Hallo,
Ik wil graag jullie mening
Ik wil een volwassen hond aanschaffen uit een buitenlands asiel. Alleen ik werk 3 dagen in de week en heb een dochter die heel graag alles met de hond wilt doen maar aangezien zij gewoon op school zit is er toch niemand thuis. Ik heb een hele goede vriendin en zij werkt 5 dagen per week en brengt dan haar hond naar een dagopvang. Ik vond dit een heel goed idee en omdat mijn dochter op 1 dag dat ik werk maar 5 uurtjes op school zit zat ik eraan te denken om de hond 2 dagen naar de dagopvang te doen en die ene dag hem alleen thuis te laten(natuurlijk wel pas als die hier gewend is). Maar nu is dus mijn vraag of jullie dit een goed idee vinden of dat het misschien maar beter is om geen hond te nemen, al wil ik wel heel graag een trouwe vriend hier in huis
Een dag in de week 5 uurtjes alleen moet te doen zijn toch.
Goed dat je het vooraf bedenkt en niet pas als de hond er is.
Ik weet niet of je eerder een adoptie hond hebt gehad zo ja moet je onderstaande maar gewoon negeren hihi
Maar hou er rekening mee dat het enkele maanden kan duren voor je hond gewoon is aan de nieuwe eigenaar en omgeving .
tof dat je een hond wilt adopteren!
Heb je al een hond op het oog, dat je zo zeker weet dat je er een uit een buitenlands asiel wilt aanschaffen?
Als je een hond uit een NL asiel neemt, kun je daar altijd voor advies en raad op terugvallen. En mocht het - om een of andere reden - toch niet lukken, dan ben je verplicht de hond naar het betreffende asiel terug te brengen.
Ook kun je op je gemak kennis maken met de betreffende hond, een paar keer met hem gaan wandelen, voordat je de beslissing neemt.
Ik wens je veel succes met je beslissing. Hou je ons op de hoogte?
Het zou naar mijn mening moeten kunnen, maar het hangt denk ik van een aantal factoren af of dit lukt, ten eerste natuurlijk de hond zelf, buitenlands of niet dat maakt niet uit, elke hond is anders in hoe hij de herplaatsing ervaart, afhankelijk van ervaringen in het verleden, het eigen karakter en de ervaringen die hij bij jullie op gaat doen. Een herplaatser met rugzak zal je goed moeten begeleiden, daar hangt veel vanaf, eigenlijk alles of het goed gaat of niet.
Ik zou zeggen zoek een goede (en dat is echt belangrijk) stichting uit waarbij je jouw situatie uitlegt. Als het goed is kunnen zij je ook bijstaan met raad.
Hoe oud is je dochter? Kan ze zich inleven in een herplaatser? Misschien is het voorlopig niet mogelijk om leuk allerlei activiteiten met de hond te gaan doen omdat de hond dit niet aan kan.
En dan natuurlijk de daycare, hebben zij de capaciteiten om een hond met rugzak op te vangen.
Allemaal punten ter overweging.....
Er is in mijn ogen zeker niets mis mee met wat je denkt, of wil doen.
Waar je wel rekening mee dient te houden is de aanpassingstermijn die de hond mogelijk nodig heeft. Om van het leven op straat, of een thuis waar hij mishandeld werd, dan leven in een asiel. Om uiteindelijk bij jullie terecht te komen.
Zodat hij aan een aantal zaken kan leren en aan wennen. Dat je dit kan opbouwen.
Ik weet niet hou oud je dochter is.
Als zij een verantwoorde leeftijd heeft om ze beide alleen te laten, kan je dit beter plannen in een lange vakantie periode. Zodat je echt de tijd hiervoor kan nemen.
Met de ene hond gaat het vlotjes gaan en een andere heeft een grotere rugzak bij en gaat het alles behalve van een leie dakje.
Als je een betrouwbare organisatie/stichting zoekt, volg dan de richtlijnen van de Koninklijke Hondenbescherming voor buitenlandse honden.
Veel organisaties noemen zich of worden stichting genoemd, terwijl zij dit niet zijn.
Een stichting moet nl. inzicht geven in de financiën en dat wil niet elke organisatie. Bij organisaties die honderden honden ter adoptie hebben, kan er wel degelijk sprake zijn van hondenhandel.
