Zomaar een middagje in de polder.

Om even een inleiding te geven, wij hebben zo'n 30 jaar Duitse Herders gehad, waarvan meestal meerderen tegelijk.Via een collega, haar vader heeft een boerderij, waren we altijd van harte welkom om op zijn land met de honden te komen.   Een ongekende luxe, waar we veel en ook met veel plezier gebruik van hebben gemaakt. Met een waterig zonnetje, het had al behoorlijk geregend, de auto gepakt en de toen 4 honden, waaronder Wodan, onze roedelleider met een geweldig karakter, Xzoran, een hond die altijd lacht, en alles leuk, leuk, leuk vind, Aranka, onze oermoeder, die iedere pup hier opvoedde of die nou van haar was of niet en dan tot slot Andor, zo'n 7 maanden oud en alles vergeten wat wel of niet mag, kortom, bananen in de oren. Ik kom aan en inderdaad een baggerachtig veld, maar dat kan de pret niet drukken, want gelukkig hebben we een buitenkraan met warm water, even de poten en de buik afspoelen en klaar ben je. We waren een stukje onderweg en ik dacht waar blijft die banaan nou? nou die had toch iets leuks bedacht, hij liep heerlijk een smerige bagger greppel uit, heen en weer terug, tjonge wat was dat leuk. Hij was inmiddels zo vies, dat je niet meer kon zien dat het een Duitse Herder was, hij was omgetoverd tot een zwarte. Maar gelukkig ik had mijn oermoeder bij me, ik hoefde hem niet eens te roepen, ze keek naar mij en naar hem en ze zou hem wel even terecht wijzen. nou moet ik wel vertellen, Aranka was een goudeerlijke teef, maar van zachtzinnigheid hield ze niet, niet dat ze beet of zo, ze was gewoon streng maar rechtvaardig, ze rende dus naar Andor en dook boven op hem, zo dat waren dus nu 2 zwarte herders, maar hij heeft het nooit meer gedaan Wodan had inmiddels zo'n zalige rotte vis gevonden, te verleidelijk om daar even niet lekker door hen te rollen. die twee zwarte herders hadden zich ook nog even lekker uitgeschud en gek, maar dat doen ze vaak als er een persoon met twee benen staat, ik voelde de spetters in mijn gezicht. terug naar de auto, ik had toen een auto met drie honden vakken en 1 hond kon los me achter mijn stoel. De drie viezerikken gingen in een hok en Xzoran ging bij mij achter de stoel Ik weet niet hoe het bij jullie gaat, maar ik klets wat af tegen m'n honden ( anders raakt m'n man zo overbelast) Dus ik zeg tegen Xzoran, jij bent braaf hé, jij hoeft niet in een hok, als een gebaar van liefde legt hij zijn grote baggerpoot op mijn hoofd, het enige stukje wat nog schoon was. Zomaar een herrinering   Groetjes Didy

Mooi, ik zie het voor me!

Maak een profiel aan, Didy, dan kunnen we uitgebreid genieten van je verhalen met je honden....

Ik zie het helemaal voor mij . heerlijk die herinneringen . Hein.

Nou Didi, kom maar op met al die herinneringen...... Graag!!!!

En ja die oortjes hebben hier ook behoorlijk wat te verduren van tijd tot tijd waarbij de jongste aan mijn lippen gekluisterd zit want stel je voor het woordje 'lekkers' rolt eruit.....Dan moet je natuurlijk wel voor id rij staan. De oudste daarentegen is net als manlief als hij er geen zin in heeft.....heeeeel druk bezig met iets anders en Oostindisch doof. Hahahaha

Wat een leuk verhaal! Zie het al helemaal voor me en ruik de geur van modder hond en rotte vis.
Wat een plezier!

Hier zorg ik ook dat mijn man niet overbelast raakt, klets ook voluit tegen mijn diertjes. Blijft genieten van ze.

Wat mooi ik zie het allemaal gebeuren!

Hoe het allemaal begon,

Te koop Duitse herder pups 125 gulden

Enzo wandelde onze eerste Duitse herder genaamd Cesar binnen.

Een heerlijke mollige pup, kwam van een boerderij, en zat nog op de Brinta, (wisten wij veel 30 jaar gelden en onze eerste hond)

Een bench bestond toen nog niet dus Cesar was gewoon beneden in de kamer en wij sliepen boven.

Een Duitse Herder is een stoere, standvastige hond, Cesar niet, het was een watje van de bovenste plank.

Ik kwam eens naar beneden en hij had een paar planten uit het raam getrokken en daar gaan we weer ( nog nooit gehoord van de 2 a 3 seconden regel) ik riep wat héb jij nou gedaan, de arme ziel schrok daar zo van, dat hij achter in onze diepe gangkast zat te bibberen en er niet meer uit wilde komen.

