Graag jullie mening!

Stelling: Fietsers moeten even bellen als ze een wandelaar met hond inhalen. Loop zelf veel in het veld met mijn hond aan een 10m flexi, dit is ook een bekende afkortroute voor jonge fietsers die naar school gaan. Ik kijk zeer regelmatig achterom om te kijken of er een fietser aankomt maar het gebeurt me toch regelmatig dat ik een fietser pas hoor als hij naast me zit. 90% van de tijd belt een fietser niet van te voren. Nu is mijn hond niet bang voor fietsers dus dat is het probleem niet maar schrik er gewoon van als ik opeens gepasseert wordt. Wat vinden jullie?

Ben ik het niet mee eens. Uiteraard vind ik het heel vervelend voor jullie dat jullie telkens zo schrikken, maar ik word hier ongeveer elke minuut of meer ingehaald door een fietser en er is nooit iets aan de hand. Juist als een fietser zou gaan bellen zou mijn hond het raar gaan vinden haha. Mensen zien niet aan jouw hond dat hij gaat schrikken he. Misschien rond tijden dat er veel scholieren langs fietsen even een andere route pakken?

Een andere route pak ik vaker, wil mijn hond wel variatie geven op een dag, daarom pak ik elke dag andere routes, helaas is deze route altijd wel druk, daarom laat ik haar nooit meer los. Mijn hond doet het niks, maar kan er zelf wel van schrikken. Een scooter hoor je wel aankomen en dan pak ik haar netjes bij me, maar dat lukt me met een fietser niet altijd.

Ik vind het ook fijn hoor, als er even gebeld word..

ook als ik zonder honden ben 

gewoon even een seintje dat er iemand aankomt vind ik wel prettig..

Doe ik zelf trouwens ook als ik op de fiets zit, 1 pingeltje, ook al kan ik er makkelijk langs,

Ik schrik me ook altijd wezenloos als er zo maar iemand voorbij komt razen...

Ja.........even zeggen, voor de volgende keer graag even bellen, heus dat doen ze dan, vertel dat je ze niet hebt horen aankomen......en het is geen onwilligheid, ze hebben er geen erg in.....

Nee liever niet, dan kan je als fietser wel aan de gang blijven, krijg je een rsi duim. ;)

TJa ik vind het een lastige... Ik fiets zelf ook regelmatig door het bos en weet dat je met bellen ook flink boze mensen achter je aan kan krijgen. Ik fiets nu gewoon erg langzaam als ik iemand met hond in wil halen en als ik zie dat de hond van de ene kant naar de andere kant loop vraag ik of ik er even langs mag. Is voor mensen vaak een rustigere manier dan dat ze opeens een bel achter zich horen.

Als ik zelf in het bos loop met jayla hoor ik fietsers altijd wel aankomen door het hobbelende fietspad en roep ik haar even bij me of geef ik het commando rechts. Dan weet ze dat ze in de berm moet staan. Ideaal

Waar ik altijd zo van schrik is zo een elektrische fiets, die razen zo snel voorbij.

Verder loop ik bij een fietspad altijd met Bacchus op het randje van het gras en hij in het gras.  Ik weet dat er fietsen aan kunnen komen en ben daar dan op voorbereid.

Het gebeurt mij ook regelmatig, dat ik schrik als een fietser - ook regelmatig met hoge snelheid - komende van achter mij, passeert en ik deze als wandelaar niet heb horen aankomen. Fietsers, die rijden met elektrische ondersteuning rijden makkelijk 25 km/uur. In mijn omgeving zijn veel paden zowel voor fietsers als wandelaars.

Als iemand wel zo attent is om te bellen, zeg ik meestal "dank voor het bellen". Krijg ik leuke reacties op. Als ik fiets, bel ik zacht, als ik een wandelaar met of zonder hond van achteren passeer. Soms zeg ik er bij, dat ze niet moeten schrikken, dat ik voor de veiligheid bel.

Nou, ik schrik me dus rot van zo'n fietsbel, dus t is gewoon persoonlijk. 

Ik vind ook dat ze een belletje mogen geven en vooral een beetje snelheid minderen....

Ligt aan hoe en wat, maar over het algemeen zou ik dat fijn vinden ja

 Ja, precies, zo kan t ook.

Volgens de verkeerswet mag je alleen bellen bij gevaar, en misschien neem ik dat te letterlijk, maar ik zie geen gevaar in langs een wandelaar fietsen. 

Als alle fietsers dat doen, en het dus gewoonte is geworden zou ik er misschien aan kunnen wennen  ... maar eerlijk gezegd schrik ik over het algemeen dusdanig van een plotselinge bel achter me dat er een serieus risico is dat ik hele rare (gevaarlijke) bokkesprongen ga maken    Ik kijk altijd graag zelf  voor en achteruit, dus voor mij hoeft het niet dat bellen.

Ik kan me wel nog herrineren dat vroeger op de basisschool met fietsles je werd verteld dat je even moest bellen voordat je ging inhalen. Heb voordat ik dit topic starte even gekeken naar de fietsregels maar dit nergens terug gevonden. Het zijn meestal de oudere fietsers die even bellen, de jeugd let nergens op en zoeft gewoon voorbij. Natuurlijk is het de verantwoording van de eigenaar om op de hond te letten maar wat als ze net op het moment dat er een fietser aan komt aan de overkant iets interessants ziet en ze oversteekt, moet er niet aan denken, maar ja het blijft toch een hond. Ook vanmorgen meegemaakt dat op een weg wat net 3 fietsers breed is er ook 3 jonge dames naast elkaar aan het fietsen en aan het babbelen waren en ik op het laatste moment nog in de berm kon springen omdat ik geen ruimte kreeg en daarna ook nog eens lachen terwijl ze door fietsen. Geweldig die jeugd!

