verhuizen

Het ging weer een tijdje goed maar zit weer met de handen in het haar.. 

We hebben thuis in totaal 3 honden zitten, 2 van mijn vriend en 1 van mij. Die van mijn vriend zijn beide 9 jaar en am Staffords (reu en teef), ik heb een labrador van 1,5j. Mijn hond en zijn reu komen goed overweg. Behalve als er eten in de buurt is. De reu denkt dat dit van hem is en valt uit naar mijn hond. Dit hebben we opgelost door er voor te zorgen dat als er eten in de ruimte is de honden te scheiden. Dus dit geeft geen problemen meer. 

Am Stafford teef is erg onvoorspelbaar. En ik heb daardoor erg veel schrik van haar gekregen. Ze zit nu op een afgezonderd deel van de woonruimte en mag op bepaalde periodes van de dag even los bij ons. Ik weet dit is geen goed leven voor een hond. Maar we doen zo ons best.. 

Ze heeft al 2x iemand gebeten en niet direct los gelaten. Ze durft uithalen naar iemand dat binnenkomt die ze goed kent. Ze viel mijn hond aan zonder reden (voor ze gescheiden zaten). Ze hapt naar je nek en gezicht als je de leiband wilt nemen. Ze gromt naar je als je haar eten neer hebt gezet en je terug wilt rechtstaan. Ze bijt kleren kapot die ze zelfs gewoon van tafel of stoelen haalt. Ze bijt zetels helemaal kapot. Ze bijt vuilzakken open. Je kan haar dus niet alleen laten en een bench ontsnapt ze uit of verwond ze zichzelf bij het proberen.. Ze graaft gaten in de muren.. Plast binnen zelfs al laat je haar net voor je vertrekt 10min buiten..

Ik kan zo nog even doorgaan.. Pff ik weet niet meer wat we met haar moeten doen. Het is duidelijk dat zij een erg slechte opvoeding heeft gehad vroeger. Maar het probleem is dat we binnenkort moeten verhuizen.. Ik zie dat persoonlijk eigenlijk niet zitten van haar mee te nemen naar een nieuw huis zodat ze daar alles kan afbreken.. Een nieuwe thuis hebben we al besproken en waren we eigenlijk ook al overeen gekomen van die te zoeken maar zo een hond kan je nergens plaatsen.. Hij had als oplossing ze in het nieuwe huis in een ren buiten te zetten maar dit vind ik zeker geen leven voor een hond.. Dus er moet een andere oplossing komen! 

Hebben jullie ideeën? Ik loop soms zo over van frustratie van wat ze allemaal kapot maakt ofzo dat ik echt geen idee meer heb wat we voor haar kunnen doen. Een gedragstherapeute is geen oplossing vrees ik. Deze hond is 9j en doet dit blijkbaar al een hele tijd maar met periodes.. 

Straffen kent ze niet.. Ze is daar zo gevoelloos voor geworden. Tegenover mijn hond kan ik straffen zonder te roepen ofzo. Ik geef haar gewoon een plaats waar ze even moet blijven en voila :) maar bij die andere teef.. Je mag op haar roepen en ze doet voor je ogen verder!

ik hoop dat jullie heel veel tips en raad hebben!! :)

Nou die was bij mij direct weg, ik liet mijn hele huis niet afbreken door een hond, wat kost dat allemaal wel niet, mensen vergeten vaak, een hond heb je voor je lol he, niet omdat het zo leuk is om je gehele huis te laten afbreken.

Dan ben ik maar een pokke baas, maar ik werk hard voor mijn geld en heb weinig zin dat mensen gebeten worden, mijn spullen vernield en het hele huis in de stress omdat een denkt dat de zon uit haar gat schijnt.

Wat doe je door de dag heen met je honden? Krijgen ze genoeg beweging en geestelijke uitdaging?

Is de hond medisch in orde?

Ik zou toch voor een goede gedragstherapeut gaan. Ook al is je hond 9 jaar, geen dier/mens is te oud om te leren.

Mocht daar niet uitkomen wat je verwacht, dan zou ik misschien voor herplaatsen gaan. Een plek waar geen andere honden zijn.

Ben je al bij een dierenarts geweest, misschien heeft ze iets?

Wat doen jullie op een dag met de honden? 

