Here we go.
Beer is een schat van een hond. Dol op mensen en erg slim.
Dat Bull terriërs drammerig kunnen zijn, daar waren we natuurlijk mee bekend. Maar Beer is toch denk ik wel 10 keer erger dan Bink dus ik heb nog niet echt te maken gehad met een drammer zoals deze.
Je neemt een Bull dus je kiest ervoor, maar af en toe werkt het op mijn zenuwen en ben ik er een beetje klaar mee.
Een aantal punten waar we tegenaan lopen:
Hij is extreem alert. Een hoop geluiden zjn reden tot blaffen. Zowel geluiden van het huis als geluiden van buiten. Soms is hij helemaal in zijn eigen wereld.
Hij lijkt me ook wel een beetje onzeker want bij het naar buiten gaan komt een hele hoop geblaf kijken af en toe, alsof hij gaat blaffen voor de zekerheid, om iedereen op afstand te houden. Dit gaat al een stuk beter maar hij is nog wel alert als hij net de deur uit komt.
Mijn moeder begint zich er toch wel zorgen over te maken. Ik wil niet op de zaken vooruit lopen maar hij gaat mee op vakantie en we zijn bang om voor veel overlast te zorgen op de camping en dat mag niet de bedoeling zijn.
Het is een enorme plakker. Dat hij achter me aan loopt vind ik niet erg, maar als ik even weg ben om iets te halen in de garage krabt hij aan de deur. Alleen blijven in de bench is geen probleem (opgenomen en gefilmd. Als zijn kong leeg is valt hij in slaap). Dit krabben doet hij ook als hij eist om naar buiten te gaan. Net zo lang tot we hem meenemen naar buiten. De ene keer moet hij wel plassen, de andere keer niet. (Laten onderzoeken bij de DA, geen blaasontsteking). Afleiden met een koekje of spelletje heeft niet zo veel nut. Zodra het op of klaar is gaat hij weer verder met drammerig aan de deur krabben en dit houdt hij makkelijk een kwartier vol maar dat gaat mij absoluut te ver.
Ik kan dingen blijven aanbieden en het lief blijven vragen aan hem, maar krabben wil ik gewoon niet hebben. Maar ga dat Beer maar eens vertellen.
Wat doen we op een dag met Beer:
wandelen
denkspelletjes
spelen
oefenen met commando's
Ik zou hem het liefst veel verder uitlaten of hem meenemen naar het bos o.i.d. maar hij zit nog steeds met zijn poot en mag dus niet ver lopen. Elke keer kleine stukjes en weer terug als hij zijn behoefte heeft gedaan. Thuis denkspelletjes doen, wat hij gauw doorheeft en erg leuk vindt, zoals koekjes zoeken in washand en handdoek. Mochten er ideeën zijn voor nieuwe denkspelletjes dan zijn die van harte welkom. Snuffelmatten maakt hij kapot.
Het is niet alleen maar negatief hoor Hij kan, zoals nu, ook lekker rustig liggen kauwen op z'n speeltje. Dit wordt natuurlijk ook beloond en dat doet hij heel goed.
Het lijkt onze Peer wel. Gelukkig was hij te beroerd om te krabben aan de deur, maar dat keiharde geblaf om aandacht was om gek van te worden. Hij heeft het trouwens nog weleens.
Je zegt dat Beer een plakker is. Dat was en is Peer ook. (heerlijk die namen, moet 6x nadenken) Ik weet niet wat jij of je ouders doen, maar wij hebben in het begin (eigenlijk de eerste jaren ) de fout gemaakt om hem continue aandacht te geven en hij vroeg daar heel de dag om. Als ik met mijn hoofd in een keukenkastje zat, kwam hij met zijn kop erbij en wij maar praten tegen Peer: "Hé man, ben je er ook weer." Zat je op de bank, sprong hij tegen je aan om een knuffel "te eisen" en dat kreeg hij ook. Ik overdrijf niet als ik zeg dat hij op deze manier wel 100x per dag aandacht vroeg.
