Insulinoom

Iemand hier ervaring met een hond met insulinoom ??

Geen ervaring mee bij honden, dus even een upje voor je. 

Upje

Ook geen ervaring mee bij honden, ik vond wel een oud topic over de insulinoom

http://www.hondenpage.com/hondenforum/37930/insulinoom-%28tumor-alvleesklier%29.php

Dank jullie wel, het oude topic had ik idd ook gevonden - werdt ik ook al niet blij van............................misschien maar goed ook dat er zo weinig over te vinden is dan overkomt t ook niet veel honden ( 10 per jaar zegt men ?) Ik ben compleet stuk, van geen noemenwaardige klachten, ja vaag wat extra vermoeid in de vakantie - wij dachten door het extra rennen met haar - naar afgelopen woensdag n soort epileptische aanval, vanmorgen niet uit bed komen en niet willen/kunnen lopen.............morgen laatste extra check bij de DA, nuchter bloedprikken, hou mn hart vast, na vanavond 8 uur mag ze nix meer - ze eet nu op advies 6 x pd om de suiker wat hoger te houden. Tijdens hypo woensdag was het 1.6 ..............sorry, wat warrig verhaal maar ben er stuk van

Wat een nare onzekerheid 

Komt de slechte prognose doordat de tumor niet goed te verwijderen is of doordat de alvleesklier al te erg aangetast is? 

Heel veel sterkte morgen. Hopelijk is er een andere, goed behandelbare verklaring. 

" Wat een nare onzekerheid 
 
Komt de slechte prognose doordat de tumor niet goed te verwijderen is of doordat de alvleesklier al te erg aangetast is? 
 
Heel veel sterkte morgen. Hopelijk is er een andere, goed behandelbare verklaring.  "

Yara

 Vaak is een insulinoom al gemetastaseerd als de diagnose wordt gesteld. Blz3

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC340214/

Afgelopen maandag helaas weer heel lage bloedsuiker 2.0, dierenarts verwacht nix anders meer als insulinoom. Bloed dit keer naar Utrecht gestuurd voor een insulinebepaling, dit is de enige manier om het definitief vast te stellen. Utrecht heeft telefonisch al laten weten geen voorstander meer te zijn van opereren - weghalen lukt soms maar binnen 1 a 2 jaar komt ze dan alsnog te overlijden doordat zoals eerder reeds genoemd het een snel uitzaaiende tumor is en op het moment van klachten - nu dus - er al uitzaaiingen zijn....................met medicatie - ze heeft nu al prednison gekregen is de maximale overlevingstijd 2 - 3 maanden, maar hier zit dan wel weer een maar aan, zowiezo de bijwerkingen van de prednison, veel drinken, veel plassen en dit kan extreem gaan worden. Ondertussen geen/weinig belasting en 6 x pd eten. De belasting heb ik dan de meeste problemen mee, mijn hond is een echte hyper, mn speelmaatje, ze leeft voor spelen, dr bal, rennen, gek doen en zwemmen................dit is dus uit den boze. Daarbij worden de klachten erger en erger tot ze in een aanval blijft...............OMG wat een keuze, wat moet ik doen..................................................mn gevoel zegt keihard NEE !!!!!! Ik wil haar zo lang mogelijk houden, maar mijn hart zegt : mag ik haar dit aandoen, in n kooitje wachten op wat komen gaat en onvermijdelijk binnen een x aantal maanden een vreselijke dood sterven, NEE ................dit is toch niet te doen ?! Als er desnoods in Amerika of where ever iets zou zijn wat haar op zeker zou helpen zou ik het doen, maar er is nix, behalve die vreselijke keuze die ik zal moeten maken (nadat ik 100% zekerheid heb door de insulinetest) .......................

Oh wat erg, heel veel sterkte.

Hoe oud is jouw hond?

Jee, zit hier met kippenvel.

Wat een vreselijk triest verhaal.

Ja, hou oud is de hond ??

Verschrikkelijk ,( als)..... die beslissing die je moet nemen.

Heel moeilijk het gevecht tussen hart en verstand.

Weet even niet wat ik zeggen moet buiten........

dat ik je heel veel kracht wens !!

Dan is het extra schrikken, moeilijk.

Op iedere leeftijd een hond verliezen is verschrikkelijk .

Maar zo jong nog, dan komt het als donderslag bij heldere hemel.

Wat erg, heel veel sterkte

ik heb geen ervaring, maar vond wel dit

http://www.organic-pet-digest.com/best-dog-food-diet-for-insulinoma.html

Wij hebben ook even gedacht dat mijn Mika een insulinoom had, hij zat ook op van die rare bloedwaardes.

Bleek later dat het bloed in de verkeerde tubes naar het labo gestuurd was. Laat dat dus in ieder geval even checken/bevestigen.

