Hoi!
De mensen die mij nog kennen weten denk ik wel dat ik bij Karel al langer twijfelde of hij misschien slechtziend was. Inmiddels is daar helaas niet meer aan te twijfelen...
Het begon met langs mensen heen kijken die iets tegen hem zeiden, af en toe de verkeerde kant op hollen als ik hem riep en incidenteel over een stoeprand struikelen. Niks ergs aan, maar het viel op. Bij ieder dierenartsbezoek heb ik het even ter sprake gebracht, maar er viel nooit iets te zien. "Misschien heeft 'ie een brilletje nodig", grapten we altijd tegen elkaar.
De afgelopen jaren is zijn zicht heel merkbaar minder geworden. Zo durft hij bijvoorbeeld voor ons niet huis niet vanaf de weg de stoep op te lopen. In de goot staat namelijk als het heel hard geregend heeft een grote plas water (Karel háát natte poten) en hij ziet gewoon niet meer of die plas er wel of niet ligt en dus moet er altijd een omweg genomen worden en durft hij pas 3 huizen verder de stoep op te gaan.
De laatste weken lijkt zijn zicht ineens in een sneltreinvaart minder te worden. Zo is hij gisteren in volle vaart tegen een muurtje aangerend, (Hij versnelde zelfs een meter voor het muurtje nog even enthousiast zijn pas, arm beest!) loopt hij regelmatig gewoon tegen Pepijn aan (en dan echt op zo'n manier waaruit blijkt dat hij dacht gewoon door te kunnen lopen) en als ik een speeltje gooi rent hij eigenlijk 9 van de 10 keer gewoon een totáál andere kant op. Als ik hem een koekje geef hapt hij ook vaak eerst een keer mis. Anyway, het lijkt me duidelijk: hij ziet weinig.
Nu is het zo dat er echt helemaal niks te zien is aan zijn ogen. Ze staan gewoon helder, zijn niet overdreven snotterig, niet droog, geen waasjes of wat dan ook. Een half jaar geleden zag de dierenarts dat met name één pupil wat traag reageerde, maar verder valt er niets op.
Ik heb het idee (maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet) dat hij zowel dichtbij als veraf slecht ziet of dat hij misschien een beperkt zichtveld heeft en door een kokertje kijkt ofzo. Hij lijkt in ieder geval wel íéts te zien. Is soms ook heel geïnteresseerd aan het kijken naar "iets" waar dan helemaal niets is.
Nou goed,heel verhaal dus. Is er iemand die een idee heeft wat dit kan zijn of waar het door kan komen? Ervaringen misschien zelfs? De dierenarts gaf een half jaar geleden aan dat zij ons alleen nog kon doorverwijzen naar een specialist, maar voordat we dat gaan doen zou ik eerst eens willen horen wat anderen voor ideeën hebben. Karel is verder niet ongelukkig of iets van dien aard. Hij lijkt er zelf weinig last van te hebben. Al is tegen muurtjes opknallen natuurlijk nooit fijn...
Jamie, mijn vorige lab, had dat ook. Dat zijn zicht achteruit ging, zonder zichtbare reden. Hij was verschillende keren tegen een boom, lantaarnpaal of andere hond aan gelopen zonder dat hij ze zag. Snoepjes kon hij perfect uit de lucht vangen, hij begon op goed geluk te happen. Wat dus altijd mis was. Met los lopen en ik roep hem keek hij wel op maar als ik stil stond had hij geen flauw idee waar ik was. Als ik beweeg of met mijn armen zwaai dan zag hij het wel.
Jamie leek er voor de rest ook weinig last van te hebben. Op een enkele keer koppijn na misschien. Zijn snacks gaf ik rechtstreeks van mijn hand in zijn bek. En roepen alleen als er ook bij bewogen word. Wat soms wel lullig is als er mensen in de buurt zijn om ook naar je hond te staan zwaaien.
