Puppy onderweg, ouders weten niks

Ahh, het is een kruising, dan kan het natuurlijk geen officiële fokker zijn en worden testen op erfelijke afwijkingen errug lastig. Dus ik denk/hoop! dat het een eenmalig nestje is geweest en dat er niet iets van broodfok achter zit...

Veel plezier met je puppy alvast :)

Ik zou het gewoon met je ouders overleggen. Zij kennen jou het beste en hebben ook ervaring met honden. Dus ze kunnen jou het beste tips geven denk ik zo 

Verder lees je goed in! Want zodra je een pup hebt gezien zit je op een enorme roze puppy wolk. Tot ze veranderen in een terror pup die eigenlijk wel heel veel energie kost en niet altijd even leuk is :p

http://www.hondenpage.com/hondenforum/191583/57/stafford-en-pitbull-topic-deel-3.php

 Het is idd een eenmalig nestje geweest. Ook niet gepland aangezien ze rond dezelfde tijd is bevallen van haar baby. 

Als jullie mij kunnen doorverwijzen naar een ander topic of eigenaren van dit soort ras met mij in contact willen gaan dan zie ik dat graag tegemoet. 

:)

"  Het is idd een eenmalig nestje geweest. Ook niet gepland aangezien ze rond dezelfde tijd is bevallen van haar baby. 
Als jullie mij kunnen doorverwijzen naar een ander topic of eigenaren van dit soort ras met mij in contact willen gaan dan zie ik dat graag tegemoet. 
"

Shiva

 Zie de link die ik hierboven plaatste, je kunt ook pb sturen naar leden.

Een stafford bull mix... Pas erg goed op met kruisingen als deze. En vooral goed uitkijken wanneer je kennissen hebt met andere honden. Dat kan zo plots klaps faliekant mis gaan ook al hebben ze altijd goed samen kunnen zijn.

Ik zou toch naar een heel betrouwbare fokker gaan, aangesloten bij een rasvereniging en niet zomaar een kruising hiervan kopen..

Ik wil je waarschuwen. Het is echt niet bedoelt als aanvallen. Zelf heb ik eens een kruising pup gekocht en helaas was deze erg agressief. Uiteindelijk hem weg moeten doen.

Dat is niet iets wat je wilt met een hond. Daarna ben ik naar een rasvereniging gestapt om bij een fokker die daar aangesloten was mijn huidige hond te kopen.

Stuur je even een PB, zie je rechts boven.

Eens met de reactie van Ruby 88 van 12.32 uur.

Ik vind dit een zéér pittige keus voor iemand die nog nooit een hond heeft gehad....

En wat betreft je ouders, daar moet je je geen zorgen over maken. Jij bent volwassen. De hond wordt jouw en jullie verantwoording.

Hahaha, ik vind het best wel lief dat je zo veel rekening met hen houdt hoor. Ik ben 42 en ik heb dat ook nog steeds, dus niks abnormaals aan. Je houdt van die mensen, je wil geen preek, ...

Ik heb ooit mijn man overtuigd van een hond uit het asiel te halen (die ik tijdens een begeleid bezoek met mijn klasje had gezien) door een hele mooie brief te schrijven. Hierin had ik alle voordelen en ook (pro forma) enkele nadelen van het nemen van die hond opgesomd. Deze brief had ik verstopt en heb hem dan een sms gestuurd waar hij in huis moest zoeken.

Als iemand iets leest, heeft het meer tijd om door te dringen, en kunnen ze niet meteen weerwerk bieden!

Zo laat je ook zien dat je erover hebt nagedacht.

Je moet vooral de waarheid schrijven of mailen, schrijven waarom je dit zo graag wil, schrijven dat je zo van honden houdt, schrijven dat je jaloers bent omdat zij wel een hond namen toen je het huis uit ging. Gewoon de waarheid zeggen, zonder kwetsende of beschuldigende woorden.

Veel succes!!!!

Volgens mij ga je bij een 'verrassingsaanval' de wind van voren krijgen!

Goeie Cin

Ik lees nu net dat het over een stafford-mixje gaat. Misschien toch eventjes goed nadenken hierover. Je ouders hebben ook al 2 honden, en het zou leuk zijn, moesten ze allemaal samen kunnen spelen af en toe. Misschien heb je je ouders nog wel nodig om voor je hond te zorgen als je ooit lang weg moet of naar een trouwpartij of zo... Dan zou het wel zo handig zijn dat je je hond kan uit laten logeren...

