Ik heb een chihuahua pup van zeven maanden.
Net voor het eerst loops.
Ik wil haar laten helpen omdat dat voornamelijk mijzelf rust geeft. Dat ik zeker weet dat er geen nageslacht kan komen.
Ik krijg hier alleen verschillende adviezen over.
En ik merk dat ik daar onzeker over ben.
De dierenarts zij: doe dit met zes maanden.
Dit heb ik niet gedaan, omdat ik er toen nog niet voor mezelf uit was of dat slim was.
De fokker zij: 3 maanden na de eerste loopsheid.
Mn vader zegt: nooit voordat honden 2x loops zijn geweest.
Kan iemand mij hierover informeren?
Het meest gangbare is 3 maanden na de eerste loopsheid.
Iedereen zal wss een andere opvatting hebben. Onze dierenarts zegt 3 maanden na eerste loopsheid..
Daar verschillen de meningen over. Tegenwoordig steriliseren ze kittens al met 6 weken. Heb zelf gewacht na haar 2e loopsheid. Het is toch een flinke operatie en ik wilde wachten tot ze wat ouder was. Operatie is nu 5 maanden geleden en vindt dat ze een stuk pittiger is geworden.
Mijn advies is niet voor het eerste jaar (liefst 1,5 jaar maar wel voor de 3jr wil je er nog de positieve gevolgen van ondervinden) laten helpen en inderdaad 3mnd (100dgn) na de loopsheid, dus dat zou betekenen na de volgende loopsheid. Wanneer de hond nog niet volgroeid is en er nog zoveel hormonen door diens lijf gieren kan een operatie onnodig nare gevolgen hebben voor de verdere ontwikkeling van de hond. Dit is gelukkig niet altijd het geval maar wel iets om dus rekening mee te houden.
Via deze link kan meer informatie gevonden worden over de voor en nadelen van (te) vroeg laten helpen. Wellicht dat je daar nog wat aan hebt.
Als ze nu met 7 maanden loops is zou ik het niet 3 maanden na eerste loopsheid doen, dan is je hondje pas 10 maanden, dan zou ik er voor kiezen om het 3 maanden na tweede loopsheid te doen
Puk is 4 jaar oud nu en we hebben haar sinds 1,5 jaar bij ons. Toen ze net bij ons was werd ze loops en kon ze niet gesteriliseerd worden. Ze is daarna zo snel mogelijk gesteriliseerd (3 maanden na de loopsheid). Toen het gebeurde was ze 3 jaar oud. We zijn nu een jaar verder en we hebben er tot nu toe nog geen problemen van ondervonden.
10 maanden lijkt mij wel wat jong ik zou zelf ook wachten tot na haar 2e loopsheid. Al verschillen de meningen daar sterk over.
Als ik een teefje had zou ik t 3 maanden na de eerste loopsheid doen. Hoe eerder hoe minder kans op melkklierkanker later. Daarbij heb ik nu al zo veel verhalen gelezen over teefjes met baarmoederontsteking, ik zou dat niet graag meemaken.
Wat bedoel je met pittiger?
Bij een gecastreerd teefje wordt tostesteron aangemaakt.
Weet niet meer precies hoe t zit.
Daardoor kunnen ze soms met een poot omhoog gaan plassen
En wat feller worden.
Bij een teefje zitten veel voordelen aan castreren.
Tumoren en vooral basrmoeder ontsteking. Dan moet een ernstig zieke hond onder het mes.
Laat wel eerst je teef uitgroeien.
Niet voordat ze 1 jaar zijn.
Hormonen hebben ze nodig voor groei p.a botopbouw en de vorming van hun karakter.
Mijn teven zijn intact en ik ben zeker dat er geen nageslacht komt als dat niet de bedoeling is. De oudste is 13, nooit drachtig geweest en nochtans toch samen met een reu. Kwestie van opletten en verantwoordelijkheid nemen door de baasjes.
Preventief castreren vind ik onzin, er zijn zoveel ziektes waar een hond aan kan sterven. Pancreasontsteking, lymfeklierkanker...hoor je tegenwoordig heel veel. Alles verwijderen dan maar?
