"Natuurlijk gedrag"

Allereerst; ik heb niet alle reacties gelezen.

Ik denk dat er weinig over is van onze "natuur". Sowieso zijn mensen nagenoeg niet meer instinctief. We handelen met ons verstand, onze redenering, en misschien nog wel het belangrijkste, ervaring en opvoeding. Dat was ons geleerd is. En juist dat gaat soms enorm in tegen ons gevoel. Althans, bij mij wel. Hoe vaak ik wel niet een beslissing maak waar mijn gevoel niet bij kan, maar wat ik toch besluit, omdat "het zo hoort". Hoe vaak ik wel niet probeer in een vorm te passen waar ik nét niet in pas.

Afijn, ik ga er niet heel ver over uitweiden, maar ik denk dat mensen héél weinig "natuurlijk" gedrag vertonen, maar vooral heel erg veel aangeleerd gedrag.

Ja mooi topic is dit. Interessant... 

Ik voel me vaak enorm gedwongen in een menselijk leven terwijl ik eigenlijk andere dingen wil doen, klinkt raar maar soms voel ik me geeneens mens, alsof ik aan de zijlijn sta en alles observeer. Ik kijk om me heen en iedereen doet zijn ding ik voel me soms de enige die behoefte heeft aan iets totaal anders.  Ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen... ik wil in het bos zijn gewoon rondlopen. Prachtig lijkt me dat zo'n omgeving verkennen zoals mensen die het eerste voet op een nieuwe continent zette. Lekker de hele dag met een leuke hond zoals Obi rondbanjeren. Ik kan zo jaloers zijn op vogels... dat vliegen wow. Of dingen bouwen die vernieuwend zijn, experimenteren... Iets vernieuwends kunnen doen elke dag ipv elke dag hetzelfde kunstje uithalen op het werk. Mijn hersenen sterven.. echt zo voelt het. Ik kan urenlang spenderen over bepaalde dingen bouwen/verzinnen/uitdenken als ik niet kan slapen. Maar zelden kom ik toe tot het daadwerkelijk uitvoeren. Ik ben dol op techniek en heb nog zoveel projecten in mijn hoofd haha.

Overal zijn mensen om me heen, wegen, huizen, straten.  Overal zijn anderen... Ik voel me soms erg gevangen... maakt me depressief. 

Ik zit "vast" in mijn eigen leven. Mijn huis, hypotheek, mijn werk. Elke dag op een bureaustoel. Mijn rug begint steeds meer te protesteren en dat terwijl ik echt niet oud ben. Wat moet er dan nog komen denk ik dan. Ik merk dat ik moet  bewegen om rugklachten tegen te gaan... maar ik kan niet vermijden zolang stil te moeten zitten? Ik "moet" toch die x aantal uur maken om bedrag Y te kunnen verdienen. En dan nog maar te zwijgen over sociale druk om op bepaalde momenten in je leven bepaalde dingen te doen zoals trouwen, beginnen aan kinderen.. buh. Of als vrouw moet je dit en dat leuk vinden, anders tja val je niet in dat plaatje. En ik val NIET in dat plaatje.. Maar ik kan wel doen alsof het wel zo is, althans tot op zekere hoogte. 

Ik kan ontsnappen aan dit met Obi, samen rondlopen in een bos en dan in gedachte even doen alsof je al dagenlang geen mens bent tegengekomen...geen wegen geen huizen in je gezichtsveld alleen bossen en planten heeeeerlijk. Tot je weer iemand ziet, na anderhalve of zo minuut vaak haha. Maar die gedachte.. even dat ervaren even geen anderen..heerlijk.

interessant topic, ik snap de hang naar natuurlijk gedrag niet zo

natuurlijk gedrag, natuurlijke voeding, natuurlijke middelen, alles waar "natuurlijk" voor staat wordt zo ontzettend verheerlijkt. is natuurlijk zoveel beter dan kunstmatig?

de natuur is wreed, meedogenloos, en ontzettend onrechtvaardig. de meeste huisdieren hebben het bij ons veel beter dan "in de natuur". wij als mens hebben het nu veel beter dan pakweg 50000 jaar geleden

waarom is een grot en een berenvel "natuurlijker" dan een chique appartement met dakterras en een driedelig pak? mijn woning als jager-verzamelaar is even natuurlijk als mijn huidige woning. wij als mens zijn een product van de natuur en daarom is alles wat wij doen, per definitie "natuurlijk". 