Ik zou voorlopig ( als jullie dit ook doen) hem niet elke keer de aandacht geven waar hij om vraagt, die knuffels geven gaat zo makkelijk en je wilt hem ook zo graag knuffelen. Dus als hij weer bij je komt voor aandacht, sta op en ga aan de eettafel zitten bv. Komt hij daar weer, ga je weer naar de bank of de keuken. Je moet een hele lange adem hebben hoor, ze geven niet zo maar op. Gaat hij aan de deur krabben, zou ik hem in zijn bench zetten met een speeltje of een kluif. Of zet hem in de tuin. Het is lastig dat hij nog last heeft van zijn poot, ook vervelend met betrekking tot de opvoeding. Hij kan niet los gaan met een bal in de tuin.
Maar in eerste instantie zou ik hem regelmatig negeren. Bullen kunnen je ontzettend claimen en daardoor erg opdringerig en drammerig worden.
En natuurlijk is het niet alleen maar negatief . Bullen zijn de allerleukste honden die er zijn
Eens met Bulleke!
Laat duidelijk zien wat je wel en niet goed vind. Drammen is time out, even de bench in. Aandacht blaffen, even time out, zelf weg lopen.
Negeren kan ook, wel kans dat het gedrag eerst erger wordt. Het lukte hem eerst wel, zal dus even extra zijn best doen.
Geef je grenzen aan en beloon ook, als iets wel goed gaat.
Heb een hele lange adem! Succes
Krabben is even naar de bench.
Daarnet weer, krabben aan de deur terwijl hij net naar buiten was geweest (nog geen 5 minuten daarvoor). Even mee naar de bench genomen met kong, na 10 minuten eruit en hij ligt nu rustig te knagen.
Volgens mij werkt het!
Wat ik me nu afvraag: duurt het proces van krabben -> bench niet te lang? Als hij krabt moet ik nog helemaal naar de keuken, kong en snoepje pakken, hond mee, benchdeur open etc....
Even over het blaffen, bij Jenna heeft het goed geholpen om dan even te zeggen wat er gebeurd. Bijvoorbeeld: goed gehoooooord (semi enthousiast) dat is de buurman, dan haar even laten komen (of uit de situatie halen) en belonen door stem, of even een klein spelletje of commandootje of een lekkertje.
Zelf denk ik als een hond aandacht vraagt hij dit ook nodig heeft, een time out in de bench met een kong, die eerst nog gemaakt moet worden is dus ook aandacht dus prima in mijn ogen. Even toch die aandacht en dan klaar.
Zo doe ik het bij Jenna, omdat ik het fijn vindt dat een hond zich durft te uiten, maar ook moet weten dat er nu even geen tijd is, mijn doel is dat er een soort communicatie ontstaat waarbij beide partijen van zich mogen laten horen. Aandacht vragen, claimen, is soms ook een vorm van onzekerheid, vandaar dat het me goed lijkt toch even ook al komt het niet uit heel kort even die aandacht te geven en dan duidelijk een Klaar NU, dat gaat hier samen met handgebaar in de vorm van twee open handen.
Hier werkt dat goed.
Ik wil hier toch even op inhaken. Bij de meeste honden zal dit inderdaad het geval zijn, maar geloof mij, een Bull is allesbehalve een doorsnee hond.
(Hier een quote van een BT-fokker:
De Engelse Bullterriër is een hond als geen ander. Geen enkel ander ras lijkt in uiterlijk of karakter op hem/haar.
Vaak vallen liefhebbers op het uiterlijk van de Bull en hebben ook na het lezen van diverse boeken nog maar een vaag idee van wat er in de kop van een Bull zit. Dat kan ook niet anders, een Bull leer je pas echt kennen als je er zelf een hebt. Een Bull is super lief, zeker ook voor kinderen, sociaal, speels, in alles geïnteresseerd, trouw, zachtaardig, sterk, onvermoeibaar, een avonturier en een echte kameraad die altijd met zijn baas mee wil leuke dingen doen.)