En is de teef van pup af aan bij jouw vriend? 

En zo ja, is dit gedrag bijvoorbeeld begonnen dat jullie gingen samenwonen?

Vertoond de teef het bijtgedrag alleen als jij alleen met de hond bent, of ook als jouw vriend er ook is? 

En is het echt 'agressief' bijten, of meer happen uit frustratie? 

Het komt over als een super gefrustreerde of gestreste hond.

Je schrijft dat je het geen leven vindt voor de hond, als ze na de verhuizing buiten in een kennel moet leven.

Maar eigenlijk heeft ze nu ook geen leven...apart zitten en af en toe even los mogen bij haar mensen dus zoveel slechter dan nu zal een kennelleven niet zijn.

Er zal wel op haar gemopperd worden omdat ze veel ongewenst gedrag vertoont.

Maar waar komt dat vandaan?

Hoeveel tijd besteden jullie dagelijks aan de teef?

Krijgt ze genoeg aandacht, wordt er genoeg met haar gedaan?

Ach wat sneu het lijkt of alle vertrouwen in mensen weg is.

Is ze medisch in orde?

Wat is haar achtergrond?

Hoe wordt er met haar omgegaan?

Ik denk dat jullie iemand nodig hebben die weet hoe je het vertrouwen weer terug kan winnen. Iemand die verstand heeft van hondentaal, op de hoogte is van de nieuwste ontwikkelingen over gedrag en leren van honden. (geen stafforddrilspecialist)

De hond is van je vriend, wat vindt hij van deze situatie? 

De teef was al als pup in zijn familie. Ze heeft eerst een tijdje bij zijn mama gezeten en nadien jarenlang bij zijn broer. Maar die is verhuist naar een appartement en de hond bleef hier in huis achter bij mijn vriend (zo een 10maand geleden). Zijn broer neemt totaal geen verantwoordelijkheid over zijn hond! Dus wij doen wat we kunnen momenteel.. Ik vind dat zijn broer voor een oplossing moet zoeken voor deze hond maarja hij doet niets.. Ik vind het zelf dan persoonlijk niet voor mijn rekening om een dure gedragstherapeute te betalen.. Het is niet mijn hond en eerlijk gezegd ik heb er zoveel schrik van gekregen dat ik er geen band mee zie.

De hond bijt naar mensen als ze angst heeft, dus valt uit als er mensen binnenkomen die ze niet kent van schrik. Ook bij elke bedreiging, hoe klein ook zal zij uitvallen. Ze heeft dit blijkbaar zo geleerd doorheen de jaren als oplossing voor stress ofzo. Ik zie zelf snel aan een hond wat hij bedoeld, maar bij haar zie ik amper signalen voordat ze uitvalt ofzo.. Dit vind ik dus nog gevaarlijker want ik zie het niet op voorhand dus ik kan mijn handelen op dat moment niet stoppen als ik het niet zie aan haar. 

Medisch is ze volledig in orde en gezond. Ze is nog er goed voor haar leeftijd vind de dierenarts. Ze heeft nog geen last van kwaaltjes zoals slechte heupen.

Dus als ik het goed begrijp is de hond die voor problemen zorgt, de hond van de broer van je vriend?

Dan zou ik toch een heel pittig gesprek met hem voeren, dat wanneer de problemen binnen 4 weken niet zijn opgelost de hond naar het asiel word gebracht. Alle kosten voor zijn rekening.

Ja de hond is dus eigenlijk van zijn broer en staat ook op zijn broer zijn naam gechipt. Wij betalen al die tijd al eten voor haar en zelfs al eens dierenarts en ik vind dit eigenlijk ook al voor zijn broer om dat te betalen. Maar ja ik kan dat beestje moeilijk laten verhongeren. 

Ik heb dit ook al gezegd tegen mijn vriend dat dit voor zijn broer is om op te lossen maar hij weet dat er dan een kans is dat ze naar het asiel gaat en daar overleeft ze het sowieso niet met haar gedrag en leeftijd..

En ik zit zelf ook wat met de schrik dat als ze ergens in een nieuwe thuis terecht komt ze dit niet goed zal doen.. Binnen de week zal er iets fout lopen.. Ze bijt uit angst dus wat zal dit zijn in een nieuwe omgeving met nieuwe mensen..?