Als je echt denkt dat je je teef moet "laten helpen" (wat een uitdrukking ), doe het dan ongeveer drie maanden na de loopsheid. Hou wel in gedachten dat er zeker ook nadelen aan verbonden zijn: de narcose is een risico, het karakter kan veranderen, incontinentie, vachtverandering (bij dit ras misschien geen probleem?)...Hormonen hebben hun functie waar wij gemakshalve gauw aan voorbijgaan. Want een gecastreerde teef is wel zo gemakkelijk.
Ik zou ook zeker nog even wachten.
Zelf heb ik naar mijn da geluisterd en is ze met 10 maanden al gesteriliseerd, maar dit advies zou ik een volgende keer niet meer zomaar opvolgen. Helaas kan ik het niet terugdraaien.
Mijn hond is namelijk erg onzeker en ik denk dat de sterilisatie daar zeker niet bij geholpen heeft. Al weet ik uiteraard niet hoe het zou zijn als ze niet/later geholpen zou zijn.
Daarnaast is het belangrijk dat ze uitgegroeid zijn.
Een volgende keer zou ik het pas bij 2 jaar ofzo laten doen denk ik, ook afhankelijk van de hond.
Bedankt voor jullie adviezen. Blij mee!!
Een teef wordt niet onzekerder van sterilisatie,integendeel.
Tosca was 9 maanden,ze is zo stabiel als wat,wel pittig maar dat was ze ook al voor het haar sterilisatie. Ze is mooi uitgegroeid.
Ze gedraagt zich wel als een reu,overal aan snuffelen en ze tilt haar achterpoot altijd een stukje op als ze plast.
Inderdaad zoals hierboven beschreven wordt, integendeel;)
Als teefjes gesteriliseerd worden, stijgt hun mannelijk hormoon en zakt hun vrouwelijk hormoon.
Vandaar zoals Suzanne zegt, kunnen teefjes pittiger worden en met hun poot omhoog plassen. Wel eens gezien en lijkt heel raar haha.
Teefjes worden juist zekerder. Een al heel zeker teefje kan daardoor nog zekerder worden en daardoor pittiger:)
Bij onzekere reutjes heeft dit wel effect. Daar stijgt juist het vrouwelijk hormoon en zakt het mannelijk hormoon. Een onzeker reutje kun je (meestal) beter om het gedrag niet castreren, want wordt nog meer onzeker;)
Oh echt?. Ik had juist begrepen dat dit voor teefjes ook opgaat. Dat ze de hormonen nodig hebben om een stabiel karakter te vormen.
De uitleg klinkt aannemelijk idd. Helaas klonk de uitleg dat ze die hormonen nodig hebben toen ook aannemelijk haha.
Maar goed, hoe dan ook had ik (achteraf) liever gewacht tot ze uitgegroeid was.
Ook mijn gedachten, teven die gecastreerd zijn kunnen andere gevolgen daar van krijgen, botkanker , enz....een keuze die je maakt, hier wordt gecastreerd alleen als het medisch noodzakelijk is, ken je hond, blijf altijd oplettend.
Feller, eerst was het een heel timide hondje en nu verdedigt ze zich zelf tegen rijdende reuen.
laika moest geholpen worden ivm heftige schijnzwangerschappen naelke loopsheid.
Dat doet mijn enige gecastreerde teefje helemaal niet, terwijl mijn oudste intacte teefje dat bijna altijd doet. Ze zoekt zelfs een verhoogje om op te plassen.
Een keuze die je toch zelf zal moeten maken.
wel goed dat je niet naar je da geluisterd hebt.
Voordelen:
- verlagen kans melkliertumoren en baarmoeder onstekingen
- geen nageslacht
nadelen
- kans incontinentie : de hormonen zorgen voor het sluiten van de blaassfincter
- oestrogeen zorgt voor stevige botten en heeft positieve invloed op vetgehalte in het vloed
- sneller aankomen in gewicht heb je wel deels zelf in de hand
- ze kunnen feller worden omdat de mannelijke hormonen blijven en de vrouwelijke wegvallen
In jouw geval zou ik wachten tot na de 2 de loopsheid ( 3 maand erna)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?