Wat zeg je dat mooi Dirk
Hoi Nathalie,
Ik snap je frustraties wel over het ontlasten, al was het maar omdat je constant op kan ruimen en het staat mij nog vers in het geheugen hoe 'leuk' dat is. Misschien een overbodige opmerking maar ik wil het toch benadrukken: hij doet het niet uit nijd, echt niet. Samen met het blaffen en janken en het feit dat je hem regelmatig uitlaat kan ik niet anders concluderen dan dat hij toch echt wat verlatingsangst heeft. Dat hij bij de vorige eigenaar alleen kon laten heeft daar helaas niet heel veel mee te maken. Voorbeeld: één van mijn vorige honden kon hele dagen alleen thuisblijven en als ik dan door de deur stapte keek hij nauwelijks op, maar als we op vakantie gingen en hij dácht dat hij alleen was (was hij niet) begon hij enorm te huilen. Gelukkig weet je wel dat hij het wel kón, dus met wat oefenen en opbouwen (even naar buiten stappen en weer naar binnen, 5 minuten naar buiten en weer binnen, enz enz) moet dat echt weer goedkomen.
Wat betreft je kinderen zul je je moeten realiseren: je wil je kinderen niet wegjagen van de hond (begrijpelijk) maar je zal de hond ook zijn ruimte moeten geven, dus soms moet je dit wel doen. Hoeveel ruimte een hond nodig heeft verschilt per hond, en ook per situatie. Met ruimte bedoel ik overigens niet alleen fysieke ruimte, ook aandacht, stimulatie, enz. Zoals je hond moet leren, moeten je kinderen (en jijzelf als eigenaar) ook leren. Leren niet aan de hond te zitten als die niet zelf om een knuffel komt vragen bijvoorbeeld, in ieder geval nu nog even niet. Leren waarom de hond doet wat hij doet en hoe je daarop reageert. Ik vrees dat je met het binnenhalen van een hond óók je kinderen zich aan moeten passen, en dat betekent ook niet meer altijd kunnen doen wat je wil/wat eerder ook kon. Een hond is een hond en reageert zoals een hond dat doet. Die zegt niet 'joh ik heb ff een straal van 3 meter nodig waar jij gewoon even niet bent', die gromt als je binnen die straal komt. Die zegt niet 'en nu ben ik het zat, oprotten of je krijgt wat!', die hapt in de lucht richting je kind. Als je dat niet wil hebben zijn er twee opties: leren waarom je hond in die sitatuatie zo reageert en hoe jij en de kinderen dat kunnen voorkomen, of geen hond in huis hebben...
Ik kan sowieso aanraden op zoek te gaan naar een cursus om je hond te leren snappen en ook om je hond te leren hoe de verhoudingen bij jullie liggen. De meeste hondenscholen hebben cursussen voor oudere honden en herplaatsers dus ga daar vooral eens informeren. Het is een goede bron van informatie en de band tussen jullie en de hond wordt ook hechter!
Het is een ouder hondje van 9 die moet wennen aan een nieuw thuis.
Weet jij wat hij was gewend bij z'n vorige eigenaar.
Het hondje komt uit jouw beschrijving erg angstig over.
Ik weet niet precies hoe jij met het hondje omgaat, maar zoals je er over praat is niet erg liefdevol of zelfs maar een beetje aardig.
Als dit de manier is waarop je met het hondje omgaat (door je boosheid over het onzindelijk zijn), dan kan het hondje erg onzeker worden, en dat is vast niet je bedoeling.
Wie weet wat voor nare ervaring hij heeft gehad met het kindje van de vorige eigenaar, dat hij kinderen eng vindt.
Het is een oud hondje, die hebben behoefte aan rust, regelmaat en een veilig plekje en liefdevol gezelschap.
Dat is ie allemaal kwijt geraakt, (of misschien wel nooit gehad) en nu moet hij bij jullie wennen.
Is er ook bekend waarom de vorige eigenaren hem weg deden?
Misschien een keer langs de DA gaan voor een medische check?
Er is op HP toch iemand die fokt met Duitse Pinschers?
