Mooie foto s van hem, die in de sneeuw bijv. vind ik heel sfeervol.
Ik vind hem wel wat weghebben van een Karelische Berenhond.
En er is niets raars aan hoor om met de halsband op de bank te liggen, je moet toch je eigen manier vinden om het verlies te verwerken. En op een bepaalde manier blijft hij toch voor altijd bij je.
De pijn slijt maar de herinnering blijft, voor altijd in je hart.
Heel veel sterkte Vincent.
Mooie foto's!!!
Lees nu later dat jullie hem uit het buitenland hebben geadopteerd!
heel mooi en het zijn vaak zulke lieve dankbare honden!!!!!
Toen ik het in het begin las dacht ik al hij heeft het getroffen bij jullie.
Nu ik het zo lees een hele mooie herplaatser als ik de foto's zie en in zon liefdevol huis.
Lekker reizen,lekker mee ook op de foto zie je jullie sterke band.
Nogmaals heel veel sterkte!!!!!!!!!!!!!!!
Morgenmiddag gaan we hem begraven.. m'n maag draait
om als ik er aan denk :-S
Heel veel sterkte met het waardevolle afscheid. Een prachthond met een prachtleven bij jullie. Afscheid nemen doet erg zeer. Alsof een stukje van je met hem mee is gestorven. Maar dat stukje word weer opgevuld Door hem en zijn mooie herrineren en belevenissen met jullie.
Hij is mij meegegeven als kruising husky/akita, pas later ben ik aangesproken over een karelische berenhond, daar had ik nog nooit van gehoord, en heb ik na mailwisselingen met een duitse fokster geconstateerd dat Indy dat ook voor zeker 95% is.. karakter, sierlijk loopje.. onafhankelijk maar toch erg sociaal. Kijkt de kat uit de boom maar komt je na de 3e ontmoeting enthousiast welkom heten.. daar kunnen al mijn werkende buren over meepraten.. Ik heb mazzel gehad dat hij zich zo ver wilde aanpassen in de grote stad, dit is niet de ideale omgeving voor een karelier.
Dat is allemaal heel normaal.
Dit gaat over rouwbegeleiding bij het overlijden van een huisdier. Dit stukje trof mij.
"Afhankelijk van hoe gehecht het baasje is, kan het verlies van een huisdier echter erger zijn dan bijvoorbeeld dat van een oom."
http://www.werkenindeuitvaart.nl/rouwbegeleider-voor-huisdiereigenaren-nienke-van-endenburg/
Zij heeft ook een boekje geschreven.
heel bijzonder!
Weet je verder iets over zijn achtergrond of is hij gevonden?
Hij zat bij een boer aan een ketting aan de spaanse riviera.
Hij heette toen Sedal (zacht)..omdat ik niet weet wat hem is overkomen met die naam leek het mij verstandig opnieuw te beginnen met een nieuwe naam.. Indy blaft niet en is als waakhond onbruikbaar.
Indy is bij het dierenasiel in Spanje terecht gekomen..erg mager en doodsbang voor knallen.
Hij is te vroeg uit het nest gehaald want was op zijn 2e nog aan het 'puppieplassen'.. dat is gelukkig allemaal goed gekomen.
Alles klaar voor in de kist morgen.. elk familielid een gedragen sok, zijn halsband, een tekening van de kleine man, een fotocollage en een kluifje..
Papa is nog helemaal niet klaar maar we gaan er het beste van maken...
heel, heel, heel veel sterkte! Wat klinkt het mooi hoe jullie de laatste eer bewijzen.
Ik quote mijn favoriete bandje Rowwen Heze nog maar eens:
" Het is erg iets moois te verliezen, maar beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad"
Ik wens jullie morgen heel veel sterkte !!
Het is verschrikkelijk zwaar maar.......ik heb het op een bepaalde manier ook heel mooi gevonden om op zo'n waardige manier afscheid te kunnen nemen van je grote vriend.
Heel veel sterkte morgen en de tijd daarna.
Heel veel sterkte de komende tijd
Hoop dat jullie een 'mooi' afscheid hebben gehad. Ik wist overigens niet dat honden ook begraven mogen worden. Je hebt nu een mooie herdenkingsplaats. Veel sterkte
@ Robert; honden mogen in NL in je eigen (koopwoning) tuin begraven worden of op een dierenbegraafplaats.. aangezien wij helaas geen tuin hebben is het dus het laatste geworden. Viviana in Brabant, er zijn er niet zo heel veel.
Het was deprimerend maar mooi.. en nou is alles voorbij.. 7 dagen geleden lag Indy nog achter me..tevreden met een dentastix kluifje.. het kan toch raar lopen.
Indy was uit de koeling, dus koud maar zijn oren waren nog zacht en fluffy..(die ga ik zo missen).
We kregen alle tijd en hebben alle eerder genoemde spulletjes in de kist er bij gelegd plus ik heb mijn oude slobber- en voor-op-het-strand trui over hem heen gelegd.
