Overenthousiaste krachtpatser!

Hallo!

Mijn hond Barnie is inmiddels een jaar oud en een enorme lieverd. Hij weegt nu 26 kilo en is erg sterk. Hij is ook ontzettend enthousiast en vindt iedereen leuk. Tijdens wandelingen brengt dit best wat uitdagingen met zich mee. Barnie wilt namelijk met elke hond spelen en schiet er in volle vaart op af. Ik heb er ondertussen best wat spierballen van gekregen...

Ik volg wekelijks een gehoorzaamheidscursus met Barnie en de trainers hebben me een aantal tips gegeven. Ze vertellen dan ook telkens dat het contact tussen mij en Barnie erg belangrijk is. Dat snap ik wel. Maar dat is wel makkelijker gezegd dan gedaan. Dusver heb ik de volgende adviezen gekregen:

- Barnie's aandacht vragen, vasthouden en doorlopen
- De andere kant op lopen en/of bochtjes maken om hem af te leiden en te dwingen om op mij te letten

Tijdens de les werkt dit allemaal prima. Maar in de praktijk is dat wel anders. De andere kant op gaan of bochtjes maken is niet altijd praktisch of een optie en zijn aandacht krijgen in een open veld (hij loopt vooralsnog wel aan de lijn, loslopen is een ander onderwerp) zal me waarschijnlijk alleen lukken als ik met een gegrilde kippenbout in de hand loop.

Het klinkt misschien niet zo problematisch, maar dat is het inmiddels wel. Ik durf hem dus niet los te laten in een gebied waar dat is toegestaan, omdat Barnie op elke hond die hij ziet afgaat. En ik bedoel echt; er op af sjeest! Hij is heel vriendelijk en wilt alleen spelen, maar niet iedereen is daarvan gediend. Hij komt dan ook niet terug als ik hem roep en dat maakt het dus een issue.

Ik vroeg me af of iemand hier soortgelijke ervaringen heeft en hoe hij/zij dat dan heeft aangepakt. De trainers weten het weliswaar beter dan ik, maar na vier maanden is me wel duidelijk dat hun tips niet werken bij Barnie. Dus, heeft iemand tips/suggesties?

Alvast bedankt!


P.S. Barnie is dol op zijn speelmaatje Xena en volgt haar overal. Ik heb hem laatst voor het eerst in een wandelgebied losgelaten, omdat ik er zeker van was dat hij niet zou wegrennen. Daar maak ik me sowieso niet heel druk om. Het ging hartstikke goed, maar vooral omdat zijn maatje erbij was, denk ik. Ik heb geen idee of het ook zo goed zal gaan als we met zijn tweetjes zijn...

Is ook mijn probleem hier met Lance....over enthousiast en ik krijg hem niet onder appél.

 

ik denk dat het gewoon hopeloos is, als ik nu lees dat zelfs jouw trainer het na 4 maanden nog niet heeft bereikt ....

 

ik vind het vooral erg omdat er niks kwaads achter zit van hen. 

Geduld

4 maanden is nog niks ben ik bang haha. 

Ik ben met Yara al 2 jaar bezig en nog steeds bij lange na geen perfectie haha. 

 

Ik heb net een abc cursus gedaan en had graag gewild dat ik hiermee begonnen was ipv gehoorzaamheid. 

Deze training is namelijk echt gebaseerd op contact tussen hond en baas, zonder commando's.

 

Verder zal je veel eerder af moeten leiden. De prikkel is al te dichtbij en daardoor is contact maken moeilijk/niet meer mogelijk. 

 

Als omkeren echt niet mogelijk is, probeer dan wat snoepjes in het gras te strooien zodat hij gaat snuffelen. 

Of heeft hij misschien een favoriet speeltje?

 

Het blijft lastig, ik weet het

Ik denk toch flink afstand bewaren en idd bogen maken of desnoods omkeren, dit krijg je er niet zo makkelijk uit als het er eenmaal in zit bij een jonge enthousiaste hond.

Hij moet gaan leren dat er als er een andere hond aankomt, dat hij daar niets mee te maken heeft, en dat dat betekend dat hij eerst naar jou toe komt, en hij alleen op jouw commando (en in overleg met het andere baasje) met andere honden kan spelen.

 

Je kan nog voordat hij in de fixatie zit en op flinke afstand bijv. lekkertjes op de grond gooien en hem daar naar laten snuffelen, wat rustgevend werkt. Een klein commandotje of oefeningetje doen wat hij leuk vindt  (en hem ontstpant en afleid).

