Geschikt ras voor ons gezin met katten

 

Dat is de kracht van de verkopers. Ze l*llen mooie verhalen en je bent echt niet de enige die hier in getrapt is. Ik vind het wel heel goed van je dat je een goed huis gevonden hebt. 90% van de verkopers op marktplaats zijn goede verkopers met mooie verhalen. Leggen de pup binnen neer op het moment dat je komt kijken maar eigenlijk zijn de meeste pups helemaal niks gewent, hebben of geen rem, of zijn bang. Als je daar een of meerdere katten bij zet die ook geen hond gewent is is het vragen om moeilijkheden. Welk ras ook.
Vandaar mijn advies, koop een hond die al kennis heeft gemaakt met katten. Al enig respect heeft voor andere dieren maar ook kinderen.
Koop geen hond voor je kinderen maar voor jezelf.
Kinderen vinden alles wel leuk, zeker als het klein is maar dat is vaak van korte duur.
Pup is snel groot en valt vaak tegen in de verwachting van een kind. Volwassenen moeten de wens hebben voor een hond en er alles voor over hebben dat het dier in het gezin gaat passen.
Kijk eens bij http://www.dierenasiels.com/ of bij https://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/ of daar iets bij zit. Laat je goed informeren.

 

Ja dat denk ik ook.

Ik heb zelf een Franse waterhond en een Bolognezer.

En een kat in huis, waarmee beide goed kunnen opschieten.

Waterhonden (vooral de Franse) zijn erg zachtaardig en sociaal.

Wel erg veel beweging nodig en intensieve vachtverzorging.!

 

Misschien is een spaniel wat voor jullie?

Of een tibetaanse terrier, dat zijn ook vrolijke en sportieve gezinshondjes.

 

 

Persoonlijk zou ik helemaal niet opnieuw aan een pup beginnen. Pups zijn nu eenmaal ontzettend nieuwsgierig, speels en onbehouwen (wat geen gemakkelijke combinatie is met schuwe katten) en kunnen bovendien geheel anders uitgroeien dan jullie voor ogen hadden.
Een herder kan prima aanleren om met katten om te gaan, net als bijna ieder ander ras. Er is geen enkel ras dat van nature en met zekerheid perfect is met katten.

Ik zou dus niet zozeer zoeken naar een geschikt ras (want in principe vindt iedere pup, ongeacht ras, het een leuk spelletje om achter wegrennende katten aan te jagen), maar naar een geschikte stabiele, sociale, volwassen herplaatser die bij voorkeur katten gewend is. Hiervan is het karakter al grotendeels of zelfs volledig bekend. Katten kunnen veel gemakkelijker wennen aan een rustige hond die hen met rust laat dan een drukke pup die alles nog moet leren.

Wij kregen een herplaatser in huis die zelfs helemaal geen katten gewend is, en onze katten waren ook geen honden gewend. Juist omdat een volwassen hond veel stuurbaarder en rustiger is dan een pup, is dit heel goed verlopen.

Dit was binnen één week:


Ze liggen nu vrijwel altijd gezellig samen (vaak als een kluitje tegen elkaar aan) in de mand of op de bank te slapen:




Tegenwoordig spelen ze zelfs samen. En ik durf te garanderen dat dat met een pup nooit zo gemakkelijk, snel en voorspoedig verlopen was.

Er zijn duizenden honden op zoek naar een fijn nieuw gezin, dit kunnen asielhonden zijn, honden uit het buitenland, herplaatsstichtingen of hondjes die door particulieren herplaatst worden.

Wat te denken van dit leuke jonge dametje? Is al gewend aan katten.
http://zalikas.nl/ter-adoptie/honden-ouder-dan-1-jaar/dalia/

Toch ook niet als vanzelfsprekend ervan uitgaan dat als een hond met bepaalde katten kan dat hij dan ook met alle katten kan.

