adoptiehonden worden gedumpt, onbegrijpelijk! 
Precies, wat voor hond ze ook krijgen en deze was echt leuk.
Ook een hele makkelijke hond. Leerde snel, vond zoek spelletjes leuk. Was super lief, echt onbegrijpelijk gewoon.
Ik hoop wel bij meer mensen dat ze nooit (meer) een hond nemen helaas.
Je ziet/hoort af en toe dingen dat je echt denkt..waarom heb je in godsnaam een hond genomen.. "
Dat hoop ik ook.
Soms begrijp je het idd gewoon niet.
Iets nieuws, vind iedereen leuk. Zeker een pup, grote aantrekkings kracht. Maar ja, dan wordt de pup groot, of is het nieuwe eraf bij herplaatser, buitenlander, of rashond en dan moet je er toch uit als het regent, je moe of ziek bent.
Dan is het niet meer leuk en staat MP weer vol, of gaan ze massaal weer terug naar het asiel, of de stichting.
Gewoon op de zwarte lijst dat soort bazen!
Marieke (Gast)
De stichting waar onze hond vandaan komt is zeer goed in het schrijven van hartverscheurende voorgeschiedenissen van de hondjes. Het berust een deel op de waarheid, daar twijfel ik niet aan. Maar ze moeten ophouden met het warme mandjes in NL gedoe. Zoveel beter is het soms echt niet.
Zoals eerder al werd gezegd, passen sommige honden gewoon niet hier in NL en niet bij bepaalde adoptanten. Ik zeg eerlijk dat ook wij eigenlijk niet 100% matchen met onze lieverd.
We leiden een tamelijk rustig stadsleven (eensgezinswoning met smalle tuin) terwijl onze hond in mijn ogen veel beter bij mensen past met heel groot erf of een boerderij met veel andere dieren om zich heen. Wij kunnen ons geen tweede hond veroorloven.
Huisbezoek stelt weinig voor. Als je een klik met de betreffende persoon hebt, krijg je de hond mee.
Natuurlijk zal ik mijn hond nooit dumpen. Maar dagelijks voel ik wel dat ik tekortschiet omdat hij zich moet aanpassen aan ons manier van leven.
Zoals eerder al werd gezegd, passen sommige honden gewoon niet hier in NL en niet bij bepaalde adoptanten. Ik zeg eerlijk dat ook wij eigenlijk niet 100% matchen met onze lieverd.
We leiden een tamelijk rustig stadsleven (eensgezinswoning met smalle tuin) terwijl onze hond in mijn ogen veel beter bij mensen past met heel groot erf of een boerderij met veel andere dieren om zich heen. Wij kunnen ons geen tweede hond veroorloven.
Huisbezoek stelt weinig voor. Als je een klik met de betreffende persoon hebt, krijg je de hond mee.
Natuurlijk zal ik mijn hond nooit dumpen. Maar dagelijks voel ik wel dat ik tekortschiet omdat hij zich moet aanpassen aan ons manier van leven. "
Da's jammer als je dat gevoel hebt Marieke
Wel mooi dat je dit zo openhartig schrijft..
het blijft moeilijk te voorspellen hoe een hond precies gaat zijn in huis
Maar een stichting moet wel duidelijk durven zijn in kijken naar een match..geen hondje slijten aan iemand
Al zijn er ook veel manieren waarop je zelf aan voor selectie kan doen
Misschien eens een topic openen op dit forum en kijken of er niet een manier is om jullie en de hond iets meer op 1 lijn te krijgen?
er zijn zoveel manieren om een hond meer voldoening te geven waardoor deze beter schikt in een normale woning ivm dat de rust plek is
en niet alles hoeft veel geld te kosten
Ik hoop dat je eens een topic opent ...
en vind het super lief dat je niet zomaar klakkeloos je hond weg doet en durft te zeggen wat je zegt! 
Zoals eerder al werd gezegd, passen sommige honden gewoon niet hier in NL en niet bij bepaalde adoptanten. Ik zeg eerlijk dat ook wij eigenlijk niet 100% matchen met onze lieverd.
We leiden een tamelijk rustig stadsleven (eensgezinswoning met smalle tuin) terwijl onze hond in mijn ogen veel beter bij mensen past met heel groot erf of een boerderij met veel andere dieren om zich heen. Wij kunnen ons geen tweede hond veroorloven.
Huisbezoek stelt weinig voor. Als je een klik met de betreffende persoon hebt, krijg je de hond mee.
