Grommen als ze een snoepje/botje heeft

Hoi, mijn 18 weken oude pup had er nooit problemen mee als ze iets moest 'inleveren', als ik los zegt laat ze meestal wel vallen wat er in haar mond zit. Ook kan/kon ik altijd gewoon bij haar komen als ze aan het eten is. Wel merk ik iets van spanning als ik dan met mijn hand ik haar bakje ga, maar ze is nooit uitgevallen of gaan grommen. Wel merk ik dat het een iets ergere reactie geeft wanneer ze lekkerder voer heeft (vlees er bij of worst ofzo).

Maar vorige week kreeg ze echter een heel lekker bot van ons en ze was er meteen verzot op. Ze ging meteen op haar plek liggen knagen en ze kwam niet toen ik haar riep om uit te gaan. Toen wilde ik het bot terug pakken en ze begon meteen met grommen en haar houding veranderde. Ik schrok natuurlijk want ik had die reactie niet verwacht. Daarna probeerde mijn vriend het en toen werd ze echt heel fel, hij heeft haar echt tegen moeten houden want ze viel echt naar hem uit. Ook tijdens het uitlaten samen met een andere hond van dezelfde leeftijd, waar ze nooit problemen mee gehad heeft, begon ze inene te grommen toen ze tegelijk een snoepje kregen. Ik ben het er niet mee eens dat ze ineens dit soort gedrag gaat vertonen, omdat dit nooit eerder voorgekomen is. Nu ben ik niet van het straffen maar ik wil wel graag dat ze dit afleert. Ik wil graag gewoon haar botjes en dingetjes kunnen pakken als ze er op ligt te kauwen, niet de hele tijd maar gewoon op sommige momenten. (er word hier regelmatig vergiftigd vlees op straat gelegd dus als ze zo iets pakt wil ik dat gewoon af kunnen pakken, en er zijn vast nog meer scenario's te bedenken waarop het nuttig kan zijn om dat te doen) sorry voor het lange verhaal maar ik probeer de situatie zo goed mogenlijk te omschrijven. 

Als iemand hier ervaring mee heeft of heeft gehad hoor ik graag tips :) mischien doe ik iets fout of is er een manier waarop ik haar kan leren dat ze niet bang hoeft te zijn dat ik haar eten 'bedreig'.

Je kunt dit simpel oplossen door te ruilen. Je geeft haar iets lekkers in ruil voor datgene wat je wil afpakken.

 Ja, zo hebben we het hier ook aangepakt. Pepper (herplaatser) viel serieus uit als je iets afpakte, zoals iets lekkers of gewoon een sok die hij had gevonden. Door te ruilen werd het afgeven positiever, en nu geeft hij de dingen ook wel zonder ruilen. Dit is wel afhankelijk van wie het vraagt en wat hij heeft. Ik vind het ook belangrijk om de hond rust te geven wanneer hij aan het eten is. Ik vind het ook niet prettig als iemand op mijn gehaktbal aan het azen is...

Wij hadden ook een asiel hond.
Die kon je niks ruilen.
Een strenge korte hier en dan kwam ze al grommend naar je toe.
Grommend wel maar liet wel liggen wat ze had.

Had ze iets eetbaars te pakken of gekregen lieten we haar gewoon met rust.
Als ze eten had gestolen dan is dat onze fout geweest dan hadden we het maar beter moeten opbergen.

Uhhmmm,jullie gaan dus al weken overspannen om met haar eten en lekkers (afnemen zonder te ruilen,handen door voedsel)...en het resultaat is nu dat zij daar ook wat gespannen van is geworden.

Je hebt nu té vaak gepakt en niks gegeven.En vraagt ze om véél meer ruimte en afstand door te grommen.

Niks raars,ze wilt gewoon haar lekkers houden en zelf ontspannen op kunnen eten.

Stop met roeren in haar eten,laat haar rustig en alleen eten,zonder ogen,zonder praatjes,gewoon ontspannen.

Mocht je toch persé iets met je handjes willen doen,neem dan de bak(niet geven),ga op de grond zitten pak de brokjes of vlees en geef haar het eten uit je hand.Dán leert ze dat die hand positief is,iets lekker brengt en niet alleen maar afneemt.

