Ons puppymeisje Hailey

Hoi Kaatje,wat erg voor je,dat je ,je zo somber voelt.Ik ken dat gevoel.Maar zoals ze zeggen ,een puppy opvoeden is zwaar en natuurlijk,denk je dan vaak aan de 2 meisjes en mis je ze nog heel erg.Maar jou kennende komt het vast goed en inderdaad met iemand gaan praten hierover,ik heb al meer gezegd,jammer dat ik niet in je buurt woon,ik zou graag jou klankbord zijn.En Hailey,ja ,daar moet je nog aan wennen en natuurlijk hou je van haar,dat voelt ze echt wel.Blijf hier vertellen,hoe het met je gaat,wij willen je allemaal helpen en steunen,heel veel groetjes Rianne

Kaatje je hebt heel wat meegemaakt,eer dat alles verwerkt is zal zijn tijd nodig hebben.geloof me het komt allemaal goed,een puppy opvoeden komt heel wat bij kijken maar het komt in orde hoor.Lieve groetjes.

Lieve Kaatje, die omslag zat er aan te komen, vroeg of laat en het is dus NU. Ik vermoed, net als jij, dat het nu allemaal tegelijk komt. Fijn dat je mensen hebt, met wie je hier over kunt praten. Misschien dat het medicijngebruik net weer wat aangepast kan worden.

Puppy..... een lach en een traan en een diepe zucht. Want o, wat is het vermoeiend van tijd tot tijd.... 

Je komt ook hier doorheen, met de steun en liefde van je gezin, en ook de liefde die Hailey zeker voor jou heeft, maar het nog niet goed kan uiten....

Knuffel!

 Lieve Rianne,

Dat is inderdaad erg jammer dat we niet bij elkaar in de buurt wonen, maar jouw berichtjes doen ook veel goed: bedankt!

Knuffel, Kaatje

Wat fijn om jullie ervaringen te lezen van de puppytijd en dat ik niet de enige ben die met de handen in het haar staat te kijken naar een happende onzindelijke pup.

Soms kan ik dan echt denken: "waar ben ik aan begonnen" of: "had ik Hailey niet beter bij de fokster kunnen laten wonen, dan had ze geen afscheid van haar drie mama's hoeven nemen". Daarna voel ik me weer schuldig en de cirkel is rond.

Maar als ik dan mijn oudste zoon zie spelen met Hailey dan smelt ik gelijk weer. Hij had het er heel moeilijk mee dat Hailey hier kwam wonen, vond het niet eerlijk naar Speedy en Tessa toe. We hebben er veel over gepraat en hij begreep het wel, maar het gevoel zat nog niet goed. Toen Hailey een paar dagen hier was en onze zoon alles had uit gepuzzeld in zijn hoofd kon hij haar verwelkomen. Als ze hem of baas kluif ziet dan geeft ze een blafje om aan te geven dat ze met ze wil spelen. 

's Avonds komt ze lekker bij me op schoot slapen, als ik haar wil uitlaten voor de laatste ronde heb ik een hoopje hond in mijn handen die ongestoord doorslaapt. Je kunt als mens niet anders dan ontzettend veel van zo'n hondje houden.

Ik in het begin vond ik me ook schuldig kaatje tegen over myn lieve queenie ik dacht nooit meer van een hondje te houden maar ze zyn zo lief en die knuffel die je krygt dan smelt je terug veel geluk nog en plezier kaatje

Kaatje dit hoort er allemaal echt bij. Hoe blij ik met isa was toen we haar mochten ophalen.... hoe onzekerder ik werd. Ik moest geopereerd worden en had zoveel pijn. Als je me zag 's morgens.... met 1 hand me aankleden en de andere hand een pup.... en dan snel naar buiten....anders plaste ze in huis. Eerste plasje ik was kapot. En dan constant bijten pffff wat had ik een spijt... niet echt natuurlijk maar het was weer zo wennen. Echtelijke ruzies gehad haha. Maar toch was ik zo blij met haar. Heen en weer met mijn gevoel.... raffi was veel makkelijker en sneller zindelijk maar ik was ook 12 jaar jonger toen en nu met lichamelijke mankementen. Voelde me ook zo schuldig naar isa. Maar opeens zag ik dat isa ook heel speciaal voor me was..... heel speciaal.... en nu denk ik wel eens..... Ze is veel makkelijker dan raffi en dan voel ik me ook weer schuldig. Ooh wat maken we het onszelf het toch moeilijk.... 

 Inderdaad, dat heen en weer met gevoel: van blijdschap naar baalmomenten en weer terug. Het geeft zoveel onrust. En als je dan ook nog lichamelijk ongemak hebt wordt het je al snel teveel. 

Ik heb vanmiddag met Hailey gewandeld, echt een mini rondje en ik kwam buiten adem thuis: compleet gesloopt. Aansluitend heb ik 2,5 uur geslapen, haha!! Gelukkig hebben de mannen Hailey tussendoor laten plassen.....

We maken het onszelf zeker moeilijk, schuldgevoel ligt altijd op de loer. Hoe leuk de puppytijd ook kan zijn: je moet er ook wel echt doorheen, veel energie erin steken en alles opbouwen voor later. Pas dan komt het grote genieten, als je hond en jij aan elkaar gewend zijn en vertrouwd zijn met elkaar. Dan ben je een team samen, daar kijk ik heel erg naar uit!!

Daar heb je gelyk in kaatje eens je Hailey helemaal gewoon bent gaat het vanzelf veel beter veel geluk met je puppy meisje zo lief

Afgelopen zaterdag de 2e puppyles, Hailey heeft genoten. Vooral het samenspelen met de honden vindt ze erg leuk. Zelf vind ik het ook erg leuk en mijn lijf kan het goed volhouden een uur lang staan en in beweging zijn.

