Hallo,
Ondanks dat ik al meerdere honden heb gehad en opgevoed, loop ik als nieuwe pup bezitter toch tegen iets aan wat ik nog niet eerder meemaakte. Onze pup van 9 weken oud die moet natuurlijk socialiseren. Dat doe ik bij honden die rustig zijn en alleen maar snuffelen, want positieve ervaringen zijn goed. Maar bij elke hond die aan hem snuffelt trekt hij zijn lip omhoog en gromt hij. Naturlijk mag hij laten zien dat hij bang is, maar naar mijn eigen mening doe je dat niet door je lip op te trekken en te grommen. Ik koos er dus voor om hem, ja lichtjes, te corrigeren. Nekvel en een duidelijke nee. Het lijkt nu iets beter te gaan. Naar aanleiding van een antwoord op iemands vraag, vroeg er iemand waarom ik dat nou doe. Nou, omdat het mij een goed idee lijkt. Maar dat deed me afvragen, wat andere mensen denken.
Ik ben ook geen alleswetende, dus ben benieuwd naar jullie meningen.
Let op! Zoveel mensen zoveel meningen en dit was de mijne. Ik doe wat voor mij goed voelt. Maar sta open voor andere meningen.
Naar mijn idee doe je het goed. Ik zou hetzelfde doen!
Je pup vind het dus nog eng en heeft vast al veel meer signalen gegeven dat hij dit niet leuk vind.
Je wil teveel en te snel en maakt de ervaringen negatief.
Ik zou het niet forceren en meer afstand nemen en gewoon om de hond heen lopen...laat je pup eerst maar merken dat er niks gebeurd
Dan krijgt deze vanzelf wat meer zelfvertrouwen.
Het boekje kalmerende signalen van turid rugaas is handig om eens door te lezen
Wat wil je de hond leren dan?
Je mag niks zeggen als je het niet leuk vind?
Dan krijg je een hond die vanuit het niks toeslaat ipv te communiceren
Ik leer mijn hond liever afstand houden en negeren als ze het spannend vinden .
Baasje moet honden nog niet aan de pup laten snuffelen
het is de pup nog teveel
Mijn mening weet je al
Het boekje wat Roos, Jeff en Waldo aangegeven heeft is echt de moeite waard om te lezen (net als de andere boekjes van Turid Rugas).
Het boek een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans (dl 1, over puppen) is ook de moeite waard.
Echt, er is heel veel veranderd op gebied van inzichten in hondengedrag. Toen ik ruim 10 jaar geleden onze Golden als pup kreeg en nu... wereld van verschil
https://www.bol.com/nl/p/de-officiele-ahimsa-gids-voor-honden/9200000050207757/
Dit boek is zoooooo waardevol.
Ik had op ander topic hier al op gereageerd, dus effe gekopieerd.
->
Het zou zo gemakkelijk zijn voor ons als een hond zou kunnen praten Mensentaal bedoel ik dan. Want honden kunnen wel degelijk praten. Ze hebben een eigen lichaamstaal waar ze heel veel mee komen vertellen. Ook grommen, tanden laten zien, blaffen..... dit hoort ook bij hun communicatie.
En dan is het aan ons om te luisteren en te zien wat ze komen vertellen. Je geeft aan dat hij bang mag zijn, maar hij mag het niet komen vertellen?
Wanneer je dit de kop gaat indrukken ontstaat er angst en spanning. En als de pup van op jouw profielfoto de pup in kwestie is. Hou er rekening mee die die jongens heel stress gevoelig zijn. En dat kan je best missen, bij elk ras trouwens. Maar bij de één is het erger dan bij de ander.
Ik had in het andere topic ook al gereageerd, maar handig idd om een apart topic te hebben, temeer het in het andere topic om een herplaatser uit Hongarije ging.
Kalmerende Signalen is echt een mooi boekje, ik heb het diverse malen gelezen en als je dan naar je hond kijkt, zie je steeds meer van de taal.
Nekvel pakken door een mens is iets onnatuurlijks, er bestaan verschillende verhalen over dat de moederhond dat doet, maar naast dat wij geen moederhond zijn die evt met de bek oppakt, lees ik regelmatig van mensen met pups dat ze dit de moederhond nog nooit hebben zien doen.
