Ineens grommen

Hallo, van lieverlee heb ik me geregistreerd. ik heb een hond, Bono, kruising hollandse herder kort en langhaar. hij is nu bijna 16 maanden en gaat in huis ineens grommen. er zit geen lijn in. Kan zijn als we kangs lopen of op zijn manier, in z'n comfortzone komen. bij mij doet hij dit het minst maar ook. we zijn van de niet harde hand doch rechtvaardig. als hij er zo bij ligt/zit gaan zn oren plat naar achteren en de staart tussen de poten. angst en onzekerheid. we hebben geen idee waarom ineens. heeft iemand een idee?

Een hond gaat toch het 2e levensjaar door meerdere angstfases.

Rond deze leeftijd heb je er volgens mij ook 1.

Jullie zijn niet van de harde hand,dus daar kan het niet aan liggen dan.

Geef hem zijn rust en eigen ruimte.
Verplaats zijn rustplek naar een hoek waar je niet gauw langsloopt en niet bij een voordeur of raam in de buurt is,dit om extra prikkels te weren.
Een hond kan ergens overlopen van prikkels en te weinig rust krijgen,als dit gebeurt kan een hond ook veel minder verdragen.

Ik zou om hem gerust te stellen ook niet naar hem (vreemd) kijken,omdat je het misschien zielig vindt.

Kijk het aan,zo lang hij wel eet,drinkt verder normaal functioneert,moet hij denk ik even door een moeilijke angstfase heen,kan 1 a 2 weken duren.

Ik heb dit al eens vaker verteld hier op het forum:
Wij hebben meerdere honden. Een van onze honden, een jonge herder van nog geen jaar oud veranderde ook op eens van gedrag. Nooit iets aan hem gemerkt, maar opeens als hij ergens in huis lag en iets in zijn ooghoeken zag bewegen begon hij te grommen. Echt uitvallen heeft hij nooit gedaan. Ik kon zijn gedrag niet verklaren omdat hij dit alleen deed als hij in huis lag, tot dat wij heupfoto's lieten maken. Daaruit bleek dat hij ontzettend veel pijn had en door te grommen iedereen uit de buurt wou houden. Doordat ik veel met hem trainde had hij heel veel spieren waardoor het aan de buitenkant niet te zien was, de spieren hielden tot dan alles nog bij elkaar. Het kan dus best een uiting van pijn zijn wat je hond laat zien. 

Hoe bedoel, je niet harde hand doch rechtvaardig? Corrigeer je je hond? In wat voor situatie en hoe?

Is ze lichamelijk in orde, pijn misschien ergens?

we zijn van de korte bevelen.

pijn heeft hij niet. Buiten is het een enorm blije hond en luistert, al zeg ik zelf, als een malle.????

Komt onderweg kijken waar en of ik er nog ben.

binnen doen we bijwijze van, alles samen. Was ophangen,stofzuigen..

waar ik ben daar is hij.

als hij op zn mat gaat liggen en ik loop ff langs kan het zijn dat hij gromt.

ik hoef dan niet eens iets te zeggen of naar 'm te kijken.

oren gaan plat en staart tussen de poten...

dat snap ik niet.

dan haal ik hem 'eruit' door m te roepen en een kunstje te laten doen en een kluifje te geven. Dan ist weer over en staan de lichaamsdelen weer oké.

zou dat een angstfase kunnen zijn? 

We slaan m zéker niet! En hij is stemgevoelig.

Weet je heel zeker dat er niet iets lichamelijks is?

" Weet je heel zeker dat er niet iets lichamelijks is? "

Suzanne en Luca

 Ja echt heel zeker...

Oren plat en staart tussen de poten, is duidelijk dus een onzekere hond.

Wat hier boven ook al werd geschreven, misschien even een check-up bij de DA.

Komt daar niks uit, zou ik het gedrag negeren, klopt dat dit een moeilijke leeftijd is, maar het vreemde blijft voor mij, dat hij die onzekerheid juist thuis laat zien.

Dat is toch zijn veilige omgeving, zou je denken?

Groetjes Didy

Een hond hoort zich thuis veilig te voelen. Gedrag wat ineens verandert, daar moet een rede voor zijn. 

Een inconcequente opvoeding, kan een hond onzeker maken. Jou hond lijkt me zelfs angstig.

De angst fase, niet in zijn veilige huis. Er moet iets gebeurd zijn, of de hond heeft pijn.

Heupen, ellebogen, pijn in zn kiezen, oren, waar dan ook.

Je weet zeker dat hij geen pijn heeft, is hij volledig onderzocht door de da? Heup, elleboog foto's? 

