Beste leden,
Ik had nog eens jullie advies en tips nodig.
Onze Boston is nu 7 maand. Alles gaat eigenlijk goed buiten het feit dat hij handen nog altijd een leuk speelgoedje vindt.
Er wordt in "geknabbeld", doorbijten heeft hij nooit gedaan. Elke keer zeggen we nee, stoppen we met wat we bezig zijn en geven hem geen blik.
Is het op deze leeftijd normaal dat hij dit nog steeds doet?
We begroeten hem ook niet te hevig omdat hij het anders niet onder controle krijgt.
Wanneer doet hij het?
Kan je dan niet gewoon een bijtspeeltje aanbieden?
Als hij zachtjes aan je knabbelt, zou ik het niet echt een groot probleem vinden, zijn bijtrem is goed ontwikkeld lijkt het.
Ik zie natuurlijk niet zijn uitstraling, maar knabbelen kan ook een teken van genegenheid zijn.
Als je dat niet wilt, bied je de hond een bot aan of een speeltje....het kan ook zijn dat de hond je opzoekt om te spelen, dat hoef niet iedere keer maar het is van belang dat er gespeeld wordt met de pup.......en anders eens op de grond bij de hond gaan zitten een bot vasthouden en laat de hond lekker bij jou knagen..kwartiertje ....
Laika nipt ook wel eens, alleen met de voortanden. Meestal tijdens het spelen of aaien. Ik zie dat als liefdes beetjes. Ze doet het ook nooit hard. Tijdens het stoeien kan ze wel eens vergeten hoe scherp haar tanden zijn maar als het mij te ver gaat breek ik het af en ga ik weg.
Hij doet het vooral als hij "opgewonden" is. Dus als we 's morgens naar beneden komen, als de kinderen thuis komen van school of als mijn man vertrekt of thuis komt. Als er bezoek komt.
Als we spelen doet hij het eigenlijk niet. Want dan is het speeltje interessanter.
Is het een optie om geen begroeting te geven? Ook door het bezoek?
Het lijkt effectief zo van "hallo hier ben ik!" Hij is totaal niet vocaal. Hij blaft amper en soms denk ik dat dit dan zijn manier is.
Ik ken een golden die als hij je begroet, je hand in zijn bek neemt. Zijn manier van begroeten.
Als je hond het zacht doet, lijkt me dat toch prima, idd zijn manier van dag zeggen
Als hij opgewonden wordt van begroeten zou ik hem heel rustig begroeten, alleen even een Hallo Jongen daar ben ik weer, geen geknuffel of geaai of druk doen.
Zo zou ik het ook doen, niet iedereen is gediend van een hond die aan je handen gaat knabbelen.
Mijn herplaatser ging bij het minste of geringste al lopen happen, da's echt niet grappig.
Hier gebeurt het nog wel met stoeien, wat de eerste 2 jaar niet eens kon, en zodra ik "klaar" zeg, of mijn handen stilhoud is het over.
Het moet geen gewoonte worden, dat lijkt me het belangrijkste.
Black heeft dat ook gedaan als jonge hond.
Naar je handen pakken, als hij even alleen was geweest.
Bij hem heeft het geholpen hem een balletje in de bek te geven.
En nu als hij alleen is geweest, pakt hij vaak zelf een balletje.
Soms stuift ie eerst naar de woonkamer om een balletje te halen en komt dan weer terug om je te begroeten.
Dat doet hij nu ook soms!
We hadden vooral tegen onze kinderen gezegd dat ze hem iets moesten geven. Dus soms stuift hij weg, komt met een knuffel terug en laat zich dan aaien.
Precies of hij moet iets tussen zijn kaken hebben.
Is het dan iets om pas te aaien alshij iets vast heeft?
En kan ik aan bezoek zeggen 'negeer de hond'?
Zo zie je eigenlijk goed, dat aaien of knuffelen niet iets is wat van nature bij een hond hoort.
Een kennis vertelde van haar eerste les met haar pup op de hondenschool. Daar vroeg de trainer of iedereen zijn pup wilde aaien. En iedereen ging met die hand over kop en rug, en elke pup zonder uitzondering deinsde even terug voor die hand.
Willemijn, had jij onlangs ook niet bezoek bij Ogin? Was er dan een reden waarom die persoon niet aan de hond micht komen? Of heb ik dat verkeerd voor?
Bij mij heeft bezoek nog steeds de instructie om de hond te negeren. De eerste 2 jaar was dat heel erg nodig, en ik vind het prima zo.
Dus ja, gewoon aan het bezoek uitleggen dat dit belangrijk is voor de opvoeding. Op de cursus was iemand, die had een briefje op de deur gehangen waar dat op stond.
Leg wel uit wat negeren is, dus niet aanraken of wegduwen, niets zeggen en niet naar de hond gaan kijken.
Mijn ervaring is dat volwassenen met name niet zo goed snappen wat het woord negeren inhoudt.
Bij Black 'moeten' mensen hem eerst ook negeren.
Niet dat hij bij vreemde mensen in de handen gaat pakken, maar wel tegen ze opspringt als ze leuk tegen hem gaan praten, dat vindt hij natuurlijk geweldig.
Als ze eenmaal even binnen zijn, kunnen ze wel tegen hem praten en hem aaien, dan gaat ie niet meer springen.
En over dat handen bijten, het lijkt bij Black inderdaad ook net of hij iets tussen z'n kaken moet hebben, als je weer terug komt.
Maar bij hem is het nu aangeleerd gedrag geworden, dat hij zelf een balletje in z'n bak neemt.
Het kan kalmerend werken voor en hond, iets in de bek, of iets te kauwen hebben.
Daarom gaan honden die niet alleen kunnen zijn soms slopen. Dat kalmeert.
Als je als eigenaar het geen probleem vind, dat je hond je even vast houd met zijn bek, waarom niet.
Of idd even rustig begroeten.
Bezoek is een ander verhaal. Ik zou sowieso bij binnenkomst je hond niet op bezoek af laten gaan. Eerst even bezoek settelen. Dan kan de hond komen snuffelen. Dan is de eergste opwinding ook over.
Het is wel niet extreem maar we gaan er wel aan werken.
Ik vind het bezoek "opvoeden" nog het lastigste van allemaal
Bezoek opvoeden is een onmogelijke taak.
Ik doe Luca zelf weg, even appart met een botje. Zo voorkom je dat bezoek toch een aai geeft, of aandacht aan je hond geeft.
Was hier ook
Sommige mensen zijn vreselijk. Mijn moeder snapt het nog niet.
Gelukkig heb ik weinig aanloop....
Ik heb ook iedereen laten zweren dat ze hem niks toestoppen. Daarna begonnen de allergie klachten dus die strijd was helder.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?