Balto was de afgelopen week super braaf en zat zelfs met zijn speelgoedjes te spelen bij Lexie.
Mijn mede-cursisten kwamen eigenlijk alleen maar tot de conclusie dat hij heel hard beïnvloed wordt door zijn pijn.
Ik heb dan ook het nummer gekregen van een gedragsdierenarts waarbij we medicatie voor zijn gedrag in combinatie met pijn medicatie eventueel zouden kunnen bespreken.
Dit laatste vind ik echter zelf een heel enge stap. Hij is momenteel terug gelukkig (zonder zware pijn).
Al wat ik wil is dat hij een fijne laatste jaren van zijn leven heeft en ik weet niet of hem nu allerlei medicatie gegeven wel het niet erger kan maken.
hmm welk gedrag toont hij dan omdat hij zoveel pijn zou hebben?
Medicatie voor zijn gedrag lijkt me aan jouw beschrijvingen helemaal niet nodig?
Als hij veel pijn heeft, zou ik persoonlijk het liefst voor natuurlijke middelen gaan, aangezien pijn ook voor veel stress voor het lichaam zorgt, zou ik aan en supplementen denken en iets voor de oorzaak van de pijn. Misschien een aangepaste voedingswijze.
Ik zou in elk geval ook heel sterk twijfelen, maar het hangt er vanaf op welke manier die persoon te werk gaat. Een hond volgooien met allerlei chemie of ondersteuning bieden op natuurlijke wijze is natuurlijk een heel verschil. Dus zou ik eerst research gaan doen naar die arts hoe hij te werk gaat en of je dat iets voor Balto vind.
Wel hij is intolerant naar gedrag van anderen als hij veel pijn heeft. Zo kan ik het het beste omschrijven.
Voorbeeld 1, hij ligt op de hondenbank, wanneer Lexie zijn richting uit stapt om ook daar te komen liggen. Hij begint te grommen en tanden te laten zien.
Voorbeeld 2, hij ligt te slapen en schrikt wakker van Jenna die voorbij wandelt. Hij gromt weer.
Voorbeeld 3, hij ligt te slapen op de (mensen)bank en ik kom naast hem zitten, terwijl ik hem per ongeluk aanraak. Hij schrikt wakker en haalt uit (alleen bij extreme pijn).
Voorbeeld 4, hij mankt maar is mee buiten. Jenna komt vrolijk voorbij gelopen, hem uitnodigen om te spelen met hem. Hij snauwt haar af.
Dit gedrag vertoonde hij twee weken geleden, vorige week en deze week helemaal niet. Dus hij heeft pijn gehad.
Het uitvallen naar honden op straat is ook minder fel als hij een goede dag heeft, maar ik ben er zeker van dat hij nog zal uitvallen hoor. De afstand kan alleen minder groot zijn.
Maar ik vraag me dan af. Als ik erge pijn heb, ben ik ook niet aangenaam hoor. Dan durf ik ook kortaf te antwoorden e.d.
ja ik vind het qua gedrag ook niet gek eerlijk gezegd, je hoeft geen gedragsdeskundige of arts te zijn om dat te herkennen en hoe kan je voorkomen dat iemand wakker schrikt en dan uitvalt... het lijkt me dat je dat dan liever voorkomt dan op voorhand medicijnen gaat geven.
Maar misschien is er wel iets aan zijn pijn en evt. algehele conditie te doen....
Hij neemt onsior en gaat maandelijks naar de kinesist.
Voor de erge dagen heb ik een doosje tramadol staan dat ik hem mocht geven van mijn eigen DA als extra pijnstiller.
Dus ik denk gewoon dat als hij van de pijn uitvalt, dit een normale reactie is, waarop wij moeten voorzien inderdaad
Eens
en je doet dan al heel veel, ik dacht ook dat je onsior niet icm andere pijnstilling/ontstekingsremmers mag gebruiken trouwens.
Je zou nog kunnen gaan denken aan supplementen, een goede vis- of krillolie bijv als je dat al niet doet.
oh :s Dat is toch altijd wat ik van mijn DA te horen krijg als ik bel en zeg dat hij pijn heeft: dat we een aantal dagen tramadol moeten bijgeven en dan nog eens zien.