En dat snuffelen (aan de lijn?) met vreemde honden, why?
Ik heb er broertje dood aan.
Aangelijnde honden kunnen niet laten zien wat ze willen (de genoemde lichaamstaal) en reageren vaak anders dan wanneer ze los lopen.
Mijn mening weet je ook al.
Ik gooi er nog een vergelijking in
Wat ts doet is een verlegen peuter "in de armen van een nieuw persoon duwen voor een knuffel" en boos worden dat hij gaat huilen van schrik.
Handiger is de peuter eerst even op afstand te laten wennen aan die persoon..dan komt "die knuffel"later wel
Bedankt voor jullie meningen en ideeën. Ik ga me er nog meer in verdiepen. Zoals ik al zei, ik weet ook niet alles. En ik vond het ongewenst gedrag. Als een pup zo naar je kinderen doet corrigeer je hem toch ook meteen? Zo dacht ik.
Dat boekje ga ik zeker eens lezen.
Dat even duidelijk is dat onze pup pas een dag of 3 mee naar school gaat, waar hij andere honden ziet. En dat ik GEEN ernstige correcties uitvoer of zo.
Dus komt helemaal goed. Zojuist meegenomen en het hij lijkt los te komen. Hij loopt overigens op de andere hond af, dit MOET niet van mij.
Negen weken is nog héél jong, zou hem ook niet laten 'overdonderen' door een volwassen hond, even afstand houden, pup bij goed gedrag uitbundig belonen met lieve woordjes en knuffels. Een puppyklas is zeker aan te raden, daar leert je pupsel onder deskundige begeleiding andere jonge honden kennen, zij zullen je de juiste manieren van corrigeren aanleren en je meer kunnen vertellen over 'signalen' die je hondje aangeeft. Nekvel grijpen : niet doen, je bent nu een vertrouwensband aan het opbouwen en als je grommen gaat afstraffen dan leer je hem de volgende keer die waarschuwing over te slaan (want je gaat hem dan corrigeren) en dat is veel gevaarlijker...mooi snoetje heeft je pup trouwens Veel succes...
Duidelijk signaal van de pup naar de kinderen toe.
Kinderen moeten dan toch meer afstand houden en leren dat de pup nog klein is die nog veel moet leren. Als pup meer vertrouwd is met kinderen zal dat ook steeds beter gaan.
Fijn dat je het boek wil gaan lezen. Ik heb inmiddels een hele stapel boeken liggen en probeer het gaandeweg steeds beter in praktijk te brengen.
Gelukkig helpt de hondenschool ook mij om mijn gedrag om te buigen naar meer gewenst
Je weet soms niet half wat je met je eigen lichaamshouding aan signalen overbrengt naar de hond.
Een mens blijft leren
Het is echt een heel fijn en overzichtelijk boekje
Het is onderdeel van de communicatie..en al stort je pup zich er zelf in"
snuffelen is dus eng..
Ik zou de pup nog even leren andere honden te negeren en de afstand dus vergroten dit soort ervaringen voorkomen dus.
zo ook met kinderen en honden
zorgen dat de hond niet hoeft te grommen of lipje op te trekken
Leer hond en kind (en hond en hond) elkaar de ruimte te geven.
Als ze elkaar beter leren kennen komt de rest wel
Uiteraard gaan we op puppy cursus (as zaterdag al) en nog vele cursussen in de toekomst. Deze pup is trouwens thuis heel lief hoor, naar mijn kinderen doet ie niks. Was maar het idee waarom ik vond hem te moeten corrigeren.
maar het kleine monstertje wordt groter en mondiger
dus enige beschaving en respect voor elkaar zou ik nu al inbakken bij beide partijen.(bv nooit storen op rustplek...nooit storen bij eten of speeltje en elkaar met rust laten als er geen volwassene bij is)
Scheelt weer als de hond in de pubertijd komt bv
Hoe oud zijn je kinderen?
Leuk dat je op cursus gaat
Veel plezier daarmee
Ik sluit me aan bij bovenstaande reakties, en wil even mijn fout delen toen ik een pup had: ik dacht ook haar te moeten socialiseren met allerlei (rustige) honden, mensen en situaties.
