Engelsecockerspaniel Denver 
Sterkte Jan, het is nog te vroeg voor je, neem je tijd om te rouwen en te gedenken.
Ooit komt de dag dat je klaar bent voor een ander maatje, niet als vervanging, dat kan nooit.
En dan zul je zien, daar ga je ook zoveel van houden, op een andere manier.
Ik hou van mijn ouwe meisjes Lexi, Mara en Pien ook allemaal op een andere manier. En zo hou ik ook nog steeds van Vera en Ayla en Alfa, ook al zijn ze niet meer hier.
Voor nu een knuffel.
Waarom zou je een volgende hond niet mogen vergelijken met Denver? Natuurlijk niet ten nadele van de hond maar ik vind dat heel normaal en best plezant ook. Wat de ene deed, doet de andere helemaal niet of andersom. Niks mis mee.
Mijn eerste cocker is 15 jaar geworden, anderhalve maand later was er een opvolger. Niet exact dezelfde qua uiterlijk, wel weer een cocker. De ene cocker nam vb de krant van de postbode aan en bracht die binnen, de volgende cocker heb ik dat niet kunnen aanleren. Geen probleem. En zo zijn er veel voorbeelden.
Bij mij werd het verdriet verzacht door de nieuwe pup en ik voelde mij daar niet schuldig over. Integendeel, ik zag het als een "eer" voor de overleden cocker dat ik opnieuw zo'n heerlijk hondje wilde.
Maar jij weet het beste wat je voelt en een volgend hondje moet natuurlijk jouw volle aandacht kunnen hebben.
5 maanden na jou overlijden kan ik nog steeds niet over jou praten zonder emotioneel te worden.Toen ik mijn jas wou pakken en je riem zag liepen de tranen over mijn wangen.Na weer een dag thuiskomen in een huis zonder jou kon ik het niet verdragen.Mijn hond was mijn vriend,gezelschap,mijn alles
Zeg dus nooit..........
Het was maar een hond !
Wat was Denver een mooie jongen en inderdaad die cocker streken,vergeten doe je dat nooit.Sterkte verder Jan.
Goedemorgen beste Jan,
Wat een mooie foto, je ziet aan zijn uitdrukking dat hij heel speciaal is. Veel strekte Jan, en ik hoop dat jij een hand hebt die je vast pakt als je moeilijk hebt. Ik weet wat je mist ook ik heb het gevoel dat er van binnen iets weg is dat een gat heeft geslagen rondom mijn hart, het klopt nog maar dat is het dan ben bang dat het breekt van de pijn van het verdriet. Jij heel veel strekte. Warme groet Margo
Vol weemoed denk ik aan de tijd terug met Denver,waar is die gebleven?Alles licht nog op de zelfde plaats voor jou je riem,je kussen,je kluif en speelgoed,zelfs de deken in de auto alleen je komt niet meer 
.Het blijf o zo stil zonder jou we blijven je hard missen.
Ohh wat heb je weer gelijk Jan waar is die mooie tijd gebleven. Ook ik denk iedere seconden waarom is een honden leven niet voor altijd.
Ik weet wat je bedoeld het is zo stil en oh zo anders zonder jou Denver en mijn Gunno zal het gemis ooit over gaan. En dat enorme lege gevoel die vreselijke pijn in je hart zodra je iets herinnerd aan je hondenvriend. Strekte beste Jan, ik weet of het je helpt maar ik denk aan je en ik weet wat je doormaakt de dagen zijn niet meer hetzelfde als voorheen. Warme groet Margo
Nee denk dat het nooit meer word zoals het was en het gemis..denk dat het nooit meer over gaat.Er zijn tijden dat het beter gaat al moet de eerste dag nog komen dat ik niet aan Denver denk.En af en toe komt het weer knal hard binnen.Maar we zullen door moeten Margo er zit niet anders op
Dat denk ik ook Jan het wordt nooit meer zoals het was en vol weemoed en verdriet gaat de energie uit mijn lichaam. IK weet het ik had vandaag ook zo'n dag alles en iedere stap die ik zet denk ik aan mijn Gunno. Wellicht heb jij ook zo'n dag. Ik verbaas me echt,ik wist namelijk niet dat ik zoveel tranen had en heb ze stoppen niet. Maar zoals je zegt we moeten door er zit niets anders op. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen of zeggen zodat we ons beter gaan voelen. Het gemis is te groot, strekte vandaag lieve Jan en warme groet Margo
klopt er is niks wat je kunt doen of zeggen het is gewoon oh zo stil geworden,waar niks aan te doen is.Zoveel mogelijk bezig blijven dat er geen tijd is om te denken dat helpt bij mij nog wel eens.Maar verder niets.
