Twee honden nemen

Hallo daar,

Na een anderhalf jaar heb ik me ingelezen om een hond te nemen. Dit hebben mijn ouders mij goedgekeurd. Na enige tijd toen ik met verschillende fokkers in contact kwam en met hondeninstructeurs had mijn moeder ook goed gekeurd dat mijn zusje een hond mocht. natuurlijk een tweede hond zal fantastisch zijn maar we hebben geen ervaring met honden (op mijn moeder een beetje na) en we nemen ze als puppy. Dit leek mij niet verstandig. Nu zoek ik argumenten waarom het niet verstandig om meteen twee honden in huis te nemen terwijl we nog nooit honden hebben gehad. Hebben jullie hier zelf raad over?

Alvast Bedankt

Groeten Yugo

Vooral als je helemaal geen verstand/ervaring hebt met honden, zou ik persoonlijk niet voor 2 honden tegelijk gaan, vooral niet als ze beide pup zijn. Je bent namelijk met 1 pup al reuze druk, daar kun je je behoorlijk op verkijken.

Mocht je toch voor 2 honden willen gaan, kijk dan in het asiel, daar worden vaak honden aangeboden die enkel met z'n 2 worden geplaatst. Bijvoorbeeld omdat ze altijd al samen hebben geleefd.

1 puppy opvoeden vraagt al heel wat, laat staan 2 puppy's.
Die puur de tijd die je erin moet steken om 2 puppy's op te voeden zou ik al als nadeel zien. Zelfs ervaren mensen zou ik dat niet aanraden.

De puppy's kunnen elkaars streken gaan overnemen. Je hebt niet genoeg ogen om beide puppy's in de gaten te houden dus de opvoeding kan nooit zo consequent gaan als je graag zou willen. En een consequente opvoeding is iets wat puppy's echt nodig hebben. 

Plus voor jullie is het misschien beter om eerst 1 te nemen zodat je ook weet waar je aan begint. Mocht die puppy tijd nou niet bevallen (wat meer mensen hebben omdat het echt veel tijd en aandacht vraagt) dan weet je dat en weet je dat je niet nog een puppy moet nemen. Als je 2 puppy's hebt kun je ze niet wegdoen. Je kiest voor een puppy dus totdat ze overlijden zul je je verantwoordelijkheid daarover moeten nemen. 

Als de ene pup uitgegroeid is tot een volwassen en stabiele hond kan die hond juist een beetje mee helpen om de pup op te voeden. In plaats van dat ze elkaar aansteken om kattekwaad uit te halen. 
Ook is het belangrijk dat de honden ook wel een maatje willen hebben. Nu valt dit met een pup wel mee, maar een volwassen hond kan later gewoon niet meer van andere honden gediend zijn. Dus ook dit moet je weten alvorens er 2 honden samen komen. 

Maar als het lukt dan zijn 2 honden echt wel heel erg leuk hoor. Ik heb er zelf ook 2. Mijn pup is erbij gekomen toen mijn eerste 2,5 jaar oud was. We zijn nu bijna 2 jaar verder en ze zijn echt broer en zus. De ene keer springen ze voor elkaar door het vuur, en de andere keer lopen ze elkaar te irriteren. Maar als puntje bij paaltje komt dan liggen ze savonds beide tegen mij en elkaar aan te slapen.

Hoi Yugo, 

Leuk dat jullie twee pups in huis willen nemen!

Maar om een simpel antwoord te geven op jouw vraag : Nee, zeker niet twee pups tegelijk nemen, zelfs als je wél veel kennis had gehad van honden dan zou ik het nog niet doen.

Ik raad dit af om het zogeheten "littermate syndrome" wat kan opspelen wanneer je twee pups tegelijkertijd in huis neemt.

Hier kan je meer lezen : 

http://blog.betternaturedogtraining.com/2013/07/18/littermate-syndrome/ 

https://paws4udogs.wordpress.com/2012/03/30/littermate-syndrome/ 

Ik zou het zelf ook niet doen. Weet de fokker al dat jullie er 2 willen? De meesten goede fokkers verkopen namelijk niet aan één gezin meer dan 1 pup,  en dat is niet voor niks.

1 pup opvoeden is al een hele klus, laat staan 2. Bijvoorbeeld het aan de riem leren lopen, is echt heel lastig met 2 pups. Of commando's aanleren, consequent zijn, etc. Ze nemen elkaars streken over. Terwijl als je een volwassen, goed opgevoede hond hebt, het opvoeden juist makkelijker kan worden.

Ik heb bijvoorbeeld een pup commando poot aangeleerd door onze hond. Hij begreep niet wat ik wilde, en heb het Jaimy laten doen. Daarna deed hij het direct!

Als je er echt 2 tegelijk neemt, zou ik inderdaad voor een koppel asiel honden gaan die samen moeten blijven.

Hoi ik heb voorheen 1 hondje (ons eerste hondje als gezin, mijn vader en rest van de familie had heel veel ervaring met honden).