Zelfde met kluifjes,neem een heel lekker andere beloning(kaas,rodi worst,vis koekje),een klein stukje maar,zorg dat de hond ruikt dat iets anders hebt(blaas op je hand richting haar gezicht),grote kans dat ze de kluif laat en het lekkers uit je hand komt halen,zo kun jij de kluif opruimen.

Voor de buiten situatie moet je geduld hebben wat betreft het aanleren van het afruilen,en hoe irritant ook accepteren dat er weleens iets verdwijnt in de hond wat jij niet wilde.

Panieken over foute dingen eten schiet je niks mee op(als het gebeurt dan gebeurt het)Goed opletten,aangelijnd houden en heel lang(als in maanden,een minuutje of 2 per dag/om de dag..en ook in de levensloop blijven herhalen,zodat het wel actief blijft hangen) en goed trainen op het los laten en/of komen brengen wat ze in haar mond heeft.(ja echt kun je gewoon leren,oefen dit thuis al,je hurkt(minder dreigende houding) en roept met een lieve hoge en vragende stem 'wat heb jij daar voor moois/lekkers/leuks...laat eens kijken' en je steekt je open hand uit.

Hoe vaker je dit oefent hoe leuker de hond het vindt om 'zooi' en kluifjes zelf bij je te komen brengen en inleveren.Ik geef mijn hond voor dit soort dingen nog steeds een beloning,zij is nu 8 jaar.

Zij kan aan botjes op straat ruiken,ze mag ze van mij zelfs in haar mond nemen Zodra ze denkt te kauwen,vraag ik 'los' of ik vraag 'geef maar'.En krijgt ze iets lekkers van mij.

Puk die heeft totaal geen moeite met haar eten afgeven. Zelfs als ze er niks voor terug krijgt. Dit komt in de praktijk heel weinig voor. Als ze iets laat vallen uit haar bek op straat wat ze had opgepakt krijgt ze van mij iets lekkers als beloning. In huis kan ik zonder moeite iets afpakken van haar zonder dat ze er iets voor terug krijgt. Ondanks dat ze zo makkelijk is blijf ik nogsteeds oefenen. Ik steek vaak onaangekondigd mn hand zomaar in haar voerbak. Ze doet dan altijd paar stappen achteruit en laat dit netjes toe. Ook blijf ik steeds oefenen met de kauwbotten en ander lekkers afpakken. Daarna krijgt ze het natuurlijk meteen terug en een flinke aai/knuffel als beloning. 

Er lopen hier regelmatige kleine kinderen over de vloer en afgelopen weekend bleek het blijven trainen niet voor niks. De kinderen weten dat ze niks van Puk mogen pakken (puk komt niet aan jullie speelgoed dus jullie ook niet aan dat van haar). Maar toch in een heel snel moment wist de 2 jarige het botje uit Puk haar bek te pakken zonder dat Puk vervelend ging doen. 

Mijn tip zou zijn.. 

Twijfel vooral niet! Pak of in 1 beweging het botje af of doe het niet. Maar ga niet 'wel niet wel niet' doen. Die twijfeling merkt je hond ook en zal hem alleen nog maar bezitteriger maken omdat hij weet dat je twijfelt.

Zeker in de puppie tijd kan je dit gedrag nog heel erg goed bijsturen en zorgen dat het niet doorzet.  

Mijn persoonlijke mening is dat ruilen niet echt nodig is. Ik vind dat je ten alle tijden iets van je hond moet kunnen pakken zonder dat je gaat ruilen. Wel zou ruilen een goed begin kunnen zijn om uiteindelijk te leren dat je hond zn eten leert afgeven aan jou. Ik vind wel dat je je hond zeker moet belonen als hij het goed gedaan heeft! Maar ik zelf geef de beloning pas een paar seconde nadat ik het eten gepakt heb. Zodat het geen 'gelijk oversteken' word. 

Ik respecteer ieders mening hierover en vind dat er al erg goede tips gegeven zijn maar dit is gewoon mijn persoonlijke mening. 