 

Je zou misschien iets kunnen hebben aan Turid Rugaas haar boekje Help mijn hond trekt, waar een stap voor stap methode beschreven wordt om rust te brengen in de wandelingen.

 

Misschien is BAT ook iets voor jullie?

http://www.moniquebladder.nl/wat-is-bat-voor-je-hond/

 

 

 

Je hond is nog jong, lang leven de lol. 

Hij heeft ook labrador bloed, een labrador vliegt op alle honden af, lomp en vrolijk. Alles vinden ze leuk.

 

Je kan proberen heel hard in je handen klappen de andere kant op te rennen. Kans dat hij hard naar je toe komt. 

 

Anders, zodra je een andere hond ziet, aanlijnen, als je tenminste optijd bent. Voorkomen dus.

 

Wees gerust, veel honden zijn rond de 2.5 jaar pas echt volwassen. Kleine honden eerder en hele grote nog zelf later.

Rond die tijd, zal je merken, dat je hem ineens wel terug kan roepen.

Geduld en blijf oefenen.

Onze Lobbes (golden retriever) had dat dus ook. Ik heb ZOVEEL geprobeerd ik heb het hem nooit kunnen leren. Lief, boos, met snoepjes, koekjes niets hielp. Balletjes... helemaal niets. Loslopen was elke keer zeker 30 min wachten tot meneer zin had om terug te komen. Dan snel aanlijnen en wegwezen, anders holde die weer weg. Eén keer zwom hij zelfs een meer over van zeker 200 meter naar de overkant want hij was helemaal eromheen gerend. Wij zagen alleen nog een stipje... Toen we hem riepen besloot hij de "kortste" weg te nemen. 

Ik stond bijna klaar om hem te gaan redden want zo'n goede zwemmer was hij ook weer niet....  ik was bang dattie verzoop maar hij haalde het.  Godzijdank.. maar nee die hond kon je niets leren wat dat betreft.. 

 

Sorry misschien klinkt het weinig hoopvol..haha

 

Obi is een natuur talent met loslopen nooit echt op getraind nooit problemen mee gehad het zit er gewoon in. 

mijn hond heeft dat ook,vind ook alles en iedereen leuk.
als ze aan het spelen is komt ze ook niet meer en kan je wachten tot de andere hond komt.
ik lijnde haar altijd aan als er een hond aan kwam,maar op een gegeven moment als ik haar riep voor een koekje keek ze al om haar heen of er wat aan kwam.
hoezo slim.
nu is ze 9 maanden en gaat het steeds wat beter.
als we alleen lopen komt ze als ik roep,en ze komt ook uit zichzelf bij me kijken.
alleen met spelen is het nog moeilijk.
maar soms komt ze toch kijken.
het gaat dus wel beter.
dus het komt wel goed.

Dat vind ik altijd een nadeel op een trainingsveld, daar lukt het wel omdat de hond precies weet dat daar toch een hekje om staat.

Diesel deed dit vroeger ook, hele weilanden door kruiste hij om maar bij dat stipje hond te komen die hij in verte zag. Dat hij daarbij in het stroomdraad hing interesseerde hem niet. Nu had ik wel de mazzel dat hij alleen even ging kijken en snuffelen en kwam dan als een speer door dat zelfde stroomdraad weer terug.

Ik heb er ook alles aan gedaan om het af te leren, zelfs hier in het eigen gebied met een prive trainster gelopen....

Na een goede 2 jaar was ik er klaar mee, het enige wat zou helpen werd er gezegd, een keer een tik met een stroomband en je bent er van af, maar dat wilde ik niet.
Dus zeker een jaar alleen maar aan de lijn. Toen weer eens geprobeerd, en wat schets mijn verbazing, over, nooit meer gedaan, komt er nu een hond aan en ik roep, staat hij naast me.

Hier nog zo een. Heb geen tips. Zo lijken we iets gevonden te hebben en zo is t weer als vanouds.

 

Ik hou t er maar op beter over enthousiaste krachtpatser, dan een agressieve krachtpatser en doe er alles aan het zo goed mogelijk te begeleiden.

