Hailey komt 19 maart bij ons wonen!

Ooh het is zo'n lieverd....Ze maakt me zo gelukkig..... en hoe een draakje ze is geweest zo zoet is ze nu. Ik heb duidelijk de juiste aanpak bij haar aangevoeld. Daar kan geen boek tegenop.  En dat gaat jou ook lukken. Dat weet ik zeker. Ik kijk uit naar de verhalen. 

Alvast veel geluk met jullie lieverds kaatje heel voorzichtig alles komt goed

Nou Kaatje, ik heb het gewoon op de manier gedaan zoals je zelf in de planning had... Vanochtend! 

En dat ging allemaal prima, heb d'r gewoon naar de auto getild en op schoot gehouden en vertroeteld. 

Ik heb net dit weekend na een paar andere boeken het boek van Peter Beekman 'Het spelenderwijs opvoeden van uw pup' erbij gepakt. Verder weet ik uit ervaring dingen, maar het is altijd lekker om 'naslagwerk' te hebben. Dit is een fijn boek moet ik zeggen. 

Zelf ben ik ook niet zo'n fan van Cesar Milan.

Gefeliciteerd met jullie nieuwe pup! ! Lekker verder gaan waar je gebleven bent je komt vanzelf achter het karakter van je nieuwe hond en wat voor aanpak hij nodig heeft.  En pup op schoot is geen probleem. Niet vertroetelen en zelf in laten stappen heeft te maken met het verkrijgen van zelf vertrouwen.  Je wilt niet dat je het huilen erg gaat vertroetelen en daarmee bevestigd dat het inderdaad heel erg en zielig is maar Juist negeren zodat je hond zich bedenkt dat het dan toch niet eng is als niemand reageert. 

 ok dat is goed om te horen! Dank voor de boekentip, die ga ik zeker ook proberen. Bepaalde dingen zal ik gebruiken uit de boeken, de rest passen we aan Hailey aan en hoe we het zelf willen gaan doen.

Gaat hier ook vast goedkomen... sprak ze hoopvol!

Nog veel geluk kaatje het komt goed en Hailey zal ook gelukkig zyn met jullie

Toen ik raffi ging halen, maakte de fokker haar helemaal nat en gaf haar in een handdoek aan mij. Dat werd toen gedaan zodat de geur van haar moeder weg was en ze direct mijn geur kreeg. Daar ging ze zich dan aan hechten. Is 13 jaar geleden. Het werkte wel hihi. En isa heeft ook lekker bij mij in de auto gezeten. Lekker dicht tegen me aan. Rit van 2 uur....heerlijk.....

Obi kreeg ook nestlappen mee.. verschillende. Lekker smerige stinkdoekjes haha. Hij heeft er wekenlang mee geslapen, nooit gepiept 's nachts. Hij was heel lief als klein pupje. Toen hij ons wat meer begon te vertrouwen werdt het wel een grote boef.

Nala kreeg ook een nestknuffel mee.. Wel fijn voor d'r. 

Bij mijn vorige hondje kreeg ik niks, dat was echt heel treurig voor hem vond ik.

Hailey zal ook een nestlapje meekrijgen en ik denk dat ik haar knuffeltje meeneem om die de geur te geven van het nest. 

ok, ik geef toe: ik ben van nature ont-zet-tend ongeduldig en het is nu bijna 2 weken geleden dat ik een mail van de fokster kreeg met foto's. Ik kon niet langer wachten en heb net gemaild hoe het met Hailey gaat en om een foto gevraagd. Je moet die tijd toch door zien te komen en wat kan beter helpen dan het zien van haar lieve snoetje.

Ik duim voor een (snelle) reactie terug!!

Ik had ook een knuffeltje voor isa eerder meegenomen. Daar heeft ze heerlijk met broertjes en zusjes mee gespeeld. En bij het ophalen heb ik die weer mee terug gekregen. En ja ik was ook zo ongeduldig hihi. Had contact via WhatsApp. Dus elke keer bedenken....zal ik om foto's vragen.... ben ik te opdringerig. ... toch maar doen. En dan kreeg ik weer zoveel leuke foto's.  Heb ook foto's gekregen van dat de mama zwanger was.... zo leuk. Spannend hoor..... Veel plezier en als er foto's komen hier plaatsen hè. . Ben zo benieuwd. 