Als de pup zich ontpopt tot een 'asociaal' dier (dit is heel sterk overdreven uitgedrukt, maar je weet wat ik bedoel), en niet met andere honden kan, dan maak je het jezelf en je ouders alleen maar moeilijker.

Dit is gewoon raad... Jij moet uiteraard zelf beslissen. En ik ben geen kenner van deze rassen, maar er zijn er hier wel wat te vinden. Misschien kan je een topic hierover aanmaken en hun meningen vragen...

Cindy,

Als je een stafford-achtige hond neemt, realiseer je dan wel, dat dit ras eenmaal volwassen over het algemeen geen andere soortgenoten (honden) verdraagt. Er zijn uitzonderingen.

Deze honden zijn zeker wel erg gehecht aan mensen.

Ik zou als ik voor het eerst een hond nam, niet voor zo'n pittig soort hond kiezen.

Als ik lees twijfel of gezondheidsverklaringen en ergens lees "puppy hemel" gaan bij mij ook alle alarmbellen rinkelen.


Buiten de mogelijke risico's wat betreft ras en eventuele fokker, omdat je al zo twijfelt over je ouders zou ik dan dus driedubbel zeker willen weten dat je niet bij een foute fokker koopt en je ouders dan een kans hebben om daarover te preken.

" Toen ik gister in de puppy hemel was zei ik ook al tegen mn vriend dat we onze handen hier aan vol gaan hebben haha. "

Ik kan het helemaal mis hebben, maar puppy hemel klinkt me gewoon totaal verkeerd in de oren.

 Ik ook niet! Ik kan anders wel een alternatief bieden!

Er zijn mega-veel windhonden in Spanje die een gouden mand zoeken. Ik weet uit ervaring dat deze honden zowat overal kunnen en dat ze met zowat alle andere soortgenoten goed omgaan.

Hihi! Als je mij liet doen, dan redde ik ze allemaal! Ik kan maar 'reclame' maken voor het ras, denk ik dan :)

tja je woont al 5 jaar op jezelf dus jij hebt die eigen keuze. Mijn ouders slikte ook wel even toen ik zei dat we een tweede gingen nemen. Maar ze kennen mij en weten dat ik daar niet maar 1 nachtje over slaap. ik zou het gewoon zo snel mogelijk zeggen dat je binnenkort een popje krijgt. 

" Als ik lees twijfel of gezondheidsverklaringen en ergens lees "puppy hemel" gaan bij mij ook alle alarmbellen rinkelen.Buiten de mogelijke risico's wat betreft ras en eventuele fokker, omdat je al zo twijfelt over je ouders zou ik dan dus driedubbel zeker willen weten dat je niet bij een foute fokker koopt en je ouders dan een kans hebben om daarover te preken." Toen ik gister in de puppy hemel was zei ik ook al tegen mn vriend dat we onze handen hier aan vol gaan hebben haha. "
Ik kan het helemaal mis hebben, maar puppy hemel klinkt me gewoon totaal verkeerd in de oren. "

Wilma en Dobby

 Hoezo klinkt puppyhemel verkeerd, ik hou van honden en wie vind 8 pups nou niet leuk om tussen te zitten. 

Al die kleintjes die je beklimmen, kusjes geven en in je veter hangen. 

Zolang je maar beseft dat deze honden niet altijd allemansvriendjes zijn ( dus het niet erg vind dat je later mss geen hond hebt die je tussen andere honden kan gooien) en eventueel een goede hondenschool kiest zie ik geen probleem. 

Bij een kruising moet je naar de erfelijke testen kijken die bij beide rassen kunnen voorkomen een voorbeeld hiervan is heupdysplasie. Dit kan je niet met een klinisch onderzoek uitsluit hiervoor dient met rx fotos te nemen. 

bedankt voor jullie reacties :D

Mag ik vragen wat je eigenlijk wilt gaan doen met de hond?

Wil je alleen wandelen, moet ie iets van sport met jullie gaan doen, wil je dat ie los kan spelen met andere honden, etc.

Je ouders hebben 2 honden, komt jullie hond daarmee in contact?

Wat trekt je aan in dit soort rassen?

Elke hond moet een weloverwogen keuze zijn, maar je zult niet de eerste zijn die zich niet realiseerde dat dit soort honden niet altijd zo tolerant zijn naar soortgenoten. Wat ik hier lees beperkt het zich meestal toch tot aangelijnde wandelingen.