Wat een troost om de reacties te lezen. Dacht dat ik de enige was, die bij tijd en wijle achter de lijn aan skiede als Pepper een andere hond zag... en idd gewoon al zwemmend zijn doel bereikte. Bij Pepper blijft het een probleem in de buurt, hij heeft dan zo'n enorme fixatie dat je hem er niet uit krijgt. Soms wil hij heel graag spelen, soms valt hij uit, het is vaak afwachten wat het wordt. Splitten door tussen hem en de hond in te gaan staan werkt soms, maar hangt ook af van hoe gespannen hij is. Door slechte socialisatie weet hij niet goed hoe normaal te reageren. Het is óf onbenullig enthousiast er boven op springen of uit onzekerheid uitvallen. Soms is het gewoon hangen en wurgen om er heelhuids langs te komen. Het gekke is dat ik hem in het buitengebied ver van huis prima los kan laten. Hij loopt dan heel ver bij mij vandaan,maar houdt me wel goed in de gaten. Wanneer hij in deze vrije situatie een hond ontmoet is er eigenlijk niks aan de hand. Soms even gek doen, maar vaak ook loopt hij er met een boog omheen.

Ik snap iets niet.. 

 

Waarom mag de hond niet naar een andere hond toe?? 

Ik snap dat dat op een rustige beheerste manier moet gebeuren en je niet meegesleept moet worden door de hond maar ik lees veel tips als vermijden, afleiden en het uit de weg gaan. 

Waarom mogen de honden niet kennis maken met elkaar zeg maar.. 

 

Haha, Pepper is gewoon sociaal onhandig.

Ha, ja Diesel klopt helemaal. Voor kindertjes heb je daar trainingen voor, maar voor hondjes heb ik ze nog niet gevonden

 Heel veel honden vinden dit aan de lijn gewoon niet prettig.

 

 

Barnie is heel vriendelijk en valt niet uit naar honden. Hij wilt alleen spelen. Maar hij is erg onstuimig; hij moet zich nog leren beheersen en dat je ook op een andere manier kunt begroeten en spelen. Veel (aangelijnde) honden vinden hem gewoon te druk. Baasjes vinden dat ook niet altijd leuk. Een aangelijnde hond is vaak aangelijnd met een reden. De mijne dus ook.

Op de cursus zijn die tips (voor mijn gevoel) soms makkelijk gezegd. Ik zou de trainers het liefst een keer willen meenemen tijdens een wandeling. Maar goed, we houden vol. Het is in ieder geval heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met een overenthousiaste hond.

 Eerst vermijden als advies om een stuk beheersing/controle te krijgen lijkt me. Vanaf daar rustig begeleid waar alle partijen akkoord en een klik is rustig opbouwen naar contact op een rustigere manier.

 

Ik denk vandaar eerst de tips om te vermijden. 

Ik denk niet dat je het er helemaal uit gaat krijgen, volgens mij is het echt een beetje labrador eigen.... als hij nog ouder is zal hij misschien wel rustiger worden

 

Heb je iets van een hondenspeelveldje in je buurt? Ik zou daarheen gaan, daar kan hij lekker met andere honden rondrennen, energie kwijt en op de terugweg oefenen

 

Speelt hij nu wel met andere honden?

 

Ik kijk lichtelijk jaloers toe als ik andere Labradors rustig voorbij zie waggelen op het veld. :P Toegegeven; hij is pas een jaar oud, dus hij zal vast wel wat rustiger worden.

Ik woon naast een relatief groot wandelgebied waar honden mogen loslopen. Maar ik durf hem dus niet los te laten. Ik gebruik dan zo'n flex riem van 8 meter, zodat hij toch iets meer loopruimte heeft en wandelen voor ons beiden een stukje leuker is.

Vorige week heb ik Barnie voor het eerst losgelaten. Ik had afgesproken met een vriendin en haar hond is zijn grote speelmaatje. Ik was er zeker van dat Barnie bij haar in de buurt zou blijven en zij luistert goed naar haar bazinnetje. We zijn naar een wandelgebied met grote velden gegaan en het ging eigenlijk hartstikke goed. Barnie vond het fantastisch en bleef ook in de buurt. Maar dat had ook heel veel te maken met zijn vriendinnetje, volgens mij. Ik vraag me sterk af of het ook zo goed zal gaan als ik alleen met Barnie in het veld ben.

Als je nooit oefent met loslaten dan zal hij het ook niet leren..

probeer wat vaker te gaan met je vriendin en haar hond, zodat je er wat meer vertrouwen in krijgt. Dan oefenen met telkens kleine stukjes los als jullie met zijn tweeën zijn

 

Ik denk dat hij behoefte heeft aan een beetje rondracen en dergelijke 

 

Wat is de reden dat je het niet durft als je alleen met hem bent?