Heb het voor de rest niet verder laten onderzoeken wat het zou kunnen zijn. Was al een oud beestje, om hem dan nog heel die medische molen in te laten gaan voor iets waar hij niet veel last van lijkt te hebben...
Als hy geen last of pyn heeft hy voelt hem veilig in zyn omgeving
Mijn vorige hond had PRA. Dus die werd over een langere periode langzaam blind.
Doordat de pupil daardoor altijd verwijd is luxeerde de lenzen en kreeg ze ook glaucoom.
Bij snel blind worden kan hoge bloeddruk een oorzaak zijn.
Mijn Benji werd snel blind en die had een te hoge bloeddruk. Was in eerste instantie niets bijzonders aan de ogen op te merken.
Uiteindelijk bleek een tumor de oorzaak van alles.
Is het daarom niet het beste om uit te zoeken wat de oorzaak is van deze toenemende blindheid?
Want misschien is het behandelbaar.......En dan zou je wat kunnen doen nog. Toch?
Ik zou naar een oogarts gaan, je moet de oorzaak toch kennen? Misschien heeft hij wel heel de tijd hoofdpijn, weet jij veel?
Als je ziet dat je hond klachten heeft, is het best zo snel mogelijk te gaan, nu is het misschien onomkeerbaar...
Helemaal eens!
Karel is uiteraard wel al uitgebreid onderzocht bij de gewone dierenarts. Bij meerdere zelfs waaronder ook in het dierenziekenhuis toen hij afgelopen zomer opgenomen is geweest. Al deze dierenartsen zagen geen enkele reden om hem naar een oogspecialist door te verwijzen. Er werd alleen gezegd dat het zou kunnen. De kans dat het gewoon slechtziendheid zou zijn was zeer aannemelijk.
Ik weet zeker dat Karel geen pijn heeft. Het is een teckel met een zeer grote aanleg voor drama en hij laat het zeker weten als hij pijn of welk ongemak dan ook ervaart.
Een hoge bloeddruk is ook nooit aan de orde geweest, maar neem ik zeker even mee als ik bij de dierenarts ben. Afwijkingen aan de pupillen zijn er ook nooit gevonden, behalve dus die hele kleine vertraging bij het ene oog.
Dat ik hem nu verder laat onderzoeken spreekt voor zich. Ik ben alleen op zoek naar ervaringen, ideeën of andere hersenspinsels. Misschien zijn er nog wel meer dingen de moeite waard om te onderzoeken waar ik, de dierenarts of de oogspecialist zo 1,2,3 niet op komen.
Bedankt alvast voor het meedenken!
Sorry voor het gebrek aan alinea's. Laptop doet raar.
Herkenbaar. Okee, Dobby vangt snoepjes nog wel, maar we spelen al jaren niet meer met balletjes, want ik kon ze zelf ophalen.
Dobby heeft echter wel een waas in zijn ogen. Het is ook heel snel gegaan. 3 Jaar geleden bij de dierenarts specifiek gevraagd te kijken naar zijn ogen, en niets te zien. 2 Jaar geleden zei een andere dierenarts bij binnenkomst al meteen "oh, jongen toch, je hebt staar hè?".
Dobby is nu 7 jaar en 8 maanden, dus toen het begon was hij niet heel oud.
Ik zou naar een oogarts gaan en laten testen op Glaucoom.
Kan dat het een achteruitgang is door cataract oid en hoge bloeddruk (retina!) maar je moet het misschien best eens laten onderzoeken.
Soms kunnen simpele druppeltjes verlichting brengen.
succes!
Gioia heeft beginnend cataract, en kan ook niet zo goed meer zien, dat zie je aan een klein waasje over haar ogen.
Evita heeft ooit een ontsteking van het oog gehad, de druk liep véél te hoog op en daalde niet, zij is blind geworden aan dat oog. Zij had echter hevige hoofdpijn (ze kneep haar ogen dicht bij licht). De oogbol moest verwijderd worden omdat de druk te hoog bleef en ze hoofdpijn bleef houden hierdoor.