je kunt hoogstens stellen dat bepaald evolutionair nuttig gedrag, zit ingebakken in de genen van verschillende diersoorten (waaronder de mens), en het niet kunnen uiten daarvan, kan leiden tot stress. daar moet je rekening mee houden, maar dat kan prima met kunstmatig gedrag, bv. een uur fietsen

@Joop ...   fietsen ... ?  Dat zit in de verste verte niet in mijn natuurlijk gedrag 

Ik zeg, terug naar de natuur en wel meteen ... met de benenwagen 

het is wel lekker duurzaam, een rondje fietsen 

en da's ook goed voor de natuur 

benenwagen ... duurt wel erg lang voordat ik dan ergens kom, haha. dan neem ik deze wel:

 Precies, je innerlijke drive, daar moet je wat mee, dan ben je happy.

Geef mij deze maar!

hey, da's niet meer natuurlijk he, een kar erachter

leuke foto!

 Oh ja, dat is idd niet natuurlijk. Ook nog een kunststof tuig

Onze pony vind het zo leuk voor de kar te lopen. Dit was voor een opendag, vol gelanden.

Interessant dit. Kan me ook heel erg vinden in het stuk van Obi, hierboven. 

Wij doen wat ons gevoel ons ingeeft en alles gaat vanzelf. Is dat een hele dag op pad? Leuk! Is dat eens een dag luieren op de bank op elkaar, naast elkaar? Ook goed! Ik ben zelf ook niet van het stipt op tijd gaan lopen en andere regeltjes. Behalve 's ochtends, want dat moet. Ik heb stiekem een hekel aan moeten, maar het moet, haha!  Wel ben ik iemand van "het komt allemaal goed" en "na regen komt zonneschijn". 

Daya krijgt wel enkel gedroogd vlees als snacks en lust dat snoep uit de supermarkt niet meer graag.  Ze spuugt het uit als ze het krijgt. Daarnaast krijgt ze (graanvrije)brokken s' ochtends/'s middags en 's avonds diepvries voer (van Smuldier). Dus dat is ook niet heuul erg natuurlijk. 

Ik pas me wel zoveel mogelijk aan, aan Daya, maar Daya draait hier goed mee en lijkt andersom ook steeds meer op ons (als dat zo duidelijk is haha). Niet omdat het een verplichting is (het gaat vanzelf) of zo zou horen, maar omdat ik dat prettig vind. Wil Daya 's avonds nog een extra rondje? Doen we dat. 

Ik kan ook heel erg genieten van Daya als we door de bossen lopen en zij haar neus achterna gaat.  Kan daar uren naar kijken en zie haar echt genieten. Oké... in de buurt is het soms too much als ze weer een kwartier aan een stoeptegel staat te snuiven.. 

Ook is Daya nooit alleen en dat vind ik ook zéér prettig. 

Alles gaat hier ongedwongen, behalve mijn eigen mensenleven. 

Verplichtingen.. Tjah, het moet, maar ik word er ook niet echt gelukkig van. Soms denk ik wel eens..Ik verlaat de boel en ga ergens in een hutje op de hei wonen.  Al die verplichtingen... Ik ben gestopt met school vanwege de verplichtingen (wel mijn diploma gehaald). Een kantoorbaan lijkt me niets, al zal het meer verdienen. Ik moet bezig zijn! Lopen, lopen, hard werken..Dat vind ik prettig. Als ik op werk eens moet zitten, kan ik niet stil zitten. Ik vind het vreselijk.  

Ik vraag me af of Daya dat wel zou willen (het hutje op de hei).. Die heeft volgens mij liever de luxe van een bank, een bed met deken en van en naar leuke plekjes gereden worden. 

Een andere keer wil ze wel samen lekker op pad (zelf erheen lopen).

Ja echt, als we ergens heen lopen en weer terug lopen, kijkt ze soms of de auto op de parkeerplaats staat (mijn vader haalt of brengt ons regelmatig).

Is dat dan natuurlijk? Omgekeerde wereld? Haha! 

Hoop dat mijn verhaal nog een beetje te begrijpen is! 

Wel ben ik nog steeds een verzamelaar hoor. Ik verzamel van alles.  Nu nog een jager zoeken, hahaha! 