Even grote schrik voor jullie, niet wetend wat te doen......een bot is een prooi, zo lekker en van de hond, en natuurlijk zijn er omstandigheden dat de hond het moet afgeven.......hoe dat te leren.....het bot vasthouden, als de hond knaagt, in je andere hand heb je een stuk kaas verstopt, na een tien of vijftien minuten hou je het stuk kaas voor zijn neus, je hond pakt dat aan en direct haal he het bot weg met het commando...los, je staat op en leg het bot weg, er zal even een teleurstelling zijn voor je hond maar dat negeer je....tot de volgende dag, na de wandeling ga je weer op de grond zitten met het bot vasthoudend en in je hand het verstopte stukje kaas, of iets anders lekkers, na voldoende tijd, geef wel je hond de tijd he, stuk lekkers voor zijn neus en zodra die los laat, commando los , geef je het stuk lekkers en sta op en leg het bot weg, negeer de hond verder, dat oefen je een volle week, daarna kijk je of je het commando los kan geven zonder het stuk voor zijn neus te houden, gebeurt het dat tie los laat, braaf en geef je het lekkers, altijd de gelegenheid geven om te knagen............de tijd gunnen en dan geef je het bot zonder dat je er bij op de grond gaat zitten , na een half uur of wat eerder maar wel gelegenheid geven, hou je het voor zijn neus, en dan kijken wat tie doet, los ? Ruilen voor het lekkers en commando los ......rustig aan zonder dwang, een bot is bijzonder, zo lekker en een prooi voor je hond, en soms moet het eens afgepakt worden, bijvoorbeeld er komt bezoek of je moet weg of het laatste stukje...oefen het.....nog een advies, dit is niet bedoeld voor zijn dagelijkse eten, daar doe je dit niet bij, eten is zo op daar kan je gewoon op wachten, een hond moet rustig zijn haar eten kunnen opeten zonder dat wij ons daarmee bemoeien, een bot is wat anders.......

Iedere hond is anders, ik heb altijd makkelijke honden  gehad, nimmer grommen of wat dan ook, maar er zijn honden die bezitterig zijn op eten bot of wat anders, dan is ruilen een goede optie, waarom met je hond al direct in de klins gaan als het ook op een vriendelijke manier kan, zelf heb ik altijd puppen gehad, pak je dat direct aan dan is een pup volgzaam, maar heb je al een wat oudere hond die dit niet kent....dan kunnen er grom problemen komen, jammer is dat, en als er dan geoefend wordt met ruilen is er wederzijds respect voor elkaar ......en nogmaals zijn dagelijkse voeding daar is dit niet van toepassing, eten is bereid door je en is zo op, laat de hond rustig zijn haar eten opeten, ga er bij weg ga er ook niet naast staan, honden die al wat grommen bij een bot hebben ook bij het eten de neiging om je te waarschuwen van.........hoepel op, ga geen discussie aan met je hond als het de dagelijkse voeding betreft, bot is wat anders.

Waarom afpakken?  Dat is niet eerlijk. Niet gek dus dat je hond gromt. Ik zou ook boos worden als mijn stuk vlees van mn bord gejat werd.

Ik zou gaan ruilen. Pak een snoepje, geef het commando ruilen bijvoorbeeld, geef snoepje, pak bot of iets anders af. Uiteraard daarna nog een keer belonen met braaf of goedzo.

Juist door eten van je hond af te pakken en in de voerbak te gaan, maak je eten tot iets wat ze zal gaan verdedigen. 

Nooit met je hand in een voerbak, of eten afpakken! Eten doe je in alle rust.

Als je eten nooit afpakt, zal het ook geen probleem zijn, bij nood iets uit de bek te pakken, het is nl dan niet iets waarvan ze geleerd heeft het te verdedigen.

Stel dat je een bot af wilt pakken, ruil dan voor iets wat nog lekkerder is.

Nooit voertjes geven als er een andere hond in de buurt is, dit kan nu eenmaal voor ruzie zorgen.

http://www.helpagressievehond.nl/page/16/

" Waarom afpakken?  Dat is niet eerlijk. Niet gek dus dat je hond gromt. Ik zou ook boos worden als mijn stuk vlees van mn bord gejat werd.
 
Ik zou gaan ruilen. Pak een snoepje, geef het commando ruilen bijvoorbeeld, geef snoepje, pak bot of iets anders af. Uiteraard daarna nog een keer belonen met braaf of goedzo. "

Ruby88

 Ik wordt echt woest als iemand naar mijn bord graait. Mijn vader wilde altijd iets van mijn eten vroeger. Geef me een had, geef me een stuk. Heb daar echt voernijd aan over gehouden, serieus!

