Hoihoi,
Sinds kort heeft mijn hond een grote affiniteit met knuffels. Hier is ze heel erg beschermend over. Wij mogen er (eigenlijk liever) niet aan komen. Ze wordt niet agressief, maar wel heel erg fel. En al helemaal bij knuffels die piepen.
Daarnaast hebben we zo'n eend die piept, hier wordt ze echt helemaal gek van. Deze pakt ze in de mond en dan blijft ze rondjes lopen.
De knuffels legt ze over het algemeen in de mand, maar soms uit het niets pakt ze een knuffel eruit, loopt een rondje, en legt hem dan weer terug.
Ik ben heel erg benieuwd naar waarom ze dit doet? Zou dit kunnen komen doordat ze puppies heeft gehad? Een soort moeder gevoel? Of komt dit door het verlies van haar beste vriend?
Wanneer was ze loops? Kan ze schijnzwanger zijn?
Ik zou de knuffel waardoor ze rondjes gaat lopen helemaal weg leggen. Lijkt me niet prettig voor haar.
Ik zou de TE belangrijke knuffels ook weghalen.
Op het moment dat je hond ze gaat verdedigen is het einde oefening.......ongeacht de oorzaak.
En die oorzaak kan inderdaad schijndracht zijn. Maar je moet er wel op ingrijpen, want dat gaat een keer fout: het verdedigen zal erger worden nl.
En je hond wordt er niet gelukkiger van, want gaat zich teveel op die knuffels focussen.
De piepende eend hebben we inderdaad weggelegd. Het andere knuffeltje pakt ze alleen afentoe. Dan loopt ze er even mee en dan gaat hij weer terug in de mand.
Schijnzwanger kan haast niet, want ze is niet loops geweest. Ze is sowieso onvruchtbaar door tumoren in haar baarmoeder en tepels.
Misschien nog wel belangrijk om te zeggen, na het overleiden van onze andere hond waar ze 10 jaar mee samen is geweest, heeft mijn broer een puppy gekocht. De knuffel waar het om gaat was eigenlijk van die puppy, maar mijn broer heeft hem een keer hier laten liggen, en toen heeft mijn hond hem een beetje toegeëigend.
Is ze geholpen?
Misschien door de puppy geur van de knuffel, dat ze gaat moederen.
Misschien extra geprikkeld door het gemis van haar maatje.
Hoe is ze verder?
Voor haar zijn die knuffels op dit moment heel belangrijk, daarom verdedigt ze zelf. Ze mist wellicht haar maatje en dit vult misschien de leegte op.
Als ze verder niet te veel met de knuffels sleept of gek doet, zou ik het maar laten zo.
Niet te veel aandacht aan schenken.
Nog sterkte met het overlijden van je andere hond, verdrietig!
Nee, ze is niet geholpen. De dierenarts durft haar niet onder narcose te brengen. Ze heeft al van jongs af aan een hart ruis, en deze is alleen maar erger geworden de afgelopen jaren.
Het enige wat ze doet is erbij liggen en aan likken en dan afentoe een rondje lopen. We kunnen haar verder wel gewoon aaien en ze komt ook gewoon bij ons op schoot liggen enzo. Ze vindt het zelf ook goed als we de knuffels pakken, maar dan komt ze er wel naast zitten om te kijken. Een beetje vergelijkbaar met Hoe ze deed toen ze puppies had ja.
Maar dit kan verder dus geen kwaad voor haar?
Doe andere dingen met haar, buiten, en als ze binnen is komt ze tot rust, leg alle knuffels weg, geef haar een goed bot bijvoorbeeld, geef haar een kong met wat lekkers erin, of een bullepees, lekker knagen, de knuffels weg doen als ze zich daar zoveel mee bemoeit.
Mij lijkt het geen kwaad kunnen, als ze haar rust neemt.
Ik zou de knuffels gewoon bij haar laten.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?