 

Omdat hier een kat rondloopt, wilden wij graag weten hoe Jenna die uit het asiel komt reageert op katten en zijn ze met haar naar het kattenhuis geweest. Ze reageerde eerst wat angstig, maar negeerde verder de katten. Eenmaal hier moesten we haar toch wel heel flink begeleiden en als ze de kans zou krijgen om onverwachts achter de kat aan te jagen zou ze het doen.

 Ik wil niet vervelend zijn...Maar dat was mijn eerste gedachte ook..

Al met al heb je een heel eisenpakketje..aan het eventuele 'speelmaatje voor de kids' ...

Ik denk eigenlijk dat iedere (toekomstig) hondenbaasje zich moet afvragen wat hij in huis heeft, en bereid is te investeren om een hond een mooi leven te geven..en niet wat een hond moet bezitten om hem ( jou en je gezin in dit geval ) een mooi leven te geven..., want dan zou het best nog wel eens kunnen tegenvallen ben ik bang..., zeker met behoorlijk wat verwachtingen...

Begrijp me niet verkeerd hoor..maar ik denk na het lezen van jouw verhaal: wat ga je doen als het straks weer tegenvalt,  het klikt bvniet met katten of kinderen ?

 

 

 

Dat klopt helemaal, dergelijke 'kattentesten' vind ik eerlijk gezegd ook geen goede maatstaf. Als een hond echter succesvol met katten in een gezinssituatie, zoals een gastgezin of vorige eigenaars, geleefd heeft vind ik dit een vrij betrouwbare voorspeller.

Aan de andere kant, onze Ted zou volgens zijn vorige baasjes katten buiten willen opjagen en ze waren zelfs bang dat hij ze zou 'opvreten' als hij de kans kreeg. Katten in huis was hij nooit gewend, en hij was 2,5 jaar toen we hem kregen. Maar niets bleek minder waar, we hebben het rustig begeleid en ik ben nooit een seconde bang geweest dat er iets zou gebeuren. Ze zijn samen één roedeltje en zijn nu zelfs erg gesteld op elkaars gezelschap.

Ja er is denk ik bijna altijd wel begeleiding nodig bij vreemde katten (of welk ander huisdier ook)

 

Mijn eerste eigen hond, dus ook een duitse herder uit werklijn kreeg ik als pup, zij was bij de fokker katten gewend, en deed ze ook niets, maar eenmaal bij ons, waar ze een voor haar vreemde kat zag, wilde ze die toch eerst wel graag achternajagen.

 

 

En zo zal het ook met kinderen zijn, bij de juiste kinderen zullen honden zich prima thuis voelen. Bij kinderen die veel te druk doen, de hond om de hals gaan hangen etc. zou het weleens helemaal mis kunnen gaan. Kan de hond dan met kinderen of niet.... het hangt helemaal van ons volwassenen af hoe we het begeleiden.

Er zijn denk ik geen rassen die het automatisch goed doen met katten en kinderen. 

Zeker voor een jonge pup is alles interessant, drukke kinderen, lekker in de benen happen.. Wegrennende katten, WoW daar kan je achteraan rennen en dan gaan ze nog harder rennen!

 

 

Wij hebben een labrador, hier gekomen toen hij bijna 5 maanden was en een kat van 7 jaar.

Wanneer Willem (inmiddels bijna 1,5 jaar) de kans krijgt, jaagt hij er nog steeds achteraan! Hoe hard Koos (kat) ook mept!  

Andere momenten liggen ze ook heerlijk samen op de bank te snurken hoor, maar zodra Koos een sprintje inzet denkt Willem altijd dat het een wedstrijd is! 

 

 

Wat ik wil zeggen, het blijft altijd begeleiden, zo ook met kinderen.

Hier zijn Willem en Koos ook nooit samen wanneer wij er niet zijn, Willem in de gang, Koos in de woonkamer. 

 

 

Ook ik zou zeggen, ga kijken naar een wat oudere hond en geen pup. 