Dan zul je zelf de juiste mensen moeten vinden. Misschien is er een site of facebook pagina van Amerikaanse staffords?

Daar kun je vast geholpen worden.

wat ontzettend treurig, blijkbaar zit ze dus al jaren in de stress, die broer heeft haar dus bepaald geen vertrouwen bijgebracht, terwijl een stafford eigenlijk zo'n lieve hond naar mensen toe is.

De broer lijkt in elk geval niets van honden te snappen, en ik ben bang dat hij ook geen verantwoordelijkheidsgevoel heeft. Ik zou hem idd geld vragen voor een goede gt. In een asiel heb je groot risico dat met zo'n verhaal de hond geen kans gaat maken.

Ik ben bang dat hij haar ook niet van een goede fokker vandaan heeft? Anders kon hij misschien helpen een echt goed plekje voor haar te vinden bij iemand die verstand van honden heeft en dit kan begeleiden.

De vraag is, wie wil nu voor haar gaan?

Ga ajb niet uit geldgebrek voor raad naar iemand die verstand van Staffords zegt te hebben en je aanraad haar met straffen en negativiteit aan te pakken, dit kan levensgevaarlijk zijn lijkt me.

Voor nu lijkt me het best weer beginnen bij af, alsof je een herplaatser zonder vertrouwen in huis neemt, de algemene tips daarbij zijn:

je houding en stem altijd kalm en rustig, niet over haar heenhangen of onverwachte bewegingen maken

niet naar de hond toelopen, maar de hond naar jou laten komen

de hond met rust laten als ze eet of rust

haar persoonlijke zone respecteren

geen commando's onder druk, wel als ze dit leuk vindt een zoek- of denkspelletje

vertel haar vaak dat ze een prima hond is, en dat je gaat proberen haar een fijn leven te geven, van wat er nog van haar leven over is. Op afstand he, maak vooral geen onverwachte bewegingen, of ineens een hand boven haar hoofd oid.

Ga veel lezen over hondentaal, bijv. de boekjes van Turid Rugaas zijn een goede basis. Zodat je gaat weten hoe in welke situatie te reageren.

Je zou ook alleen, zonder de hond naar een hondenschool kunnen gaan die positief omgaat met honden en je laten voorlichten over hondentaal, en hoe je je het best kunt gedragen.

Ik hoop dat de broer inziet dat hij moet bijdragen in een oplossing, maar ik vrees het ergste wat dat betreft.

Ik zeg het niet snel maar in dit geval je broer confronteren met dit alles en aangeven dat jullie het niet meer trekken. Of een gt of herplaatsen.

Ik volg met mijn hond 2x per week les op een Hondenschool dat op een positieve manier traint en met clickertraining. Ze vind dit geweldig leuk en ondertussen is ze al bijna een halve circushond met al haar trucjes :) 

daar vraag ik wel geregeld wat ik moet doen in een bepaalde situatie maar zij zeggen me dat het gewoon het beste is dat als een hond uitvalt je hem moet weghalen uit de situatie, maarja dat is ongeveer bij alles en zet ze dan ergens anders en dan breekt ze vannalles af..

ik spendeer heel wat tijd met mijn hond. We gaan ook elke dag een lange wandeling maken. Maar ik heb van de andere hond zo een schrik dat ik met haar niets durf te doen of te gaan wandelen. Als je met haar wilt wandelen moet je dit 's nachts doen want als ze een hond tegen komt wilt ze die vermoorden lijkt wel.. Ook naar mensen is ze dan wantrouwig buiten (overdag en 's nachts). 

Dit is een behoorlijk dramatisch verhaal. Deze hond is blijkbaar al geruime tijd de weg kwijt......

En gezien het ras, het formaat en de leeftijd van de hond is er misschien niet veel meer te verbeteren zonder deskundige begeleiding. Dit is in ( jullie)huis toch nauwelijks meer verantwoord.....

Ik zou dus ook de eigenaar van de hond voor het blok laten zetten: goede begeleiding van een gt die bekend is met dit ras betalen en zorgen voor de hond of anders......En zelfs het " anders" moet hij betalen.