Blind worden zonder probleem of pijn, heb ik echter nog niet meegemaakt. Er is altijd een oorzaak, ik zou zeker een afspraak maken met een oogarts.
Dank voor alle reacties!
Net weer even bij het dierenziekenhuis geweest en daar is in ieder geval alvast geconstateerd dat Karel (nog steeds) geen gewone oogaandoening heeft. Dus geen cataract, glaucoom, PRA of andere afwijking waarbij de ogen zelf daadwerkelijk zijn aangetast.
Wél is zijn zicht heel duidelijk enorm achteruit gegaan en kunnen we er vanuit gaan dat hij alleen nog maar verschil tussen licht en donker ziet. De dierenarts kon zelfs gewoon zijn oog aanraken zonder dat hij knipperde.
We gaan nu eerst een afspraak maken bij een oogspecialist in Rotterdam. Verwacht wordt dat daaruit zal komen dat Karel een neurologische afwijking heeft en dan zullen we vervolgens naar een neuroloog moeten. We gaan er niet vanuit dat er iets aan gedaan kan worden, maar willen gewoon weten wat en hoe. Wordt dus vervolgd!
We wachten op verder resultaten hoop hy niet te rap blind wordt veel sterkte
zou het hetzelfde kunnen zijn als in dit relaas over teckel Wiebus?
citaat
Aan het oog zelf viel niet zo veel te zien. Buiten een klein beetje (beginnende) staar aan zijn rechter oog geen afwijkingen. Dus het moest iets neurologisch zijn....
Nu was het bevestigd : Wiebus is blind en het heeft een neurologische oorzaak.
Lees meer: http://wiebus.webnode.nl/over-ons/
Ben benieuwd wat de oogspecialist zegt en hoe het verder gaat
mee eens
Dank voor de link! Klinkt inderdaad erg bekend. Het verschil is alleen dat Karel altijd al slechter zicht heeft gehad en het langzaamaan steeds erger geworden is. Bij Wiebus ging het veel sneller. Karel heeft dus gelukkig ook maar weinig aanpassingsproblemen. Tegen een muur oprennen is natuurlijk heel naar, maar je ziet in alles dat hij wel duidelijk gewend is om minder te zien.
Triest hoor.
Maar in ieder geval zou ik Karel niet meer los laten lopen nu bevestigt is dat hij ongeveer blind is.
Dat is misschien sneu, maar hij moet nu echt beschermt worden; tegen muren en objecten aanknallen moet je hem voor behoeden.....
Ook kan hij van een vreemd geluid oid erg schrikken, wegrennen en de verkeerde kant op rennen; in paniek. Ziet de baasjes niet meer......
Ik zou m aan de lijn houden.
Ben ik mee eens
Duim voor je Karel Leila!
Hou ons op de hoogte!
(en misschien als je tijd hebt nog eens een ouderwets 'teckelmenerenverhaal')
Als het zkh idd een gewone aandoening uitsluit is het misschien opportuun om eens een neurologisch onderzoek te doen. (verkalkingen, spondylose, druk op zenuwbanen, Horner...)
Heh... Raar... Toen stond er 5 maanden en... geloof ik. Eergisteren was ik nog op je site en blog gaan kijken omdat we zolang niets van je "hoorden"!
Niet zo fijn, dat achteruitgaan van het zicht, maar inderdaad voor Karel beter doenbaar omdat het langzaam ging.
Is het bij beide ogen even ver gevorderd ? 't Is niet zo fijn te weten dat Karel blind wordt, maar toch al heel belangrijk dat hij geen pijn heeft door druk of ontsteking. Ik vraag me dan ook af, vermits ik geen verhaaltjes meer las... Heeft Kareltje z'n streken nog ? Ik gok op "ja" :-)
Loslopen is inderdaad niet handig bij Karel. Doen we ook bijna nooit en vindt hij ook niet echt erg volgens mij. Hij zat trouwens ook aan de (korte) lijn toen hij tegen die muur op knalde. Hij besloot gewoon ineens een sprintje in te zetten, maar in plaats van de stoep te volgen rende hij tegen een tuinmuurtje aan.