 

 

En wat betreft het (welbekende) advies voor een golden of labrador als meest ideale gezinshond, lees je er goed over in en weet waar je aan begint. Deze twee rassen zijn en vragen namelijk veel meer dan alleen maar ideale hond mogen zijn! 

Je kan eens kijken naar een Elo.
Ben er een paar tegen gekomen. Heel vriendelijk ras, blaft nauwelijks, goed trainbaar, mooi maatje.
Er zijn verschillende type kwa vacht.
Ik had ze met een iets langere vacht gezien.

Ben benieuwd wat je van ze vind!

ik snap dit eerlijk gezegd niet ... ik val ongeveer van mijn stoel als ik dit lees, neem maar simpel weg een andere en dat binnen hoeveel tijd... ????????? 

ik stuurde zelf een hond terug naar de fokker. 

Wij hebben onze eerste hond gekocht toen we zeven katten hadden.  De katten zijn langzaamaan gewend aan de hond en de hond hebben we geleerd dat ze niet naar de katten mocht.  Eén van mijn katten echter heeft meer dan een jaar niet meer in de living willen komen, hij was een slaapkamerkat geworden.

Het is pas gebeterd als we de hond mee naar de slaapkamer namen en zij bij ons in bed sliep.  Zo is de kat gewend aan de hond.

 

Als je honden en katten hebt, zal je ondervinden dat de hond achter de kat aangaat als ze loopt, altijd.  Jij zal dus de hond moeten terugroepen en zorgen voor veel vluchtplaatsen voor de katten.

 

Wij hebben hier drie hoge krabpalen staan, de katten slapen op de kasten en die palen, soms komen ze wel op de zetel liggen, maar ze hebben graag rust, dus gaan ze de hoogte in.

 

De enige hond hier die zacht is met de katten en er niet achter rent als ze lopen is onze Gioia, Lagotto Romagnolo.  Zij speelt met de katten, maar rustig.

 

Hoe dan ook, het is altijd een gok hoe het zich gaat ontwikkelen.  Blijven de katten zenuwachtig?  Zal de hond nog af en toe achter een lopende kat aangaan?  Je zal altijd moeten kunnen ingrijpen.  Mijn honden gaan soms achter de kat aan, maar grijpen ze niet.  Desondanks vinden mijn katten dat niet leuk.

 

Eén van mijn katten heeft ook vier maanden in de gang en slaapkamer geleefd, hij was iets moediger dan de andere en is na vier maanden met veel geduld en lokken toch binnen gekomen.  Zorg er wel altijd voor dat de katten een plek hebben waar ze rust kunnen opzoeken en de honden niet komen.

Bij mij is dit de badkamer en de slaapkamers (overdag), ik heb verschillende kattedeurtjes, zodat ze zelf rust kunnen zoeken als ze de krabpalen beu zijn.

 

Denk goed na voor je weer een hond neemt en ga er van uit dat deze hond een blijver moet zijn.  Het zijn geen machines die je inruilt als ze niet voldoen.

Inmiddels is wel duidelijk dat iedereen hier zijn eigen mening heeft over het wel of niet herplaatsen van een hond. 

We vragen op dit moment alleen advies omdat de wens voor een hond gewoon blijft en we absoluut geen tweede keer afscheid willen nemen.

zoals eerder aangegeven hebben wij destijds na grondig onderzoek bewust een keuze gemaakt voor een herder en met de fokker besproken wat wij zochten en konden bieden aan een hond, aan de hand daarvan hebben wij op advies van de fokker een bepaalde pup uitgezocht. 

Gedurende de tijd dat hij bij ons was zagen wij hem echter ontwikkelen in een hond die bij ons niet gelukkig zou worden.

We hebben daarop bewust de keuze gemaakt om een nieuw baasje te zoeken die zeer actief is de hondensport (ipo) en een goede klik had met hem. Nadat we deze gevonden hadden is hij in goed overleg overgenomen en geloof mij dat was niet een makkelijke beslissing. 

