Voor mijn lieve Diablo (Japie)

Graag wil ik jou nog eens even hier neer zetten, want wat een bijzondere hond was je voor mij.

Je was een draak van een hond voor vreemden, ook voor mensen die hier op visite kwamen, daarbij moest ik je altijd scherp in de gaten houden.

Maar jij en ik wisten beiden hoe dit kwam.

Jij was ongeveer twee jaar toen mijn gezondheid hard achteruit ging, helse rugpijnen, waardoor ik veel morfine moest gebruiken en inmiddels 3 keer ben geopereerd.

Jij voelde dat haarfijn aan dat ik niet zo sterk was en was mijn schaduw.

Waar ik was, was jij.

Door die pijn lag ik veel op de bank, jij lag voor de bank, af en toe even je prachtige grote kop op het randje leggend om te laten weten, ik lig er nog hoor.

Zelfs als ik even naar de W.C. ging en de deur open liet staan perste je grote lijf (schoft hoogte 70 cm.) nog in ons kleine hokje.

Vaak werd ik s'nachts, midden in de nacht wakker en dan was mijn rug zo stijf en pijnlijk, dat ik er een pijnstiller in mikte en met jou door de nacht een stuk (je) ging wandelen, om mijn rug wat "losser " te krijgen.

Niemand ook de andere honden niet reageerden als ik midden in de nacht naar beneden kwam, jij had mijn gestommel boven al gehoord en zat al vast klaar en op mij te wachten, want je wist, we gaan er weer op uit.

Jij ging los mee, als er een kat op een meter afstand zat en ik riep je terug dan kwam je, zo goed luisterde je.

Je liep wel eens een stukje vooruit, maar nooit te ver en steeds achter omkijkend of ik volgde.

Wij wonen in een stad waar het stikt van het getijsem met name s' nachts

Maar met jou aan mijn zijde ben ik niet 1 keer bang geweest, sterker nog, kwamen we een niet zo betrouwbaar groepje tegen, dan lijnde ik je aan omdat ik bang was dat jij wel even daar naar toe zou gaan om verhaal te halen.

Vier keer een bijt incidentje ik noem het incidentje omdat je waarschuwde door de snippen, gelukkig beet je niet door.

Maar zo zagen de mensen het niet, ik heb het gelukkig altijd goed kunnen praten en ook meteen betaald toe er een nieuwe jas van een mevrouw sneuvelde.

Die incidentjes waren zonder meer aan mij te wijten, want ik lette niet goed op en had het kunnen weten.

Om een voorbeeld te noemen, een ex- collega waar ik nog goed contact mee heb, boog zich voorover om mij drie zoenen te geven en daar wilde jij een stokje voor steken, want ze boog zich voorover naar mij toe.

En kwam dus te dicht bij mij en jij was mijn grote beschermer.

Ongeveer acht maanden voor jou overlijden kreeg je rug problemen, met als gevolg slecht kunnen lopen met je achterhand, je zakte er dwars door heen.

Huilend zat ik naast je midden in de nacht, je likte de tranen van mijn gezicht toen je weer kon zitten.

Even later kon je gammel het korte stukje nar huis lopen.

Meteen om negen uur de dierenarts gebeld, deze heeft een hoge dosering prednison gespoten met de hoop dat het ruimte in de rug zou geven, het werkte!

Ik wist dat het tijdelijk zou zijn, want een echte oplossing was er niet, maar ik was zo dankbaar dat er nog even uitstel was.

Er is nog een keer prednison gespoten, maar deze werkte veel korter en toen jij het nodig vond uit te vallen naar een andere hond, ging je weer door je achterhand en wist ik nu is het zo ver.

Op 4 mei vorig jaar moest ik je laten gaan, mijn grote lieverd, mijn beschermer, die zonder uitleg altijd aan mijn zijde stond, wat je van geen mens kan zeggen.

Ik kan nog elke dag om je huilen omdat ik zo verschrikkelijk mis, maar het is niet anders.

Maar wat is het moeilijk zo zonder jou.

Until w e meet again.

Veel sterkte verder weet hoe het voelt myn hondje verleden jaar ook in mei moeten laten inslapen aan 12j

Vreselijk is het, als je beestje pijn heeft en je kunt er alleen maar bij staan kijken... Heel veel sterkte..

Wat verdrietig, sterkte.

Heel veel sterkte.

Nog heel veel sterkte

Hallo Didy,

Ik herken dit zo in je verhaal.Mijn hondje was ook als een beschermer voor mij.als hij mensen niet vertrouwde dan liet hij dat duidelijk merken,ging voor of stijf naast mij zitten van waag het eens om aan vrouwtje te komen.Ook al was het een klein Boomertje hij was fel en waaks tegenover mij.