Mijn man ik zaten te smeken op onze knieën voor de kast met al het lekkers wat we hadden: Cessie, kom maar hoor, je bent hartstikke braaf, oh wat ben je lief, kom nou joh.

Het duurde even, maar daar kwam hij dan toch.

Het was ook een pup die nooit in je tenen hing, of in je handen, dat is toch ook wel erg uniek merkte ik later bij de pups erna.

Toen hij volwassen was en mijn man een beetje met hem wilde stoeien, vond hij dat al gauw te wild gaan, ons watje.

Wat hij een geweldig leuk spelletje vond en hij kreeg het voor elkaar dat hij iedereen kon verleiden die bij ons op visite kwam tot dit spelletje, een balletje en dan ging hij in de deuropening van de keuken gaan staan, dat was zijn doel en dan mocht je schieten en probeerde hij hem tegen te houden.

Hield hij hem tegen dan riepen wij : Goed zo ereronde en dan liep hij een extra ronde rond de tafel.

Hij was gek op die markies koekjes, maar als we er 1 gaven voordat we weggingen dan at hij hem niet op, pas als we thuis kwamen deed hij dit pas.

Ik heb jaren in de zorg gewerkt waarvan 21 jaar nachtdiensten (ivm) al de honden (vooral dan de pups) Cesar sliep dan s'nachts bij mijn man op mijn plek van ons bed en overdag op zijn kant van het bed hoe trouw hé?

Hij had de pest aan verjaardagen, niet dat er zoveel mensen kwamen want dat vond hij alleen maar gezellig, nee dat ze zolang bleven zitten, want zo rond half elf wilde hij toch wel naar bed.

Ik weet zeker als hij een pyjama had gehad, deze vast had aangetrokken.

Als er iemand even van de bank opstond om een plas te doen, nam hij ook demonstratief die plek in.

We kregen een keer een nestje met vijf jonge poesjes, ik had een mooie doos ingericht voor de poes, maar ze verkoos mijn kledingkast om te bevallen.

Cesar heeft met volle bewondering twee dagen voor de kast gelegen, want dat was toch wat hoor, en ze piepte nog ook.

Toen de kleine poesjes wat ouder werden hebben we ze naar beneden gehaald en Cesar raakte helemaal overspannen als ze los door de kamer liepen, hij was oprecht bezorgt om het kleine grut.

Hij zal zo'n 2 jaar geweest zijn toen wij dit nestje kregen, hij is bijna elf jaar geworden, zodra er op tv een jong poesje miauwde ging hij opzoek, zo'n indruk had het gemaakt op hem.

De film K9 hebben we nooit kunnen kijken want hij zette zo'n wolven gehuil in, dat de hele buurt er van mee kon genieten.

Het was een ongelooflijke lieve hond voor mens en dier.

Wij waren nog jong en het was hier altijd de zoete inval, daarbij hadden we veel vrienden met dezelfde hobby als wij en dat was (is) motor rijden.

De deur die op onze achterplaats daar zat toen nog geen slot op, nu wel, want ik spreek over ongeveer dertig jaar geleden.

De deur piepte een beetje dus ik hoorde altijd als er iemand aan kwam, mijn man was aan het sleutelen bij een vriend aan zijn motor, ik had dus de deur horen piepen, maar er kwam maar niemand.

Ik dacht ik ga toch maar eens kijken wat er aan de hand is, wat bleek nou, de vader van de jongen van de motor waar ze mee bezig waren zou voor hun even iets uit onze schuur komen halen.

En wat ik toen zag, de man stond stijf tegen de deur en mijn WATJE stond er grommend voor, hij gaf hem geen centimeter ruimte.

De man stamelde wilt je ajb die hond weg halen, oh wat was ik trots, mijn heerlijke watje, was helemaal geen watje.

Later heb ik nog eens zoiets mee gemaakt, ik was hem aan het uitlaten en ineens draait hij zich woest om, er bleek een jonge knul met een stok omhoog achter ons te staan, die gilde en ging jankend naar huis, net goed.

Oh ja ik vergeet nog 1 ding te vertellen, hij was toch wel enigszins jaloers op de papegaai van mijn schoonzusje, genaamd Ricky hij vond eigenlijk wel dat we hier erg veel tegen praatte.

Als mijn schoonzusje met haar gezin op vakantie ging kwam Ricky bij ons, Ricky was al weer 4 weken naar huis, Cesar lag buiten en mijn man ( de pestkop) zei : Hoi Ricky, ik heb hem nog nooit zo snel naar binnen zien stuiven, kijken naar de plek waar hij stond als Ricky er was.

Ja en na zo'n wereld hond konden we echt niet anders dan het ras trouw te blijven, we hebben zo genoten van Cesar hij heeft e voor gezorgd dat we in dit ras zijn blijven hangen.

Groetjes Didy