In mijn ogen hebben wij dan ook gehandeld in wat het beste is voor hem en daarmee op de lange termijn ook voor ons. 

 en daarom zou ik gaan kijken voor een volwassen herplaatser, het karakter/gedrag is gevormd. 

 

Dat biedt natuurlijk nog steeds niet de garantie dat het allemaal goed zal gaan, ook dit zal je goed moeten (blijven) begeleiden, maar met een jonge pup kan het nog alle kanten op. 

Je vraagt advies, mijn advies is, begin voorlopig niet aan welke hond dan ook voor je alles op een rijtje hebt.

Ik lees hier en daar toch wat vreemde dingen zoals 'mijn man is de baas maar...werkt 5 dagen per week'. In mijn ogen klop dit niet. Jij moet de hond opvoeden en de rest van het gezin moet zich aan jou regels houden. Anders wordt het namelijk niets. Dan ben je over 4 maanden weer op het zelfde punt beland. Een cursus is aan te bevelen, al vanaf 10 weken.

Vraag eens advies bij de rasverenigingen. Die kunnen je ook gelijk de adressen geven van erkende fokkers.

Even tussen door, mijn laatste hond was een bijtertje en niet zo zuinig ook. Door haar goed aan te pakken en alle tijd van de wereld er in te steken heeft ze nog nooit iemand gebeten en is het een hond geweest die te lief was voor woorden, maar het kost heel veel tijd....4 maanden is geen tijd om een hond goed op te voeden ,dat duurt toch iets langer.....

Wat jammer dat het met jullie Herder pupje niet is gegaan zoals gehoopt.

Vanuit hier kan ik geen oordeel geven over de situatie, dus dat deel sla ik dan ook meteen over.

 

Welk ras dan wel....

Ik zie de Golden Retriever wel voorbij komen. Goldens zijn hele tolerante honden, klopt. Vaak zeer makkelijk in de omgang en een buitengewoon prachtig, sociaal ras. Je kan veel kanten op met de Goldens, maar wat nog wel eens vergeten wordt is het energie level van deze honden en de will to please (en hierin maakt show- of werklijn wel verschil, maar de will to please is er wel (bij velen) gewoon). Ik heb zelf ook een Golden, onze eerste hond. Heel eerlijk, ik had het ook best een beetje onderschat ;-). Een lieve, leuke gezinshond, lekker overal mee naar toe etc etc. Klopt allemaal! Maar wát een power en in schuil zat, die zag ik niet aankomen, haha..... 

 

Denk er dus wel aan dat 3 keer een ommetje voor velen niet voldoende is. Dit kan zich uitten in sloopgedrag en andere (voor ons) nare gewoonten. Zelf loop ik 2 tot 2.5 uur per dag met mijn hond (waarvan 1 wandeling sowieso 1 uur tot 1,5 uur achter elkaar). Daarbij apporteren we, fietsen we, zwemmen we en doen we gehoorzaamheid op de hondenschool. 

Meermaals per maand lopen we wandelingen van 16 tot 18 km per keer, locaties en routes verschillen. Maar meestal wel langs water, want dat is top haha.

 

Mijn Golden kan prima met een dagje minder hoor, maar dan wel echt een dagje minder en niet meer daagjes..... Haha. Je merkt het gelijk aan zijn doen en laten, wanneer hij zich begint te vervelen!

Soms is hij echt onvermoeibaar en moet je echt alles uit de kast halen om hem voldaan te krijgen. Dus hou daar rekening mee wanneer je kiest voor dit ras.