Natuurlijk zal ik mijn hond nooit dumpen. Maar dagelijks voel ik wel dat ik tekortschiet omdat hij zich moet aanpassen aan ons manier van leven. "
Mooi dat je eerlijk bent... En idd, veel honden doen het beter als ze met zijn tweeën zijn. Heb ik ook al ondervonden en al vaker gehoord bij mensen die bij onze stichting een galgo adopteren. Meestal volgt er dan nog een tweede, omdat de honden nogal last hebben van verlatingsangst, omdat ze socialer zijn naar de mensen toe als ze een voorbeeld hebben, ...
Niet makkelijk als je hier geen plaats voor hebt natuurlijk...
Knap dat je je hond niet gewoon dumpt, maar misschien is het toch een optie om iemand in je eigen omgeving te zoeken (familie of vrienden) voor hem of haar...
Of zoals hiervoor geopperd: wij kunnen misschien een beetje helpen met tips...
Is dat zo? Dan kan je het halve internet wel opdoeken. Er zijn talloze fora met berichten als: "Ik heb een koelkast gekocht bij firma X. Nu is deze een dag te laat bezorgd en ben ik voor niets thuisgebleven. Ik vind X een [scheldwoord] firma."
Als je aangeeft waarbij een stichting tekort schiet en dat van belang is voor bijv. degenen die een hond willen adopteren, dan mag zo'n stichting lekker dreigen, maar daar houdt het dan mee op.
Als je aangeeft waarbij een stichting tekort schiet en dat van belang is voor bijv. degenen die een hond willen adopteren, dan mag zo'n stichting lekker dreigen, maar daar houdt het dan mee op. "
Je kan niet klakkeloos uitgaan dat wat iemand schrijft klopt en de hele waarheid is
dus daarom is het toch smaad
Iedereen kan wel zijn verhaal vertellen zonder naam
indien gewenst kan je de naam alsnog via pb doorgeven
Das een stuk netter en je bereikt hetzelfde
dus daarom is het toch smaad
Iedereen kan wel zijn verhaal vertellen zonder naam
indien gewenst kan je de naam alsnog via pb doorgeven
Das een stuk netter en je bereikt hetzelfde "
Ik zal dan even reclame maken voor Greyhounds in Nood België. Dat mag wel, toch?
Goede stichting, goede organisatie, huisbezoeken via regioverantwoordelijken (in elke provincie is er één). Je weet op voorhand niet echt wat het verhaal is van je hond en ook weet je niks over het karakter. Je kiest op een foto en that's it. De honden die ter adoptie gesteld worden, zijn wel al min of meer gesocialiseerd in Spanje (in Las Nieves werken alleen mannen als verzorgers omdat de honden hun vertrouwen in mannen meestal kwijt zijn).
De stichtster van GinB ziet ook elke hond en volgt ze allemaal op. Elke adoptie gaat door haar handen. Zij heeft het laatste woord.
En er is wel veeeeeel nazorg! Iedereen met een hondje van GinB wordt achteraf bijgestaan door zijn of haar verantwoordelijke. Je kan ze altijd vragen stellen en indien nodig komen ze nog wel langs ook.
Er is ook een groep via fb, waar alle adoptanten, als ze dit willen, aan toegevoegd worden. Wij delen daar lief en leed ivm onze galgo's. Zo houden we een hoop galgo-vrienden eraan over. We gaan ook vaak samen wandelen, ...
Elke maand wordt er een grote benefiet-wandeling georganiseerd, telkens in een andere provincie. Hier zien we elkaar dan live en beleven een super begeleide wandeling met soms wel 100 galgo's tesamen! Dit is steeds een gezellig samenzijn, waar we raad kunnen vragen aan elkaar en ervaringen kunnen delen.
En ja, het is niet zo leuk dat je het karakter van je hond niet kent op voorhand. Maar dan WEET je dit ook en je gaat ermee akkoord. Dit is alleszins beter dan te horen dat je hond sociaal is of katvriendelijk en dat hij of zij dan uiteindelijk bang is van mensen of wil jagen op katten...
Marieke (Gast)
@Roos, Jeff en Waldo, bedankt voor de lieve reactie. Ik open liever geen topic. Het gaat er hier soms te heftig aan toe terwijl men vaak gewoon om tips en advies vraagt.
Ik wou met mijn posting zeggen dat hondjes ook soms terugkomen bij zo'n stichting omdat de adoptanten niet volledig worden ingelicht. Omgekeerd kan je na 1 gesprek onmogelijk weten of een adoptant geschikt is.
De mismatch bij ons betreft o.a. de ruimte thuis en zijn energieniveau. Ik wil niet zeggen dat we misleid zijn, maar de stischting gaf een verkeerde omschrijving vd hond (rust nodig) en de verkeerde leeftijd (bleek jonger). Hierdoor leken wij perfect voor elkaar.