 

Ja, dat zei ik ook vlak voordat ik Barnie losliet. Als ik hem wil leren om los te lopen, zal ik over die drempel heenmoeten en hem dus ook laten gaan.

Mijn vriendin en ik hebben afgesproken om vaker samen te gaan wandelen, zodat Barnie en ik kunnen oefenen. We hebben ook al een nieuwe afspraak gepland. Ik weet wel zeker dat mijn slungel van een hond behoefte heeft aan rondrennen, vrij 'stofzuigen' en een maatje die meedoet.

De reden dat ik dat niet zo goed aandurf als ik met hem alleen ben, is dat hij dus razend enthousiast op andere honden afstuift. Dat doet hij in ieder geval als hij aangelijnd is. Hij gaat dan vaak zitten of liggen en zodra de andere hond dichterbij komt, springt Barnie op en vliegt met volle kracht erop af. Gelukkig hebben andere mensen en honden wel meteen door dat Barnie het vriendelijk bedoelt, maar handig is het niet. Ik ben al meerdere keren bijna omgevallen of 'skie' er achteraan. Dat maakt wandelen, vooral in de wijk, erg lastig. En als hij dat ook doet als hij losloopt en niet terug komt als ik hem roep, is dat niet zo leuk. En niet netjes als een andere hond daar niet van gediend is (en aangelijnd is).

Verder is hij heel lief en knuffelig, hoor.

Zo herkenbaar dat het in de les prima gaat en dan in praktijk helemaal niet!

Ik vrees dat je nog heel veel geduld zal moeten hebben...

En rekening houden met de mogelijkheid dat het misschien zijn leven lang moeilijk zal blijven?

 Ons Sadi stuiter aan de lijn ook overal op af. Echter als ze los was rent ze er heen. Op enkele meters afstand staat ze stil en kijkt, ruikt beoordeelt. Wachtte initiatief van andere hond af. Voorzichtig snuffelen. Geen klik draaide ze om en liep weg. Wel een klik nodigde ze uit tot spel. Echter kreeg ze temperatuur problemen bij enthousiasme, spel, gek doen, stress, angst e.d. 

 

Lange tijd aan normale lijn. Aangepaste voeding gericht op verkoeld waardoor ze zelf kan herstellen. Sinds een tijdje flexilijn van 8 meter. 

Momenteel na extreme schijnzwangerschap heeft ze ineens tienvoudig extreme uitspattingen dat ze even de flexi weer moet inleveren.

 

Maar wat ik vooral wil aangeven is dat sadi aan de lijn extreem uitgelaten/opgewonden begroet. Overal heen wil. Terwijl ze los veel meer aftast. Kijkt welke signalen de andere hond(en) laten zien. 

 

Ze is aan de lijn qua contact dus heel anders.

Misschien eens kijken of je het boekje van Turid Rugaas - Kalmerende signalen kan lenen dan kun je altijd nog kijken of je m zelf wil hebben.

 

Tis zeer interessant. Duidelijk worden signalen beschreven die honden onderling maar ook naar mensen laten zien. 

Praktische voorbeelden erbij omdat signalen in verschillende omstandigheden een andere betekenis kunnen hebben.

 

Zo kun je niet alleen je eigen hond beter je eigen hond inschatten masr ook andere honden en kun je ook inschatten wanneer het verstandig is je hond uit spel te halen en aan te lijnen voor er een conflict ontstaat.

 

Als je je hond los hebt met die vriendin roep dan geregeld je hond even bij je. Beloon met iets extra lekkers en laat m weer gaan. Zo leert je hond dat hierkomen leuk is en niet altijd aanlijnen betekent.

Ook aan de flexlijn kun je dit oefenen. 

Oke! Nu snap ik het. Ik had er even overheen gelezen dat de andere hond ook aan de lijn zat. 

Ik dacht meer aan een losloopgebied waar Barnie dan aan de lijn zat en de andere honden los waren. 

 

Ik zal wel eerlijk zijn.. 

Ik ben zelf best wel voor het 'laat de honden élkaar corrigeren' daar leren ze in mijn ogen nogsteeds het allermeest en t allersnelst van. 

Ik wil er wel echt duidelijk bijzeggen dat je dit niet zomaar bij elke hond kan doen die je tegen komt. Mijn hond spreekt heel goed de hondentaal maar sommige honden spreken dat niet en kunnen van lief omslaan naar meteen bijten, helaas. 

Je moet er zelf ook de goede hond voor hebben die ook niet opeens omslaat. 