Misschien dat ze tips weet voor deze mevrouw.. ja ik weet het ook niet, maar ieder ras is anders
Als ik een echt lange wandeling maak met Dobby poept hij ook 3x.
Als ik een uur loop kan het 1x zijn, maar ook 2x. Zo vreemd vind ik het dus niet dat een hond het kan.
Dit zijn, denk ik, hele goeie tips! Gewoon van nul beginnen en je hond de tijd gunnen om te wennen aan alles en iedereen. Stel dat ze jou zomaar in een gezin in China neerplanten, waar de regels anders zijn, de deuren en ramen op een andere plek zitten, je het huis niet kent, je de taal niet begrijpt, ...
Tijd, geduld, liefde en consequent zijn ... Dat is alles wat je hondje nodig heeft. (Helaas is dit heel wat, vooral dat laatste is moeilijk).
En je hond 'alleen' laten zou ik beginnen opbouwen net als bij een pup. Heb ik hier met ons Naaltje ook moeten doen toen ze uit Spanje hier aankwam. Zij had nog nooit binnen in een huis geweest! Ze kende geen keuken, geen zetels, niks! En dat is ook goed gekomen hoor.
Volgens mij is Veronique nauwelijks tot niet meer actief hier.
Hoi Nathalie,
Ik snap dat dit gedoe allemaal niet meewerkt aan een goed humeur, en dat je het een beetje beu raakt.
Maar, je had dit wel kunnen weten als je een hond/herplaatser in huis neemt.
Heb je er wel goed over nagedacht? Dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn kan zijn?
Het in de bench poepen komt omdat de hond erg bang is. Hij wil niet alleen zijn blijkbaar... Je moet hier dus heel goed mee oefenen, en beginnen met een minuut, en steeds opbouwen.
Ook moet je zorgen dat hij je gaat vertrouwen, en leert dat je altijd terug komt.
Mag ik vragen, wat doe je als hij geplast of gepoept heeft? Straf je hem? Of laat je gewoon doen?
Ik zou zeggen, absoluut niet straffen! (Ik zeg dus niet dat je dit doet he) De hond kan er niks aan doen, en is gewoon heel bang. Als het gebeurt is dus wel zwijgend opruimen.
Dat hij naar de kinderen gromt, is omdat hij angstig is, hij heeft een nieuwe omgeving, nieuwe mensen, en vind het allemaal wat eng, en heeft ook nog eens de spanning van zijn 'verlatingsangst'. Dat hij gromt naar je kinderen heeft zeker een reden. Je moet dus zorgen dat je kinderen niet te dicht bij de hond komen, en zeker niet aaien, want de hond heeft al gewaarschuwd. (Door te grommen)
Hoe lang heb je hem nu in huis?
Hopelijk vat je mijn reactie positief op, is namelijk bedoelt om je te helpen! Succes! Er zijn hier al heel wat bruikbare tips langs gekomen.
Mijn kinderen wilden wel een hond !
Een herplaatser, geduld is een schone zaak, zal ik maar zeggen.
Zoek een goede trainer bij een hondenschool om je wat handvatten te geven.
Onze trainster begon de cursus met te zeggen wat we moesten aanschaffen en het belangrijkste was niet te koop... precies, geduld.
Wij wilden graag een asielhond een goed plekje geven, maar desondanks vond ik het soms best zwaar. Het eerste jaar was overleven hier.
Nu ben ik 5 jaar verder, en nog oefen ik op bepaalde punten.
Volgens mij moet je eens goed lezen denk ik, er staat kindEREN, wat wil zeggen dat ik niet 1 kind heb van 3 jaar hé ! Ik heb 3 KINDEREN.
Een hond in een nieuwe omgeving, met 3 kinderen dat vraagt om een goede begeleiding. Je hebt in dit topic al vele goede tips gekregen, mijne heb ik in mijn reactie hier ergens boven al genoemd.
Het is nu aan jou om hier iets mee te doen, en dit in goede banen te leiden.