Moest het insulinoom zijn ging ik ook niet meer behandelen, dat wou ik mijn hond niet meer aandoen, voor de korte tijd maar die je dan nog hebt...moest jouw hond het echt hebben kan ik je alleen maar heel veel sterkte wensen!

Mijn hond heeft het uiteindelijk ook niet gered, maar dat was vanwege zijn epilepsie die niet in te stellen was op medicatie...

Ik ben ook benieuwd naar de leeftijd van je hond?

Heet je hond Funny?

Dit is een verre van "funny" ervaring.

Je schrijft, dat je hond voorheen vrolijk en speels was.

Kijk naar de hondwaardigheid van het leven van je hond.

Niet meer vrolijk kunnen zijn, niet meer mogen belasten, klachten worden als maar erger tot ze een aanval krijgt.

Zorg er voor, dat je hondje niet nodeloos lijdt als er geen vooruitzichten op verbetering zijn.

Ik heb met mijn vorige hondje lijden meegemaakt door erfelijke aandoeningen en had me vanaf de dag van de slechte uitslag van de MRI voorgenomen om haar los te laten als ondanks speciale medicatie, het lijden zou gaan overheersen, mijn gevoel van haar niet te kunnen missen, aan de kant te zetten. Zij werd net geen 4 jaar.

Ik wens je kracht om op tijd de moeilijke beslissing te nemen.

Dan zou ik met de dierenarts gaan praten.

Wat gaat er gebeuren als ik niets doe?

-> Dat staat hier boven al vermeld.

Wat is de prognose, als er geopereerd word?

-> In het aller slechtste geval wanneer ze opereren en zaken zien waarvan ze zeggen, dit is echt niet meer goed te krijgen. Puur ellende. Misschien dan beter om haar niet meer te laten wakker worden. Maar dat je dan eventueel nog wel afscheid kan nemen.

-> Als het nog te opereren is, wat is dan de prognose? Welk leven zal ze dan hebben? Kan ze dan nog een kwalitatief leven hebben? En wat is dan nog de gemiddelde levensduur. 1 of 2 maanden. Dan kan je al niet veel meer bieden als de optie niet opereren.

Hoe gaat het herstel zijn? Is het een zware operatie? Een wel of niet langdurig herstel? Moeilijk herstel? Enz....
En dan wordt het afwegen.

Met als voorop staand, een goede kwaliteit van haar leven veel meer door weegt dan de quantiteit van haar leven.
Het is niet de tijd die voor haar telt, maar of ze die tijd op een degelijke manier kan doorbrengen.

Dat is in mijn ogen het enige waar we ons door mogen laten leiden.
Ook al betekend het dat we zelf verscheurd worden door verdriet. Wanneer we iemand die we heel graag zien, geen kwalitatief leven meer kunnen bieden. Mogen we onszelf niet op de eerste plaats zetten. Ook al doet het afscheid ontzettend veel pijn en sterven we zelf een stuk mee.

In dit geval betekent houden van, respect tonen en kunnen loslaten. Hoe moeilijk het ook is.

Ik wens je veel sterkte.

Nou pffffffffff, weer even mn eitje leggen hier. Het tweede bloedmonster - nuchter - is opgestuurd naar Utrecht en daarna naar Engeland om de insuline in het bloed te bepalen. Je hebt hier 3 gradaties in, boven de 100 is het op zeker een insulinoom, 75-100 met grote waarschijnlijkheid en tot 75 niet vast te stellen, ze had een waarde van 126.................need i say more......De prednison hebben we al met al maar 8 dagen gebruikt, eerst 2 pd en later 1 pd, ze werdt hier depressief van en voelde zich totaal niet lekker, veel drinken, veel plassen, overgeven, dus i.o. met de da gestopt vorige week woensdag. Ondertussen sluipen de dagen met een verschrikkelijke knoop in mn maag voorbij. Zaterdag zijn we weze wandelen met haar broertje, en als je haar dan ziet ?? Ze heeft t dan - denk ik - echt naar haar zin, rent lekker heen en weer al is het vele malen langzamer als voorheen, maar een dag om door een ringetje te halen. Zondag wilde ze duidelijk niet ver naar buiten dus hebben we haar 2 x heel kort uitgelaten aan dr riem, soms valt ze dan stil en na een paar brokjes kan ze dan weer verder op zn elfendertigst. Maandag n klein rondje gedaan met dr, ging redelijk. Vandaag was ze bij mn moeder - die haar 2 weken niet heeft gezien............dan zie je dingen die ik niet zie omdat ik ermee opsta en naar bed ga. Ze zei meis, je neemt je eigen in de maling, dit is Boya niet..............ze heeft nog gelijk ook, maar oh help, mn hart breekt. Nu ligt ze boven op bed, zondert zich dus vaker af, ze is onrustig, kan haar plekje niet vinden en heeft een erg oppervlakkige ademhaling, soms is het even gewoon tussendoor, ze heeft t snel warm en kroelt zo enorm veel - n soort hulp zoeken bij me ????? Maarja, de goeede momenten zoals zaterdag , maarja ze voelt zich duidelijk niet goed ..............als ik dan lees wat een lage bloedsuiker bij mensen allemaal teweeg brengt, hoofdpijn, misselijk, staren door slecht zicht (doet Boya ook idd) algehele malaise dus, dan weet ik, tot hier en niet verder, maar ohhhhhhhhhhhhhhhh ik kan het niet, wanneer is het genoeg, wanneer moet ik de stekker eruit trekken, ze kwispelt, is lief en ik kan haar nog overhalen te spelen (was eerst altijd andersom) na 3 keer achter n bal aan t water in dan komt ze er lastig uit - ze is dan te moe. Ik weet dat niemand van jullie me hierin kan helpen, maar ben in elk geval mn ei kwijt, ik wil niet egoistisch zijn maar ik wil ook niet te snel de stekker eruit trekken.....................onmenselijk dit