Ik vind dit zelf best lastig om zo via internet (zonder zelf bij de situatie te zijn en de hond te kennen waar het om gaat) aan te raden dit te doen. Omdat er helaas ook genoeg foute honden en bazen tussen zitten die niks van socialisatie weten. 

 

Een paar dagen geleden vroeg iemand ook advies over spelen met honden en toen kwam dit ook naar boven en heb ik er een stuk uitgebreider en met veel voorbeelden en ervaringen mijn verhaal over 'honden zelf laten oplossen' neergezet. 

Als je het graag wil lezen moet je even het topic opzoeken over Leonberger Judah. 

http://www.hondenpage.com/hondenforum/207013/leonberger-judah!-13-weken-puppyspam-en-tips-gevraagt.php

Begint op pagina 5 en gaat door op pagina 6. 

 

En wat verder bij mij heel erg goed werkt om de hond los te durven laten is oefenen in het losloopgebied in je eigen buurt. De plek waar je het meeste bent. Gewoon het 'hier' komen oefenen op die plek zodat Barnie ook daar gaat wennen aan de commando's. 

 

Ik heb een labrador x beagle kruising met overwegend het beagle karakter. Het is soms echt een weglopertje, die loopt haar neus heel graag achterna. Dus ik herhaal het oefenen vaak 2 dagen achter elkaar in de 2 weken. 

Voor hoe ze was toen ze bij ons kwam (herplaatser) is ze al op elk gebied een heel groot stuk opgeknapt. 

 

Ook kan het helpen als je eerst met je hond gaat joggen, fietsen, steppen etc. om hem iets moe te krijgen en daarna hem in contact laat komen met andere honden. 

 

Wat mij ook super heeft geholpen in het begin is om mijn hond aan de riem te houden alleen net doen of die riem er niet is. Dus als ze niet mee wilde lopen of iets dan kon ik niet zachtjes trekken aan de riem maar dan moest ik het met mijn stem oplossen en desnoods terug lopen naar haar om even contact te maken want de riem bestond toen even niet. 

 

Enne.. Ik maak vaak zat van die jonge springerige honden mee. Zo erg vind ik het niet hoor! Elke hond is jong geweest en elke hond heeft zn fase gehad. 

Sommige honden bazen met oudere goed luisterende honden die kunnen nog wel eens afkeurend reageren maar die zijn gewoon de puppie tijd vergeten. Hetzelfde als een moeder met puberkinderen die geirriteerd raakt door een huilende baby in het openbaar. Ook zij is het verleden vergeten. 

 

Ik heb eens meegemaakt dat een jonge hond tot mn gezicht sprong en me gezicht onder de modder zat.. Shit happends haha 

 

Barnie is gewoon overenthousiast en wil heel graag die nieuwe honden ontmoeten. Ik denk niet dat je dat met vermijden en afleiden eruit gaat krijgen. Waarschijnlijk word het alleen maar erger en wil hij nog meer. 

Maargoed zo denk ik erover.. 

Lastig probleem en zéér herkenbaar. Ik heb in t verleden 2X  labradors mogen opvoeden tot ze verder konden als hulphond, maar die lieten mij in hun pubertijd werkelijk alle hoeken van veld en bos zien, zó graag wilden ze overal naar toe!

Gek werd ik ervan! Het is inderdaad alleen maar lompe enthousiaste speelsheid, maar ja. Je wilt toch controle houden....

Het is bij mij toen ook goedgekomen.

Geduld en vooral: consequent blijven. Je moet echt volhouden met weglopen van de actie(= andere hond oid) om te zorgen dat hij niet in de onbereikbare fase van " ik ga er nú naar toe!" Komt.

Want dat hou je niet meer.

Voorkomen dus dat ie op dat punt komt. En tegelijk een veilig veldje zoeken waar hij wel los met anderen mag donderjagen.

Het loslopen zou je kunnen gaan trainen met een lange lijn. 5 meter bv. Dan heeft hij wel vrijheid, maar kun je hem toch terughalen . En het hier komen altijd flink belonen! Zelfs als dat stukjes gerookte kip moet zijn dan! Hier komen= de jackpot krijgen, dat moet je hond leren.....

Hoe vol! Het komt goed!

 Sorry, maar ik moet hier zo vreselijk om lachen! Het is gewoon echt labrador.

Een keer lag een jonge labrador voor me heerlijk in een modderplas te rollen. Ik liep met Luca die richting uit en wat denk je wat hij daarna deed......

 

Je laatste zin: het is goed gekomen, daar gaat het om. Geduld en geef ze de tijd, het komt goed.