Tuurlijk, niet elke hond is zo. Maar mijn hond komt uit 100% showlijnen, echter als hij een donkere kleur had. Zou je hem zo aanzien voor werklijn ;-) (zowel in  bouw als gedrag/karakter)

Oh, en hij deelt zijn huis met 2 katten en dat gaat zonder problemen :-)

 

Qua gezinshondjes heb ik ook wel goede ervaringen gezien met de Engelse Cockers (let wel, ook een zeer actief ras + jachtpassie). Lieve, sociale beestjes en doorgaans geweldig met kinderen. Uit ervaring weet ik dat, wanneer goed begeleid, katten geen probleem zijn.

 

En hier in de buurt een leuk, actief Boston Terriër meisje.... Lief, gek, grappig diertje. Dol op mensen, kinderen, honden en katten. Makkelijk in de omgang en een tikje lui.... Met 1.5u per dag aan beweging en wat leuke hersenwerkjes is zij helemaal tevreden.

 

Zelf ben ik vooral thuis in de Retrievers. Dus heel veel extra opties kan ik zo even niet bedenken..... Misschien een Markiesje? (Hoewel, ook wel powerhondjes geloof ik!)

 

In ieder geval, veel succes met de zoektocht en keuze! 

 

Ik bedenk me net : heb je ooit een hond gehad?

 

Als dat niet het geval is, is het nogal een overstap van katten naar een hond... ik heb dit ook gedaan en ik kan je zeggen dat ik bij onze eerste pup spijt heb gehad als haren op mijn hoofd...

Een hond is druk, lastig, lawaaierig, aandacht eisend, enz. dat dacht ik ervan, ik die haar hele leven katten had gehad.  Het heeft me enkele jaren gekost om te leren omgaan met het karakter van een hond.  En bij mijn tweede pup, die kwam als onze eerste drie jaar was, had ik weer spijt, ik was vergeten hoe druk een pup is...

Gelukkig houd ik ook onmiddellijk van mijn dieren en zou ik ze voor geen geld ter wereld weg doen want in het begin, pfffff, wat een werk, dacht ik.

 

Maar alles went, nu hebben we drie honden, onze eerste drie zijn helaas overleden, en twee katten en ik zou geen van mijn druktemakers willen missen!  Nooit!

 

Dus als dit je eerste hond is, zal je, of het nu een rustig ras is of een druk ras, altijd tijd nodig hebben om je aan te passen aan het wezen hond.  Totaal verschillend van een kat! 

Misschien ben je een echt kattenmens?  Dan zal je nooit echt wennen en dan zullen er nog veel "lastige" honden de revue passeren.  Misschien toch eerst een keer wat proeflopen?  Ga eens een paar keer wandelen met een asielhond?

Ik denk dat een volwassen herplaatser inderdaad een goede oplossing is. Of een hondje uit rasgroep gezeldschapshonden. 

Markiesje mss?

 Google eens naar een Elo! Ik denk dat dat een geschikte hond zou kunnen zijn.

Blaft nauwelijks, zeer vriendelijk, niet met een grote drive, mooi maatje en makkelijk trainbaar.

Zorg dat je katten weg kunnen, het liefst op een hoge krabpaal. Katten kijken graag van de hoogte toe. Zo observeren ze.

's Nachts zorgen dat de katten en pup in een apparte ruimte zitten.

Als je pup naar de katten wilt, gelijk even op een afstand zetten. Als je pup rustig naar de katten kijkt, gelijk belonen. 

Zo je pup aan de katten leren wennen.

 

ik kan toch niet nalaten om nog even te reageren, n.l. over IPO, ik ben daar geen fan van en mijn hond heeft zoiets nooit gedaan, je moet niet perse met een herder zulke dingen doen. Persoonlijk zeg ik juist niet, een herder is een gevoelige hond die heel wat meer in zijn mars heeft. Het allerleukste  vond mijn hond het speuren, en gewoon met ons op wandeling, denkspelletjes e.d echt geen overdreven dingen. Het belangrijkst voor haar was: erbij zijn, een volwaardig lid van de familie zijn.

 Helemaal eens! 

