Vermelden waard......hoe oud is jouw hond geworden ?

Veels te jong...6 jaar..verdrietig...

Het is een heel oud topic maar.....    mag ik eens vragen , wat jullie doen om de dood van jullie geliefd huisdier een plekje in jullie leven geven. !! ?? 

 Het lijstje is uitgebreid,Tosca staffordshire bull terrier 12 jaar vorig jaar 2 september gestorven.

Ik doe niks,ik ga gewoon door en jank in het begin veel,heb er vrede mee maar het gemis dat zal altijd blijven.

 

De eerste tijd kon ik zelfs geen foto zien. Heb geen relikwie in huis.

Hoeft ook niet,voor altijd in mijn hart.

Nu staat Tosca haar foto naast de foto van de honden die haar voor zijn gegaan.

 

 

 Ik heb ooit een professionele fotograaf laten komen die prachtige foto's van hun samen heeft gemaakt, dat album haal ik soms uit de kast en ga de foto's bekijken, dat vind ik fijn. 

RIngo 12 jaar 

Kazan 13

Bijou 12

Barça 16

 

Mooie leeftijden gelukkig want het moet erg zijn een jonge hond te moeten afgeven.

Hun foto's laten hen herleven als ik er naar kijk. Dan ben ik even droevig maar ook dankbaar voor de mooie tijd die we hadden.

Buiten die ene rusten ze alledrie in hun geliefde tuin.

Kelly is 14,5 jaar geworden. Een mooie leeftijd, maar wat deed het pijn... Ik mis haar grijze, wijze blik.

 

 Wat was ze mooi Iris...

Indy; 16 jaar en een maand.. veel te jong :-(
Hij wordt al 1 jaar en 5 maanden nog dagelijks gemist.. Het was ook een vrij grote hond met een eigen karakter..dat slaat best een gat in je gezin als hij wegvalt :-(
En natuurlijk, ik heb niks te klagen, het is een hele leeftijd.. misschien maakt dat het wel erger, ik weet het niet..voel me nog steeds niet meer compleet zonder mijn 4-voetig maatje, ook al lopen er 2 kleine kinderen in huis rond..

Blacky - kruising ca. 3 jaar had (achteraf) blijkbaar een aangeboren afwijking aan het hart.

Hector, Duitse Herder 14 jaar oud, gestorven in zijn slaap.

Roef, Jack Russell 17 jaar oud, op een gegeven moment in de tuin in elkaar gestort.|


Lobbes, Golden retriever 9 jaar oud, overleden aan longkanker (hoop dat niemand hier dat ooit hoeft mee te maken).

Lady, Westie, 17 jaar oud. Haar hebben we laten inslapen haar geest wilde wel maar het lichaam niet meer.  

 In november lieten we onze oude opa kater inslapen, 18,5 jaar oud en in februari onze Bruce. Zo dicht op elkaar, de stilte in huis was vreselijk en zeker door mijn jongste dochter werd de hond erg gemist. Tot zeker een jaar na zijn dood vloeiden de tranen regelmatig. Beneden staat een foto van beiden dieren, bij mijn dochter hangen foto's van Bruce op haar kamer, zijn halsband hangt ook aan de muur. Ondertussen zijn we verhuisd. Aan onze tuin wordt nu gewerkt. Als hij klaar is gaat de as van beiden in de grond en komt er een mooi boom op te staan. Onze tranen zijn opgedroogd, maar we praten nog regelmatig over beiden. Ons kleine demente opaatje, die van een grote rotzak naar een lief oud katje transformeerde, slechtziend, doof, maar tot het einde gelukkig. En onze gekke, lieve grote Bruce. Bikkelhard, ging maar door, terwijl hij zich zo slecht voelde. En, nu ik dit schrijf, toch weer tranen...hem laten inslapen was 1 van de moeilijkste beslissingen die ik heb gemaakt in mijn leven. Maar het leven gaat door. En verdriet maakt plaats voor herinneringen.

 Dit is ook zo, je kunt het moeilijker een plekje geven.

 Leeftijd maakt niets uit bij een geliefd dier.

Een zo,n groot gemis....onze dierbare honden...gek als de hond er niet meer is dat men zo in het verleden gaat graven...doe ik heel erg.... ik zit nu met bams, moet er niet aandenken dat ze er niet meer zou zijn...ze zit in het elfde jaar, ik merk eerlijk dat ze ouder wordt, nog organisch gezond.....ik let meer op dr....

 Ik heb dat met Vigo....vlug opzij die enge gedachten en genieten van iedere dag dat er is.

Daarom heb ik het verdriet over Tosca niet laten overheersen,heb vlug de draad weer opgepakt en normale dingen met Vigo gedaan.

 

Vigo is blij als ik het ben.

Als we samen wandelen en ik loop zachtjes te zingen,dan slaat hij de maat met zijn staart.

 Zo waar monique...  ik ben altijd bij iedere hond die ik heb moeten laten gaan heel lang blijven hangen, vandaar dat ik nu Ogin er bij heb genomen, je moet dan verder...en zo waar monique wat je daar zegt, genieten van iedere dag dat bams er nog is..

 Dankjewel Willemijn! 

Wat een oude honden allemaal.Mijn hond is vorig jaar ook overleden. Hij is 20 jaar oud geworden. Ik heb het er erg moeilijk mee gehad, omdat ik hem al vanaf dat hij een pup was, had. Ik heb er ook wel vrede mee, omdat hij het laatste jaar erg ziek was. Hij had overal tumoren en kon alleen maar slapen. 