Geloof me, we doen nu al het mogelijke zodat ons schatje niets tekort komt.
Ik wou met mijn posting zeggen dat hondjes ook soms terugkomen bij zo'n stichting omdat de adoptanten niet volledig worden ingelicht. Omgekeerd kan je na 1 gesprek onmogelijk weten of een adoptant geschikt is.
De mismatch bij ons betreft o.a. de ruimte thuis en zijn energieniveau. Ik wil niet zeggen dat we misleid zijn, maar de stischting gaf een verkeerde omschrijving vd hond (rust nodig) en de verkeerde leeftijd (bleek jonger). Hierdoor leken wij perfect voor elkaar.
Geloof me, we doen nu al het mogelijke zodat ons schatje niets tekort komt. "
Ik geloof je zeker..en ben het met je eens hoor dat het mes aan 2 kanten snijd.
Je lijkt me een super lief hondenbaasje
Je hoeft je niet alles wat er gezegd wordt op een forum aan te trekken
en ik heb er veel van geleerd..
Dus ik hoop dat je het wel aandurft als je het een keer wel wil
Kijk nu eens naar de openingspost in dit topic
Thea (Gast)
Gebeurd zo wie zo altijd. Of het nu een hond,kat,vogel of paard is. Mensen denken niet na voor ze een dier nemen! Of ze denken dat ze verstand van hebben en dieren verkeerd behandelen. Ik erger me mateloos aan mensen die niet de verantwoording nemen en makkelijk van het dier af willen of het een voorwerp is.
Die onzin excuses, hoeveel kinderen er niet ineens "allergisch" zijn voor het huisdier, zonder ooit bij een allergoloog te komen. Bah!
En dan nog, dan zou mijn dochter een antihistaminicum slikken. 
Mijn pupje van erkende fokker had problemen, mijn buitenlandse asielhond ook. Maar daar ga je dan mee aan de slag, in voor en tegenspoed zeg ik dan maar. Je krijgt er zoveel voor terug 
Je bent in mijn ogen een hond niet waard als je ondoordacht gaat voor het leuke koppie en idyllische gedachtes van samen over de heide huppelen of trainen of een stoere waakhond of een van de ergste: "leuk voor de kinderen".
Een hond is een levend wezen, waar je als baas je verantwoordelijkheid voor moet nemen. Ik vind dat deze verantwoordelijkheid van zodanige grootte is, dat overschatten veel mensen. En dan ineens is je schoonmoeder of peuter allergisch.
Die verantwoordelijkheid is behalve liefde, goede zorg, ook gedragsproblemen aanpakken, medische kosten aankunnen, zorgen dat je hond geen overlast bezorgd bij andere honden/mensen, en veel meer. Dingen die voor gelukkig veel goede hondenbaasjes heel normaal zijn om zo een geweldig mooi leven samen te hebben.
Alles natuurlijk tot op zekere hoogte, er zijn natuurlijk situaties warbij het juist je verantwoordelijkheid nemen is, om een beter huis te zoejen voor de hond. Maar het gaat imo al bij de aanschaf niet goed. Dat is niet alleen bij buitenlandse honden zo, ook pups en anderen.
Kopt allemaal ergens wat er gezegd werd. En voor alle duidelijkheid, ik voel me zeker niet schuldig met mijn ras fifieke
maar moest mijn familiale toestand anders zijn kwam er zeker een greyhond van Spanje hier wonen. Past gewoon niet in ons leven nu.
Toch vind ik dat als van de tien buitenlanders er pakweg maar vijf uiteindelijk een goeie thuis houden, is het dan dat overbrengen niet waard ? Dat zijn vijf minder voor het dodenstation .....
Er zullen altijd mensen zijn die geen enkele hond aankunnen , buitenlander ,bastaard of rashond. Moeten we dan iedere herplaatsing ook gaan veroordelen ?
Moeten we daarom ook de stichtingen met de vinger wijzen ? Onder alle koren zit kaf.
Zeker ook de baasjes moeten beter nadenken alvorens tot een buitenlander over te gaan. Dáár zit vgs mij het probleem.....
Ik blijf erbij, je kan niet alle honden in de wereld redden, maar als je er al één kan redden is het toch goed ?
Toch vind ik dat als van de tien buitenlanders er pakweg maar vijf uiteindelijk een goeie thuis houden, is het dan dat overbrengen niet waard ? Dat zijn vijf minder voor het dodenstation .....
Er zullen altijd mensen zijn die geen enkele hond aankunnen , buitenlander ,bastaard of rashond. Moeten we dan iedere herplaatsing ook gaan veroordelen ?
Moeten we daarom ook de stichtingen met de vinger wijzen ? Onder alle koren zit kaf.