Maargoed, dat jouw kinderen een hond willen, wil niet zeggen dat die hond direct goed om kan gaan met de kinderen. Dit moet goed begeleid worden zoals ik hierboven zegt. Vooral omdat de hond waarschuwingen geeft. Dit moet je zeker niet afstraffen. Want straks heb je het dan zover dat de hond niet meer gaat waarschuwen, maar direct bijt! Dat is niet wat je wil, en dat zou dan ook NIET de fout van de hond zijn..
Ik zeg ook net dat je hem afstraft, maar wilde het toch even gezegd hebben.
Misschien kun je hulp inroepen van een goede gedragstherapeut (voor honden), die jou kan helpen om alles in goede banen te leiden. Het beste voor de kinderen, en het beste voor de hond!
Je schrijft toch zelf dat de hond bijna je kind van 3 wilde bijten....
Of heeft hij de andere kinderen ook al willen bijten.
Ik ben eigenlijk zéér benieuwd wat je nu vind van alle goede tips en argumenten...en vooral wat je er mee gaat doen en aan gaat doen,zodat dit herplaatste hondje een leuk (resterend)leven zal hebben.
Mocht je een GT willen inschakelen,laat ons je dan adviseren naar welke je het beste kan gaan...anders tref je straks iemand die vooral volgens de dominantie theorie handelt en dan ben je NOG verder van huis.
Ik wens je rust,succes en wijsheid met alle keuzes en beslissingen die je nog gaat maken.
Beste Nathalie,
Het moet me echt van het hart.
U hebt een probleem en post dat hier. Wat ik een ontzettend goede stap vind, want je krijgt hier goede tips, van mensen die veel ervaring hebben met honden. Dat doen we allemaal vrijwillig, daar is het ook een forum voor.
Nou weet ik na 5 jaar HP dat geschreven tekst anders is, dan wanneer we samen aan de koffie zitten, maar het is opvallend dat u op bijna niks reageert, en als u reageert, dit nogal onvriendelijk gebeurt.
Zou echt onwijs leuk zijn als u, zoals Soraya ook al aangeeft, even de tips binnen laat komen, en ook daarop reageert.
En misschien wat liever.
Hopelijk doet u tegen uw herplaatser een stuk geduldiger, want die moet erg wennen, en is door u uitgekozen.
Niet andersom. Dat maakt u verantwoordelijk om deze hond te begeleiden met rust, geduld en liefde.
Over stress en signalen leren herkennen bij een hond...voor als je niet wilt dat de hond een kind gaat bijten.Leer te herkennen wat er gebeurt.
Jeutje, wat een agressie!
Men probeert hier mee te denken en te helpen, maar de toon van je antwoorden vind ik echt niet kunnen, Nathalie.
Ik hoop inderdaad dat je niet ook zo tegen de hond doet, hij heeft het al moeilijk genoeg met aan alles wennen.
Als ik zo lees hoe je schrijft Nathalie schuilt er heel wat "agressie" achter, ik begrijp heel goed dat je hondje niet op zijn gemak is.
Het draait niet enkel om jou en je kinderen, een hond heeft wel degelijk recht op rust, weg van de kinderen. Er was zo ooit nog een verhaal waar een gedragstherapeute heel duidelijk stelde dat de hond een plek moest hebben waar hij weg kon van de kinderen als hij er genoeg van had en dat de kinderen daar respect moesten voor hebben. Denk je dat het makkelijk is voor je hondje om opeens weg te moeten uit een vertrouwde omgeving en ergens anders terecht te komen ?? Een hond kan je ook zien als je vierde kind, je laat ze erbij horen en je houdt ook rekening met hen, punt uit.
Je kinderen wilden een hond, hoop wel dat je het arme hondje niet daarvoor hebt genomen, want het is geen speelgoedje. Ik ben zeker dat je hondje wel degelijk reden heeft om niet zo happy te zijn en hij voelt jouw stemming feilloos aan. Met alle respect maar je hele ingesteldheid moet anders, dan ga je op de goede weg. Zoals een GT me zegde "het is heus niet de hond die moet worden opgevoed maar de baas, alleen wil die dat meestal niet inzien of toegeven en geeft hij dan maar van alles de hond de schuld".