Wel merk ik dat het minder goed gaat met mijn hart en ik erg vermoeid ben de laatste dagen. Afgelopen nacht deed mijn hart weer raar en ik voelde me steeds onwel worden: heel naar. Ik durfde mijn ogen niet dicht te doen, bang om nooit meer wakker te worden. Maar gelukkig deed ik dat wel. Nu rust ik meer en als het dan niet zal verbeteren ga ik naar de huisarts of terug naar het UMC.

Hier nog een foto van de cursus, mijn dochter en ik samen met Hailey. Nu sta ik eigenlijk nooit op een foto (ik hou er niet van), maar ik vind dat ik dan ook moedig genoeg moet zijn om deze te laten zien.

Hoi Kaatje. Ik bedoel..ik zie je..haha Wat klein leuk ding is het toch.  Misschien moet je overdag meer rustpauzes nemen? Dat je je te moe maakt? En de dokter is er voor hoor als je ongerust bent of wordt.

Mooie foto's! 

Wat een leuke foto's..... en idd goed alert blijven. Beter een keer teveel naar de dokter. Kan me de angst wel heel goed voorstellen. En neem lekker je rust. Sterkte.

Leuke foto's!

Vervelend dat je hart weer raar deed, grote kans dat je je energie beter moet doseren. 

Sterkte hoor, en veel plezier met je pupje natuurlijk!

Fijn dat hailey zo geniet,maar denk ook heel goed aan jezelf 

Haha.... het moge duidelijk zijn dat Hailey niet als enige van roze houdt bij jullie thuis 

Ik vind het altijd leuk om de persoon achter een naam te zien (ik doe het ook nooit hoor  ) ... vooral omdat je je een bepaald beeld vormt over iemand .... en bij mij klopt dat dan nooit voor een meter.

Maar even serieus... pas goed op jezelf, alleen jij voelt hoe je je voelt en alleen jij kan aan de bel trekken.
En voor een huisarts of ziekenhuis zul je echt niet te vaak aan de bel trekken gezien je recente geschiedenis en ook zij zullen begrijpen dat je soms gewoon even bevestiging nodig hebt dat het allemaal nog OK is ook al voel je je even wat minder.... of zoals vannacht je gewoon slecht voelt.

Als je met dat soort onzekerheden blijft rondlopen, ga je alleen maar malen en dat verbeterd je gevoel natuurlijk al helemaal niet.

Maar je kleine druifje is super schattig... het zal zo af en toe best afzien zijn, maar duik gewoon lekker samen op de bank als het slaaptijd is voor haar... het stof en de afwas lopen niet weg, maar de rust hebben jij en pukkie nog heel hard nodig

Hailey is zo schattig kaatje en jullie doen het zeer goed denk wel aan je gezondheid en tydig rust nemen de rest komt ook goed

Leuke foto Kaatje van jullie drie,maar alles rustig aan hoor.Niet teveel in eens.

Wat een schatje! Goed dat ze al zo goed doorslaapt

Het was gisteren tijd voor puppyles nummer 3 en het was weer super leuk!

Hailey gaat leren zitten, dat valt nog niet mee voor een Russel!

Dan is het tijd voor het balans kussen, erg leuk:

En weer door de tunnel, ditkeer durfde Hailey er gelijk doorheen te rennen. Ze heeft haar angst overwonnen:

Moe, maar zeer voldaan gingen we na de les naar huis.

Wat gaat het goed met jullie kleine meid!!

en hoe gaat het nu met jou, Kaatje, heb jij inderdaad wat meer rustmomenten voor jezelf in kunnen bouwen? Dat zal niet altijd meevallen met dit dondersteentje in huis....

Mooie foto's! 

Heerlijk Kaatje leuke foto's van Hailey,moet je haar in die tunnel zien lopen super toch.
Nu allemaal lekker rusten hé.

Heerlijk kaatje jullie doen het zeer goed en Hailey heeft het allemaal al door super doe zo verder

Ook de 4e puppyles vond Hailey erg leuk, ze heeft weer genoten en wij dus ook!

Over allerlei ondergronden lopen:

Op het einde van de les lekker keten met haar twee klasgenoten Luna en Jack:

Helaas gaat het met mij een stukje minder. Het lijkt wel of het hart achteruit gaat, ik heb steeds meer klachten. Eigenlijk had ik pas in augustus terug hoeven komen, maar dat gaat vervroegt worden. De huisarts heeft contact gehad met de cardioloog en ik ga op korte termijn naar hem terug. Toch goed hoor, hoe ik onder controle word gehouden.

Wat een lieffie is hailey zeg! smelt weg hier!

En wat goed dat ze heeft doorgeslapen! Mag je zeker trots op zijn!

(stiekem beetje jaloers hoor haha, die van ons nog niet helemaal)

Ik volg en ben benieuwd naar de avonturen van je kleine meisje

Zo n liefje Hailey kaatje en mooie foto's hoop voor je dat het rap mag beter gaan

Hoi Kaatje, ik begrijp je ongerustheid wat betreft je gezondheid. Goed dat er een vervroegde afspraak staat met je cardioloog. Je lichaam beduvelt je niet, als er iemand is die dat weet, dan ben jij dat. 

Ik hoop dat er snel duidelijkheid komt over je hartproblemen en duim heel hard voor jou. 

Wat een leuk hondje toch!

Leuk die foto op het balanskussen! En wat goed dat ze nu wel door de tunnel durft! Toby durft het nog niet. Vorige week zijn eerste behendigheidsles gehad en al eerder eens kennisgemaakt met 'de slurf' en hij vond het nu ook weer niets. Komt wel met wat geduld!

Vervelend dat je gezondheid minder is :( Hopelijk gaat het gauw weer de goede kant op!