Ik ga proberen om het met haar te ruilen nu, dat lijkt me wel een goeie tip. Er is wel al verbetering! Gisteren hebben we zonder problemen het bot kunnen geven en liet ze hem ook los (wel met tegenzin, maar goed dat is begrijpelijk).Het los commando heeft ze geleerd als iets positiefs (zij laat iets los op commando, en ze krijgt een beloning) dat gaat gelukkig heel goed, dat is wel iets waar ik wat meer op ga trainen zodat ze het ook in alle gevallen doet, en niet alleen als ze daar zin in heeft.

Ik doel er ook niet op om gewoon altijd maar haar spullen af te pakken en in haar eten te gaan lopen harken, maar ik wil de situatie zo maken dat als het een keer noodzakelijk is om iets af te pakken, dat ik niet meteen een bijtafdruk in mijn armen heb staan. Ik vind ook niet dat je zulk gedrag hoeft te accepteren van je hond. 

Waarom zou een hond zijn bot niet mogen verdedigen?

Je hebt het gegeven aan hem, het is van hem.

Als je nooit aan een hond zijn voerbak, of botten zit, wordt jij geen bedreiging en dus zal je als het nodig is, zonder problemen iets af kunnen pakken.

Een hond ziet dan geen noodzaak zijn eten te verdedigen omdat het nooit wordt afgepakt.

Eten verdedigen is bijna altijd door ons mens aangeleerd, juist door eten af te pakken.

Staat heel duidelijk in het linkje.

" Waarom zou een hond zijn bot niet mogen verdedigen?
Je hebt het gegeven aan hem, het is van hem.
 
Als je nooit aan een hond zijn voerbak, of botten zit, wordt jij geen bedreiging en dus zal je als het nodig is, zonder problemen iets af kunnen pakken.
Een hond ziet dan geen noodzaak zijn eten te verdedigen omdat het nooit wordt afgepakt.
Eten verdedigen is bijna altijd door ons mens aangeleerd, juist door eten af te pakken.
Staat heel duidelijk in het linkje. "

Suzanne en Luca

Zoals ik al noemde.. Vanwege bijvoorbeeld kinderen in huis! 

Wij hebben vaak zat kinderen over de vloer van 0-7 jaar. Érg jong dus. Die proberen we wel te vertellen dat 'Puk niet aan hun speelgoed komt dus jullie ook niet aan Puk haar speelgoed. Ook komt Puk niet aan jullie eten dus jullie niet aan Puk haar eten.' Maar heel soms (zoals afgelopen weekend) gaat het net iets te snel en ben je er net iets te laat bij en ben ik toch wel echt heel erg blij dat ze haar kauwbot zonder problemen aan de 2 jarige gaf. 

je hebt je pup nu helaas onbedoeld voernijd aangeleerd

Als je een herplaatser hebt met voernijd wordt er altijd op gewezen dat een eerste belangrijk punt is dat de hond met rust gelaten moet worden in sommige situaties. Een daarvan is als hij eet. Nooit met je hand in de etensbak graaien, nooit dingen afpakken. Als het nodig is dat je het bot inneemt (als je bijvoorbeeld weggaat) dan ruilen voor iets heel lekkers.

Altijd zorgen als er kinderen in de buurt zijn dat de hond ergens ligt waar hij niet gestoord kan worden.

Lola had erge voernijd in het begin toen zij bij ons was, we moesten echt afstand bewaren, gewoon langslopen ging al niet.

Wij hebben haar gerespecteerd, haar eten, haar recht om te verdedigen. Gewoon door haar rustig te laten eten en nooit iets af te pakken of te gaan oefenen met ruilen wat veel spanning had veroorzaakt, kwam er rust en vertrouwen in de hond. De eerste keer dat ze met een botje heerlijk aan mijn voeten ging liggen knagen sprongen de tranen in mijn ogen...zoveel vertrouwen van een hond die in het begin zo achterdochtig was dat ze veranderde in een grauwende wolf.

En toen het eens echt nodig was (iemand had een blikje hondenvoer met gif in onze tuin gezet) kon ik zonder problemen haar dat blikje af laten geven. Wat nooit gekund had als ze me niet vertrouwd had. Want daar draait het allemaal om: vertrouwen.

Hier word ook nooit iets gepakt wat van de hond is. Heeft puck iets wat ze niet mag hebben? Dan roep ik haar voor, zeg 'laat dat' ze spuugt het dan vaak uit, soms moet ik haar bekkie even los maken, maar in alle gevallen krijgt zij van mij het snoepje en ik hetgeen wat ik van haar hebben wou.