En uiteraard moet dat ook, maar achteraf had ik haar beter eerst kunnen leren dat als er een andere hond aankomt, dat je dan even eerst naar baasje gaat. En die bekijkt dan of de situatie daar wel geschikt voor is, en of de pup en de anderen hond daar wel aan toe zijn. Jouw pup is dat blijkbaar (nog) niet, voelt zich nog niet zeker genoeg en kan wel wat steun van jou gebruiken en heeft het gevoel het nu zelf op te moeten lossen. De enige manier voor hem is dan lip optrekken en grommen. (Grommen is een communicatiemiddel, dat betekend dat de pup afstand wil). Het is dan op zijn minst frustrerend dat degene die hem zou moeten begrijpen en kalmeren en beschermen hem dan ineens in zijn nekvel pakt en tegen de grond drukt.
Dat zal hem niet echt veel zelfvertrouwen en veiligheidsgevoel geven buiten, en de kans op uitvallen en niet met andere honden samen kunnen wordt dan wel heel groot.
Dit is ook nog een leuk leerzaam stukje over pups en jonge honden
http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien
HOO even.... tegen de grond drukt. Wel lezen he. Lichtjes nekvel pakken (niets meer) en nee zeggen. Ik ben geen dierenbeul of zo.
En leren kunnen we allemaal iedere dag nog wat toch.
enige beschaving en respect voor elkaar zou ik nu al inbakken bij beide partijen.(bv nooit storen op rustplek...nooit storen bij eten of speeltje en elkaar met rust laten als er geen volwassene bij is)
Scheelt weer als de hond in de pubertijd komt bv
Hoe oud zijn je kinderen?
Maar dit antwoord gaat niet over wat ik vroeg. Het is niet mijn eerste hond natuurlijk. Ter info mijn kinderen zijn 10 en 5, dus die hebben we echt wel opgevoed (wat de honden betreft in ieder geval ;)
Vaak zie je aan het gedrag van de andere hond al of iets serieus is of niet. Dus ik zou ook vooral blijven letten op de reacties van andere honden, en niet alleen van je eigen.
Ik zie dat je een bulldogtype hond hebt? Realiseer je dan dat deze honden op latere leeftijd vaak niet meer op kunnen schieten met andere honden, of honden van een ander ras. Socialiseren is niet alleen je pup in aanraking laten komen met andere honden (op een goede, gedoseerde manier), maar ook het leren negeren van andere honden. Vooral dat laatste is belangrijk als blijkt dat je hond als ie een jaar of 1,5 is ineens niet meer zo goed met andere honden kan. Dan is het kunnen negeren van soortgenoten een hele fijne vaardigheid voor jou als baasje.
Wat betreft het corrigeren, ik zou het niet doen. Laat je pup zijn grenzen maar aangeven, grommen is ook communicatie. En de andere honden zullen daar ook goed op reageren (een sociale hond, bedoel ik dan ;)). Als je ziet dat je pup iets heel spannend vind, of weg wil, zoek dan niet de confrontatie op, maar loop door. Blijf leiding geven aan je pup, zodat hij weet waar hij aan toe is en dat jij zijn spiegel word voor zijn eigen gedrag (baasje niet bang? Dan ik niet bang).
Weet je zeker dat het angst is? Zou mij namelijk niet verbazen, gezien de mix, dat het rastypische nu al tot uiting komt.
Ik zou de pup niet zo corrigeren, zeker bij deze mix is dat niet heel handig. Je loopt de kans dat je de signalen die hij afgeeft, gaat afleren en dat is niet wenselijk.
Ik zou de pup eerder gaan aanleren andere honden te negeren, als op elke "rustige" hond af te laten gaan. Ook dat is een vorm van socialiseren . Een hond kan zeer rustig overkomen, maar zeer dominant kunnen zijn. De houding van de hond is in deze enorm belangrijk, ik zou er dus eerder voor kiezen om te zoeken naar een onderdanige hond ipv een "rustige" hond. Een onderdanige hond is veelal veiliger in de beleving van een pup als een zeer zelf verzekerde hond.
Uit welke bloedlijnen komt de pup? AST lijn en APBT lijn?