Je hebt heel veel goede tips gekregen, pak het rustig aan, wil niet teveel ineens van je hondje, geef hem tijd om zich aan te passen, het is allemaal heel veel wat op hem afkomt, vergeet dat niet. Jij en je kinderen weten wat er gebeurt, hondje gaat op het gevoel af. Geef hem een kans en werk eraan, je zal zien dat je dan een heel ander hondje krijgt.
Slaag je er niet in, roep dan de hulp in van een goede GT, die aangeeft hoe je het het beste doet. Kwaad worden is niet de juiste manier, je vroeg om raad en dat was heel positief, maar neem die dan ook aan voor het goed van je hondje. Want dat verdient hij wel, het is een levend wezen, vergeet dat niet !!
Er zijn vele redenen te bedenken dat je hond dit doet en je mag er niet van uit gaan dat een volwassen hond zich direct aan kan passen aan een nieuwe situatie. De dreiging naar je kinderen baart mij zorgen en ik zou daarom op zijn minst een goede gedragstherapeut benaderen hierover...
Hier vind je de gecertificeerde therapeuten in Nederland:
http://www.honden-gedragstherapie.nl/kaart/alpha-gedragstherapeuten
Misschien draait het er op uit dat je de hond beter kunt herplaatsen in een meer geschikte omgeving.
Succes!
Ons hondje werd zindelijk toen wij leerden dat negatieve aandacht ook aandacht is. We hebben geleerd hem veel aandacht te geven wanneer hij buiten iets doet en geen aandacht wanneer hij binnen iets doet. Op een paar weken was hij zindelijk.
Ik begrijp dat je angstig bent omdat hij gromt naar kinderen. Ik zou ook bang zijn. Vertrouwen moet er echter zijn. Vertrouw je hem niet dan zou ik een andere eigenaar zoeken.
Heb niet alle reacties gelezen, maar lastig een herplaatser. Die honden hebben ALTIJD een rugzakje.. Daar moet je veel tijd en energie in steken ben ik bang.
Weet je echt waarom de eigenaar de hond wegdeed? Of was het omdat hij niet met kinderen kon?
En sorry, maar een hond due naar kinderen gromt, is niet blij met hun aanwezigheid. Hij beschouwt ze als minderwaardig en dus zal hij ze ook corrigeren (bijten) wanneer hij dat nodig acht. Ze bijten om te corrigeren naar roedelgenoten.
Misschien ook toch de voeding aanpassen, een hond die zoveel poept, heeft volgens mijn idee niet de juiste voeding.
Hopelijk kom je er uit en leer je kinderen bij de hond uit de buurt te blijven, zij moeten ook zijn rust en ruimte respecteren.
Grommen staat voor meer ruimte vragen,meer afstand vragen en vooral stress ervaren,het is een stress signaal,geen disrespect signaal.
Ik spreek hier totaal niet over disrespect, heb het over niet blij zijn met bepaalde aanwezigheid.. Denk dat je mij verkeerd interpreteerd.
En een hond beschouwd een kind als een gelijke of minderwaardige. Dat is maar net hoe de kinderen én de hond zijn opgevoed!
Geen idee of ik jou verkeerd interpreteer.
Jij gebruikt de term minderwaardig...wat in een woordenboek zegt : (1) Arm 2) Beneden peil 3) Derderangs 4) Fameus 5) Gemeen 6) Inferieur 7) Immoreel 8) Klein 9) Laagstaand 10) Laaghartig 11) Laag 12) Min 13) Minnetjes 14) Negatief 15) Ondermaats 16) Ondeugdelijk 17) Onbelangrijk 18) Onbeduidend 19) Ordinair 20) Slecht 21) Schunnig 22) Tweederangs 23) Vierderangs 24) Verachtelijk 25) Van geringer gehalte 26) Zwak )
Hij vindt de kinderen minder waard(ig) en daarom zal hij corrigeren met een beet..?
Of gromt en hapt een hond omdat hij meer ruimte en afstand wilt creëren....
Waarschijnlijk hebben wij beide een andere interpretatie als het gaat om hondentaal interpreteren.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?