Het is nl 5 voor 12 zo te lezen en het zal niet lang duren voor het mis gaat, dan komt de politie hem in beslag nemen wordt zij direct afgemaakt.

Een asiel is geen optie want deze hond is nu niet herplaatsbaar.

De enige optie die veilig lijkt( zéker zolang de eigenaar niet gaat betalen!)  is een fatsoenlijke , ruime buitenkennel te maken voor deze hond. Met een mooi wind en waterdicht nachthok.

En voldoende kauw materiaal waar ze zich op kan uitleven. Boomstronken, autoband, dat soort stevig materiaal.

Dat lijkt misschien zielig, maar is toch m.i. een beter leven dan al die stress die ze nu heeft door dingen te doen die niet mogen en mensen die ( logisch) bang van haar zijn. En alsmaar zich niet kunnen uitleven omdat ze niet geleerd heeft dit op een goede en veilige manier te doen......

Dan heeft ze haar rust daar in de kennel, ze kan geen kwaad, ze heeft de ruimte, niemand valt haar lastig, ze bewaakt de boel ondertussen en kan vredig haar oude dag beleven.....

" Ik volg met mijn hond 2x per week les op een Hondenschool dat op een positieve manier traint en met clickertraining. Ze vind dit geweldig leuk en ondertussen is ze al bijna een halve circushond met al haar trucjes  
daar vraag ik wel geregeld wat ik moet doen in een bepaalde situatie maar zij zeggen me dat het gewoon het beste is dat als een hond uitvalt je hem moet weghalen uit de situatie, maarja dat is ongeveer bij alles en zet ze dan ergens anders en dan breekt ze vannalles af..
 
ik spendeer heel wat tijd met mijn hond. We gaan ook elke dag een lange wandeling maken. Maar ik heb van de andere hond zo een schrik dat ik met haar niets durf te doen of te gaan wandelen. Als je met haar wilt wandelen moet je dit 's nachts doen want als ze een hond tegen komt wilt ze die vermoorden lijkt wel.. Ook naar mensen is ze dan wantrouwig buiten (overdag en 's nachts).  "

Evi

 ja als de hond uitvalt uiteraard weghalen uit de situatie, maar dan is het eigenlijk al te laat. Als mens moet je ervoor zorgen dat je hond niet in een situatie komt waar ze het nodig vindt om uit te vallen.

Het lijkt erop of ze ook een soort verlatingsangst en frustratie over het onbegrepen zijn heeft en daarom zoveel sloopt. Krijgt ze genoeg botjes? Heb je een kong? Doe je hersenwerkjes met haar? Heeft ze een eigen plekje waar ze zich veilig voelt? Wij hadden voor Jenna een igloachtig ding, wat haar een gevoel van veiligheid gaf. Nu heeft ze haar kussen onder een tafel aan de muur geschoven.

Van Staffords en ook veel andere rassen is het bekend dat ze op volwassen leeftijd naar andere honden intolerant kunnen zijn, bij jouw hond (of liever je vriends broers hond) komt daar blijkbaar ook nog angst bij.

Je zou je kunnen verdiepen in BAT en kalmerende signalen, het boekje help mijn hond trekt van Turid Rugaas heeft ook veel goede tips om een wandeling stressvrij te krijgen. Inderdaad op uren gaan waar je niemand tegen komt, en als je iemand tegenkomt een grote boog erom heen maken.

Zoiets heeft veel tijd, geduld en inzicht nodig.

Wat vindt je vriend er eigenlijk van, hoe gaat hij met honden om?

Maar wat als zijn broer niets doet? Want een maand of 4 geleden waren zijn 2 honden aan het vechten en mijn vriend kwam er tussen en de teef beet in zijn hand en trok hem achteruit mee. Toen had mijn vriend gezegd dat de hond uit huis moest en dus zijn broer de hond moest komen halen of iemand zoeken die er voor kon zorgen. En hij heeft ons toen 3weken aan het lijntje gehouden door te zeggen dat hij iemand had gevonden maar uiteindelijk zit ze hier nog.. En heeft hij zelfs toen niets betaald van ziekenhuiskosten van mijn vriend of dierenartskosten van de teef. Want ze had een kleine bijtwonde. 

Ik vermoed dus dat hij dit weer zo zal doen. Maar wat kan ik dan doen? Ik ga niet zomaar die hond ergens achterlaten ofzo en dat weet zijn broer ook en maakt hier misbruik van..