Op zich is er ook niets mis met aan Denver te denken. Op een bepaald moment zal je merken dat je met een glimlach aan Denver kan denken zonder dat je in elkaar krimpt van verdriet. En in plaats van pijn te voelen je van binnen warm wordt door de heerlijke herinneringen aan hem. Maar zoiets vraagt tijd....
Jan ik begrijp je maar al te goed dat je aan Denver blijft denken.Ik denk nog steeds na jaren aan mijn Thibo vergeten doe je ze niet,maar we moeten verder.
Ik wens jou verder sterkte toe.
Hoi,ik begrijp je ook zo goed,weet hoe jij je nu voelt,het enorme gemis,het verdriet,de pijn.Bij mij heeft het wel anderhalf jaar geduurd,voordat ik niet meer elke dag hoefde te huilen,al hoewel ik dat nu na meer dan 2 jaar nog geregeld doe.Maar echt de pijn word ooit minder,het gemis gaat denk nooit over,bobby zit zo diep in mijn hart.Ik denk elke dag nog aan hem en zeg tegen zijn foto goedemorgen en welterusten.Zo zal hij altijd bij me blijven.Ik heb ook een ashanger en als ik weg ga doe ik die altijd om.Ik heb nog steeds geen ander hondje,maar als er een komt,dan komt hij/zij uit het asiel of een herplaatser.Heel veel sterkte en blijf je verdriet hier delen,wij begrijpen je
Zo stil,
Dat wij wel weten dat dit zo blijft
Voor altijd,voor altijd en een leven lang,het is,Zo stil
Dat wij het voelde in ons lijf
Geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan.
Zo Stil
Dat alle klokken zwegen
De tijd stond onbeweeglijk
Zo stil en zo hulpeloos verloren ging je weg.
Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan.
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan.
Al schreef ik duizend zinnen over dit gemis,
Dan nog zou ik niet weten,
Waarom toch,dit gevoel voor altijd is.
Zo hard,
De uren na de klap dreunde zo na,
Dat niets nog,te bevatten en te begrijpen is,het is zo hard.
Dat alles wat we dachten,ons alleen maar leegte bracht.
Zo moe en zo verslagen zijn wij.
Nu de stilte bij ons is in plaats van jij
Al schreef ik duizend regels over dit gemis,
Dan nog zou ik niet weten,
Waarom toch,dit gevoel voor altijd is, Zo stil.
Hoewel ik je nog iedere dag mis,
En waar je nu ook zijn mag,
Echt het is me helder,
Dat stilte nu ons lot geworden is.
Lieve Jan, wat ontzettend mooi geschreven zo vol liefde en zoveel pijn en gemis. Ik hou het niet droog en ben intens verdrietig je hebt precies het gevoel beschreven. Het gemis van je lieve vriend veroorzaakt zielenpijn die gaat door merg en been. Ook ik mis mijn lieve Gunno nog iedere seconde en er gaat geen uur voorbij of ik huil weer. Juist als het donker wordt en ik zou moeten slapen komt de eenzaamheid en wordt het nog sterker de pijn en het gemis, Ik mis de dagelijkse wandelingen niet ik mis niet mijn hond Gunno maar ik mis mijn vriend Gunno. Jan dit doet oh zo pijn te weten dat het altijd stil zal zijn. Kop op Jan weet dat ik er voor je ben en ik nu met je mee huil ook om jou en Denver. Warme groet Margo
Jan heel mooi geschreven kreeg de tranen in mijn ogen.Nu hebben we alleen nog de foto's en de herinneringen waar we ons aan vast houden.
Wat ik mij nu al een tijdje af vraag zou een pup kopen nu helpen of een tegenvaller worden ? Is echt moeilijk en ben er nog niet uit want kopen is houden (bij mij) al kan die compleet anders zijn dan Denver was.
