Gedrag Rover na uitwerking chemische castratie-Update: hij is gecastreerd

Hoi!

Ik lees al wel een tijd mee, maar heb nog niet eerder echt een vraag gesteld. 

Onze Rover (Finse Lappenhond) is nu 2 jaar en 3 maanden. Toen Rover een jaar oud was hebben wij hem chemisch laten castreren, omdat hij enorm veel last had van zijn hormonen. Hij heeft ook maar 1 ingedaalde bal, weet niet of dat extra mee speelt. Tijdens de duur van de chemische castratie kregen we een hond terug die aanspreekbaar was, leergierig en open stond voor zijn baasjes. heerlijk!

Nu zijn we een jaar en 3 maanden verder en de chemische castratie lijkt nu echt uitgewerkt te zijn, zijn balletje is weer op normale grote en zijn mannelijkheid speelt op. Op zich niks mee! 

Sinds 2 weken is hij echter enorm onrustig in huis, piept regelmatig en piept ook om verschillende dingen, eten, aandacht. Hij wil om de haverklap naar buiten en heeft daarin geen geduld meer. Een enorm verschil met de weken daarvoor! Wil bij elke grassprietje likken en gaat vaak daarna klapper tanden. En vandaag is hij in huis geregeld aan het huilen als een wolf (wat hij voorheen alleen maar deed bij het horen van sirenes).

Het lijkt ons dat dit zijn hormonen zijn, en dat nu de chemische castratie is uitgewerkt hij een lading testosteron in zijn lijf krijgt wat hem parten speelt. Maar zou dit van tijdelijke aard kunnen zijn? Gaat dit (voor ons extreme) gedrag weer over? Vind het voor hem ook sneu, hij lijkt geen rust in zijn koppie te krijgen.

Is er iemand met ervaringen van een uitgewerkte chemische castratie? En/of tips om het voor hem ( en ons) wat dragelijker te maken?

Sowieso ivm zijn ene niet ingedaalde balletje (die zit nog in de buikholte) moeten we waarschijnlijk toch ooit gaan overwegen om hem definitief te laten castreren. Maar is dat nu? Of later? Ik zie namelijk ook wel op tegen de operatie.

Alvast bedankt voor het lezen en eventuele reacties!

Hoi Joyce...

Ik heb mijn honden in het verleden ook een chip laten geven, om dezelfde redenen als jij..

Ook hier was de uitwerking zeer duidelijk merkbaar...

het piepen, het likken, klappertanden en kwijlen..de onrust...

Bij 1 van mijn honden was het zo erg...die zat zichzelf de hele dag in de weg.., er was ook niet meer fatsoenlijk mee te wandelen..

het was gewoon zielig..

Ik heb toen in overleg met mijn dierenarts besloten om tot definitieve castratie over te gaan..het ging niet over..

Dit is nu anderhalf jaar geleden..., 

de ingreep viel me echt hartstikke mee en het heeft mijn hond echt geholpen weer de rust terug te vinden...

het gaat echt supergoed met hem..

Mijn andere reu heb ik dus nog niet laten helpen, bij hem is dat typische gedrag ook iets minder erg..maar altijd wel een beetje aanwezig soms iets meer, soms iets minder...

voor nu hoeft er iig niets mee.., maar definitieve castratie heeft mijn oudste reu dus goed gedaan..

Tegen de ingreep hoef je niet op te zien..nogmaals, het is mij echt heel erg mee gevallen..

Hoi Esther,

Dank je voor je reactie!! Fijn om te lezen om dat het gedrag dus wel herkenbaar is. Maakt mij ook weer wat minder onzeker

En het verschilt dus ook erg per reu hoe de uitwerking is, hoelang heb  gewacht voordat je de definitieve castratie liet uitvoeren bij je oudste reu? 

Ik zie meer op tegen de operatie omdat er toch een grotere buikwond gemaakt moet worden omdat ze dan ook zijn niet ingedaalde balletje weghalen.

Ohja...het gedrag is heel herkenbaar, en ik weet ook hoe wanhopig je ervan kunt worden...

Ik weet het niet meer precies.., hoe lang ik heb gewacht,

ik denk een jaar, zoiets zal het zijn..

maar achteraf gezien was het te lang..( het was voor hemzelf helemaal niet prettig )

Ik zat ook vol twijfel..dus ik snap je helemaal hoor..

zeker omdat Rover ook nog het niet ingedaalde balletje heeft..,

een extra zorg...

Misschien is het fijn voor je om het er eens met je dierenarts over te hebben.., wie weet kan hij/zij je wat meer geruststellen en bijstaan met advies..

evt zou je nog kunnen overwegen om nog een tweede chip te nemen als je er nog niet zeker bent...

wat je ook besluit, heel veel succes met mooie Rover..