Nu heb ik 2 jaar geleden maarliefst 2 pups tegelijk genomen. Of ik het aanraad aan iedereen? Nee! niet aan "beginners". Twee pups is namelijk enorm leuk, dubbel plezier en liefde maar ook dubbel plasjes in huis, gesloopte voorwerpen enz. 

Het ging bij ons enorm goed omdat wij al kennis hadden dankzij ons vorige hondje. Daarnaast waren wij een periode van 10 weken onbeperkt beschikbaar voor de twee avonturiers en daarna (en nu nog) is 1 iemand elke dag thuis en ik ongeveer 4/5 dagen in de week. De hondjes zijn bij ons bijna nooit alleen. Vooral toen ze jonger waren was dat erg fijn bij de opvoeding. 

De eerste keer moet je echt alles nog leren, hoeveel boeken je ook leest de praktijk is toch net anders. In het boek staat dat je dit moet doen en de hond doet totaal het omgekeerde :p geloof me dat zal iedereen herkennen. Nadeel met twee pups is dat je het dan keer 2 hebt, de enne doet het wel de andere niet (want geloof me ik heb nu twee zusjes die zijn totaal verschillend hoor haha) 

als ik jullie was zou ik gaan voor 1 hond! Voed die goed op, ontdek eerst even samen het leuke van een hond hebben. Heb je dat helemaal uitgevonden. En is ze mwa 2 jaar bedenk dan eens of jullie huisje nog plaats heeft voor nog een viervoeter want denk maar zo er zijn (gelukkig) altijd hondjes genoeg :) 

Ik zou ook niet meteen voor twee honden gaan. Pups vragen inderdaad heel wat tijd. Eentje in de gaten houden is al moeilijk, laat staan twee. En al helemaal als je weinig ervaring hebt.

Ik heb zelf geen ervaring met twee pups tegelijk; wel met het houden van 2 honden.

Hier hebben we het gedaan zoals Debbie het zegt: de eerste opvoeden tot een stabiele volwassen hond en daarna kwam de tweede erbij. Loes was inderdaad twee jaar toen Polly erbij kwam. Is op zich een ideale leeftijd: Loes is nog jong genoeg om mee te kunnen qua energie, maar stabiel genoeg om een aantal zaken mee te geven aan Polly. En zelfs nu hebben we onze handen vol!

Denk maar aan uitlaten, samen leren zijn maar ook apart kunnen achterblijven, verzorging en trainen, hun spel in goede banen leiden,...

 Deze artikelen heb ik toen ook gelezen ook een hele goede! 

Wij zijn hier toen ook voor gewaarschuwd, hebben het er ook met de dierenarts over gehad en veel tips gevraagd in onze omgeving.We hebben bij de opvoeding ook bewust de meiden vaak eens uit elkaar gehaald. Niet op ruwe wijzen natuurlijk maar door bijvoorbeeld alleen met ze te gaan wandelen, alleen mee te nemen naar iemand zodat ze ook apart dingen meemaakte. Ook hierom zou ik niet zo snel aanraden aan een "beginner" om meteen met twee stuks te nemen. 

Wij hebben namelijk echt veel energie gestopt in de opvoeding. Ruby was bijvoorbeeld een tijdje erg bang buiten. Dat heeft ons toch intensief 3 tot 6 maanden tijd gekost voor het afgeleerd was. Alleen en samen aan de wandel enz. Alleen spelen in aparte ruimtes, proberen jaloezie te voorkomen. Dat je pup 1 te veel knuffelt en 2 jaloers wordt. 

Daarnaast vergeet ik nog 1 hele belangrijke peiler die ik hier nog niet voorbij heb zien komen: het ras! Sommige rassen zijn aanhankelijker aan elkaar dan andere (natuurlijk zijn er uitzonderingen ;P) maar de bichon frise is bijvoorbeeld een enorme knuffel kont, houd van gezelschap en zijn niet graag alleen. Zij willen erg graag bij de familie horen, vooral ruby en rose :) 

Met bij de familie horen bedoel ik erbij zijn, op de bank naast je voor je achter je als ze maar bij je in de buurt kunnen komen. Ook al kennen ze je niet als je binnen komt en je hebt een goed hart ben je standaard meteen hun nieuwe vriend. Doordat zij de eigenschap "aanhankelijk" hebben (aan de familie, zeg maar weet even niet hoe anders te beschrijven) zijn ze iets minder geneigd om alleen aan elkaar te klitten. Het is een enorm duo hoor maar ook twee losse individu's die totaal andere interesses hebben. 