Enkele punten uit de richtlijnen van de Hondenbescherming:
citaat
- De organisatie publiceert elk jaar een jaarverslag incl. financiën
- Makkelijk te vinden waaraan geld exact wordt besteed
- Lange termijnprojecten met goede onderbouwing
- Overleg met lokale overheden en bevolking - Bijvoorbeeld projecten op het gebied van educatie/voorlichting of geboortebeperking bij de hondenpopulatie
- Voorkomen overdracht ziekten naar andere honden/regio’s - Persoonlijke kennismaking en verplichte denktermijn
- Nazorg en mogelijkheid inschakelen hondengedragsdeskundige die ruime ervaring heeft met adopties van buitenlandse honden
- Mogelijkheid tot goede opvang hond als adoptie niet slaagt
Bron: https://hondenbescherming.nl//media/cms_page_media/13/Buitenlandse%20honden%20checklist.pdf
Print de richtlijnen uit en houd deze ook bij de hand als je contact met een organisatie hebt. Neem geen genoegen met halve of vage antwoorden op je vragen. Vinden ze je te lastig met de vragen, dan weet je zeker, dat een organisatie niet transparant werkt en zou ik afhaken.
bedankt voor je advies! Mijn dochter is 15 jaar oud en ze is eigenlijk al van jongs af aan in de weer met honden die uit het buitenland komen met vaak gedragsproblemen, omdat hier in ons dorp een vrouw woont die zulk soort honden opvangt. En ik heb nog niet een specifieke stichting maar ik zal ze dan zeker vragen om advies.
Klinkt goed,
nu dus eerst een goede stichting vinden, mijn eerste hond was een rashond, dus dan ben je in de wereld van goede en slechte fokkers beland, een heel gezoek. Mijn tweede hond zou een herplaatser worden (is het ook geworden) en dan beland je in een heel andere wereld, die van asiels en stichtingen.
spannend hoor, veel plezier met de voorbereidingen.
Toen mijn vorige hond overleden was en ik weer toe was aan een volgende hond heb ik bewust voor een herplaatser gekozen. Het maakte mij niet heel veel uit of hij nou uit buitenland of uit nedrlands asiel kwam. ik had een lijstje met onderandere ook dat de hond allen thuis kon zijn, of dit in iedergeval aan te leren was. Dus honden met verlatingsangst vielen bij mij al af.Ook moest de hond met andere honden kunnen en niet extreem bang zijn want ik werk 40 uur en dus moest de hond wel mee kunnen met de uitlaatservice en bij een opvang mee kunnen draaien. Ik werk of vroeg of laat en heb dus altijd een ochtend/avond en een halve middag over om met de hond bezig te zijn.
De nederlandse asielen lachte me nog net niet uit toen ik mijn thuis situatie voorlegde en nee er waren geen geschikte honden. Na paar pogingen ben ik afgehaakt bij een asiel in nederland. Daarna verder gekeken en kwam ik via marktplaats bij stichtingen die honden uit het buitenland herplaatste. Me toen hier in verdiept en er zitten echt rotte appels tussen die vooral/alleen maar pups "redden", maar dat rook echt naar verkapte broodfok. Dus vooral goed gezocht naar stichtingen die mij aanspraken en op recensies gegoogled. Er bleven een paar over waar ik echt een goed gevoel bij had. Ik heb wel alleen gekeken naar honden die al hier in Nderland in een gastgezin zaten omdat ik met mijn eisen niet het risico wilde nemen om een hond direct uit het asiel uit het buitenland over te laten vliegen, stel dat hij toch echt te angstig was en niet mee kon draaien in mijn leven. Voor mij niet leuk maar ook voor de hond absoluut niet eerlijk.
Uit eindelijk zag ik een foto van een hondje en die vond ik wel echt heel leuk, contact opgenomen met het gastgezin en bestookt met vragen en vragen en vragen.Ik kreeg bijna het gevoel dat ze met ontzettende zeur zouden vinden haha. Na een bezoekje en een bedenktijd van mij uit heb ik een hondje die echt perfect in mijn leven past en die duidelijk happy is met haar eigen leven.
Met andere woorden, ja het is zeker mogelijk om een hondje uit het buitenland in huis te halen. Maar kijk echt heel goed naar wat jullie te bieden hebben en of dat hondje ook gelukkig zal zijn in de situatie waar ze dan in terecht komt. Natuurlijk kan je niet alles voorspellen en je kan ook niet in de toekomst kijken, maar door echt een betrouwbare stichting te zoeken die niet aan zoveel mogelijk honden redden of geld denkt, maar echt kijkt waar de hond gelukkig kan worden.
