Cooper, heerlijke hond. Altijd vrolijk. Soms iets té vrolijk.. Afgelopen donderdag komen ik thuis van school. Mijn vader heeft me opgehaald, en ik moet de poort open doen. Cooper zit lekker op een ronde hooibaal achter een kat aan te jagen(arm beest). Doe de ene poort open en Cooper staat al te kijken wie daar is. Ik roep op Cooper haar naam. "hé wie is dat?" Baaasjeeeeeee!!!.... Ik ga op mijn hurken zitten. Ik zie Cooper op mij afstormen, net een raceauto. Hij blijft maar naar mij toe racen. Het zal toch niet?!? Ze remt niet af! En vanaf toen ging alles in slow motion. Ze komt langzaam, of eigenlijk in super snelheid, op me af. Maar ze gaat niet langzamer.. En op het moment dat ze 3 meter van mij af is, besef ik dat ze haar APK niet had gehaald.. Haar remmen deden het niet meer. BAM, BOEF, KLETTER, EXPLOSIE. Ik lig op de grond met Cooper die mijn gezicht aan het aflikken is.. Ik heb er alleen is pijnlijk stuitje van over gehouden, maar misschien toch maar weer eens naar haar remmen kijken
Gekke hond hahaha. Dit zijn nou echte Cooper-trekjes. Maar daardoor houd ik juist van hem hahaha
Sorry, heerlijk zo'n verhaal.....ik zie het voor me
Heb dat ooit gehad met een bouvier van vrienden.
Sta midden op een pleintje , zie hem lopen en ik roep DACHS
Fout, fout.....
Hij ziet me, begint te rennen.........ook zonder remmen met 2 poten tegen me aan. En daar lag ik midden op het pleintje op mijn rug met Dachs volledig boven op me en kussen dat hij me deed.........
Ohhhw.........
Hahaha! Echt een tekenfilm in mijn hoofd nu! Haha
Ja, dat is wat die maffe pluto's doen hè....
Haaa baasjeeeee!!! patsboem poten op je borstkas en gezicht aflebberen....
Ik heb zo'n hond die een uitzondering is.
Ze blijkt in staat om de daverende sprint tot een perfect getimede remweg om te zetten en haar vorstelijke kont op letterlijk 5 cm. van mijn voeten op de grond te zetten.....waarna ze mij, tussen het nog neerdwarrelende stof van de slippende remweg, aankijkt met de zelfverzekerdheid van een auto coureur die zijn bolide zojuist een perfecte 8 heeft laten spinnen; en? Koekje nu?
O, wat heeft dat een tijd gekost om haar daarin te vertrouwen.....
In het begin stapte ik nl. angstig opzij aan als ze aan kwam denderen. Ja, het is wel 60 kilo; in rust al. Dus ik lig in stukken als ze mij vol zou raken.
Dat ging dus ook mis ; omdát ik opzij stapte! Klopte haar baanberekening niet meer! BOING! Vól in de flank geraakt.
Nu weet ik: al er gedenderd wordt: heel stil én rechtop blijven staan.......klabam, keurig op 5 cm van mij de kont aan de grond.....
Oh zo herkenbaar haha!! Lynn denkt ook weleens dat zij een bowlingbal is die de kegels (mensen) moet omgooien... Nee Lynn, dat is NIET de bedoeling
Hahahaha! Geweldig!
Hier eens een blauw (lees bijna zwart) been overgehouden aan mijn windhond die op volle snelheid met haar harde, benige koppie tegen me aanliep. Ik zat ook op de grond, maar dan van de pijn!
Soms zijn ze zo heerlijk blij dat inderdaad de remvloeistof op is, of de schijven versleten!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?