Vertrouwensband tussen kind en hond

Als het om de omgang tussen kinderen en huisdieren gaat, wil iedereen wel weten hoe de band is tussen die twee. Hiervoor is een test ontworpen. Deze test wees uit dat kinderen in de schoolse periode, die daarvoor in de gelegenheid waren, dagelijks praten met hun huisdier, soms wel enkele keren per dag. Gedurende die periode(s)  houden zij hun huisdier bezig met de fijnste verhalen. Uit deze test kwam ook  naar voren, dat kinderen waarvan de thuissituatie niet optimaal was (ziekte, echtscheidingsperikelen, armoede) gemiddeld een sterkere band hadden met hun huisdier dan hun 'gelukkige' leeftijdsgenootjes. De hechte band, vooral met hun hond, maakte dat de kinderen uit deze groep beter in staat waren om te helpen en samen te werken met de buitenwereld, maar vaker steun zochten bij hun hond dan bij broers of zussen. Wat mij betreft moet er bij de uitkomst van dergelijke tests toch rekening worden gehouden met het feit dat het uiteindelijk  om toevalligheden kan gaan. Er kan zo snel een stempel op een bepaalde groep worden geplakt. De stelling die ik wel aandurf is dat de hond medeleven toont, omdat hij daarvoor de gelegenheid van het kind krijgt. En dit doet het kind omdat de hond niets doorvertelt en geen oordeel velt. Hij luistert alleen maar en komt bovendien niet met een erger probleem waarmee het kind wordt opgezadeld. Geen wonder dat een kind zich dan veilig voelt. 

Zo waar, als kind  heel erg terug getrokken, ik was vier toen er de eerste hond in mijn leven verscheen, en al snel zo jong een band kreeg die onverbreekbaar was.......ik ben een van een tweeling, tuurlijk staat mijn zus op de tweede plaats bij me, en nog steeds ..de hond...op de eerste plaats.......mijn hond vooral Bams heeft mijn leven veel inhoud gegeven....

Ik denk zeker dat er een waarheid in zit dat kinder die met huisdieren opgroeien beter zijn in helpen en samenwerken.

Als ik nu kijk naar mijn dochter.

Zij word door de jongens in haar klas niet echt goed bejegend, hou ik het nog netjes.

Toch kan ze zich daar overheen zetten en als ze in een groep moet samenwerken waar 1 van hun in zit doet ze net zo veel haar best als dan ze in een groep zit zonder hun.

En ze wil heel graag helpen.

Dit heeft ze niet van een vreemde.

Ik ben van huis uit opgegroeid met katten.

Ik was best een raar kind en was zelf veel bezig met dieren.

Dus ja die appel valt niet ver van de boom.

Daarom heb ik ook bewust gekozen om dieren in huis te hebben.

Hier een beetje een apart verhaal. Mijn dochter was heel bang van honden. Ze zou onder een auto springen als ze een hond in de verte zag. 

En toch was het zij die een hond wou. Na lang twijfelen van onze kant is die hond er nu toch gekomen.

2 weken heeft ze haar tijd genomen om hem te bestuderen, bekijken, dichter bij te komen,..

En hoe raar het ook klinkt..onze pup had precies van dag 1 door dat dat meisje in het gezin een andere aanpak nodig had. 

Nu zijn we 2 maand verder en ze zijn beste maatjes. Zij is haar angst voor een groot stuk kwijt en hij reageert nog altijd veel rustiger tegenover haar dan tegenover andere kinderen. Heel magisch om te zien...

Ze luisteren..en ontdekken met je mee...

mijn honden kwamen kwamen uit spanje aan 2 dagen na het overlijden van haar baby zusje

ze kan met ze lezen en schrijven... nog steeds

hier zijn de honden 5 maanden in nederland

en waldo(rechter foto) heeft kennelsyndroom..

Vanaf eerste moment zei ze ..Jeff is blij..en waldo is een beetje bang

Jeff is haar beste vriend..

Iets anders om voor te zorgen..iets wat gewoon met jou in het moment is....

Ik ben het met jouw stelling eens, het is een wisselwerking tussen hind en kind, en dat is prachtig om te zien

En toen hij ziek was, waren ze constant bij hem

Volgens mij hoeft het geen toeval te zijn. Mijn moeder overleed net voor ik 6 werd. Ik had geen broers of zussen. Wel een tijdlang een gezinsverzorgster. Ik was veel met de hond bezig, hindernis parcoursjes, sjaaltjes om enz. Geen idee of ik er veel tegen praatte. Maar ik denk dat er doordat er thuis altijd een hond voor me was, ik er beter uit gekomen ben.