Onzekere hond wordt steeds aangevallen

Hallo allen. 

Mijn hond milan is een asiel hond welke wij met 9maanden uit het asiel hebben gehaald. Er is weinig achtergrondinfo over hem. We weten dat hij aan een paaltje vastgebonden is gevonden en er slecht uit zag met 4 maanden. Er is vorig jaar partiele epilepsie geconstateerd wat met medicijnen goed gaat. We hebben 2 cursussen gevolgd. Het ging een gehele tijd goed. Alleen nu is het probleem dat hij in anderhalf jaar tijd 15x uit het niets van achteren aangevallen is. Allemaal door loslopende grote honden terwijl hij aangelijnd is. Na elke aanval werd het snauwen en grommen naar elke grote hond erger geworden. Afgelopen zaterdag is hij weer aangevallen terwijl wij net van de wandeling terug kwamen. En weer door de hond die losgebroken was uit de tuin. Dit was al 3maal eerder gebeurd. Mijn hond geeft zich over en gaat op zijn rug liggen, maar de hond blijft bijten. Mijn vriend krijgt hem er wel af. Maar ik ben bang dat het een keer fout gaat. De eigenaar heb ik aangesproken en hij zegt dat als het weer gebeurt we maar moeten schoppen en schoppen tot hij loslaat. Ik loop nu continu in angst, wat mijn hond voelt en dus word hij ook angstig. Ik wil weer op training gaan om hem van de onzekerheid af te helpen en mij te leren hoe te handelen. Want de aanvallende honden wegen tussen de 30 en 45 kilo en de mijne ongeveer 10. Het gaat een keer fout en dan ben ik mijn hondje kwijt.

Wat kan ik nog meer doen om mijn angst voor aanvallen te verminderen. Want het laatste wat ik wil is mijn hondje kwijt of om op hem mijn angsten en onzekerheden over te laten gaan.

Liefs Samantha en Milan

Optillen als er een hond op je afkomt. Of de andere hond weg sturen.

Bescherm je hond. 

Als je merkt, dat jij daar controle op hebt, zal je je zelf weer een stuk zekerder gaan voelen en je hond.

Het probleem is dat de hond elke keer zeer onverwachts komt. Mijn vriend heeft hem al een keer geschopt en gestompt maar hij geeft geen krimp

Heh, dit had Dobby's verhaal kunnen zijn. Asielhond, 1 jaar oud toen ik hem uit het asiel haalde en heel veel honden hebben gewoon een hekel aan hem en vallen hem uit het niets aan. Het heeft heel lang geduurd, maar nu begint hij preventief te snauwen naar bepaalde breedgebouwde gladharige, voornamelijk donkere honden.


Het enige wat hier helpt zijn 2 dingen:

"meevechten" en de hond van Dobby afhalen. Twee tegen een. Dat geeft hem het gevoel dat hij er niet alleen voor staat.

"omlopen" om de types honden die hem graag aanpakken. Dan heeft hij minder nare ervaringen en dus minder spanning. Als we dan een keer zo'n hond tegen komen dan is de kans groter dat het goed gaat.

Je zult heel goed om je heen moeten blijven kijken, maar tegelijkertijd niet zo angstig zijn dat je hond het van je overneemt. Dat is lastig, maar wel nodig voor het zelfvertrouwen van je hond.

Áls je hond niet zo groot is (of jij niet te klein, of iets mankeert) dan kan optillen helpen, zoals Suzanne zegt.

Ergens zul je toch zelf je hond moeten beschermen,door de aanval voor te zijn.Na 15 keer,weet je toch ongeveer waar je de ellende kan verwachten?

Til je hond op,kijk of je een andere weg kan lopen,bel de politie eens om te informeren of zij met de betreffende eigenaren kunnen gaan praten over hoe ZIJ het gaan oplossen dat hun hond steeds uit de tuin breekt.

Dat meevechten hebben wij tot nu toe ook gedaan. Alleen soms heeft hij hem al voordat we hem hebben zien aankomen. Optillen is inderdaad een optie. De politie is ook op de hoogte. Ik heb een melding gemaakt.

Klopt soraya. Maar mijn hond was elke keer nog aangelijnd. En de andere honden kwamen onverwachts aan. De andere aanvallen waren niet erg groot of heftig. Behalve deze 4x met de hond. Hij woont bij ons op het hoekje. Welke kant we ook nemen we moeten daar langs

Wat erg, en niet bepaald bevorderlijk om gezellig op wandel te gaan.