Goedemiddag beste Jan,
Ik weet wat je bedoeld, omdat ik mijn lieverd zo mis zoals jij jou Denver ben ik ook bang dat ik de nieuwe pup zo overlaat met liefde dat ik hem verpest en dat niets van me moet hebben. We moeten wel bedacht zijn dat het een heel ander karakter zal hebben dan Denver en Gunno. Maar .... geen hondje dat eigenlijk nog erger niets is er als je thuis komt . Ik zo als ik jou inschat is het eeuwige zonden dat zo'n lieverd niet bij jou mag wonen hij hoeft toch ook geen Denver te zijn maar ik denk dat hij heel veel van jou gaat houden zoals als jij je liefde beschrijft kan dat niet mis gaan zelf in zo'n korte tijd dat ik je via Hp ken hou ik al van jou niet verkeerd bedoeld hoor maar jij hebt zoveel liefde in je dat moet je niemand onthouden. Hoor mij nou door jou bericht heb ik besloten helemaal te gaan voor een nieuwe pup wel volgend jaar want hij gaat hopelijk van de zelfde kennel komen en Myrte wordt in oktober 2 jaar dat wordt dan zijn Mammie. ohh Jan nooit maar dan ook nooit zal jij jou lieve Denver vergeten maar een nieuw hondenkind zou toch fantastisch zijn. Ik weet zeker dat jou hart groot genoeg is voor 2 en Denver heeft al een heel speciale plek en misschien is er nog een stukje voor een nieuwe pup. Jij hebt een groot hart Jan gun het een klein stukje aan een nieuwe pup. Ik wil je niet beïnvloeden maar als het alleen ligt of je de nieuwe pup liefde kan geven dan heb ik geen twijfels. Maar jij kan alleen invullen of er praktische dingen mee spelen uitlaten tijd aandacht opvoeden. Opvoeden dat is het eerste jaar het zwaarst. Maak een lijstje van de voor en nadelen heb ik net gedaan en de liefde komt steeds terug die overwindt Ik hoor graag hoe jij er over denkt misschien kunnen we elkaar hierin helpen want de enige ga ervoor en de andere dag twijfel ik weer haha. Warme groet Margo
Ach jan... zo herkenbaar. Als je wist hoeveel ik van mijn raffi hield. Ook een cocker... ik was kapot van verdriet toen ik haar moest laten gaan. Nooit meer een hond zei ik. Nooit meer dit verdriet mee willen maken. Ennnnn... ik zou nooit meer zo'n gek lief bijzonder hondje terug krijgen. Maar.... toch is het gebeurd... ben na 7 maanden toch weer opnieuw verliefd geworden op weer een rode cocker. Ik was zo gelukkig dat ik weer de kans kreeg om een cockertje in mijn leven te hebben. Ok in het begin was het echt wennen... Ze was zo anders haha. Toen ik zag dat ze zo anders was ging ik juist van haar gekkigheidjes houden. Zo leuk beestje heb ik weer. En denk door de manier van opvoeden ze toch weer een beetje op elkaar gaan lijken. Heel veel sterkte Jan en ooit komt de tijd dat het goed voelt....
Ik kan je helaas geen raad geven met een ander hondje
misschien gewoon eens gaan kijken naar hondjes dan zal je al snel voelen van ja of nee.
Nee praktische dingen spelen er niet mee hij kan heel de dag bij mij zijn net als Denver altijd was.Opvoeden nee daar zie ik ook niet tegenop.Het is meer er tegenop zien om naar plaatsen te gaan (met een andere hond) waar Denver altijd mee naar toe ging.Vrees dat de herindering dan nog harder terug komt.En Margo zo is het bij mij ook dan een dag ik ga ervoor en de andere dag twijfel ik weer.Zal het dan tog meer tijd nodig hebben ?
Misschien dat je als vrijwilliger bij een asiel kan aansluiten om met honden te gaan wandelen. In het begin is het allemaal vreemd, maar eens je wat bent "ingewerkt" kan je ervaren hoe het voelt van met andere honden om te gaan.
Uiteraard is dit nog iets anders dan een hond thuis hebben. Maar deze sloebers zullen je allicht dankbaar zijn voor jouw tijd en aandacht. Een heel ander gevoel voor hen, dan niet gewenst te zijn.
Ohh Jan wat een prachtige foto van Denver, hou je haaks ik weet wat je mist, ik voel het ook nog iedere seconde van de dag
Vorig jaar waren we nog met dit weer hier te vinden.Ben er deze zomer niet meer geweest,het lukt mij niet zonder Denver om naar die plaatsen te gaan.
heb jij dat ook ik kan het ook niet opbrengen om naar zee te gaan daar ging Gunno zo graag naar toe, heerlijk vond hij de zeewind.
Ik kan ook geen soesjes meer eten of popcorn want dat deelde we altijd, eentje voor jou en een voor mij.Ik kan het niet opbrengen om soesjes te kopen. Heel veel sterkte Jan. Warme groet Margo
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?