En natuurlijk heeft elke herplaatser een verleden, maar door echt even goed te informeren kan je al beetje kijken of die eventuele rugzak bij jullie past.
Mijn vorige hondje (ook een herplaatser) had een hele koffer en Moh heeft haar rugzak in Spanje laten liggen denk ik...
Misschien is dit hondje wel wat voor jullie?
http://mymartin.eu/nl/honden/513/toto/
Ik kwam hem net toevallig tegen op facebook
Ik heb allemaal buitenlandse herplaatsers.
Zoals jij het wilt doen, denk ik dat het prima kan.
Hou er inderdaad wel rekening mee hoe je toekomstige vriendje is, das natuurlijk per hond verschillend, afhankelijk van wat ze hebben meegemaakt.
Dus in het begin goed kijken wat wel en (nog) niet kan.
Heel veel succes, we horen het graag.
En top dat je voor een (buitenlandse) asielhond gaat.
Nog even aan toevoegen: in Spanje zijn er sinds 1 februari (einde jachtseizoen) weer minstens 50000 galgo's letterlijk weggegooid, opgehangen, ...
Wij hebben er eentje en kennen heeeeeel veel mensen die er een of meerdere hebben en iedereen zou het zo opnieuw doen!
Veel succes met de zoektocht! (Zorg wel dat je bij een betrouwbare org terecht komt)
Ja ik heb wel al een leuke hond op het oog, wel in een buitenlands asiel. Ik ben wel al een paar keer naar Nederlandse asiels geweest maar die hebben meestal honden die niet met kinderen mogen of niet bij honden kunnen en het liefst zou ik dat wel willen aangezien ik zelf ook een dochter heb
Allemaal bedankt voor het meedenken!
Spannend! Elke hond verdient een thuis natuurlijk, maar besef je wel dat je bij dit hondje niet veel weet? Hoe zal hij in een huis reageren? Hoe is hij buiten op straat, zeker als je in een stad woont kan het buiten echt verschrikkelijk eng zijn? Je kan niet voorspellen of het hondje zich een beetje makkelijk aanpast en zijn draai kan vinden bij een opvang of uitlaatservice en stel dat hij zich niet makkelijk aanpast, maar ook nog verschrikkelijk slecht alleen kan zijn.
Ik zeg absoluut niet dat je niet voor dit hondje moet gaan, maar als de hond alle punten hierboven heeft kunnen jullie dat aan? Bij een hondje wat al in een opvanggezin zit kan je hier wel wat meer over weten en kan je beter kijken of het hondje bij jullie leven past.
Ik wilde dat toch even zeggen
Verder ben ik heel erg benieuwd wat jullie gaan doen!
Ik ga hier zeker nog heel goed over na denken. Als ik er helemaal uit ben laat ik het zeker eventjes weten!
Een wel overwogen keuze is altijd het beste.
Ik heb zelf namelijk best vergist in mijn vorige hondje. Ik werkte zelf toen in het asiel en daar kwam zij steeds terug na plaatsing. En ik dacht ''nah zo erg kan ze toch niet zijn?'' Zo erg was ze dus best wel. Ik heb flink mijn grenzen moeten verleggen en heel veel moeten laten. Waarschijnlijk kwam zij ook uit het buitenland, maar was op 1 jarige leeftijd in Nederland weer gedumpt en kwam als vondeling binnen. Ik had me totaal niet verdiept in het ras de podenco. Maar waarschijnlijk had ik,als ik dat wel had gedaan, nog steeds dat hondje meegenomen hoor haha.
En natuurlijk heb ik onwijs van haar gehouden. Maar bij het hondje daarna heb ik wel gekozen voor een iets makkelijkere hond.
Ooit wil ik wel weer een podenco redden want ik vind ze fantastisch, maar in het leven wat ik nu heb durf ik die stap niet te zetten.
Ja spannend, ik ben benieuwd.
Aan de ene kant is het ook wel handig om niets over een hond te weten dan hoeft er niet aan bepaalde verwachtingen gedaan te worden. Als je dan eerst uitgaat van een worst case scenario en denkt dat aan te kunnen, kan het alleen maar meevallen.