Ik zou proberen te vermijden dat er loslopende honden op hem afstormen, dus niet in losloopgebieden e.d. te lopen en lopen op tijden dat je weinig risico loopt om andere honden tegen te komen.

Nu het al zo vaak gebeurd is, is het logisch dat je hond en jijzelf heel onzeker zijn.

BAT zou misschien iets voor jullie kunnen zijn, om de hond en jezelf wat vertrouwen terug te geven.

Die ene bepaalde hond zou ik dus mijden. Moet je er perse langs dan optillen. Die man hoort trouwens zijn hond bij zich te houden, als hij niet wil luisteren zou je toch melding moeten maken.

 Dan zou ik mijn hond optillen tot ik uit beeld was van dit huis en ook als je weer naar huis gaat.

Gaat de wijkagent met de mensen praten?want dit kan natuurlijk niet.
Je kan ook nog de Burgemeester een bericht/brief sturen,die kan er vaak ook iets aan doen,of iets opleggen waar die mensen zich aan moeten houden.

De eigenaar heb ik aangesproken en hij zegt dat als het weer gebeurt we maar moeten schoppen en schoppen tot hij loslaat.

Dit is heel moeilijk natuurlijk, wanneer je zo iemand voor je hebt om tot een oplossing te komen.
Want wat die eigenaar voorstelt is alles behalve een oplossing en verre van diervriendelijk natuurlijk.Stamp jij hem maar, dan hoef ik me niet moe te maken met hem iets aan te leren. En de omheining te herstellen.

Zoals hier al eerder is opgenoemd, is het misschien aangewezen om je hond te dragen tot je op een degelijke afstand van die andere hond bent.

Wat je ook kan doen is zorgen dat je een klein spuitbusje citronella spray pet safe of deodorant op zak hebt. Zodat je dit naar de aanvallende hond kan spuiten.

Wat je eigen angst betreft, honden pikken dit op. Het is niet gewoon een gemoedstoestand, maar een verandering van chemische stoffen in jouw lichaam. Dus behalve dat je al verkrampt en alles behalve ontspannen rond wandelt. Vindt er daadwerkelijk een chemisch proces plaats. Honden hebben een ongelooflijk super reukorgaan en pikken dit snel op. Wij "de mens" zijn de radio en de hond is "de antenne".

Ik kan me best voorstellen dat na 15x je het echt wel hebt gehad. Dit is 1x per maand. Leuk is iets anders.
Misschien, als je een wagen hebt, dat je een andere wandelplek kan opzoeken.
Belangrijk is ook wel dat wanneer je met jouw hond gaat wandelen je ook wel steeds jouw omgeving tijdens de wandeling screent. En jouw omgeving 360° rondom je oplettend in het oog houd, zodat je bepaalde zaken kan proberen te voorkomen. Gewoon op een rustige en kalme manier.

De onzekerheid van je hond zal waarschijnlijk grotendeels oplossen, zodra je zelf ontspannen buiten kan wandelen. Iets waar je bewust elke wandeling aan werkt. Vermijdt verkrampte houdingen, haal rustig adem en praat ook op een ontspannen rustige manier tegen je hond. Scan jezelf als het ware. Nek, schouders, rug, armen..... ontspan. Kijk 10 min later nog eens even of je nog ontspannen genoeg bent. Uiteindelijk zal hoe langer hoe meer automatisch gebeuren.

Als een hond ziet, voelt en ruikt, dat je verkrampt bent dan geef je als het ware een waarschuwing door dat er weer iets kan / zal gebeuren.

Ik hoop dat je snel samen met jouw hond terug kan genieten van te gaan wandelen

ik pik even deze zinnen van Eliane hierboven;

"Dit is heel moeilijk natuurlijk, wanneer je zo iemand voor je hebt om tot een oplossing te komen.
Want wat die eigenaar voorstelt is alles behalve een oplossing en verre van diervriendelijk natuurlijk.Stamp jij hem maar, dan hoef ik me niet moe te maken met hem iets aan te leren. En de omheining te herstellen." 

dat lijkt me het eerste...dit is wel lekker makkelijk allemaal van deze persoon

verder is het misschien een idee om bv een paraplu mee te nemen? 

ik denk dat je hier best succesvol misschien wel honden mee kan wegjagen of blokken? 

als dat allemaal niet werkt kun je alsnog gaan schoppen...

Dank jullie voor de tips. Ik heb nu een vaste lijn in mijn jaszak zitten, om eventueel de hond daarmee te kunnen vangen en vasthouden. Ook gaat mijn vriend 2 busjes maken met citronella spray.