De vraag/opmerking of het iets lichamelijk kan zijn is hier al meerdere keren gesteld.
Het is inderdaad bij gedragsproblemen het eerste vertrekpunt, of een lichamelijk probleem, pijn de oorzaak kan zijn.

Eens dit uitgesloten is, moet men op zoek gaan naar wat dan wel de oorzaak kan zijn.

Uit wat je vertelt is het wanneer hij op zijn mat gaat liggen? Of doet hij het op andere plaatsen in huis ook?

Wanneer doet hij het?
Dus wanneer je voorbij loopt. Doet hij het dan elke keer? Of is het wisselvallig?

Wat bedoel je wanneer je op zijn manier in zijn comfortzone komt?

Dus bij jou doet hij dit het minst. Wil dit zeggen dat je ook meestal voorbij kan komen zonder dat hij het doet?

Bij wie doet hij het nog? En hoe dikwijls? Sporadisch, regelmatig, dikwijls, altijd?

Er zit geen lijn in Eliane.

als hij op zn mat ligt. Ergens gewoon op de vloer; het maakt niet uit.

het is af en toe en er zit geen regelmaat in, geen lijn, geen patroon.

hij is stemgevoelig en mijn mannen hebben zware stemmen.

daarom doet hij het bij mij het minst denk ik.

wat we nu proberen is, zogauw we zn oren plat zien gaan, bij ons roepen, een kunstje laten doen. Pootje geven, dood liggen. We zeggen weer dat hij een geweldige knapperd is en geven hem een brokje.

hij is dan direct weer uit zn negatieve houding.

dit gaat vooralsnog werken.

Heb het voogelegd bij mijn trainer, hier zijn antwoord:

Op zich een veel voorkomend probleem op die leeftijd. Ik zou eerst voor 100% zeker willen weten dat het geen pijn is. En dan gaan oefenen door iedere keer als je langsloopt een voertje naar hem toe gooien. Als dat goed gaat ga je steeds dichterbij. Net zo lang tot het over is. En geen aandacht aan het grommen zelf besteden.

Dit is op deze leeftijd meestal geen angst. Je ziet vaak dat ze hun grenzen aan het testen zijn. Gelden de regels nog steeds? En wat gebeurt er als ik de grenzen iets opschuif. Door met de voertjes te werken kun je de grenzen weer terug schuiven in de goede richting.

Honden leren en leggen linken door associatie.

Een praktisch voorbeeld hiervan is wanneer wij "de mens" van huis weggaan.
Iets wat we onze hond nooit aanleren, maar wat ze zelf leren en verdraaid goed door hebben wanneer we vertrekken.

Ze zijn sowieso ook stress en spanning gevoelig.

Ergens is er op dat moment voor hem een moment van, angst / bedreiging. Want hij komt je dit vertellen door zijn taal. Dit is honden hun manier van communiceren, grootste gedeelte via lichaamstaal maar ook een stukje verbaal. Maar ook zij leren van ons "de mens" via ons lichaam, houding, gedrag. En niet van onze spreektaal. Ze linken uiteindelijk aan die klanken ook wel bepaalde handelingen. Maar als we dan iets verkeerd doen (zonder het te beseffen en ook zonder het zo te bedoelen, bekomen we helaas soms een verkeerd resultaat. Vanwege een verkeerde link)
Je haalt hem dan wel uit die bepaalde situatie, maar de oorzaak is niet weg.

Om te weten wat die oorzaak is, is vragen stellen, observeren en analyseren de weg om zoiets te ontdekken.
Je zou moeten weten wat er eigenlijk juist gebeurt waardoor de hond deze reactie vertoont.

Wat je mogelijk kan doen is filmen.
En iedereen zijn normaal ding doet, zodat je achteraf de beelden kan bekijken wanneer de hond dit doet en dan kijken wat er gebeurde.

Of iemand die gespecialiseerd is in gedrag laten langskomen. Alleen heb je daar het probleem dat er heel wat mensen zich zo noemen en van zichzelf vinden dat ze specialist zijn, doch het verre van zijn. Met als gevolg je nog niet geholpen bent en het soms door verkeerd advies, het nog erger wordt gemaakt.

Ik dank jullie allemaal voor de reacties..

we gaan ze eens even bij langs.

de reactie van suzanne en Luca komen vooralsnog het dichtstbij en daar gaan we verder mee aan de slag.

we halen m nu uit zn negatieve houding en geven m n brokje..

hoop dat het helpt.. 

(Morgen komt mijn dochter na 1 1/2 mnd even weer thuis. Ben benieuwd hoe hij op haar stem reageert)

wordt vervolgd...

Succes!