mijn hondje overleden

Hallo allemaal,  7 dagen geleden in mijn hondje (Gipsy) plotseling overleden. Ze was al 2 dagen ziek (diarree en overgeven), maar volgens de eigenaar van de dierenwinkel heerste er een virus in de buurt. Gipsy had dit al eens eerder zo gehad dus ik maakte me niet direct grote zorgen. Na twee dagen werd het erger. Ze kon haar urine niet meer ophouden en lopen naar het grasveldje redde ze niet meer. Ze ging halverwege zitten. Toen toch de dierenarts gebeld, we konden gelijk terecht.  Uit bloedonderzoek bleek dat er een ontsteking zat in haar lever waar ze medicijnen voor kreeg. Ze zou voor de middag al opgeknapt moetenzijn. ik voelde me weer helemaal gerust gesteld en ben weggegaan naar een familie weekend samen met mijn dochter van 1. Mijn vriend bleef thuis bij gipsy en hield haar in de gaten. Hij zag gipsy niet opknappen en heeft de dierenarts weer gebeld. Na een echo bleek dat gipsy haar baarmoeder ontstoken was en vol zat metvocht. Deze moest er direct uitgehaald worden. We hebben toestemming gegeven om te opereren en drie kwartier later werd mijn vriend gebeld dat gipsy Door de narcose is overleden.. ik was inmiddels net gearriveerd in het vakantiehuis in de ardennen toen mijn zusje het nieuws kwam vertellen (mijn vriend had haar gebeld omdat hij niet wilde dat ik in de auto in paniek zou raken). mijn wereld stortte in. Ik heb de hele avond gehuild tot diep in de nacht. Ik was de volgende dag zo moe dat ik onmogelijk kon auto rijden met mijn dochter achter in. Ik ben de dag daarna terug gegaan na de hele dag gehuild te hebben. Maandagochtend hebben we gipsy opgehaald bij de dierenarts en hem meegenomen naar het huis van mijn ouders om haar daar te begraven in de tuin. Het was een mooie lente dag en ik heb gipsy nog een rijd vastgehouden en goed afscheid kunnen nemen. Na de begrafenis hebben we nog een wandeling gemaakt met onze dochter en voelde ik rust en vrede over de situatie.  Maar nu is het drie dagen later en heb ik het idee dat ik in een depressie beland.  Ik huil heel vaak en kan amper eten van verdriet. Ik probeer sterk te blijven voor mijn dochter maar alles doet me denken aan gipsy.  Ik heb haar 7 jaar gehad en het gemis is zo ontzettend groot! ! Kan iemand mij vertellen wanneer dit gevoel minder zal worden? Die buikpijn en pijn in mijn hart? 

Vreselijk alweer, sterkte de komende dagen hoor.

en ja het slijt....je gelooft het nu misschien niet ...nu alles nog vers is.

ik begrijp niet dat er eerst verkeerde diagnose werd gesteld door jullie DA., had ze geen verlies onderaan dan ? 

Ach , ze heeft nu geen pijn meer. Laat dat je een troost zijn en denk aan die zeven fijne jaren.

iedere dag iets beter zal het gaan , het leven gaat voort ....sterkte en kop op. 

wat ontzettend verdrietig, ik leef met je mee, het is erg om zo je lieverd te moeten missen.... een lever die niet goed functioneerde de rest misschien over het hoofd gezien, vedrietig.... wanneer dat wat mindert is voor een ieder anders, de pijn zal verminderen maar het verlies blijf bij je, voor jou zoveel sterkte en houd je goed voor je dochtertje...  probeer het. voor haar is het ook heel erg verdrietig.

Wat erg,ik leef echt met jou mee,het verwerken is bij iedereen anders.Vergeten zal je Gipsy nooit ze zit in jou hart.Veel sterkte verder.

Heel veel sterkte weet hoe het voelt

Wat vreselijk heel veel sterkte..

Heel veel sterkte,ik weet ook hoeveel pijn het doet en het gemis blijft aanwezig.Ik heb er na 20 maanden nog steeds wel verdriet van,Hoewel het niet meer zo erg is,Dan in het begin.Gipsy zit voor altijd in je hart.

Als je hond zo plots uit je leven verdwijnt....hoe moet het dan?

In een eerste instantie is er 'het wennen aan'; je snapt het niet goed en het voelt zo vreemd....????? veel vragen

en dan het gevoel 'dat je iets mist', heel erg. een diep gat.

Je verdriet gaat voor nu nog niet liggen. Laat het over je heen komen. Neem dag per dag.

wens je veel sterkte. probeer het rustig aan te doen.

er staat geen tijd op. Dus neem je tijd.

sterkte

Een hond is een huisgenoot en om je hondje na 7 jaar op deze manier te moeten verliezen, is heel verdrietig.