Mij ook uit diepe dalen gehaald door zijn steun,troost en onvoorwaardelijke liefde.Ik heb hem 7 april moeten laten inslapen,en is het erg zwaar om zonder ze door te moeten.Jij hebt er goed aan gedaan om hem uit zijn lijden te verlossen,ook al doet het erg veel pijn om ze los te laten.Je wilt toch ook niet dat ze vergaan vd pijn en jij ze daarbij niet meer kon helpen.

Meid dit forum helpt je om hierdoor heen te komen,er zijn mensen die je begrijpen  en je erdoor heen willen helpen.Ik heb hier ook veel  aan en doe waar jij je goed bij voelt.

Veel sterkte ermee.

Sterkte Didy!

Ja, we zouden er bijna niet meer aan beginnen, aan honden.

Het afscheid komt altijd te snel en doet zo'n pijn.

Maar toch doen we het weer.

De onvoorwaardelijke liefde en trouw van honden, daar kan niks en niemand tegen op.

Wat zijn wij nou zonder honden?

Ik brand een kaarsje voor jouw Diablo

Heel veel sterkte verder weet hoe het voelt

Hallo,

Ja het zijn gewoon hondekindjes zo noem ik het maar.Ja toch?Jebent goed voor ze en zij ook voor jou.Ze eisen niet,maar geven.Dat is toch het mooiste wat je kunt krijgen.

Ik weet nu dat ik als ik eerlijk ben het meest op mijn hondjes vertrouw,en mensen zijn de laatste tijd zo met zichzelf bezig,mensen met honden zijn zoo anders.Veel socialer.

Daarom is het verlies hartverscheurend en onvoorstelbaar.Vertrouw op je gevoel,en denk er aan dat ze voor altijd in je hart zitten.Dit forum is zo belangrijk voor velen.

Ja, ze wandelen met ons mee, maar altijd te kort hé?
Onvoorwaardelijke liefde, dat kan geen mens je geven, een hond wel, altijd.



Groetjes Didy

Hallo Didy,

Kan je het allemaal een beetje aan?Het is per dag verschillend he denk ik.Als je een mooie foto of iets anders hebt wat je kunt uitvergroten dan zou je dat kunnen doen als een gedenkplekje.Of een canvasdoek van je dierbare maatje laten maken.Ik heb dat wel gedaan in de vorm van een fotoshoot vorig jaar aan huis.Ben erg dankbaar dat ik dit heb gedaan.

Ze zijn altijd bij je waar je ook bent.

Zodra ik mijn PC uitzet staat hij prachtig op mijn scherm, ik vind het soms nog moeilijk om naar hem te kijken.
We gaan in de kamer een mooie plek maken voor al onze overleden hondjes, dat verdienen ze allemaal, zonder meer.
7 honden en nog 1 over van de oude roedel,Diva.
Het zijn soms ook de omstandigheden waardoor ik het er moeilijker heb dan anders.
Hoe ik me voel, m'n gezondheid, ben chronisch pijn patiënt, dus dat heeft er ook mee te maken.
Verder hebben we hier thuis nog meer nare dingen mee gemaakt, alles bij elkaar, dat moet je toch een plekje geven en dan juist mis je hem zo hé?

Heel veel sterkte verder

Ik weet hoe je je voelt,ik had vandaag weer een terugslag.erover praten gaat nog moeilijk maar dat is echt nodig.Ik verneem wel dat het gemis steeds groter word naarmate de weken voorbij gaan.

Mijn Vince was echt mijn allesie maar ook op ivm de zware hartruis die hij had.He bah wat naar dat je chronische klachten hebt,dan heb je ze dubbel zo hard nodig he.

Vandaag viel me zwaar want mijn zusje en schoonouders hebben deze week hun hond ook laten inslapen.Dan komt alles weer terug.

Hopelijk komt het weer allemaal goed en kan je over een tijdje met een glimlach terug kijken op het leven dat je met hem hebt gehad.

Jij ook veel sterkte gewenst, wat moeilijk is het toch, om onze kanjers te moeten missen.
Ja, dat is zo, als er bij mensen die dicht bij je staan ook hun hond in moeten slapen, komt het weer even keihard binnen hé?
Dus was voor jou weer een extra moeilijke dag.
Nogmaals sterkte, ook voor je zusje en schoonouders.

Ja het is erg moeilijk om ze te moeten missen,ik ben er in het begin goed kapot van geweest,mijn 1e hondje en heeft mij door moeilijke periodes heen geholpen toen ik nog alleen was,altijd samen bijna overal mee heen,je bent dan nooit alleen.Hij heeft mij geholpen om wat sterker in mijn schoenen te staan nou dan ben je ze toch eeuwig dankbaar.