Het is absoluut geen onzekerheid, het is echt claimen wanneer zij dat willen, ze zijn op en top drammerig. Begrijp mij niet verkeerd, dit zijn karaktereigenschappen die wij ook waarderen. We houden van dat eigenwijze gedrag, maar je moet er ook niet teveel in meegaan.Doe je dat wel, bepalen zij alles en krijg je echt een lastige en vervelende hond.
Dus ook niet even aandacht geven en dan nu klaar, dat is al teveel. Op bepaalde momenten gewoon totaal geen aandacht geven. Tuurlijk vinden ze dat in eerste instantie raar en zullen ze heel misschien iets onzeker worden, want ze hebben al die tijd continue aandacht gehad. Wat je wel kunt doen, op momenten dat hij geen aandacht vraagt (als die er al zijn ), hem bij je te roepen en hem een knuffel geven. Verder zeer consequent blijven met een enorme lange adem. Maar maak er ook niet een te groot probleem van, pak het ook wat luchtig op en geniet vooral van zijn rare fratsen en gekke streken.
Wat betreft de tijd tussen krabben/blaffen en bench is niet te lang. Leg de kong op een plek dat hij snel te pakken is en duw die onder zijn neusje en zeg dan iets in de trant van, kom op ventje, even rustig en leidt hem ondertussen al pratende mee naar de bench. Die kong onder zijn neus, omdat met de meeste Bullen op zulke momenten met je stem zo goed als geen contact te krijgen is.
Ja, jullie ras kan drammen maar vergeet ook niet dat Beer geen gewone ontwikkeling in zijn doen meemaakt door zijn poot.
Als dit er niet bij was gekomen was je anders (misschien lichamelijk actiever) met hem omgegaan. Zoals je zelf aangeeft het bos enzo.
Dat is gemiste aandacht die hij nu zo opeist.
Verder zal door zijn poot ook de aandacht naar hem anders ( geweest) zijn.
Een hond die ziek is benader je anders......is zielig......meer aandacht......
Verder kan Zebee hier ook goed claimen maar naar misschien 100 keer KLAAR gezegd te hebben begrijpt ze het.
Als xze nu naast me zit en me een mep met haar poot geeft en ik zeg klaar......dan gaat ze.
Als ze nu met de bal voor me staat en ik zeg klaar....dan gaat ze.
Dat lukt niet de eerste keer....volhouden......dan snappen ze het af en toe.....volhouden...... en opeens begrijpen ze het woord !!
Succes, komt goed......is ook een leuke leeftijd
Bedankt Bulleke!
Een levendige persoonlijkheid dus, die graag contact zoekt en uitprobeert. Klinkt als een geweldige hond.
Claimen ken ik eigenlijk alleen van herplaatsers of honden die bevestiging en houvast nodig hebben, maar ik ben dan ook geen kenner van de BT.
Jammer dat je helemaal in Duitsland woont en wij aan de andere kant van Nederland (Noord-Holland), anders had ik je zeker uitgenodigd om eens kennis te maken met dit geweldige ras. Ze maken echt elke dag tot een feestje. Voor ons is een dag zonder Bull, een dag niet gelachen
Dat is dus inderdaad de grote moeilijkheid, ze zijn zo verdomd moeilijk te negeren en dan ga je heel snel overstag. Je mag een hond niet vermenselijken, maar je zou bijna denken, dat ze exact weten hoe ze je in moeten pakken. Ik heb er in ieder geval een enorm zwak voor, die blik. Toch proberen hoor, je zal zien dat het zijn vruchten afwerpt. En dan gewoon even extra knuffelen op de momenten dat hij geen aandacht vraagt.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?