Kan me heel goed voorstellen, dat je hier kapot van bent.

Probeer de rust en vrede, die je tijdens de wandeling voelde samen met jullie dochter, terug te halen.

Ik wens je veel sterkte om dit plotselinge verlies en het grote gemis een plekje te geven.

Een ontsteking in de lever, na de echo bleek baarmoederontsteking.

Hadden ze de koorts gemeten, waarom niet gelijk een echo.

Ik zou wel willen weten hoe het precies zat. 

Vreselijk je hond te moeten verliezen. Heel veel sterkte!

heel veel sterkte toegewenst!!

Ach wat verdrietig, en wat een schok Ik kan me voorstellen dat je verdrietig bent, dat is normaal. Je hebt je maatje verloren.

Hoe lang je daar last van blijft hebben is voor iedereen anders, niks is vreemd.

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte!

Wat vreselijk voor je Anne!

Zo plotseling is ze uit je leven weggerukt!

Ik ben ook binnen enkele dagen mijn hondje verloren.

Kon alleen nog maar huilen en dat voor maanden.........

Ik wens je ontzettend veel sterkte toe!

Het heeft tijd nodig........

Hartverscheurend zeg, je verhaal over het verlies van jou lieverd.
Het gemis is vreselijk, daar in kan niemand je verlichting in geven helaas, veel huilen en er over praten met mede honden mensen, dat kan troost bieden.
7 jaar is ook nog zo jong.
Vandaar dit gedichtje


A life so precious
released to Heaven.
We left on earth
we wonder "Why"?
But some are sent
among us briefly
Some have spirits
meant to fly.....


Heel veel sterkte!



Groetjes Didy

Zo hartverscheurend het verdriet en gemis, dat is houden van je hondenkindje. 

Ik mis mijn chevy ook zo verschrikkelijk  veel, ben zelf de weg kwijt maar het heeft tijd nodig, ik voel met je mee, 

Jolande

Heel veel sterkte gewenst met dit vreselijke verlies.

Het is nu nog niet voor te stellen, maar er komt toch een moment dat je in rust en met een glimlach aan je maatje kunt terugdenken.

" Een ontsteking in de lever, na de echo bleek baarmoederontsteking.
Hadden ze de koorts gemeten, waarom niet gelijk een echo.
 
Ik zou wel willen weten hoe het precies zat. 
 
Vreselijk je hond te moeten verliezen. Heel veel sterkte! "

Suzanne en Luca

 Kan ook beide. Hondje van mijn moeder had ontsteking in de nieren en kreeg daarbij baarmoederontsteking. Moest natuurlijk geopereerd maar dat kon niet vanwege de ontsteking in de nieren. Helaas paar dagen later overleden. Kan dus best dat door de ontsteking in de lever de narcose teveel geweest is. Je hebt geen keuze eigenlijk...... Baarmoeder ontsteking dan moet je wel opereren.

zo zielig en verdrietig voor je Anne. Ik wens je heel veel sterkte

"  Kan ook beide. Hondje van mijn moeder had ontsteking in de nieren en kreeg daarbij baarmoederontsteking. Moest natuurlijk geopereerd maar dat kon niet vanwege de ontsteking in de nieren. Helaas paar dagen later overleden. Kan dus best dat door de ontsteking in de lever de narcose teveel geweest is. Je hebt geen keuze eigenlijk...... Baarmoeder ontsteking dan moet je wel opereren.
 
zo zielig en verdrietig voor je Anne. Ik wens je heel veel sterkte "

WW

 Toevallig net een topic, heet rouwverwerking. Hondje bleek tumor in de lever en een baarmoederontsteking. Op de echo zagen ze dat.

Was niets meer aan te doen. Lijkt op hondje ts.

Dan is een operatie idd heel erg zwaar.

Idd zo erg je maatje te moeten missen!

Beste lezers,

Ik heb 7 april mijn allerliefste maatje en beschermer moeten laten inslapen na een ziekteperiode van een jaar.Hartruis geconstateerd en aan de medicijnen,de laatste tijd ging hij hard achteruit en kon niet meer mee te lopen met de andere twee boefies.

Mijn lieve Vince heb ik uit zijn lijden verlost ik wilde rust voor hem en geen lijden.Hij is thuis rustig ingeslapen en heb ik hier thuis een gedenkplekje voor hem gemaakt rondom zijn urntje.Ik ben kapot van verdriet en moet me door de dagen heen slepen,het gemis is gigantisch en ik hoor hem nog steeds en denk dat ik hem ook zie.Huilbuien komen en gaan,ik moet er ook voor mijn andere twee poepies zijn.Voel me verloren.Wie kan mij raad geven?

Veel sterkte hoor myn lieve queenie was 12j en in mei moest ik ze laten inslapen wegens hartfalen weet hoe het voelt