Nog een toevoeging: je hebt de pup nog maar 1 á 2 weken he... Hoe vervelend het ook mag klinken, de pup heeft nog niet een dusdanige band met jou dat hij jou helemaal vertrouwt. Als er iets zou gebeuren, zou hij weg proberen te vluchten, en zichzelf proberen te redden. Ipv dat hij zijn hulp bij jou zou zoeken. Zo'n mate van vertrouwen heeft tijd nodig om op te bouwen, en vraagt van jou ook een bepaalde houding, zodat hij weet dat hij op jou kan bouwen.
Daarom: geef leiding, besef je dat je pup op jou moet leren bouwen, en geef hem ruimte om zichzelf te laten zijn binnen de grenzen van wat geaccepteerd is. Bied hem privileges aan, maar ook beperkingen en alternatieven. Wees een eerlijk baasje voor hem, en leef met hem samen op een vriendelijke, consequente en duidelijke manier. Wees concreet in wat je van hem wilt, welk gedrag goed is (verbaal belonen, even knuffelen of een aai geven), en welk gedrag ongewenst is (verbaal corrigeren, een alternatief aanbieden en eventueel een time-out geven). Maar bovenal: doe alles op zijn tempo, want daar staat en valt alles mee.
Ik zie dat je een bulldogtype hond hebt? Realiseer je dan dat deze honden op latere leeftijd vaak niet meer op kunnen schieten met andere honden,
Het is een Stafford type, bulldog vind ik een heel ander soort ras. En ja, ben ik me bewust. Het is niet mijn eerste. Heb enkel dit soort honden gehad. Maar daar ging mijn vraag ook niet over.
ik probeer je ook niet te beschuldigen hoor
10 en 5 is niet meer piepjong en ze zijn honden gewend dus
Ik bedoelde meer als voorbeeld in het verlengde van eigenschappen die ik zou stimuleren bij de pup en bij een peuter bv
Ik wilde de naam pittbull voorkomen, omdat dit al snel zo'n negatieve lading heeft. Was zo snel niet op de naam Stafford gekomen.
Je schreef alleen dat je meerdere honden gehad hebt, ik kan natuurlijk niet ruiken dat je dan ook vaker dit ras gehad hebt. Voor hetzelfde geld heb je tot nu toe alleen met goldens en labradors te maken gehad :). En gezien het ras, is het wat ik schreef wel iets om in de gaten te houden. Maar goed, dat zul je dan ook al wel weten gezien je ervaring met dit ras.
Het is een kruising en geen stafford of type. Word er ondertussen doodmoe van dat men een rasnaam ten onrechte gebruikt.
Ik zou de pup gewoon leren andere honden te negeren. Niet naartoe gaan en zeker niet aan de lijn. Wij hebben één hond gehad waar we dit mee hebben gedaan, er werd niet geaaid door anderen (vreemden) en er werd niet naar andere honden gegaan. We hebben nooit zo'n makkelijke hond meer gehad. Natuurlijk hadden we dit met de anderen ook kunnen doen, maar dat is nu niet gebeurd.
Ook niet zachtjes corrigeren als hij gromt, hij maakt iets duidelijk, beter dat hij het kan zeggen dan dat hij niks meer zegt en onmiddellijk toeslaat. Jouw pup wordt eens volwassen, als hij tegen dan het grommen heeft afgeleerd, ga je problemen krijgen omdat je het waarschijnlijk niet meer zal zien aankomen. Maar weinig mensen zien op voorhand de signalen als de hond niks zegt. De signalen kunnen zo subtiel zijn.
Het karakter van je hond is ook niet te voorspellen gezien het een kruising is, was het een rashond, kon je min of meer voorspellen hoe hij zich zou gaan gedragen, ook dat is natuurlijk niet altijd zeker maar het is een maatstaf.
Ik denk dat het ras niet uitmaakt
een hond leren negeren en afstand houden verstandig reageren ,zal elke hond helpen in veel situaties
Honden die deze vaardigheid niet hebben, worden vaak opdringerig als de partij tegenover ze minder vaardig is
Daardoor escaleren situaties regelmatig omdat er niet meer op taal wordt gelet..tot het uit de hand loopt.
met klare taal
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?