 

Speuren vind elke hond geweldig. Op een rustige manier gebruikt je hond super veel energie. Daarna zijn ze heel erg moe en tevreden.

Denk werkjes, maar ook opdrachtjes, iets laten dragen, of leren speeltjes in een mand te doen, dat vinden ze geweldig.

Lekker buiten een snuffelwandeling, brokjes verstoppen in het gras. Samen gekke dingen doen, op een bankje springen, er onderdoor kruipen, achteruit lopen, over een tak springen. Samen met je bezig zijn. Eigenlijk vinden alle honden dat super leuk.

 Dat het karakter gevormd is, vind ik persoonlijk juist een nadeel. Een pup groeit op in jou situatie, die vormt zich naar jou gezin en hoe je zelf bent.

 

Een herplaatser moet altijd een periode wennen en jou situatie is anders dan hij gewend is. Bovendien weet je nooit precies de rede dat een hond weg moest, wordt meestal niet eerlijk verteld. Straks blijkt hij een vervelend probleem te hebben.

 

Ik zou voor een pup gaan.

bedankt allemaal een hoop stof om weer over na te denken!

 Een volwassen hond is inderdaad gevormd, als in: het karakter is duidelijk omdat hij volwassen in. 

 

Maar honden zijn heel flexibel en passen zich makkelijk aan. En ook volwassen honden kun je dingen leren of afleren. 

 

We hebben herplaatsers gehad (waarvan een 9 jaar oud) en nog nooit problemen daarmee gehad. Een pup is veel meer werk. 

 

Onze herplaatser zou problemen hebben gehad bij de vorige eigenaren maar die verdwenen juist als sneeuw voor de zon bij ons door de juiste aanpak. Als je specifieke wensen hebt wat betreft het karakter van de hond is een herplaatser wat mij betreft een veiligere keuze. Een pup kan heel anders uitgroeien dan je voor ogen had, niet alles valt aan te leren en een pup is m.i. zeker geen 'onbeschreven blad'. Zoals overigens ook wel duidelijk blijkt uit het verhaal van TS.

Een tijdje geleden heeft familie van mij een geweldige koningspoedelherplaatser geadopteerd. Volledig probleemloos en vanaf dag één draait ze geweldig mee in het gezin.
Zo overigens ook de buitenlandse asielhond van mijn ouders. Heerlijke hond, nul gedragsproblemen. En dat terwijl hij ongetwijfeld geen hele fijne start gehad heeft in het Spaanse asiel.

Uiteraard zijn er ook genoeg herplaatsers mét gedragsproblemen, maar het is absoluut niet zo dat ze allemaal een rugzakje hebben. Je kunt daar zelf op selecteren. Pups kunnen natuurlijk net zo goed gedragsproblemen ontwikkelen als er geen sprake is van een match met de eigenaar, en dat is vooraf veel lastiger te bepalen.

Dat het karakter grotendeels gevormd is, betekent zeker niet dat ze niets meer kunnen leren! Integendeel. En er zijn zo ontzettend veel mogelijkheden: stichtingen, asielen, particulieren, fokkers, rasverenigingen, bemiddelingswebsites. Uiteraard zitten er bijvoorbeeld ook minder betrouwbare stichtingen en asielen tussen maar daar ben je snel genoeg achter als je Google even gebruikt. Sowieso is er vrijwel altijd de mogelijkheid voor enkele kennismakingen en een proefperiode. Persoonlijk heb ik nog nooit te maken gehad met 'leugens' over herplaatsers, en het is zeker niet zo dat 'meestal' de waarheid niet verteld wordt.

Deze dame zou ik zó adopteren als ik nu de mogelijkheid had. <3
http://zwerfdierinnood.nl/beschikbaar/honden-ter-adoptie/product/nere/?

Jullie hebben zeker gelijk dat honden meesters zijn in zich aanpassen.