Het is altijd zelf weten wat voor ras je wil, maar sommige rassen worden over het algemeen hond intollerant, ook is voor bepaalde rassen ( ik spreek uit ervaring ) heeeeelllllll moeilijk geschikte oppas te vinden. Ik heb nu alweer 11 jaar Kangals en die zijn over het algemeen ook hond intollerant, nou oppas vinden is een drama. Dan zijn die van mij ook nog eens groot.

Nog steeds vind ik het een geweldig ras, maar omdat wij van plan zijn wat vaker weg te gaan en Sari de oudste nu ziekelijk is, hebben we toch voor een ander ras gekozen wat gewoon gemakkelijker is erbij.


Het is wel iets om heel goed over na te denken, een stafford/pitbull mix zijn hele energieke honden die echt hun beweging nodig zijn en uiteraard het kunnen omslaan naar hond intollerantie. Het zijn kleine dingen waar je wel over na moet denken.

Wat lief dat je toch rekening met je ouders houdt, altijd moeilijk om er dan tegenin te gaan, maar het is jouw leven en jij bent klaar voor een hond, dat zullen ze moeten accepteren.

Ikzelf zou liever als je voor een kruisinghond wil gaan een hond uit het asiel halen en geen oepsnestfokkers steunen, of je moet de hond gratis meekrijgen.

Hou er rekening mee dat een Staffordmix als 'nadeel' heeft dat ze meestal erg onbetrouwbaar/agressief zijn richting andere honden. Ik zou niet uitgaan van lekker 'iedere dag even een rondje los door het bos' , maar aangelijnd wandelen en afstand houden van iedere (loslopende) hond die je tegenkomt. Ik wil dit ras niet afvallen want het zijn trouwe honden voor hun 'mensenroedel', maar vaak wordt hier echt niet goed over nagedacht. En maar de hele dag binnen houden omdat je hond niet goed met andere honden op straat kan is ook geen optie natuurlijk.

Waarom ga je niet voor een wat minder pittige hond als eerste hond? Er zijn zo ontzettend veel andere rassen! En een kruising verwant aan een Stafford zou ik zeker de achtergrond van weten, vooral wat betreft het gedrag van de hond. 

En verder; je bent 18+, je woont op jezelf, dus je ouders hebben er hard gezegd helemaal niks meer mee te maken. Ik ben ook al 10 jaar uit huis, mijn ouders vonden het ook geen goed idee dat ik een hond aanschafte maar het was 1 van mijn beste beslissingen ooit. En ook zij wennen er nu een beetje aan ;-) . Ik hoop dat je een ander ras overweegt, maar vooral dat je straks heerlijk van je hondje gaat genieten, of dat nu een asielhond is of een pup!

Ooh ik moet ook mijn moeder nog vertellen dat er over 4 weken een tweede bij komt  Ik durf het niet, ze heeft helemaal niks met dieren en vindt dat ze alleen maar troep geven. En zodra ze denkt dat ik iets van mijn eigen geld uitgeef aan een huisdier stopt ze mijn toelage (ik ben nog student). Dus zijn de hondjes van mijn vriend (tsja behalve dat ik er voor de rest eigenlijk alles mee doe) want daar heeft ze niks over te zeggen. Maar ik zit er nog steeds mee in mijn maag hoor, je hebt liever dat je ouders je steunen en blij voor je zijn. Kritisch zijn mag! Maar als je dan hebt uitgelegd hoe jij van plan bent om te gaan met eventuele moeilijkheden en laat zien dat je er heel goed over hebt nagedacht, sja dan zou het toch goed moeten zijn. Alhoewel ik me dus realiseer dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is, aangezien ik het zelf ook nog niet heb gedurfd. Heb jij het intussen al verteld? 