Zeker ook de baasjes moeten beter nadenken alvorens tot een buitenlander over te gaan. Dáár zit vgs mij het probleem.....
Ik blijf erbij, je kan niet alle honden in de wereld redden, maar als je er al één kan redden is het toch goed ?
"
ik ben het hier zo mee eens!!
De laatste zin zegt genoeg.
MP, vol met herplaatsers, honden, katten, knaagdieren, reptielen, gewoon verschrikkelijk.
Ik hoop dat er ooit een examen komt, voordat je een dier mag houden.
Zo komt er meer controle op en voorkom je de impuls aankopen.
Er is helaas veel verborgen leed onder huisdieren. Een konijntje, alleen in een hok ergens achter in de tuin. Langhaar katten, of honden, waarvan de vacht niet inderhouden wordt. Dieren die niet op tijd, of helemaal niet, bij ziekte naar de da worden gebracht.
Zo verdrietig.
Ik hoop dat er ooit een examen komt, voordat je een dier mag houden.
Zo komt er meer controle op en voorkom je de impuls aankopen.
Er is helaas veel verborgen leed onder huisdieren. Een konijntje, alleen in een hok ergens achter in de tuin. Langhaar katten, of honden, waarvan de vacht niet inderhouden wordt. Dieren die niet op tijd, of helemaal niet, bij ziekte naar de da worden gebracht.
Zo verdrietig.
"
Van mij mag het,maar het is absoluut niet te lijmen met onze bio industrie....hoe we die dieren houden...daar mag dan ook een heel groot stokje voor gestoken worden.
Ja, zeker weten. De hel van de bioindustrie en de mega stallen.
Daar moet zeker een einde aan komen.
Gelukkig zijn er boeren die het anders willen. Alles de wei in. In de winter loopstallen.
De kalfjes bij de mama.
Geen afgebrande snavels en hoorns, geen afgeknipte staarten.
Boeren die hun vee weer als dieren zien ipv producten.
Wij als consument, hebben daar grote invloed op
Nieuws van Jim: hij werd geopereerd. Hij had tanden waarvan zenuwen zelfs bloot lagen, een wonder dat hij nog at dus. Ze hebben 10 tanden moeten uithalen!!! De vetbol op zijn poot is maar gedeeltelijk kunnen verwijderd worden.
En nog nieuws: Jim wordt geadopteerd door de regioverantwoordelijke zelf. Hij heeft dus zijn gouden mand gevonden en zal niet bij ons komen wonen.
Maar een betere mam kan ik hem niet wensen en zoals al gezegd: wij hebben al een zorgenkind...
Wat moet hij een pijn gehad hebben, arme hond.
Maar nu dus op naar een nieuw fijn leven voor Jim, ...eindelijk.
Wat een pijn had hij. Krijgt er gewoon kippen vel van.
Wat een mooi nieuws, een fijne mama gevonden! Toppie
En nog nieuws: Jim wordt geadopteerd door de regioverantwoordelijke zelf. Hij heeft dus zijn gouden mand gevonden en zal niet bij ons komen wonen.
Maar een betere mam kan ik hem niet wensen en zoals al gezegd: wij hebben al een zorgenkind... "
ach arme. maar hij heeft een huis, wat fijn zeg..
Uh, ligt eraan wat er met die andere 5 gebeurt... Ik vind het altijd een risico dat een te uitdagende/verpestte hond bij welwillende mensen komt die heel erg hun best doen, maar altijd tegen problemen blijven aanlopen en daardoor misschien nooit meer een hond willen. Die mensen zullen op forums vaak lezen "dat het altijd aan de baas ligt", een gevoel van falen ervaren, en uiteindelijk misschien ervoor kiezen om geen hond meer nemen. En daar is dan weer niemand bij gebaat.
Zo'n hond als Jip van Petra, die zo'n gebruiksaanwijzing heeft dat het in een normaal gezin niet te doen is. Volgens mij kom je daar als baas niet beter uit, en dus honden in de toekomst ook niet.
Ik ben zo blij voor Jim, Cindy, de arme lieverd krijgt zijn gouden mand
Daar heb je ook een punt .
Maar hangt dan misschien wel ook weer af van het karakter en doorzettingsvermogen van het baasje.
Ik heb in mijn leven één keer een katje terug naar asiel gedaan omdat het écht niet zindelijk en tam te krijgen was. Normaal zijn katten vlug proper. Dit katje poepte en plastte overal , blies naar mij , en alle dagen....erg hoor. Denk dat het een gevonden wild kitten was.
Ik vergeet dit nooit, ik zag het echter nooit als eigen falen...heb nadien nog andere poezen genomen .
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?