd mijn geduld even op de proef gesteld)
Maar een hel is het tot nu nooit geweest. Wel een verrijking voor ons gezin en onze kinderen.
Ik was van tevoren wel bang of het zou lukken. Net zoals mijn mama de honden altijd had opgevoed. Maar hij past eigenlijk heel goed in ons team.
het scheelt denk ik ook al of je een grote portie humor en een nog grotere portie geduld meeneemt, maak vooral geen plannen, behalve te gaan genieten.
Als je gezellig zit te praten aan de telefoon en er rent ineens een pup voorbij met een kiwi in haar bek en pretoogjes, of ze heeft ontdekt dat je post zo leuk kan verscheuren, of dat er in die jas die daar hangt iets lekkers zit en dat je dus een mooi rond gat kan knagen om daarbij te komen, of de buurman zet een tas met 10 eierkoeken in de gang en de eierkoeken zijn ineens verdwenen, of je bent lekker in het bos aan het wandelen en er zit een groep padvinders te picknicken en de pup rent op een kind af, pakt een reep chocola, laat die weer vallen, pakt van een ander kind een broodje, en geniet van het gelach van de kinderen, wordt dan niet boos, maar roep: goedzooooooooo en buig het gedrag om.
Hahaha, ja, en… euh... potgrond? Grond hoort toch helemaal niet in een pot?
haha ja heerlijk die pups
zo'n tas met belangrijke dokumenten moet natuurlijk ook gecontroleerd worden, waarom laten ze die anders op de grond staan
of die telefoon in dat leren hoesje, willen ze vast dat dat even uitgetest wordt hoe sterk het is, ok het lag best hoog, maar er zijn stoelen en banken en tafels om op te springen zodat je er toch bij komt. Of die sokken, pantoffels, schoenen, allemaal superleuke speeltjes om te verzamelen en aan te knabbelen.
Oja dat papiertje met een vijf en een nul erop, euro's heet dat geloof ik, dat moet natuurlijk ook niet op tafel liggen, versnipperen is dan het beste om te doen
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?