Ha Saskia, zal jullie zeker op de hoogte houden. Teckelmenerenverhalen zullen denk ik nog even op zich laten wachten. Hebben zo'n druk jaar achter de rug en nu een kleine op komst. Hartstikke leuk allemaal, maar ik ben gesloopt haha!
Neurologisch onderzoek zal er denk ik sowieso wel van komen. Hun eerste vermoeden is een fout in de bedrading van zijn oogjes naar achterin zijn koppie. We gaan het "zien"!
Oh wat grappig dat je op mijn site bent wezen kijken! Moet eerlijk zeggen dat ik daar zelf al langer niet op ben gaan kijken.
Het lijkt inderdaad bij beide ogen even ver gevorderd. Het is inderdaad niet leuk dat hij blind lijkt te worden, maar wat je al zegt... Karel heeft geen pijn of wat dan ook. En hij lijkt er zelf echt niet zo mee te zitten. Hij is vrolijk, eigenwijs, zelfverzekerd, lief en hij heeft er het volste vertrouwen in dat de wereld overwegend goed is. Hij schrikt niet van een hoop drukte om zich heen, verblikt of verbloost niet als iemand over hem struikelt. Dus ach... als hij er mee kan leven dan kan ik het al helemaal.
En ja hoor, zijn streken heeft hij ook nog! Heb vanochtend al achter hem aan mogen jagen omdat hij mijn wolmand geplunderd had en hij weigerde na de ochtendwandeling pertinent om het tuinpad op te lopen omdat hij er van overtuigd was dat ons huis dat van de buren was. Hij ziet dan wel voor geen meter, maar alsnog vindt hij dat hij het beter ziet dan ik. Je bent een teckel of je bent het niet.
Een Rasechte Teckelmeneer!
Leila; weet het dat je het druk hebt...ook langs deze weg nog eens van harte proficiat voor jullie!
Mijn herder (overleden op 14-12-2015) heeft nooit goede ogen gehad. Dat werd op een keer bevestigd toen hij frontaal tegen een hek aanliep in het donker dat daar normaal niet stond. Naar een specialist geweest en het bleek dat hij een grote pechvogel was. Staar + PRA. (Progressieve Retiole Atrofie). Oftewel pech hebben, je word langzaam blind. Op 7 juni 2013 kon hij van de één op de andere dag niks meer zien. Nooit gedacht de dag te kunnen benoemen. Het vergt wat vd baas om je hond het vertrouwen te geven om toch een goed leven te krijgen. En ze kunnen heel goed leven zonder zicht hoor, maar het gaat niet vanzelf. Schumi liep tot zijn dood los en rende nog als een jonge god op het strand. En de woordjes "pas op", waren van groot belang. Kattenbelletjes bij mij andere honden aan de riem, zelf veel geluid maken, begeleiden daar waar nodig is, vooral op bekende plekken lopen en binnen het huis NIKS veranderen is erg belangrijk. Succes en beterschap. Ik hoop dat je er snel achterkomt wat de oorzaak is.
Haha, teckeltjes... Ik had er geen ervaring mee maar ben ze heel erg gaan waarderen door o.a. jou verhalen en die van Hein.
We missen de Teckelmenerenverhalen ....., maar je excuus daarvoor is absoluut aanvaardbaar .... proficiat en een mooie tijd gewenst
En 'on-topic', sterkte met Karel, wie weet wat ze zullen vinden en er heel misschien wel wat mee kunnen
Gelukkig heeft meneertje er zelf verder niet zo'n last van en wordt zijn EGO er niet door overschaduwt
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?