Ik ben opzoek naar een liefdevolle en betrouwbare familie die het zouden zien zitten om op mijn 3 jarige Malamute te passen voor een periode van 2 jaar. Ik moet voor werk naar het buitenland en hij kan jammer genoeg niet mee. Daarom zoek ik een warme thuis met een groot hart voor honden, die dit zouden zien zitten om hem even bij hen in het gezin op te nemen.
Oh wat erg dat je zolang weg moet
Ik hoop van harte dat je iemand vind maar denk wel dat het moeilijk is
ik zou na 2 jaar de hond niet meer terug kunnen geven
ben bang zelfs na een week al niet meer
veel succes met je zoektocht
2 jaar? Dan kan je eigenlijk niet meer spreken van even opvangen, maar van een herplaatsing...
Heb je al contact opgenomen met de rasvereniging? Misschien kunnen zij je verder helpen om een geschikte thuis te vinden?
Ik kan begrijpen dat dit erg moeilijk is...maar een hond 2 j achterlaten en dan verwachten dat hij je terug als baasje gaat zien...is niet echt in het belang van jouw hond,want die is intussen gehecht aan andere mensen.
Ik begrijp de keuze ook niet echt...als je een hond hebt kies je voor jouw maatje,ook al is dit misschien een mooi aanbod.
Mocht je toch kiezen voor deze job dan zou ik mijn hond herplaatsen bij mensen met een liefde voor dit ras.
Kan je niet helpen maar ik zou toch ook herplaatsen overwegen 2 jaar is gewoon te lang om ergens te logeren.
Twee jaar.. Toen ik t las dacht ik al dat herplaatsing bedoeld werd. Kun je de hond niet mee nemen? Edit: nee dus..
Ik zou zelf, in het belang van de hond, in dit geval ook voor definitieve herplaatsing kiezen.
Dat lijkt me voor de hond minder ingrijpend dan na 2 jaar weer terug te moeten.
En ook meer kans op succes, want de meesten zullen de hond niet meer terug willen geven lijkt mij. Aangezien je in 2 jaar toch een behoorlijke band opbouwt.
Ik denk dat als je eerlijk en in het belang van de hond wilt handelen, je inderdaad beter kan kijken naar definitieve herplaatsing dan naar een opvangadres voor 2 jaar (!).
Ergens is het natuurlijk ook gewoon egoïstisch de hond na 2 jaar weer terug te willen.
Jij wilt/moet naar het buitenland, daar kan de hond niks aan doen, aangezien hij niet mee kan/mag is het aan jou een verantwoorde en eerlijke oplossing te zoeken.
Ik zou op zoek gaan naar liefhebbers van het ras, eventueel in samenwerking met de rasvereniging, en hopen dat zij een plaatsje hebben waar jou hond definitief mag gaan wonen.
Succes ermee, ik hoop voor jou en voor de hond dat hij een mooi plekje krijgt!
Mooi dat je een opvang zoekt voor twee jaar,
maar meestal kijkt de eigenaar na een jaar al gewoon niet meer om naar zijn hond.
dikwijls genoeg meegemaakt in asiel, na uit het oog ...volgt uit het hart.
ik hoop echter dat je een goeie nieuwe thuis moge vinden, dat hoop ik écht.
Precies dit!!
Wij hebben sinds 1,5 jaar onze hond in huis nu (voor altijd). Ze was 2,5 jaar oud toen ze bij ons kwam wonen en je zag haar heel langzaam wennen aan de nieuwe situatie. Het idee dat ik haar, nu ze gewend is aan ons, over een half jaar weer weg zou moeten doen breekt mn hart. Dit is echt niet goed voor je hond. Voor geen enkele hond! Even een weekje ergens anders, óke .. Maar een compleet nieuw leven op laten bouwen en dan weer terug nemen gaat mij echt te ver.
Ik vind dat je hier over na had moeten denken toen je uberhaupt voor een hond koos.
Hopelijk kies je in het belang van je hond en ik hoop dat hij op een hele mooie plek terecht komt, voor altijd.
Zoals mijn voorgangers ook al gezegd hebben denk ik niet dat dit realistisch is.
