Bewust een hond in huis

" Vreselijk!
Ik heb echt al een aantal mensen uit hun hoofd kunnen praten een hond te nemen. Breek me de bek niet open, de redenen waar ze mee aan kwamen.
Helaas, niet iedereen luistert. En dan zie ik ook hoe fout het kan gaan.
@ Ruby: mijn honden passen zoooo niet in mijn interieur
(geintje) "

Manon & *Vera's* Gipsy's: Lexi, Mara & Pientje

 Hier ook niet! Interieur is helemaal naar de vaantjes door het kleurenpalet van honden, hahaha!

Om nog maar te zwijgen van hoe knap mijn binnendeuren eruit zien (de verf is eraf gekrabt aan de deuren waarlangs ik naar binnen kom)!

Bewuste keuze......jazeker, hoewel ik bij het binnenhalen van een hond meestal maanden de tijd neem of ik deze hond wel neemt.....almijn honden zijn een bewuste keuze geweest, ook Bams, met drie maanden alleen komen te staan, iedereen raadde het aan, terug naar de fokker, toch mijn eigen zin gedaan, en er nimmer spijt van gehad, tuurlijk is het moeilijk als je alleen ben en alle besluiten als er wat aan de hand is zelf en alleen moet nemen, luisteren  naar anderen ? ......nee dat doe ik niet meer, zou ik dat gedaan hebben was Bams hier op aarde er niet meer geweest.....Ogin.....anderhalf jaar gezocht naar een goede fokker en een goede pup....gevonden, nu de pech dat ik ....even....uit de roulatie ben, de fokker is Ogin direkt op komen halen.....de twijfel bij mij was groot, herplaatsen ? Nee waarom, binnen enkele weken zou ik weer op de been zijn toch, helaas het viel anders uit, een verbrijzeld bekken dat gaat maanden duren, mijn eerste opwelling na het bericht.....herplaatsen.....kreeg een weekend de tijd om er nog eens over na te denken . Van de fokker......wat te doen, na heel lang nadenken en in overleg met de fokker, geen afstand doen van Ogin......mijn bewuste keuze ? Ja.....een ieder heeft mij te verstaan gegeven herplaatsen.....eigenwijs ? Misschien wel, maar ze is op mijn pad gekomen en ik zal nog heel veel jaartjes met haar optrekken, en zonder spijt...Een bewuste keuze !! 

Als kind zeurde ik mijn ouders de oren van hun hoofd, maar had niet speciaal een ras in gedachten (behalve een sint-bernard maar dat mocht toch niet...)

Uiteindelijk op mijn 15de op zoek naar een hondje, het zou een Yorkshire worden. Het werd een Engelse cocker, eerder toevallig maar ik ben sindsdien wel trouw gebleven aan dit ras. Elke volgende cocker was een bewuste keuze, owv het karakter, de grootte, het uiterlijk. Ik weet niet of ik nog andere rassen zou aandurven, hoewel er nog veel zijn die mij wel aanspreken.

Een bewuste keuze?jazeker!toen mijn zus en schoonbroer een hond namen begon het bij mij ook te kriebelen omdat ik zag wat een meerwaarde een hond te bieden heeft.

Ikzelf ben een enorme dierenvriend,en ik wist dat de tyd nog niet goed was.En druk sociaal leven,alleen komen te staan en daarna een nieuwe relatie,chaos.

We kochten ons eigen huisje,verbouwen nu nog steeds,intussentijd allergisch geworden aan dieren enz...

4/5 jaar erover gedaan om het ras te kiezen dat goed zou gaan met ons en ons leven.op het werk dingen geregeld,alsook bij familie nagevraagd :-).

En dan kwam hij plots op ons pad!de fokker volgde ik al een 2-tal jaar en besloot haar te bellen om kennis te maken met haar en haar honden.Toevallig had ze een nestje liggen!En zo...is Wilson bij ons komen wonen.Heb ik spijt?absoluut niet!was het een roze wolk?Jazeker,alles wat ik kon wensen en kon denken zit in dat kleine pakketje liefde <3