Ik weet ook dat Milan niet altijd vriendelijk is, daarom zit hij ook vast als ik grote honden tegenkom. Ik wil niet dat hij uitvalt, maar ben wel bang dat het komt door angst en onzekerheid.

De man waarvan de hond is heeft gezegd wel te kijken naar waar de hond kan zijn ontsnapt. Zomers loopt de hond vaak naar het veldje om te zwemmen en gaat dan terug. Hij loopt dan langs een kinderspeeltuin, wat als een kind raar doet en de hond heeft hem. Ik begreep van anderen dat hun vorige hond hierdoor ingeslapen is.

Milan voelt inderdaad mijn angsten. Ik ben bewust bezig met rustig ademen, goed en rustig om me heen kijken.

Wanneer ik ga skaten met Milan zoek ik een route waar ik echt 100% zeker van ben dat hij niet loopt.

De andere aanvallen zijn al een tijd terug en het is een tijd rustig geweest. De vorige aanvallen van andere honden waren door een border collie en de eigenaresse hiervan is er ook van op de hoogte, zij en de opppas van de hond komen ook niet meer op het veldje omdat meer honden de pineut waren.

De politie heeft de melding geregistreerd. Mochten we de hond nog 1x los zien lopen dan moeten we gelijk bellen en gaan ze in gesprek. De man zegt schrikdraad te hebben en absoluut geen schutting te willen plaatsen. Zijn woorden waren dat hij 170 M2 grond heeft en dat niet doet. Ik vertelde hem zelf 400 m2 te hebben en er zit netjes een schutting omheen om te voorkomen dat mijn hond wegloopt of andere ongewenst mijn tuin in komen.

Maar goed, voor nu heb ik hem al een aantal dagen niet gezien. Mijn vriend gaat in de schemering mee met wandelen om mij het vertrouwen terug te krijgen.

We gaan ook weer op cursus met Milan, want ik ben bang dat hij het ook uitstraalt dat hij bang en onzeker is. En daardoor het mikpunt van deze hond. Misschien kan training ons helpen en vooral mij om weer blij en vrolijk mijn hondje uit te laten en dat ik weet hoe te handelen.

Dank jullie voor de reacties. Ik ben blij dat ik niet gezien wordt als een overbezorgd baasje. Ik wil gewoon het beste voor mijn beestje en vind dat elke hondeneigenaar ervoor moeten zorgen dat het uitlaten van de honden een pretje blijft.

 Klinkt goed hoe jullie bezig zijn.

Luca was een keer flink gegrepen in een losloop gebied. De maakte een speelboog en ik was even afgeleid, iemand vroeg me wat. Het volgende moment wordt ze aangevallen.

Ze was bont en blauw, klein gaatje, ze had geluk gehad zei de da.

Twee dagen kater ging ik weer naar dat zelfde gebied en ik was zo bang.

Luca ook heel onzeker, was gewoon niet fijn.

Ik heb mijn trainer gebeld en we zijn daar samen gaan lopen. Ik moest als ik een hond zag, haar gelijkmterug roepen, je weet gewoon nooit hoe andere honden reageren. Als de hond ok is, mag ze er pas heen.

Zo voelde ik me weer zekerder, Luca luisterd gewoon goed. Zijn zelf had eigenlijk nergens meer last van.

Ik denk dat het heel verstandig is dat je met je vriend gaat lopen. Hij kan ook vreemde honden weg sturen en samen je hond beschermen. Daardoor krijg je controle op de zaak, dat maakt je weer zekerder.

Succes!

Ik heb contact gezocht met een trainingcenter. Die ook aan huis komt en gespecialiseerd in angstige bange honden. 

Ik baal ervan dat ik nu de stappen moet nemen omdat anderen hun hond niet houden en opvoeden. Maar dat is vaak het probleem. De baasjes.

Ook vanwege prive omstandigheden ga ik in therapie. Om angsten, onzekerheden te kunnen handelen. Ik hoop dat ook dit door werkt op Milan.

Ik loop momenteel nog met gierende hartkleppen. Ben als de dood als mijn schoonouders oppassen en hij word aangevallen. Momenteel sta ik stijf van de spanning en angst.

Lastig allemaal.

Groetjes

Arme meid, is angst is niet fijn.

Er zou idd zoveel voorkomen kunnen worden, als anderen hun honden bij zich houden. Zeker honden die aanvallen.

Zoveel mensen vinden ook dat honden het maar zelf moeten uitzoeken.

Het gevolg, honden en bazen met nare ervaringen.

Zo onnodig.

Sterkte meis!