"  
Dat gaf ik hierboven al aan in mijn eerste reactie. De druk om een 'normale' relatie/seksuele voorkeur te hebben. De druk om binnen de gangbare normen voedsel tot je te nemen omdat je anders een eetprobleem c.q. stoornis hebt en ga zo maar door. En dat heeft niet enkel met erbij maken te horen, maar ook met de moraal die ons deze dingen oplegt waardoor wij ze als 'normaal' beschouwen en derhalve onszelf als abnormaal bestempelen als we daar enigszins van afwijken   ... terwijl we met bepaald 'afwijkend' natuurlijk overlevingsgedrag misschien wel dichter in connectie met onze eigen individuele natuur leven/gedragen dan al die anderen die braaf om 8 en 12 een bammetje eten, tussen 5 en 7 de warme prak en monogaam vruchtbaar (samen) leven tot de dood ons scheidt. En hier is niets mis mee hoor, als je je maar realiseert dat maatschappelijk bepaald is en geen norm voor natuurlijk gedrag. Dan kun je namelijk kiezen.  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 absoluut voor een deel een keus.

Hier een gecompliceerde platonische relatie inclusief beiden onze beperkingen wat volgens velen ondoenlijk is. 

Als we om 16.00 warm willen eten doen e dat en hebben we pas om 20.00 trek dan later. Mode gedoe doen we ook niet aan mee. Wij leven ons leven zoals het voor ons past en passen ons aan elkaar aan. Wat een ander daarvan denkt hun probleem.

Wat dieren betreft ja ze hebben een enorm aanpassingsvermogen. Maar komt daar niet een deel van gedragsproblemen vandaan. Immers wat de een kan kan de ander niet.

Voldoende luisteren en je hond de ruimte geven ook hond te zijn.  Veel van onze rondes bestaan aan rust en lekker snuffelen. Daarin is Sadi het meest in haar element. 

Vragen we meer of nemen haar me naar van alles en nog wat is ze onrustig. Niet in haar element dus doen we niet. 

Ze kan thuis doen wat ze wil als ze onze spullen maar heel laat. Krijgt haar aandacht kauwmateriaal hier en daar een uitdaging. Als ze zelf wil. 

Zelfde geld voor lekker kroelen.

Tandjes poetsen is niet natuurlijk, wel nodig. Vind ze gelukkig geen probleem. Ik benoem het "sadi tandjes poetsen" en ze komt zelf. De tandpasta met kipsmaak vind ze lekker.

Ik vind het belangrijk dat ze zich relaxt voelt en ruimte krijgt zichzelf te zijn.

Buiten aan langere lijn gaat ze behoorlijk goed. Normale lijn kan ze mega trekken. Maar moet ze dan perse als een robot naast me lopen. Voor mij niet. 

De beginfase deden we erg veel aan socialisatie zowel qua contact met mens als dier als situaties e d. Auto lift bus winkel noem maar op. Dat was voor haar veel te veel en is mede daadoor te extreem enthousiast naar mens, hond en kat e.d. Dat zou ik in de toekomst toch anders doen. 

Nog meer luisteren naar hunzelf. Hun tempo etc. En op gepase tijd socialisatie met mens en dier maar niet meer door iedereen aan laten halen omdat zij er zo graag heen wil. Dat zouden we in een situatie met een nieuwe pup nu toch echt anders aanpakken. 

Gaanderweg blijf je leren (als je wil). Maar zou zeker met de opvoeding nog weer dingen anders doen.

Andere dingen ook weer niet. Bedoel hartcho buikech longfoto's bloedafname via halsslagader in 2014,  hoektandjes wat tandsteen afkrabben (2 weken terug) gewoon los zonder aangelijnd zonder op de tafel, zonder muilkorf of wat ook) alles kon zonder narcose of enig vorm van sedatie.  Ja het was wel eng dat mag. Ik sprak haar geruststellend toe en ze liet het over zich heen komen. Wat natuurlijk flink beloont is.

Dat stukje zijn we toch echt wel trots op. Dat zegt wel iets over het vertrouwen dat opgebouwt is naar mijn inzien.

Maar rust stabiliteit en veel ruimte om te snuffel en regelnatig lekker kroelen zijn voor haar heel belangrijk. En natuurlijk is er veel verschil en heeft de ene hond meer nodig als de ander. 

Maar ik zie hier in de omgeving gehaaste mensen lopen die zelfs hun hond voortslepen terwijl t dier zit te poepen. Mag niet snuffen.. Haast haast haast.  

Of mensen die hun bang hond voortslepen naar een andere hond want ze moeten maar eens zien dat die andere hond niks doet... 

Wij willen ook niet gedwongen worden tot contact met mensen die niet oke voelen, waarom zouden zij dat wel moeten. 

Maar tis een onderwerp dat je mega bred kan zien en waar je uren over kunt schrijven.