Ik was ook ongeduldig, maar mocht ieder weekend komen kijken en maakte toen zoveel foto's, dat ik er een weekje tegenaan kon. 

De fokster plaatste ook wel heel af en toe wat foto's op de site.

Verder kreeg ik bij Nala maandag een USB stick vol met foto's en filmpjes van de moeder en de pups.. Toch leuk van de fokster. 

Het zal er nu rap zijn kaatje we wachten op foto's hoor ik begryp je dat wachten altyd duurt maar eens ze er is zal alles veel beter zyn

 Zo herkenbaar, ik leefde ook van foto naar foto..maar soms heeft de fokker het zo druk dat ze daar niet aan toe komen. Ik hoop dat er snel een foto komt kan je weer even lekker weg zwijmelen..wanneer mag je weer kijken?

Nou, het wachten werd beloond! Zie hier twee nieuwe foto's, ze is een kleine Dikkie Dik hoor onze Hailey. Kijk eens naar dat buikje (eh.. lees: buik), hihi!! De fokster vertelde dat ze nog even dubbel genieten van haar lieve karakter. We gaan het meemaken volgende week.

Hier is Hailey met haar "terror" oma die de boel scherp in de gaten houdt:

En hier toont Hailey haar mooie buik:

Wat een snoepje, Kaatje! 

Beeetje puppyvet mag toch nog...? 

Wat een schatje

Wat een heerlijk schatje!

Oooh smelt.....

Wat een lekker ding zeg! 

Wat een liefje. Nog heel even geduld..

Wat ziet ze er schattig uit, met haar lieve dikke buikje,haha

Lief!!! T schiet op!

Wat een scheetje.....dat puppy buikje 

Geniet nog even van de rust...........

Zo lief kaatje je zal er van genieten en zy van jullie

Nog maar een weekje wachten, het gaat nu snel!

Vanmiddag in een grote dierenwinkel nog wat laatste (roze) kussens en spulletjes gehaald. We namen ook lekkere kauwkluiven mee voor de mama, terror oma en grote zus van Hailey.

Terwijl we aan het rondkijken waren kwamen er ineens twee Jack Russels langsrijden in winkelwagen, haha het was echt een komisch gezicht die twee! De ogen van baas Kluif begonnen helemaal te glimmen. We houden enorm van het ras, ze zijn zo aandoenlijk met hun kleine pittige lijfjes. Moedig ook en met een heel groot karakter.

Wij mogen het weer gaan beleven in dit nieuwe hoofdstuk, we zijn heel erg dankbaar dat het ons gegeven is.

Ja jullie verdienen het ook kaatje terug geluk het is jullie gegund en voor Hailey zulke lieve baasjes

Kaatje ik kijk er al naar uit om jou verhalen te lezen als Hailey thuis is.Ik tel de dagen met jullie af tot 19 maart.

Het is bijna zover, maar ik heb helaas niet alleen blije gevoelens. Er is zoveel gebeurd de laatste maanden. Ik merk dat ik de laatste dagen weer heel veel verdriet heb om Speedy en Tessa en alles wat na hun heengaan gebeurde.

Ik wil de dekentjes en knuffels tevoorschijn gaan halen die ik op de dag dat het met mij zo vreselijk misging nog heb gewassen, maar zie er ook tegenop. Als ik in de hondenspulletjes duik die ik heb bewaard is dat nog te pijnlijk.

Ook slaan de twijfel en paniek toe: kan ik het wel weer een pup opvoeden, kan ik Hailey wel geven wat ze nodig heeft, durf ik het wel opnieuw aan of sterft mijn hart weer deels af als er ooit iets met Hailey gebeurt?

Het overlijden van Speedy en Tessa betekende bijna mijn overlijden en een deel van mijn hart is afgestorven, mijn hart kon het verdriet niet aan. Tot nog toe was ik niet bang, maar nu ineens weet ik het even niet meer.

Misschien kun je het beste die dekentjes en spulletjes nog even laten liggen tot het pupje straks even in huis is. Misschien word het dan ietsje minder moeilijk?