Het raakt je behoorlijk als het in de fam.ook nog eens voorkomt,alles komt weer boven.Het begin nadat hij overleden was,was ik lichamelijk en geestelijk niet in staat om dingen te doen,en leefde op een automatische piloot.Totaal vd wereld.Nou ik weet nu hoe heftig dat is!Heb gebruld en ik wil ook niet meer.Oh wat erg he.

Pff ik vind het fijn om met mensen hierover te kunnen praten,en wil niet overkomen als een zeur hoor.Jij hebt ook genoeg meegemaakt,en hopelijk komen er voor jou ook meer zonnige tijden.

Jij ook veel sterkte gewenst,en laten we elkaar helpen om hierdoor heen te komen.

Ja, ze kunnen je echt door moeilijke tijden helpen hé?
Wat mensen soms niet voor elkaar krijgen, kan een hond wel.
Daarom val je ook in zo'n diep zwart gat, als die rot dag komt.
Zo te lezen heb ook jij veel steun gehad aan je 1ste hondje, dat vergeet je nooit meer.
Hoe gaat het vandaag met je?

Het gaat verschillend,zaterdag was weer even mis.Ik voel gewoon die leegte zo erg,en die altijd vrolijke blije kwispelkont.zijn kontje ging helemaal mee als hij blij was.Ben sinds dit weekend ah werk en dat helpt ook wel.

Ik heb zoveel aan hem gehad en dat snappen sommige mensen niet.

Dat zal jij ook nog wel hebben.

Ben blij dat ik nog 2 boeffies bij me heb,dat werkt ook helend.

1 ding staat vast hij is onvervangbaar en dat blijft ook zo.

Jij ook veel sterkte nog en laat je niet kisten door wat anderen zeggen. 

Ze blyven voor altyd in ons hart ik had ook zo een goede band met myn hondje verleden jaar ingeslapen 12j doet nog steeds pyn en mis haar nog myn hondje nu helpt wel toch zal het missen blyven sterkte aan allen leef met je mee

Hallo Didy,

Wilde je advies vragen.Ik ben ah werk en kan dan even mijn gemis om vince wegleggen.Als ik  op het werk erover vertel schiet ik weer vol,liet een foto van mijn 3 boomies zien.Ze vragen oh leuk dus je hebt er 3.Eh....Ja/nee de oudste in laten slapen.Maar oh wee als ik verder vertel dan schiet ik weer vol.Oh hemel ik vind dat zooo moeilijk terwijl ik graag vertel over mijn 3 boeffies.En hoeveel hij voor mij betekende. 

Dat is toch helemaal niet erg als je vol schiet?
Je mag best laten zien aan mensen dat je er verdrietig over bent.
Als het mensen zijn waar je niet zo veel mee hebt, dan zei ik altijd, maar ik wil het er liever nog even niet over hebben.
Misschien heb je hier wat aan?
Sterkte hoor, het valt allemaal niet mee.

Al weken loop ik tegen deze dag aan te hikken.
En nu is het dus zover.
Mijn lieve ventje is vandaag precies een jaar geleden overleden.
Na een slapeloze nacht en de tranen stromen regelmatig, want oh mijn lieve mannetje, wat mis ik je.
Je bent geen dag uit m'n gedachten geweest.
Mijn Japie, live sucks.
Voor al mijn overleden hondjes heb ik een lied wat mij aan hun herinner, voor jou ook, deze draai ik als ik het slecht heb zodat ik m'n verdriet er uit kan gooien.
Voor jou lieverd zet ik de tekst van jou lied hier neer.

When you love someone you'll do anything
You'll do all the crazy things that you can't explain
you'll shoot the moon, put out the sun
When you love someone.

You'll deny the truth, believe a lie
Their'll be times that you'll believe that you can really fly.
But your lonely nights have just begon
When you love someone.

When you love someone you'll feel it deep inside
And nothing else could ever change your mind
When you want someone, when you need someone
When you love someone.....

When you love someone you'll sacrifice
Giving everyting you got and you don't think twice.
You'd risk it all no matter what may come
When you love someone

By Bryan Adams.


Dag lief mannetje van me, het gaat je goed, daar bij de regenboog.

Hallo Didy,

Wat zal dit een dubbel gevoel geven zo`n dag waar je aan herinnert word hoe betrekkelijk het leven van honden kan zijn.Ze geven je zoveel om voor te leven,en als ze er niet meer zijn dan begin je weer van voren af aan.Ik kan me dit gemis zo voorstellen ook na een jaar nog hoor.Hopelijk kom je hierdoor heen en denk er maar aan dat ze het goed hebben daarboven bij de regenboogbrug.Daar zijn alle lieverds die niet meer onder ons zijn.

Beste meid sterkte vandaag en zal vanavond kaarsjes branden.

groetjes Ria