Ik zal eens onderzoeken wat hij als supplement kan nemen en het eens proberen. Heb een tijdje glucosamine bijgegeven, maar dat at hij niet graag en ik zag ook geen verschil.
misschien kan tramadol ook geen kwaad hoor, de da zal het wel weten.
Ik geef Jenna krillolie en zeewier door haar eten, ook nog een optie, die in elk geval geen kwaad kan.
Dit weekend liet Balto mij zien hoe hard de BAT-trainingen ons geholpen hebben.
Zaterdag op een wandeling, zagen we een Shiba op ons pad. De Shiba keek recht naar Balto, met een strake blik en liep recht op hem af. Ik was al wat aan het rond kijken, wat we konden doen, wanneer Balto ineens de ingang naar een veld in stapt. Ik maar achter hem aan en op ongeveer 10 meter van het wandelpad, gaat hij staan grazen en de shiba passeert zonder dat er iets gebeurd. Van zo gauw de Shiba voorbij is, maar nog in zicht, begint hij snel te stappen om terug op het pad te komen en de wandeling voort te zetten
Zo'n keuze had hij een jaar geleden nooit gemaakt! Ik was zo trots op hem.
Voor de rest was ons weekend nog gevuld met honden die hij gewoon genegeerd heeft terwijl hij ze voorbij stapte. Wat waren onze wandelingen heerlijk relaxed en rustig! Wat was mijn hondje vrolijk!
Ik hoop dat we nog veel van deze momenten mogen hebben!
Wat een heerlijke update
wow wat goed zeg!
Wat een wauw moment zeg
Heerlijk dat het zo gaat!!
Al het werk en training gaat nu echt zijn vruchten afwerken.
Wij hadden afgelopen weekend ook zo'n moment, lopen in een voor ons vreemd gebied en honden moeten daar aangelijnd.
Komt er uit het niets (zijpad die wij niet zagen) een jonge doberman reu aan gestuiterd.
Jonge reuen met zo'n stuitergehalte is Diesel niet echt van gediend.
Maar nu heel even contact en spelboog............whaaaa super!!
oh wauw wat prachtig :) Jullie zitten echt nog een stap verder. Een spelboog! Wat knap dat dat te bereiken valt!
Ja echt hé!
Ik ben zo blij dat we uiteindelijk voor deze "lange" weg gekozen hebben en niet voor de CM oplossing die hier in de buurt zit waar iedereen laaiend enthousiast over is.
Weet niet of jij dat ook al hebt maar ik merk dat ik zelf veel rustiger ben geworden zeker als we in een situatie komen.
Voorheen kon ik uit frustratie nog wel eens uit m'n panty schieten naar die andere baasjes toe maar door zelf in zo'n situatie rustig te blijven en me niet te laten meeslepen door de emoties merk ik ook bij Diesel dat hij zich daar fijner bij voelt.
En laat momenten veel sneller achter me terwijl die voorheen echt m'n dag/ zelfs dagen konden bepalen.
Toen Balto zijn probleem voor het eerst de kop op stak, heb ik een tijdje de CM oplossing geprobeerd en ik was er toen ook van overtuigd dat het werkte.
Ik dacht dat het werkte omdat ik hem "aankon", maar hij bleef toch uitvallen, ben ik verder gaan zoeken en zo is mijn wereld open gegaan.
Ik zie nu ook het verschil dat jij beschrijft. Ik was vroeger altijd boos op Balto of teleurgesteld in zijn gedrag. Een hele week kon zo verpest geraken omdat hij zich weer "misdragen" had.
En nu, ik zou je niet kunnen zeggen wanneer ik nog boos ben geweest op hem. En hij is zeker nog wel uitgevallen, maar ik zie de lichtpuntjes veel meer. Balto herstelt veel sneller. Mijn wandelingen zijn nu altijd voor mij een moment om te relaxen en niet meer een opdracht of stress volle periode.
Mijn wandeling geraakt alleen nog verpest als er plots een losse hond voor onze neus staat. Want dan moeten we in overlevingsmodus gaan en dat is niet fijn. Maar weeral herstelt Balto dan super snel (sneller dan ik zelfs)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?