Zo herkenbaar.... dat gevoel van de zegen willen hebben van je ouders. In 2004 woonde ik net een week op mezelf en voelde me zo alleen. Ik wilde een fret nemen, mijn vader zei "neem een hond". Als je gaat werken breng je hem hier. Aangezien ik altijd honden had gehad hoefde hij dat geen 2x te zeggen. Op MP een pup uitgezocht voor 50 euro. Een x herder. Grootste problemen mee gehad qua gezondheid en onzekerheid. Nu 11 jaar later weet ik beter en doe ik dit nooit meer zo. In 2011 werd ik compleet verliefd op een Roemeens hondje. Na veel wikken en wegen en iedereen die dit afraadde kwam hij in mei 2011 in mijn huis. De grootste schat. Mijn ouders stonden hier niet achter. Maar mijn liefde voor die hond was sterker. Mijn beste keus ooit. In 2012 heb ik 2 opvanghondjes uit Roemenië opgevangen. Ook mijn ouders niet blij mee. De laatste Roemeen had teveel trauma. Ik veel mensen afgewezen als adoptant. Het zou niet werken (dat recht heb je bij deze stichting). Mijn ouders goed kennis met haar laten maken en toen zei mijn moeder " waarom houd je haar niet". (Het zijn best wel softies als het gaat om dieren als ze ze eenmaal écht ontmoeten.) Hier heb ik wel lang over moeten nadenken. 3 Honden is best veel in je uppie. Maar met de zegen van mijn ouders haar toch gehouden. Is zoveel fijner gevoel dan zonder. In dec 2015 is mijn herder overleden. In maart wilde ik weer gaan opvangen. Maar mijn moeder zei meteen " ik sta er niet achter". Ik was daar ook best beduusd van. Maar vond ook dat zij daar niks over te zeggen heeft. En jawel. Week later bood ze haar excuus aan en zei dat het mijn eigen keus is. Ik ga niet opvangen hoor. Dus ik snap dat loyale gevoel naar je ouders. Nu je keus van het ras. Ik las ook de keuze en dacht meteen o jee. Op mijn 24e kreeg ik een maffe herder met sociale mankementen in huis en het heeft me grijze haren opgeleverd. Hij is mijn moeilijkste hond ever. En dan dacht ik toch al 24 jaar ervaring gehad te hebben. Je vergis je zo snel als mens in het werk. Ik ken vrij veel mensen met staffies en aanverwante honden. Super lieve dieren. Maar een dikke maar.... de bazen snappen hun hond. Zijn ook dijken van mensen die heel erg consequent zijn en hun hond snappen. Zorg dat jij ook zo'n dijk van een persoon word en snap waar je aan begint. Neem ook eens een kijkje op baasjegezocht.nl en zie daar welke rassen voornamelijk in de asielen zitten.... de powerrassen. Die nu getekend zijn voor het leven door hun baas. Want ze zagen er zo schattig uit als pup. Maar de hondjes blijven niet van die gerimpelde kleine dingen. Zeker niet als je je de 1e keer doodschrikt als je je hond op een andere hond ziet afstormen en hij of zij niet meer loslaat en je ineens een realitycheck krijg. Je hond kan nooit meer los. Is niet leuk met andere honden etc. Ik schets dit nu heel zwart wit hoor. Maar dit gebeurd wel veel en te vaak. En ik geloof niet dat je dat wil. Mijn advies: praat en lees erover. Er zijn zoveel mensen die je advies kan geven. Zelfs ook begeleiding. Zeker weten. Weet je 100% zeker waar je aan begin en je vriend ook, en staan jullie flink zeker in de schoenen, heb je de hondentaal onder de knie, ben je bereid jezelf en je omgeving aan te passen aan de hond dan zou ik zeggen go for it. Succes!!!! 

Shiva; is helemaal jouw keuze, jouw leven. Daar hoef je je niet voor te verantwoorden. Al heb je dat zoveel jaren na 'uitvliegen en het nest verlaten' toch nog, is normaal.

De keuze van jou voor dit soort hond. (afkomst en mix) daar zou je je beter wel wat meer (voor jezelf) moeten verantwoorden. Dit is niet de gemakkelijkste mix (zoals hierboven al gezegd door andere leden) maar als je zeker bent en je weet wat te verwachten en het past in je leven, dan is het uiteraard prima.

Maar wees wel voorbereid (en dat geldt voor alle pups en uiteindelijke volwassendom)

Leuk hoor een hond kan niet meer zonder(30 jaar honden1 hoor .i.v.m. de eventuele kosten(arts) Gewoon een geboorte kaartje sturen. Dan hebben wij gedaan ook bij overlijden.
Het hoort bij het gezin. Dus niet moeilijk doen als jullie er goed over na hebben gedacht komt het wel goed. Goed trainen zeker de eerste 2 jaar dan heb je een super hond. Oké veel plezier er mee. Groet