 

Een fijne en duidelijke baas, als ze weten waar ze aan toe zijn, kan heel goed positief helpen bij honden.

 

Het blijft afwachten hoe een hond zich ontwikkeld en wat voor rugzakje ze eventueel hebben.

Een pup opvoeden is denk ik toch makkelijker.

 

Dat hangt m.i. dus volledig van de hond af. Een welopgevoede, stabiele volwassen hond is vanzelfsprekend een eitje vergeleken met bijvoorbeeld een getraumatiseerde, angstige volwassen hond. Maar die keuze maak je zelf. Persoonlijk vind ik, uit eigen ervaring en door wat ik zie in mijn omgeving, een pup zeker niet gemakkelijker dan een herplaatser.
Het is bij een volwassen hond over het algemeen tenminste al duidelijk wat je kunt verwachten wat betreft o.a. sociaal gedrag naar andere dieren en mensen, jachtpassie en prikkelbaarheid. Bij een pup is dit lastig voorspelbaar, en dit heb je absoluut niet allemaal zelf in de hand. Veel hangt natuurlijk af van het ras of type hond maar dan zijn er nog altijd de individuele (aangeboren) karakterverschillen die soms pas in de puberteit of volwassenheid naar buiten komen. Als je een bepaald karakter voor ogen hebt is een volwassen hond met een al ontwikkeld karakter, waarvan de leuke en minder leuke eigenschappen dus al bekend zijn, simpelweg een meer zekere keuze. Je kunt dan een hond selecteren met een karakter dat aan je wensen voldoet en waarmee je een klik hebt. In de situatie van de TS lijkt mij dit zeer zeker aan te raden.

Ik denk ook dat het helemaal van vooral de mensen, maar ook van de hond afhangt hoe een pup zich ontwikkeld en hoe een herplaatser zich aanpast.

Hallo wij hebben zelf een foxterriër en zij gaat heel goed om met onze kat en andere katten,heeft totaal geen interesse in katten om ze achterna te gaan,ze is nu zo gewend aan onze kat die we eerder hadden dat ze regelmatig van elkaars etensbak eten en als ik de hond borstel loopt de kat onder haar benen door...Onze fox komt uit een asiel en had blijkbaar al ervaring met katten ,sowieso rustig karakter en blaft zelden,middelgroot ras die van ons is wat groter dan de gewone fox. We hebben de hond nu ongeveer een half jaar en zou haar voor geen goud meer willen missen. Kijk eens rustig over rasbeschrijvingen en informeer bij de asielen. Succes 

Ik word altijd wat huiverig als iemand schrijft dat hij een pup weg deed en nu opnieuw een hond wil, dat geef ik eerlijk toe.

 

Binnen een ras kunnen honden ook zeer verschillend zijn hoor. Dat ondervond ik al meermaals.

Misschien kan je dan best gaan voor een hond die reeds samenleefde met een kat en die het gewend is. Zo heb ik zelf ook een kat en zit er nu bij ons in het asiel een hond die ik direct zou mee nemen moest het kunnen. Ze is een heel aangename lieve hond die met katten kan. Zoiets zou je dan wellicht best zoeken, dan ben je zeker.

 We zijn zowel naar een herplaatsen als eventueel een pup aan het kijken, we hebben absoluut geen haast en kijken rustig rond, "weg" doen is m.i. in deze geen sprake, we hebben gedurende de periode dat hij bij ons was moeten constateren dat hij veel meer nodig had dan wij als jong gezin hem konden bieden.

We worden neergezet alsof we een hond mishandeld hebben maar hem hier houden zie ik pas als dierenmishandeling, kijk eens op het forum hoeveel honden er met "rugzakken" rondlopen, wij wouden dit voor zijn door onze verantwoordelijkheid te pakken, het is één om de hond aan te schaffen, maar het vergt ook moed om ondanks dat je ontzettend gek bent met een hond het besluit te nemen dat dit niet een werkbare situatie is.