Ik probeer zo goed mogelijk te zien en open te staan voor wat voor Sadi werkt. En wat niet. En we blijven stug door leren 

Ook heel natuurlijk  ... en fijn. Net als barrevoets het land door, overal waar je maar wilt zijn ... als je de tijd hebt

Kijken jullie naar de serie Island,een groep mensen die op een eiland gedumpt worden en moeten zien te overleven.

Een hoop gejank,drama,chaos.....natuurlijk gedrag....daar zijn ze ver vanaf. Voor ons is het natuurlijk om de koelkast te openen,water uit de kraan enz....en wordt dit ons allemaal afgenomen dan is het grote deel verloren,radeloos...

Mij moet je ook niet op zo'n eiland zetten.

Even ingaand op vetgedrukte ... daar gaat het ook o.a. mis. Een hond die iets niet kan mist dan zogenaamd aanpassingsvermogen, maar dat is natuurlijk krom. Een hond heeft een eigenheid en daar dien je rekening mee te houden om hem niet te overvoeren/overvragen, anders gaat het mis. En daar gaat het inderdaad heeeel vaak mis.

Nu hier een hond die in z'n eigenheid heel veel niet (aan)kan, een ander zou dat bestempelen als aanpassingsproblemen. En ja, als ik heel dan eerlijk ben heeft hij problemen zich aan te passen aan mijn levenswijze (die niet echt extreem bizar is hoor ). Dat betekent dat ik mij meer inleef in zijn 'natuur'/eigenheid dan dat dit evenredig is. Dat gaat in sommige dingen ten koste van mijn levenswijze/eigen natuur. Het is wat het is. Zo moet hij soms voegen in iets wat hem stress geeft, het is wat het is.

"  
Even ingaand op vetgedrukte ... daar gaat het ook o.a. mis. Een hond die iets niet kan mist dan zogenaamd aanpassingsvermogen, maar dat is natuurlijk krom. Een hond heeft een eigenheid en daar dien je rekening mee te houden om hem niet te overvoeren/overvragen, anders gaat het mis. En daar gaat het inderdaad heeeel vaak mis.
 
Nu hier een hond die in z'n eigenheid heel veel niet (aan)kan, een ander zou dat bestempelen als aanpassingsproblemen. En ja, als ik heel dan eerlijk ben heeft hij problemen zich aan te passen aan mijn levenswijze (die niet echt extreem bizar is hoor ). Dat betekent dat ik mij meer inleef in zijn 'natuur'/eigenheid dan dat dit evenredig is. Dat gaat in sommige dingen ten koste van mijn levenswijze/eigen natuur. Het is wat het is. Zo moet hij soms voegen in iets wat hem stress geeft, het is wat het is. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Voor Sadi is veel te veel. Soms door haar over exited over enthousiame maar ook door haar temperatuurprobleem.

Hier is t goed te doen omdat zowel vriendlief als ik beperkingen hebben waardoor ook vooral rust en stabiliteit heel belangrijk zijn. In ons geval daardoor een goeie match, we belemmeren elkaar niet.

Dat snap ik. Dat is waarin we elkaar ook wel begrijpen denk ik. Voor onze beider honden kan het fataal zijn als de balans doorslaat naar de verkeerde kant. Voor jullie heel fijn dat het wel de prima match is

Ik ben in een bepaalde fase even de weg kwijt geweest door overbezorgdheid. Maar nu met voeding op verkoelende basis doet ze het zo goed en in staat zelf te herstellen dat ik dat wel heb kunnen loslaten. 

En per dag temperatuur bekijken we wat kan en wat niet kan. Aanpassen looptijden naar koelere momenten op de dag. Tot soms zelfs snachts. Maar dag-nachritme ligt hier toch al iets afwijkend dus geen enkel punt. 

Haha, daar (aanpassen looptijden) beginnen hier die 'aanpassingsproblemen' dus al  

Fijn om te lezen dat de angst om haar kwijt te raken aan de temperatuurproblemen inmiddels wat gedaald is en dat het nu goed gaat en ze ook zelf goed lijkt te kunnen herstellen.

Herstel met warmer weer na een korte rustige ronde inclusief geregeld aanbieden van water. Kost haar nog wel een uur om te herstellen maar ze hersteld zelf. 

1ste zomer andere voeding moesten we haar dagelijks koelen omdat ze niet herstelde. Afgelopen zomer met die gele warme dagen 1x echt moeten koelen. Maar geen vergelijk.  Zoveel meer rust en geen zorgen.  Zoveel beter nu.