Wat de hond krijgt is van de hond en ik ben sterk van mening dat je daar dan ook vervolgens af moet blijven.

Eens gegeven blijft gegeven. Wat is überhaupt een reden om het dan weer af te gaan pakken.............. Ik snap dat nooit zo goed hoor

Ik ben het dus helemaal eens met Ruby.

Wat wij in het begin deden toen ze pup waren, is voor we hun bak in de staander zetten, een beetje eten eruit nemen en geven en dan onmiddellijk de bak in de staander.  Nooit terug afnemen of in die bak zitten te roeren, is voor niks nodig. 

Voor ongewenste dingen op straat zeggen we "los" en geven een snoepje.

Voor koekjes in de buurt van andere honden : dat doen we nooit.  Honden kunnen de neiging hebben de andere hond hiervoor op zijn plaats te zetten, dat vermijden we gewoon.

Ik begrijp niet hoe iemand van een pup van 4.5 maanden, notabene die van jezelf, kan schrikken.

Ik heb geen ervaring met voernijd. Niet met onze hond in ieder geval.

Wat wij (onbewust) deden was iets bij geven. Was ze aan het eten, ging er nog wat lekkers bij. Als we nu langslopen, kijkt ze op van: "Komt er nog iets???" En soms komt er inderdaad wel eens wat. 

Vaak lees ik over ruilen, waar ik het natuurlijk mee eens ben. Binnen is ruilen te doen met een bot. Dat deden we hier ook als het bot te klein werd of als we even afwezig waren. Alleen als het nodig was dus. Voor de rest lieten we haar rustig knagen. 

Op straat vind ik dat anders. Stel dat we een schrokker hadden en ze iets scherps zou vinden.. 

Mijn hand is dan ook wel eens volledig in Daya's bek verdwenen om het eruit te halen. Nu is "laat maar liggen" of "laten" voldoende als ze erg geïnteresseerd is in een voorwerp (of etenswaren) wat op straat ligt. Het zal maar scherp zijn of er zal maar gif in zitten. 

Hier ligt zoveel rotzooi op straat. Van volledige ham, hele broden tot mensenpoep en drugsspuiten.

Als ze iets wel mee mag nemen zeg ik "pak het maar" of "neem mee". En trots dat ze dan is.

Zo ruimen wij tegelijk ook wat rommel.  

Ik heb ook wel eens een filmpje van een oefening gezien dat je iets op de grond legt en de hond het pas mag pakken als jij het zegt. Belonen als de hond het niet pakt. Maak het leuk! 

Zelf nooit gedaan, maar misschien een oefening dat de hond leert niet zomaar iets van straat te pakken? Al blijdt dat wel iets moeilijks, vooral als iets lekker ruikt. 

Verder (misschien het belangrijkste) goed opletten. Dingen zijn niet altijd te voorkomen, maar goed opletten scheelt een hoop. 

Mocht het gevaar geven, dan kan ik ook zo met mn hand in puck haar bekkie. Het overdonderd de hond dan dus je hebt die paar seconden om te doen wat je moet doen.

Opmerkelijk hier was, puck krijgt vers vlees soms karkasjes van vissen of andere diersoorten, van de vis bleef eens een graatje vastzitten tussen de tanden. Ze liet zich gewillig helpen tot het graatje verwijderd was door mij. Daarna stortte ze zich weer volledig op de viskarkas. Ik kon dus niet meer bij de vis komen. Maar mocht haar wel helpen toen ze een probleem had en daardoor niet meer kon eten.

 Goed punt.

Het ligt er aan wat je je hond hebt aangeleerd:

- ik pak heel vaak je botje af,zonder er iets voor terug te geven,of-

- ik pak nooit je botje af en laat je altijd in rust eten.

De hond heeft nog nooit een stress ervaring gehad met dat jij iets uit de bek pakt....zoals je dat bijv zou doen als je zelf schrikt als je hond iets op straat pakt.Doe je dat dan ineens ,dan zal je hond hoogstwaarschijnlijk kalm reageren,omdat hij niet heeft aangeleerd gekregen dat jij standaard iets afpakt.

Zo 'spaar' je de kostbare momenten dat het wél nodig is als je wel een keer vlot moet kunnen ingrijpen.

 klopt in ons geval helemaal, ik had anders nooit dat blikje vergiftigde hondenvoer kunnen afpakken.

Wat jullie zeggen klinkt inderdaad logisch. 

