Otis, mijn Japanse Spits pup van 9 weken oud, is bij de fokker zindelijk gemaakt in de tuin. Nu wil hij alleen nog op gras plassen, wat lastig is, aangezien ik op een appartement woon en wij geen gras dicht in de buurt hebben. Het lukt me niet om hem aan te leren om ook op kiezeltjes te plassen. Heeft iemand hier ervaring mee? Bedankt alvast voor jullie raad! Limke en Otis
Simpel op te lossen, een stukje gras in een bak op je balkon voor de komende periode dat je pup zindelijk is.
Buiten in de buurt geen gras, heb geduld uiteindelijk zal hij toch een plasje doen.
En overal is wel een perkje of iets te vinden lijkt me sterk dat er enkel maar stenen in de omgeving zijn.
Dat wou ik ook zeggen hihi. En inderdaad met geduld gaat hij uiteindelijk wel ergens anders plassen.
Kunst gras kan ook. Mijn hond plast ook op gras. We hebben in de tuin kunstgras gekregen en dat was geen probleem voor haar.
Volhouden met hem mee naar buiten te nemen, uiteindelijk gaat hij plassen daar waar geur van andere honden is.
bij Lance was het net zo. Die heeft tot zijn zes maand nergens anders willendoen dan , altijd vlug terug binnen en in zijn eigen tuin , op zijn bekende gras zich ontlasten.
uiteindelijk tijdens verlof ergens moest hij het wel ....en kijk nadien nooit meer dat probleem gehad.
volhouden dus , of....op verlof gaan ermee
succes.
Toen we Jamie kregen lag er sneeuw. Toen de sneeuw weken later weg was snapte hij niet waar hij plassen moest. Wel hadden we hem het woord 'plassen' geleerd. Daardoor had hij het vrij snel door. Kortom: ga naar gras, als hij plast het woord 'plassen' zeggen en flink belonen. Is handig als ze kunnen plassen op commando
Haha, dat is ook best gek. Eerst alles wit en dan plotseling alles groen. Tja, dan snap je er ook niks meer van.
Hier word altijd het commando; 'plasje doen' gebruikt. Maar vaak plast ze uit zichzelf wel. Toch, als ik weg ga en ze is kort daarvoor nog geweest moet ik het vaak wel zeggen anders blijft ze maar rondsnuffelen.
Zoals gezegd een grastegel op je balkon en straks een paar meter lopen. Als je hem gaat leren op kiezels te piesen gaat hij daar ook kakken. Dat moet je niet willen
Ik vind het wel fijn dat mijn hond niet zomaar op de straat plast of poept... die wacht ook keurig tot gras. En niet eens al het gras; de uitlaatzone hier hoeft ze niet. Hoewel, tegenwoordig heeft ze wel geleerd om tegen struiken of zelfs muurtjes te plassen als ze ruikt dat alle andere honden haar voor zijn geweest :D Wij lopen dan ook vijf minuutjes naar de dijk. Op vijf minuten afstand moet er toch wel ergens een parkje of uitlaatplek in de buurt te vinden zijn?
Vind het niet erg netjes van die honden die in de stad overal op straat plassen en poepen...
Maar onze hond is geen pup natuurlijk. Voor een pup zou ik voorlopig idd een stukje (kunst)gras op het balkon leggen.
Poep kun je opruimen. Als je een fatsoenlijk mens bent, neem je een aantal zakjes mee tijdens de wandeling zodat je kan opruimen. Niemand dus die last hoeft te hebben van poep overal.
Plassen, tja dat kun je niet opruimen maar zie je niet liggen en na een goede regenbui (die we hier toch wel veel hebben) is alles zo weg gespoeld. Dus daar hebben we geen last van toch?
Als hondeneigenaar heb je toch als eerste verantwoordelijkheid om te zorgen dat anderen geen last van je hobby hebben. Andere honden zullen de aandrang hebben nog een keer over de plek heen te piesen, dat gaat echt lekker ruiken. Terwijl het allemaal zo makkelijk aan te leren is je hond z'n behoeftes te laten doen waar anderen er geen last van hebben.
Daar heb je gelijk aan, maar als je midden in de stad woont hoe doe je dat dan?
Ik heb het geluk dat ik overal gras om me heen heb, maar dat heb je in de stad misschien niet.
Ik heb de overtuiging dat hoe meer ruimte en tijd je voor een hond hebt des te groter de kans is dat het een succes wordt.
Voor mij gold dat ik met 3 dagen werken en 10 minuten lopen van het strand vandaan maar in een appartement ik de situatie nog niet goed genoeg vond maar ieder maakt z'n eigen afwegingen hierin.
Bedankt voor de tips allemaal! Uiteraard is er wel gras in de buurt, maar daar moeten we een stukje verder voor lopen. Met een pup die dringend zijn behoeftes moet doen (lees: net 9 weken oud; zindelijkheidstraining), is dat niet simpel. De kiezels zijn maar achter de hoek, daar geraken we het snelste.
Uiteindelijk is het me, na een dag doorbijten en niet meer naar het gras gaan, gelukt. Gewoon blijven staan tot hij zijn behoeftes deed. De aanhouder wint!
Super!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?