En de hond daar afleveren? 

Ik vermoed dan helaas ook dat je van die broer niets hoeft te verwachten, ook niet dat hij de juiste mensen zou vinden voor de hond, omdat hij zelf al geen idee lijkt te hebben hoe je met honden omgaat

Als we heel de tijd moeten vermijden dat ze in situaties komt dat ze uitvalt zouden we ze moeten apart steken waar ze niemand ziet.. 

De signalen voordat ze uitvalt zijn voor mij en mijn vriend zelfs niet echt zichtbaar. Ze doet dit gewoon plots. Ze is grommen en staren enzo al allemaal voorbij.. Op mijn Hondenschool hebben ze me wel wat andere signalen geleerd zoals lekken aan de lippen, hijgen, niet knipperen met de ogen (ze kijkt wel nog rond haar),... Hier let ik wel op of ik die signalen zie maar ik durf haar amper in de ogen kijken.. 

Beentjes krijgt ze regelmatig omdat ik het zeker snap dat ze dingen uit verveling gaan zoeken om te doen en dit wil ik vermijden. Ik verveel mij tenslotte ook niet graag :) verder heeft ze geen echte taak op haar dag.. Ik durf dit niet met haar te doen en mijn vriend ziet er minder het belangen van in.. Speelgoed heeft ze ook wel wat, al blijft dat echt niet lang in leven :) 

 Hij woont op een appartement. En mag geen huisdieren houden.. 

Dus is de conclusie dat wij voor de hond moeten opdraaien. Maar waar met haar naartoe? Want wij kunnen het denk ik ook niet betalen van een gedragstherapeute voor een lange tijd te nemen.. Want als we hiermee starten zal dit toch makkelijk een jaar duren voordat we terug een beetje afstand kunnen doen van de therapeute. Dit past niet echt binnen onze mogelijkheden.. 

 Niet jouw probleem.

Klinkt misschien hard, maar het is zijn hond, zijn verantwoordelijkheid, zijn probleem. 

Neem eens contact op met bustapit http://bustapit.nl.

Misschien dat de eigenaar dan afstand wil doen en zij de hond kunnen beoordelen wat er nog mogelijk is. En dan evt via hun een geschikte baas vinden. 

Maar ze heeft een baas nodig die 100%voor haar wil gaan, want anders is er sowieso geen enkele kans van slagen. 

En dit is ook echt geen leven voor haar. Als ik dit hoor denk ik dat ze nog beter af is met een enkeltje dierenarts, hoe hard ook misschien. 

En haar in een buitenkennel plaatsen helpt haar uiteraard nog niet als er niks met haar gedaan wordt. 

Wat een treurig verhaal. Ik zou idd ook een goed gesprek hebben met je vriend en diens broer en een ultimatum stellen. Dit dier is hoe dan ook het dupe. En wat betreft mensen die hier roepen dat een asiel geen optie is... waarom niet???? Asiel is geen eng woord hoor. Bv in IJmuiden zit een asiel die werken met dit soort honden en die honden met nog erger gedrag geplaatst hebben. Ook zij werken met een gt. Ik zou zeker kiezen voor een asiel als ander alternatief en GEEN marktplaats en GEEN facebook. God weet waar je hond terechtkomt. 

Zou t je niet helpen als ze een muilkorf om heeft? Wel sneu, maar zoals t nu is vind ik ook wel erg sneu.

Verder zou ik de broer voor t blok zetten. Binnen een paar weken wat regelen.

De AS teef is van de broer van jouw vriend.
En de AS reu, van wie is die?

De teef heeft blijkbaar heel veel last van stress.
Wie heeft ze al gebeten en in welke situatie?

Wat krijgt ze van kauwmateriaal en hoe dikwijls?

Hoe lang vertoont ze dit gedrag?

 ja ik ben het met je eens dat een asiel zelfs weleens heel goed zou kunnen zijn, dan kan de hond tot rust komen en door deskundigen weer vertrouwen gegeven worden in de mensen.

Maar als je het foute asiel treft ben ik bang dat ze haar direkt een spuitje geven, vooral als het net overvol is en geen plaats meer voor een hondintolerante hond.