Het hangt natuurlijk ook van jouw woonsituatie en tijd, geduld, inzicht en verwachtingen af. En hoe soepel je er in bent om eventuele verwachtingen bij te stellen.
Ja ooit wil ik dat ook doen, maar nu is dat oneerlijk tegenover de hond als ik dat nu zou doen. Ik moet toch werken en de hond moet toch naar de opvang dan. Dat moeten ze kunnen trekken anders vind ik het oneerlijk omdat het een standaard iets in het leven is en niet zo af en toe een dagje. Dus het is idd wel heel belangrijk om goed bij jezelf na te gaan of je van een worst case scenario uit kan gaan. Kan je dat en heb je daar alle tijd en geduld voor. Zeker doen dan, hoe mooi en dankbaar is dat dan
Ja klopt, het moet ook allemaal maar kunnen. Het lastige is ook dat je vaak ook niet kunt zeggen van tevoren wat een hond wel of niet aankan. Ook al gaat iets bij een gastgezin helemaal niet goed kan het bij jou wel anders zijn, en andersom ook.
Heb sinds 2 maanden mijn eerste buitenlandse hond. Heb stage gelopen in een buitenlands asiel, dus ken inmiddels heel veel mensen met een buitenlandse hond.
Puck kon meteen alleen zijn, ze heeft nog nooit gepiept in de bench. (ik heb het geluid opgenomen)
Ook de andere buitenlandse honden hebben geen problemen met alleen zijn.
Misschien komt dat omdat de meesten hun hele leven al gewend zijn om alleen te zijn? In het asiel zitten ze meestal heel lang in de kennel iedere dag, dus ze zijn het gewend.
In het asiel waar ik stage liep zaten eigenlijk bijna alleen maar leuke, lieve en sociale honden. Er waren 2 agressieve honden, daar is speciale opvang voor gevonden. Er waren wat honden die angstig waren, maar ver uit de meesten waren honden zonder problemen.
Ik lees hierboven een reactie over galgo's. Galgo's zijn geweldig lieve honden. Binnen heel rustig en knuffelig, en buiten kunnen ze lekker rennen! Ik heb niet voor een galgo gekozen omdat het jagers zijn, en ik bang was dat ze niet los konden lopen. Inmiddels ken ik verschillende mensen met een galgo die wel los kunnen lopen. Dus misschien komt er in de toekomst wel een galgo.
Ik vind het een heel fijn idee dat ik een hond met een vervelend verleden een goed huisje heb kunnen bieden. Of ze nou uit het buitenland of Nederland komt maakt niet uit.
Oja: Ik heb stage gelopen bij ACE. Daar komt Puck ook van. Er zaten zoveel leuke honden daar. Een van mijn favourietjes was Lilka, ze is zo leuk! Lekker knuffelig, speels, sociaal, beetje lomp maar een echte goedzak. Ik gun haar zo een eigen baasje, ze verdiend het!
http://ace-charity.org/zoek_detail.php?view_id=10714&taal=1&soort=dog
Tinus daar is ook een schat. Tinus was de grote vriend van Puck. Als ze naar het speelveld gingen en Tinus bleef achter, rende Puck terug om hem op te halen. Of als Tinus weg was om bv. te wandelen of gewassen te worden zat Puck te piepen. Echte maatjes dus.
Wel een tikkie terughoudend. Maar hij vertrouwd je heel snel, dus dat valt heel erg mee.
Op internet lees ik wel eens slechte verhalen over ACE. Ik ken nu natuurlijk heel veel mensen die daar een hond hebben geadopteerd, maar allemaal positief. Goede begeleiding, snelle reacties, nazorg, etc. Van niet alle verhalen kan ik als stagiaire zeggen of ze kloppen of niet, maar van de verhalen waar ik dat wel van kan zeggen: die kloppen niet.
Haha nou ook toevallig, ik was net even op de site ACE en vond lilka er ook echt heel leuk uitzien . Vind zelf Sphoek ook een leuke stichting ook mede omdat er hier een vrouw woont en zij ving dan honden op van Sphoek in haar huis en me dochter kwam dan altijd aan met de honden om ze even te komen laten zien.