Dankjewel! Het is gewoon zo beangstigend. Ik weet niet of de tuin nu goed omheind is. Dus er is zo'n grote angst dat hij weer ontsnapt.

De angst zit me heel diep en ik kan het niet loslaten. Zoek me gek op internet. Probeer me voor te bereiden. Maar ik voel me zo machteloos. Wat als hij Milan dood bijt. Dan heb ik me hondenkindje niet meer en ik weet t gewoon niet meer. 

Het is natuurlijk lastig om van je angsten af te komen als hond, als je elk moment een aanval kan verwachten en je weet dat je niets anders kan doen dan je overgeven, vluchten kan niet want je zit aan de lijn (wat ook niet anders gaat) Hopelijk zijn idd de aanvallen voorbij dan nu. Maar als hond kun je dat natuurlijk niet weten en zal je dat door ervaring moeten leren.

Zo iets zou je als hond en als baas gewoon niet mee moeten maken eigenlijk. Inderdaad erg zonde.

Ik denk dat de training dan vooral zal gaan om jou wat tips te geven.

Kunnen je schoonouders en jijzelf ook trouwens, niet met de auto ergens heenrijden waar geen andere honden zijn voorlopig? Gewoon voor de eigen gemoedsrust en een frisse nieuwe start wb wandelen. Dat was ook al voorgesteld en best een goed idee lijkt me.

Nu het beter weer word is dat mogelijk. Ik doe dit ook vaak. Maar als ik 7uur moet starten met werken dan is de ochtendwandeling daar langs. Mijn schoonouders zijn niet bang uitgevallen en zullen ook zeker goed kunnen reageren op de aanvallende hond.

Het is voornamelijk mijn eigen angst. Ik heb zelf behoorlijke angsten en spanningen en daar ben ik ook mee aan het werk om die minder/weg te krijgen.

De aanvallen hebben dit versterkt. Daarom ga ik met de avondwandeling met mijn vriend mee. Om rustiger en vertrouwder te worden. 

Ik kijk erg goed om me heen, maar ben ook van mening dat ik niet op eieren zou moeten lopen daar. Ik heb een vaste lijn los in mijn jaszak zitten dat mocht een hond hem aanvallen ik ons daarmee kan verdedigen en eventueel om de hals van de hond te doen om hem bij Milan weg te halen.

Helaas is het nu elke dag met een stress gevoel / hartkloppingen wakker worden voor mij. Droom continu erover en in mijn dromen loopt het slecht af.

Ik ben er erg mee bezig en kan het niet loslaten. Mijn angst was altijd Milan te verliezen aan de epilepsie, maar nu is de angst vergroot dat hij doodgebeten word. Of dat door de aanval hij een epilepsie aanval krijgt waar hij niet uitkomt. Ik ben er eerlijk gezegd echt veel mee bezig wat ook niet goed is

Prima dat je naar oplossingen werkt.
Komt goed.
Zodat je binnenkort terug kan genieten tijdens de wandelingen.
Misschien eens voorbij de tuin wandelen zonder Milan. Gewoon om te verkennen.
Of toch nog eens een gesprekje aanknopen met de eigenaar.

ik snap je zo goed! Misschien kan je deelnemen aan sociale wandelingen. Dan leer je weer vertrouwen te krijgen. Ik pak tegenwoordig de auto en rij naar gebied om rustig te wandelen (hier ook een vervelende loslopende hond in de buurt) dat geeft me rust. Neem een paraplu mee, klap die direct open als die enge hond eraan komt. Blijf zo kalm als mogelijk en ontwijk ook zoveel mogelijk. Ik loop om als ik een losse hond zie, je weet maar nooit.

sterkte en geloof in jezelf!

Angst is een moeilijke emotie.

Door te doen, kan je weer vertrouwen krijgen. Makkelijke gezegd dan gedaan. Waarschijnlijk slaap je door de dromen ook niet heel goed? Moeheid werkt ook niet mee.

Let op je eten, gezond eten is heel belangrijk.

Misschien helpt het je als ik zeg dat er 1.9 miljoen honden zijn in NL en per jaar één hond, misschien nog niet eens een, wordt dood gebeten.

Een zeer kleine kans dus.

Meestal als honden vechten, is het met een hoop gegrom, gepiep, maar zonder schade. Zo zijn honden.

Een enkele keer is er schade, maar echt, meestal niet.

Honden zijn er niet op uit om een ander te verwonden sommige willen een ander goed bang maken.

Helaas lukt dat ook, je schrikt zelf ook.

De meeste honden, luisteren weg goed, als je ze weg stuurt, is mijn ervaring.

Geloof in je zelf.