Hoewel het personeel het ook wel wilde doen heb ik met mijn 19 jarige zoon de kist dichtgespijkert en verreden naar de plaats om hem daar te laten zakken.. tranen met tuiten kan ik jullie vertellen. tranen met tuiten..:-(((
Het is een mooi groen plekje tussen een hoop andere gestorven huisgenoten geworden. Wat hertjes en kippen eromheen.. heel vredig..zeker als de zon WEL schijnt. Het naamplaatje met de tekst wordt nog gemaakt en ik wil iets moois laten bedrukken op alluminium wat het weer weerstaat. zucht..
In de auto op weg naar huis komt mijn 4 jarige zoontje ineens met zijn speelgoed telefoon 'Indy belt!'.. weer tranen :-S
Dit is de reden waarom je GEEN hond wilt; zijn laatste dagen..
De rest is vaak super!
Ik ben voor zo'n 85% van mijn schuldgevoel af..(dat komt soms met opwellingen terug) en dank jullie daarvoor.
Ik doe mijn uiterste best het een plaatsje te geven maar mis m'n maatje gewoon big-time!
Voor nu ben ik even helemaal leeg..
"Voor altijd in ons hart
Indy Robbesom
3-2000 4-2016
Jij ons gezinslid,
wij jou roedel "
Ja, ik zei het nadat de mamma-tumor hond gestorven was ook. Ik vond haar 's ochtends, duidelijk met pijn, moest een examen doen op school (zul je altijd zien *zucht*) en ze is na het examen ingeslapen. Op stel en sprong, want bij pijn houdt het op. Toen zei ik ook: ik wil geen hond meer. Maar ja... ik ben nu 2 honden verder.
Het ligt heel erg aan de persoon en misschien ook wel hoe de hond gegaan is.
Wat mooi dat jullie het zo gedaan hebben.. zit hier met een brok in mijn keel. Wij hier op HP herkennen je gevoel maar al te goed. Eerst komt het verdriet, dan een gevoel van spijt over bepaalde dingen, dan spijt gemengd met verdriet maar heel langzaam slijt het.
Dat je je schuldig voelt is heel begrijpelijk maar echt niet nodig. Je hebt gehandeld uit liefde voor Indy en daar draait het om.
Wat een prachtig plekje heeft indy gekregen. Een heel mooi afscheid en zijn eigen plekje. Mijn kat heb ik vorig jaar laten cremeren bij viviana. Erg goed en liefdevol opgevangen daar Door het personeel. Een zware tijd zal nu aanbreken met veel verdriet en gemis. Maar indy is van de hel in Spanje in het paradijs bij jullie terecht gekomen. En is omringd Door zijn geliefde mensen gegaan.
Heel veel sterkte Vincent!
Zit hier en de tranen rollen over mijn wangen.
Oh wat voel ik met jullie mee........
Prachtig hoe je het omschrijft en de foto's.
Bij ons waren het dan de crematies, maar ook het afscheid nemen als ze opgebaard lagen en ik heb ze begeleid naar de oven ( en was er ook bij toen ze erin gingen en eruit kwamen)
Weet hoe het nu voelt....enorm leeg.
Wens jullie nogmaals veel sterkte en kracht. Nu begint het echte rouwen.
Dikke knuffel van mij !!
Bij mij zitten ook de tranen in de ogen, wat hebben jullie dat mooi gedaan, wat was Indy een geliefde hond.
Alles is niet voorbij, Indy heeft zoveel gegeven en jullie zoveel geleerd. Dat blijft, dat gaat niet verloren.
Heel veel sterkte nogmaals.
Nog heel veel sterkte gewenst
vincent,
ik wens jou en jouw gezin heel veel sterkte toe.
wat een mooi plekje heeft Indy gekregen als laatste rustplaats.
Mooie foto's.
helemaal de derde foto van Indy wat een mooie lieverd om te zien!!!!
hij had het niet beter kunnen treffen!!
mee eens
O wat heb ik met je te doen, voel je niet schuldig, je hebt alles voor je vriend gedaan wat je kon,zou wensen dat alle honden zo'n lief baasje als jij zouden hebben, ik denk dat alle baasjes het gevoel hebben,van is het wel het juiste moment, er is altijd wel iets waar je daarna toch over twijfelt, heel veel sterkte met je verlies en het is al moeilijk genoeg, maak het jezelf aub niet nog moeilijker!
Wat enorm mooi gedaan..... had ik dat maar geweten...... Jullie hebben een mooi afscheid gehad. Mooie foto's, 'fijn' dat je die hier deelt... Hoop dat er nu een periode van rust komt, alhoewel de ellendige momenten ook voorbij zullen komen. Nogmaals veel sterkte....
dankjewel :-)
het gaat met opwellingen..echt nog het meeste van de dag een steen in mn maag gevoel :-(
Doe wat kalm aan, neem het zoals het komt. (heel normaal 'die steen'...)
Is heel vreemd...ineens zonder grote vriend.....
sterkte Vincent, voor jou en je familie.
Vooreerst uiteraard veel sterkte en wat een mooie rustplaats heeft hij gekregen.
Ik wou toch nog even zeggen dat de beslissing die je hebt moeten nemen nooit te vroeg of nooit te laat kan zijn. Het is een beslissing die je genomen omdat je zo veel van je hond houdt dat je het beste wil doen voor hem.
Daarom was deze beslissing goed en mag je geen schuldgevoel hebben.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?