Ik ken een hond die was eerst een aantal keer chemisch gecastreerd, het vreselijke reuengedrag kwam elke keer als het uitgewerkt was weer terug (ik herkende die hond echt niet toen het uitgewerkt was, totaal anders) dus die hebben ze gewoon laten castreren

Hoe lang erna weet ik niet

Eerlijk... ik zou het doen als ik jou was zou ik het doen (echt castreren of weer chemisch, maar of je dat moet willen) als het verschil zó duidelijk is (en het gedrag nu niet afzakt na een tijdje)

@Esther dank je! Ook voor je compliment over Rover :)

@ Stabij Gijs

Dank! Dit soort verhalen steunen me wel.

Dit is onze eerste hond, maar doordat we hem al met een jaar oud hebben laten castreren(chemisch) en dat was ook echt in overleg met de dierenarts en instructeur van de hondenschool, weten we eigenlijk niet veel van echt normaal reuengedrag. En dankzij jullie reacties voel ik me geen "aansteller", en besef ik dat er dus wel echt extreem gedrag kan zijn.

Ik ga volgende week even langs onze dierenarts, even informatie in winnen. En ook even navragen of dit gedrag toch ook veroorzaakt kan worden door het hebben van 1 ingedaald balletje.

Een bal wat niet naar buiten komt ligt in de buikwand, een flinke operatie hoor....goed informatie vragen bij je dierenarts voor je overgaat om dat te laten behandelen.

Ik kan van de week bij mijn eigen DA terecht. Is het vreemd als ik ook bij een andere DA informeer? Die heeft qua operaties misschien meer ervaring. 

Maarja ooit zullen we toch een keer er aan moeten geloven, want de kans dat  zo'n balletje binnen in zijn lichaam tot kanker groeit wordt wel groter naarmate hij ouder wordt. 

Een operatie van een cryptorch wordt nog wel eens met regelmaat uitgevoerd.
Deze operatie kan zelf laparoscopisch uitgevoerd worden wat de snede in de buik aanzienlijk minder maakt.
Een echo voorafgaand aan de operatie aan te raden om de precise locatie van de bal te lokaliseren. (Of dit bij een laparoscopische operatie ook nodig is weet ik niet)

Informeren kan nooit kwaad lijkt me?

Maar ik denk dat het nog wel een redelijk standaard ingreep is

 Dank je Anneloes, ik ga vragen aan de DA of ze van te voren nog een echo kunnen maken, en of deze operatie laparoscopisch wordt gedaan.(ligt misschien aan de plek?)

Ik heb een hond gehad met 1 niet ingedaalde bal, de dierenarts maakt inderdaad een echo om te kijken waar de bal zit en als je geluk hebt, kunnen ze er makkelijk bij.

Die hond is geholpen. Het herstel duurt langer en qua geld ben je meer kwijt.

Veel succes met jullie beslissing

 Hummie had ook een ingedaald balletje. Is gecastreerd, balletje binnen in is ook weggehaald . 

Kun je het balletje voelen? Bij Hunmie viel de ingreep reuze mee... wat heftiger dan een castratie. Achteraf bijna geen last gehad nadat narcose uitgewerkt was, was die weer de oude. 

Ik zou het ook doen als het gedrag zo ontzettend veel scheelt. In geep miss wat zwaarder maar als je dat naast zijn gedrag legt..

Ik zelf kan het balletje niet voelen, maar de DA zei vorig jaar dat hij niet in zijn lies zit maar hoger in de buik. 

Wat fijn zeg dat voor Hummie de ingreep mee viel! Waar zat bij hem het binnen balletje?

Het gedrag is écht enorm veranderd, krijg nu al 2 dagen geregeld een prachtig huilconcert....zo sneu

Hier was Nicky ook chemisch gecastreerd omdat hij altijd op ons Chiva zat, zij is wel gesteriliseerd. Na een jaar werd Nicky ineens enorm aanhankelijk, zo aanhankelijk dat ik er ongerust van werd en er mee naar de dierenarts gegaan ben, die begon te lachen en zei ' oh maar zijn castratie is aan het uitwerken. We hebben toen terug een nieuwe gezet en daarna ging het weer beter. Nicky kon niet meer gecastreerd worden vanwege zijn hartje dat te slecht was. 

We hebben de knoop doorgehakt, Rover zal vrijdag geopereerd worden, beide balletjes worden dan weggehaald. spannend!

Succes!

  Dank je!

Succes!

succes!

 Dank je!

 Dank je!

pfff wel slecht geslapen hoor.....wat kan een baasje zich druk/bezorgd maken he om haar viervoeter.

Vanmorgen is Rover met succes gecastreerd, en zijn binnen balletje is verwijderd. Gelukkig zat het binnen balletje toch in zijn lies, dus dat was erg gunstig voor de operatie!

Mijn kleine vriendje is alweer lekker thuis, en hij ligt nog een beetje groggy te wezen van de narcose en pijnstilling. Dat moet morgen al een heel stuk beter gaan. Hopelijk duurt het nu niet lang meer voordat hij weer een beetje rust in zijn lijf en koppie krijgt.

Fijn dat alles goed gegaan is

lekker knuffelen