Dat is namelijk ook wat vaak voorkomt, dan heb je twee zusjes/broertjes zijn ze een super leuk duo en dan kijken ze niet meer naar jou om.. en laten we eerlijk zijn hier stiekem hebben wij ook hondjes zodat ook wij er even mee kunnen knuffelen :p 

ik kan nog bergen argumenten voor je opnoemen, dan wordt het een heel boek. Twee pups zijn enorm leuk maar enorm veel werk. Als beginner leer het eerst, geniet ervan, geloof me 1 kan ook veel liefde geven. En als deze hond stabiel, getraind en een echt familielid is kijk dan eens of er nog plaats is voor nog meer liefde. (Stiekem ook leuk dan maak je nog eens de puppytijd mee en die is stiekem naast vermoeiend toch ook altijd erg leuk :p) 

Komt een beetje over als..  jou zusje wil het omdat jij het ook mag..

Super dat je je zo goed hebt ingelezen en je hebt helemaal gelijk dat je beter geen 2 honden kan nemen.

Waarom niet een hond voor jullie gezin? Ik neem aan dat je ouders de kosten betalen of in elk geval mee meebetalen? Ik neem aan dat jij niet de enige bent die de hond uitlaat?

Hond voor gezin, kan natuurlijk net zo goed dat jij bepaalde dingen alleen met je hond dan doet. En misschien doet jou zusje weer andere dingen met de hond.

Ik denk als je 2 honden tegelijk neemt, je het uitlokt dat je 1 en misschien wel 2 te kort doet. Ik bedoel niet in aandacht of in spullen (geld), maar in opvoeding.

Wat als ze allebei moeilijk zijn, veel begeleiding nodig hebben. Om niet te vergeten dat 1 puppy of 1 hond in begin sowieso veel tijd en geduld vergt.

Het baasje van het zusje van onze Kiba wilde ook 2 hondjes uit hetzelfde nest. Hier wilde onze fokker beslist niks van weten. Een goede fokker zal hier ook niet mee akkoord gaan.

Misschien de verhalen hier op HP lezen en laten lezen? Wij hebben een rustige pup en onze andere hond als pup was dit ook. Maar dit weet je van te voren niet. Ik lees hier ook vaak genoeg verhalen van honden die de baasjes wekenlang uit de slaap houden. ... die erg druk zijn, bijten, overal plassen en poepen, die niet luisteren. Etc. Moet er niet aan denken als ik sommige verhalen lees om dan 2 van die donderstenen tegelijk te hebben.

Dus heel goed dat jij er zo verstandig over na denkt.

Misschien een compromis? Eerst een hond voor jou of jullie gezin... misschien kan je zusje meehelpen of ondervinden hoe het is en als die hond dan stabiel is en uit de puberteit, misschien een hond voor haar als ze er dan nog zo over denkt..;)

Hier heb ik ooit 2 pupjes tegelijk gehad. Ik kan je verzekeren dat dit niet evident is.

Ze gaan elkaar bezig houden, spelen enz., dus als jij hun aandacht wil, dan zijn ze vaker afgeleid. Het zindelijk maken is dubbel zo moeilijk, want je moet er steeds twee mee buiten nemen, kijken als de een drinkt, moet die buiten, dus voor de zekerheid maar allebei buiten enz.

Als er eentje met diarree is, dan is het volgen geblazen, want je MOET weten welke het is, ...

Ik vond het een voordeel omdat ze elkaar hadden in het 'alleen' zijn, en 's nachts. Maar wij hadden al heel wat ervaring met honden. Het zindelijk maken ging hier eigenlijk vanzelf, omdat we heeeeeel veel naar buiten gingen met hen. Bij de minste beweging na het slapen was het hoppekee naar buiten met allebei.

Onze oudere honden hebben ook erg geholpen met de opvoeding van de pups. Dit ging gewoon vanzelf.

Als ik kon kiezen, dan deed ik het zo opnieuw, maar zoals gezegd, wij zaten in een ideale situatie. Het was toen ook net paasvakantie en we konden vaak naar buiten met mooi weer. We hebben ook een grote tuin waar de honden goed kunnen ravotten.

Voordat Speedy en Tessa in ons leven kwamen had ik nog nooit honden gehad en gelijk begonnen met twee puppies. Er zitten voordelen en nadelen aan. 

Het nadeel is het corrigeren, als de één stout was en ik die wilde corrigeren dacht de ander dat het ook voor haar gold: heel lastig was dat. En als er een gesloopte plant in huis lag wist ik nooit wie van de twee de dader was... Bepaald gedrag kunnen ze ook versterken samen.

Maar: de voordelen waren enorm en wogen ruimschoots op tegen de nadelen. Onze meiden zijn geen dag alleen geweest, hadden vanaf dag 1 elkaar. Hebben ook nooit gepiept oid in de bench. Toen onze kinderen geboren werden en ze tijdelijk wat minder aandacht kregen werden ze niet jaloers omdat ze samen waren. Tot op hoge leeftijd hebben ze veel steun aan elkaar gehad en ondanks dat ze op het laatst blind en slechtziend waren vonden ze elkaar altijd weer. 

Ze mochten samen 17 jaar worden en zijn afgelopen juli tegelijk over de regenboogbrug gegaan.