Wat een vreselijke situatie. 

Ik heb zelf met enige regelmaat hypo's en kan idd beamen dat het zeker geen pretje is. 

Als er geen kans op verbetering is denk ik dat je weet wat je moet doen. 

Liever een dag te vroeg dan te laat. 

Maar ik besef me heel goed dat dit makkelijk gezegd is van een afstand.

Wens jullie heel veel sterkte. 

Dank je wel. Een daadwerkelijke hypo - n soort epileptische aanval heeft ze na de eerste keer niet meer gehad - dit omdat we nu veel tussendoortjes geven en we niet teveel belasten, maar ondertussen is t suiker denk ik wel ns dusdanig laag dat ze zich daardoor niet goed voelt ?? Net lag ze nog afgezonderd op bed, nu net naar beneden gestormt en blaft de postbode uit de tuin, pfffffffffffff zo tergenstrijdig .............ben bang dat door de dingen die zij aangeeft ze idd vaak hoofdpijn heeft en geen goed zicht, konden ze maar praten .................

Vergeet nog te zeggen dat er bij n insulinoom idd geen kans op verbetering is, opereren raden ze nu zelfs in Utrecht en Engeland af dat zegt genoeg. Met de prednison hou je de suikerwaardes wat hoger en stabieler maar daar voelt ze zich nog ellendiger bij. Verder is - zoals de dierenarts zei - ook de prednison alleen een rekmiddel en geen redmiddel, nu geef ik niks, behalve t extra voer en aanpassingen lichaamsbeweging, rekmiddel dus gvd......................................................................................

Ik weet uiteraard niet hoe het voor een hond is, maar ik kan eten wanneer ik wil. Dus kan het zelf redelijk goed onder controle houden. 

Een hond is afhankelijk van de baas en kan niet zeggen hoe die zich voelt.

Hoe oud is hij? 

Niemand kan je vertellen wat je moet doen. Maar probeer realistisch naar het leven van de hond te kijken. 

Maar ook dat is weer makkelijker gezegd dan gedaan. 

Wat adviseert de da?

Ze is pas 6, 5 . . .we hebben n voerautomaat gekocht voor als we er niet zijn, punt is dat ze niet eet als ik er niet ben. Dan kom ik dus thuis en eet ze 2 bakjes leeg. Ook wel n lief idee de schat. Ze zit gelukkig maar 2 x pw een half dagje alleen thuis dus verder houden we t redelijk bij met voertjes geven. Punt is dat ze t op n gegeven moment niet meer bijgegeten krijgt omdat die tumor steeds meer insuline gaat geven, daarbij is t n uitzaaiende kanker, vaak lymfe. We weten dus wel dat de klachten die ze nu heeft erger zullen worden.

Dierenarts zegt dat t dierwaardig moet blijven en dat ik goed moet begrijpen dat t uitstel is . . .

Ik denk dat je diep in je hart ook wel al weet wat de juiste weg is.

Waar je voor moet oppassen is dat je niet steeds verder je grenzen gaat verleggen, van wat je denkt dat je hond nog aankan.

Heel veel sterkte en wijsheid wens ik je...

 Het gaat nu om de kwaliteit idd. Lastig hoor met zoiets ongrijpbaars. Je zou een glucometer moeten hebben om te zien hoe laag de glucose is als ze zo mat is.

T is 2x gemeten 1 x n uur na n hypo 1.2 later nuchter 2.0

Ik heb even gegoogled op insulinoom bij mensen, maar daar wordt je niet blij van. Toch wel veel ongemak van. 

Ik benijd je niet. 

Heel erg.