 Een bot verdedigen is aangeleerd gedrag.

Als de hond niet zeker weet of het bot wordt afgepakt, mag hij dat aangeven. Je hebt hem zelf een rede gegeven.

Voor jonge kids en hond zijn er goede regels: o.a  hond en bot, doe ze even appart, eten doe je nl in alle rust

"  Een bot verdedigen is aangeleerd gedrag.
Als de hond niet zeker weet of het bot wordt afgepakt, mag hij dat aangeven. Je hebt hem zelf een rede gegeven.
 
Voor jonge kids en hond zijn er goede regels: o.a  hond en bot, doe ze even appart, eten doe je nl in alle rust "

Suzanne en Luca

Gelukkig is het bij Puk dan niet aangeleerd  

Ik denk dat je niet helemaal begrijpt wat ik bedoel en snap je reactie ook niet helemaal maargoed  

 Bij jonge kinderen gewoon altijd oppassen. Een seconde niet opletten en....! Die kleintjes zijn watervlug.

Nu ging het goed, voor je hond is het gelukkig geen probleem zijn bot af te geven, maar je weet gewoon nooit.

Daarom zeggen ze altijd beter je hond met een bot op een appart plekje doen, als je hele jonge kinderen hebt.

Als je zelf nooit zijn bot afpakt, dan zal je hond het ook niet snel gaan verdedigen, mocht je een keer iets moeten afpakken.

 Maar als je wel regelmatig je hand in zijn voerbak doet, of botten af pakt, dan zal een hond kunnen grommen, zijn bot gaan verdedigen, zo bedoelde ik het. Dan ben jij iets om weg te grommen als hij een bot eet. 

"  Bij jonge kinderen gewoon altijd oppassen. Een seconde niet opletten en....! Die kleintjes zijn watervlug.
Nu ging het goed, voor je hond is het gelukkig geen probleem zijn bot af te geven, maar je weet gewoon nooit.
 
Daarom zeggen ze altijd beter je hond met een bot op een appart plekje doen, als je hele jonge kinderen hebt.
 
Als je zelf nooit zijn bot afpakt, dan zal je hond het ook niet snel gaan verdedigen, mocht je een keer iets moeten afpakken.
 
 Maar als je wel regelmatig je hand in zijn voerbak doet, of botten af pakt, dan zal een hond kunnen grommen, zijn bot gaan verdedigen, zo bedoelde ik het. Dan ben jij iets om weg te grommen als hij een bot eet.  "

Suzanne en Luca

Ik snap nu wat je bedoelt ja. Onze vorige hond gaf ook lastiger zn botten af. Daar waren de 'voorzorgsmaatregelen' wel nodig. 

Gelukkig is dit bij Puk anders. Die laat zich alles makkelijk afpakken zonder problemen. Uiteraard letten we heel erg goed op de kinderen maar wat je al zegt.. Ze kunnen zo vlug zijn! 

Puk heeft meerdere kauwbotjes die gewoon tussen het speelgoed liggen. Die halen we niet weg als er kinderen over de vloer komen.

Ze is zo makkelijk.. Als je het ene botje afpakt pakt ze een ander botje of gaat ze iets anders doen. Ook bij andere honden heeft ze geen moeite om iets af te geven. Maar dat is weer iets anders als de baas natuurlijk. 

 Vanuit het nest, kunnen ze ook geleerd hebben voer te verdedigen. Dat zie je als pups uit een grote bak eten. 

Daarom zeggen ze met kids altijd oppassen.

Puk doet het zo te lezen super met je kids, fijn is dat.

Labrador zijn ook super met kids. Zat toch ook beagle in? Ook kind vriendelijk. Heel prettig.

"  Vanuit het nest, kunnen ze ook geleerd hebben voer te verdedigen. Dat zie je als pups uit een grote bak eten. 
Daarom zeggen ze met kids altijd oppassen.
 
Puk doet het zo te lezen super met je kids, fijn is dat.
Labrador zijn ook super met kids. Zat toch ook beagle in? Ook kind vriendelijk. Heel prettig.
 
  "

Suzanne en Luca

Ja ze is een labrador beagle kruising. Ze is echt heel goed met kids. In de zomer als er kinderen aan het voetballen zijn rent ze er ff naar toe en gaat er tussen in staan voor een aai. Dit vinden die kinderen niet erg, meestal roepen ze haar zelf al.