Nee dat is ook zeker zo, maar je kan dan wel zien of het een open hondje is wat zich snel aanpast. Is ze zeer angstig dan is een te druk leven met werk en kinderen en opvang en andere dieren misschien niet een handige keuze. Je kan niet alles uitsluiten, maar je hebt wel een indicatie. En met een hondje daar direct uit het asiel weet je idd niets!
ja je hebt wel een indicatie idd hoe hij daar is.
Toen met Lola was er alleen een korte beschrijving, dat ze lomp en opdringerig is, en los met de groep mee kon wandelen. De eerste maanden kon ze hier dus absoluut niet los lopen, maar later wel. En ja ze was wel een hond die goed duidelijk kon maken wat ze wil.
Ergens klopte de beschrijving, maar ergens ook veel te kort door de bocht, ze was juist heel gevoelig, maar had blijkbaar nooit meegemaakt dat er naar haar geluisterd werd en moest voor haar gevoel daardoor grove communicatie gebruiken als uitvallen, happen, zelfs bijten, grommen e.d.
Later, was soms een kort heen en weergaan van haar ogen al voldoende om te snappen wat ze bedoelde. Dat is dan weer het mooie als je elkaar door en door leert kennen, die ontwikkeling van wantrouwen naar vertrouwen.
Nou Bambi was zo getraumatiseert dat zij dus niet alleen durfde te zijn omdat zij onwijs bang was voor heel veel geluiden. Bijvoorbeeld een bladblazer, als ze die dan hoorde terwijl ze alleen thuis was dan was ze totaal in paniek en ze moest en zou het huis uit, desnoods door het raam. Daardoor vond ze dus ook het alleen zijn verschrikkelijk. Als ik thuis was wilde ze ook wel door het raam hoor, maar dan kon ik haar beetje sturen. Ze heeft me zo'n beetje elke nacht uren wakker gehouden omdat ze iemand op straat hoorde, of ze hoorde een specht.
Ik denk echt niet dat je er te makkelijk over na moet denken want er bestaan echt worst case scenario's...
Er zijn ook een deel honden die al in een opvanggezin zitten.
Dat geeft het voordeel dat ze al wel meer info hebben over hoe de hond zich gedraagt in huis. En met wat die wel of niet samen kan.
Wat grappig!
Kan je Lilka echt aanraden. Haar karakter is net zo mooi als haar uiterlijk. :D
Toen Puck gereserveerd was wilde ik Lilka.
@Ciska: Daar heb je wel gelijk in. Je kunt beter van het negatieve uitgaan dan kan het alleen maar meevallen.
Gezien het aantal buitenlandse honden, dat in Nederlandse asiels belandt, omdat de adoptie verre van een succes is, heeft het dierenasiel in Zwolle een webpagina met tips en advies opgesteld:
citaat
Denkt u goed na voordat u aan een buitenlandse hond begint. Deze dieren hebben al veel meegemaakt. Als ze geplaatst worden en in korte periode weer terug moeten naar het asiel heeft dit negatieve invloed op het vertrouwen van de hond in de mens. Bent u om welke reden dan ook niet in staat om bovengenoemde tips/adviezen op te volgen, begin er dan in het belang van de hond NIET aan. Geeft u de hond een eerlijke kans dan zal u nog jarenlang veel plezier samen hebben.
einde citaat
Bron:http://www.dierenasielzwolle.nl/informatie/spaanse-honden/
Er zijn ook organisaties, die bij een mismatch de hond terug willen hebben, omdat zij deze zelf willen herplaatsen voor nogmaals het volledige adoptiebedrag.
Het asiel waar ik werkte gaf ook nooit het adoptiebedrag terug hoor, wel kon je de hond gratis terug brengen binnen een betaalde tijd. Daarna betaalde je gewoon weer afstandsgeld. Ook was het bij dat asiel dat als je ooit weer afstand moest doen van je dier dat deze verplicht terug moest. En niet zelf gaan herplaatsen. Nou kwam het best wel geregeld voor dat bijvoorbeeld een vriendin of familie een dier willen overnemen, maar dan moest er wel opnieuw een contract getekend worden, dan hoefde er niet opnieuw betaald te worden hoor .
Ik vind dit niet perse negatief. Misschien bedoelde jij dit ook niet negatief hoor.
Hallo ik wil jullie even laten weten dat ik een hond gevonden heb mede door een kennis van mij en ik hoop heel veel plezier met haar te gaan hebben!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?