De hond gaat zich helemaal aanpassen aan de nieuwe situatie, hechten aan de baasjes, krijgt misschien andere regels e.d. En dan na 2 jaar sta jij weer voor de deur hem ophalen. Moet de hond weer opnieuw wennen aan dingen.
Daarbij wie gaat de kosten van voeding, dierenarts e.d. betalen? Als je dit overlaat aan de opvang familie staan zij sterker na 2 jaar dan jij. Krijgt de familie nog een vergoeding voor het oppassen, want 2 jaar gratis oppassen denk niet dat veel mensen dat doen. En wat als er in hun situatie iets veranderd, noodgedwongen verhuizing, scheiding, ziekte, overlijden en de hond kan niet meer blijven wat dan?
En wat is de reden waarom de hond niet mee kan naar het buitenland? Je gaat daar werken oke, dat doe je nu dus ook waarschijnlijk. In het buitenland zijn ook wel dag opvangen e.d. wel beetje afhankelijk naar welk land je gaat. In ''moslim'' landen is het vele male moeilijker om een hond mee te krijgen dan bijvoorbeeld Noorwegen.
Als de hond echt niet mee kan, zou ik hem toch definitief herplaatsen. Ik denk dat je dan ook vele malen makkelijker iemand vind dan een oppas. Ik zoek al een tijdje een oppas/taxi/uitlaat voor mijn hond en dat is al moeilijk, laat staan dat iemand 2 jaar lang op mijn hond zou moeten passen.
hallo
ik ben een lief hebber van het ras wel zelf 2 jaar geleden mijn alaska malute van 12 jaar afgeven
Het zijn heel trouwe honden en gaan voor hun gezin en ik snap heel goed dat je moeite hebt om hem achter te laten maar ik snap de redenaties van de andere mensen hier heel goed stel dat de hond helemaal is opgenomen in de family dan na 2 jaar ruk je die weg uit zijn vertrouwde omgeving
ik zit zelf eraan te denken om terug een malamute in huis te halen het verdriet van het verlies was zo groot dat we nu pas na 2 jaar erweer aan denken om 1 in huis te halen
ik zou het zo doen echt waar maar 2 jaar en dan afgeven zou te pijnlijk zijn je geeft je met hart en nieren en je krijgt daar zoveel voor terug
indien je niks vind of geen opvang vind mag je contact opnemen misschien vinden we ergens wel een weg
hoi ik heb zelf 2 malamutes.een mannetje suma van 11en half en een teefjeik heb ze van pup af aan had er vier.
voor reden dan ook zou ik er niet eens over denken om zoiets te doen.je neemt een hond voor het leven ze zijn trouw en heel lief.het zijn mijn kinderen.als ik hem zou nemen dan voor altijd.dit is niet goed voor de hond.en niet alle mensen kunnen met deze honden omgaan. ze hebben een speciaal karakter. ik had er vier maar moest er twee 13 en 14 jaar in laten slapen.dat doet nog steeds pijn.overweeg herplaatsing denk aan wat het beste is voor je hond.en niet voor jezelf.
Ik vind ook eigenlijk dat je dit je hond niet kan aandoen... Weg doen, twee jaar weg blijven... De hond went aan zijn nieuwe situatie, zijn gastouders die hij als baasje gaat zien, gaat dat huis als zijn thuis zien... En dan kom jij terug over twee jaar en rukt hem weer weg uit zijn thuis en vertrouwde omgeving, want een thuis is het als hij er twee jaar is geweest.
Ik vind het een heel gemeen idee als ik heel eerlijk moet zijn... Het komt op mij over alsof je aan jezelf denkt en niet aan de hond.
Of je neemt de hond mee, want je neemt een hond voor zijn leven, of je zoekt een huis waar hij niet weer bij weg moet. Een andere optie zie ik niet eigenlijk.
Sowieso, ik denk dat je zelfs misschien problemen gaat krijgen met het gezin waar hij verblijft. Je hecht jezelf aan een hond, om hem dan weer na twee jaar weg te doen?? Kunnen ze beter voor een pup of opvang hond gaan, waar ze geen afscheid meer van hoeven te nemen...
Ik denk niet dat je iets gaat vinden en zou serieus een herplaatsing overwegen en er pas weer aan beginnen als jij er zeker van bent dat jij je hond een thuis kan bieden, die hij never nooit meer hoeft te verlaten...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?