Omdat ik hem toch nog leuke laatste maanden mee wilde geven, heb ik hem meegenomen naar de parochiekerk. ik las namelijk op hun website http://www.parochieoosterwolde.nl/ dat zij er voor open staan om honden in hun kerk binnen te laten. Ik merkte aan mijn hond dat hij daar erg rustig van werd. 

Een leuk uitstapje dus als je een oude of zieke hond hebt!

Zafiro 5jaar en 10 maanden vond ik dood in de woonkamer na uitlaatronde met Keanu en Jax.

27 september was het 1 jaar geleden.

Marianne, wat triest, en zo jong....moeilijke dag voor je vandaag, 4 oktober dierendag en dan een trieste herinnering, marianne voor jou toch een mooie dag met je huidige hond.

Dat zou een hele lijst worden als ik alle honden moet benoemen die we hebben gehad . We hebben tientallen jaren roedels van 4 tot 5 honden gehad

De oudste is bijna 16 geworden
De meesten werden tussen de 11 en 14 jaar
En we hebben er eentje gehad die net 8 jaar werd en eentje die twee jaar is geworden

Thara....de twee jongste ....heel erg jong, dat is altijd heel moeilijk om te verwerken, wanneer en hond een mooie leeftijd heeft gehad, net zo erg, maar je kan het dan toch beter een plekje geven......bij mezelf ook oudere dieren moeten loslaten, een mooie leeftijd behaald, en een jonge hond moeten loslaten, nog steeds heb ik daar weinig begrip voor gehad, en veel moeilijker om het een goed plekje te geven...de ouderen dieren is groot het gemis, juist omdat ze zo lang bij je zijn geweest...een plekje op den duur gaat toch anders.

 Ik doe ook helemaal niks, ik zou niet weten wat...

Ik heb wel een keer een nieuwe pup genomen en dat hielp me wel, omdat ik minder tijd had om aan die leegte te denken, helaas kan dat niet altijd (ik heb er nu vier, er kan dus echt geen meer bij...)

 

Ik kan wel geen foto's zien, de eerste jaren.  Die vermijd ik dus en voor de rest jank ik heel wat af.

 

Athena is de laatste die gestorven is, zes jaar, ze is nu drie jaar overleden, ik kan nog steeds janken als ik aan haar denk, wat regelmatig gebeurt.  Ik heb de neiging in sommige honden iets te zien wat Athena deed, dan krijg ik heimwee naar de tijd dat ze er nog was.  Ik wilde dat ik dat kon uitschakelen, maar dat lukt niet.

 

Ja , Willemijn een ramp . En naast die van 2 en 8 jaar mochten we er nog twee wegbrengen . Binnen een paar maanden waren we 4 honden kwijt Toen waren we echt op een punt .... honden ? Wij hoeven niet meer . Dit kunnen we niet meer , je bent echt kapot van verdriet . Dan heb je de z.g strippenkaart bij het crematorium . Daar zei men ons , de vreugde die je hebt van een hond .... dan denk je , ja je kletst leuk . Maar uiteindelijk is het wel zo .

En idd als ze een mooie leeftijd hebben behaald dan geeft dat voldoening . Dat is toch anders . Al laat elke hond natuurlijk een gat achter , je bent zo lang samen

Vorig jaar zijn we er ook twee verloren , in vijf maanden tijd . Beiden hebben een mooie leeftijd behaald . Maar ook dat is weer wennen , na al die jaren . We zijn net terug van vakantie , we hadden hetzelfde huisje als vorig jaar . Met het oog op de twee oude besjes . Niet te ver weg , een mooie omgeving .... nog niet wetende dat ze er niet meer zouden zijn . Een geliefd huisje dus al snel geboekt . Nu hadden we Thara mee , die gelukkig op ons pad is gekomen . Toen we binnen kwamen in dat huisje was het slikken , tranen die weer liepen
Als we in de tuin zaten daar dan zagen we de twee oudjes in gedachten ... genietend van het zonnetje .... De routes die we liepen , nu liep Thara heerlijk bij ons . Vorig jaar hadden we de opoe-mobiel altijd mee , als ze te moe werden dan gingen ze lekker in de kar . Maar ja uiteindelijk moeten we het doen met alle mooie herinneringen , en die pakken ze ons gelukkig nooit af

 Willemijn,dank je

ja 4oktober was een dag met gemengde gevoelens.

Keanu en Jax zijn verwend maar Zafiro wordt gemist.

27September was een hele zware dag toen was het 1jaar geleden????

Sorry toetsenbord doet weer raar.

Vraagtekens  moesten huilende smiley zijn.

Nina, Dogo Argentino x Amerikaanse Stafford, is helaas maar 2 jaar mogen worden

Mijn moeder haar Pinscher, ook een Nina, is 15 jaar geworden.

Dempsey (Maltezer x Shih Tzu) is momenteel 6 jaar, Taiko (Maltezer x Yorkshire Terriër) 7 jaar en Minos (Staffordshire Bull Terriër) 12 jaar...
Ik hoop dat zij nog heel lang bij me mogen blijven <3

Je geliefde maatje is er niet meer, vaak lees ik dat men zich toch wat verontschuldigd van, ik blijf er om huilen, treueren,het niet los kunnen laten.....hoeft niet, het is een groot stukje dagelijks van je leven geweest, het uitschakelen is dan ook niet goed, gedenk je hond, koester die mooie herinneringen, huil en lach om de herinneringen, als er een dag komt dat je met vrede aan je maatje denkt....deze heeft bij je geleefd, een deel van je leven geweest.

Remus Dalmaat 14 jaar en Isis Witte herder 13 jaar

 Ja dan krabben heel wat voeding theorieën aan hun oren.

27 jaar oud en geen vlees.