Oh ja zulke dingen heb ik hier ook vaak, zelfs in het park waar je helemaal niet mag fietsen

 Bestuurders mogen slechts geluidssignalen en knippersignalen geven ter afwending van dreigend gevaar." (art. 28 RVV)

Met de hond heb ik er niet zo'n problemen mee omdat ik aan haar kan zien of er een fietser van achter nadert want dan kijkt ze me aan en kijkt dan langs me heen en gaat meteen zelf naarst me lopen. Dus weet het meteen als er iemand komt. 

Met het paard maak ik het ook regelmatig mee dat ze van achteren naderen. Zeker op het fietspad is het niet heel breed als ik daar rij maar toch altijd mensen die zonder te waarschuwen voorbij komen. Want waarschuwen ze dan kan ik aan de kant/berm. Maar als ze dus voorbij razen dan schrikt het paard weleens wat dan met zijn hoeven een stamp geluid maakt op de grond. En verder niks aan de hand maar fietsers schrikken dan weer van het paard. Tja dan denk ik ook bel even. Vooral wielrenners hebben er een handje van om niks te laten weten als ze voorbij komen. Ik kan er wel om lachen dan

lastig, ik schrik ook altijd van een bel ineens vlak achter me, aan de andere kant is het ook fijn dat iemand waarschuwt. Ik denk dat het ook van de situatie afhangt wat op dat moment het beste is. Het fijnst lijkt me dan een belletje op flinke afstand nog zodat je niet al te hard schrikt.

Ik denk altijd als jij nou even rekening houdt met mij en mijn hond dan hou ik rekening met jou, pak de hond bij me en ga ik in de berm staan.

Iemand die belt bedank ik ook altijd, laatst nog een gesprekje gehad met een mevrouw die van te voren belde en ik daarvoor bedankte. Zij had ook een hond en zij vondt ook het ook prettig als iemand even liet weten dat hij eraan kwam. Gewoon prettig als mensen even rekening houden met elkaar.

Eh .... Is het eigenlijk niet zo dat je aan de andere kant moet lopen zodat je ze ziet aankomen? 

Zelf loop ik dus altijd links om aan de kant te kunnen gaan als fietser aan komt. 

In natuurgebied kan dit niet en daar komt af en toe een fietser langs en ja dan is een belletje wel prettig want ik schrik me dan vaak het apenzuur. 

jeanine dat is niet mogelijk want het is daar geen eenrichtinsverkeer, anders deed ik dat altijd natuurlijk.

Ik loop met de hond ook altijd aan de andere kant maar op sommige plekke omzeil ik de "woeste"waakhonden van de boerderijen door dan toch aan de overkant te gaan lopen.  Die honden rennen dan blaffend mee langs het hek en shadow word daar altijd een beetje zenuwachtig van als ik aan de zelfde kant blijf lopen.

Een zeer herkenbaar probleem. Ik schrik me elke keer een ongeluk van voorbij razende fietsers, scooters en hardlopers en merk dat Vasco het steeds minder prettig vind. In het half jaar dat ik ondertussen op mezelf woon nog nooit 1x een belletje van iemand gehoord of wat voor waarschuwing dat ze er langs willen.

Ik houd hem al kort als ik fietsers zie naderen, loop indien mogelijk al aan de kant van de fietsers zodat ze van voren komen en houd hem dan altijd zo dat ik tussen hem en de fietser in loop. Helaas kan dat niet overal omdat er geen stoep is, ze aan verbouwen zijn e.d. dus soms moet ik aan andere kant lopen. En Vasco mag van mij altijd overal snuffelen dus hij loopt nog wel eens van links naar rechts over straatjes waar erg weinig verkeer komt maar wel veel fietsers. Roep hem dan wel altijd bij mij als ik iets zie aankomen met de opmerking pas op je loopt meneer/mevrouw nog van de fiets, mensen moeten daar wel om lachen.

Aantal weken terug nog gehad dat ik netjes met Vasco op de stoep liep, erg brede stoep dus 3 kinderwagens naast elkaar en nog ruimte over. Nu moet Vasco van mij bij elke stoeprand zitten zodat ik even kan kijken of er verkeer aan komt. Commando zit, werd 1e keer genegeerd, komt op dat moment fietser aan en zegt hier wil ik links dus Vasco krijgt op dat moment opnieuw zit te horen. Knalt die man gewoon met z'n fiets de stoep op op amper 10cm van Vasco langs terwijl hij net wou gaan zitten. Vasco natuurlijk van zich af snauwen, schrok me een ongeluk, voornamelijk door die man. In mijn oogpunt had Vasco groot gelijk. Man kon duidelijk horen en zien dat ik bezig was met de hond. Daarbij komt hij al fietsend de stoep op dus hij zat nog eens fout ook. Maar mensen hebben niet het geduld om even te wachten blijkbaar.

Sinds dat incident valt hij af en toe uit naar fietsers of scooters. Dus moet ogen voor en achter hebben om veiligheid van anderen te kunnen waarborgen. Gelukkig blijft het bij hem voornamelijk bij blaffen en die richting in willen, maar als ik niet oplet ben ik bang dat hij keer iemand in z'n been hangt.

Heb zelf geen bel op mijn fiets maar als ik langs iemand met hond moet is het wel altijd tring tring zeggen zodat ze weten dat ik er langs wil, houd dan ook altijd afstand en fiets wat rustiger. Ik kan niet aan een hond zien of die bang is voor fietsers of iets dergelijks.

Zelfde met passeren van paarden toen ik nog bij mijn ouders woonde en mijn scooter had. Gas loslaten en rustig er langs rijden, ruiter ook de kans geven om bijvoorbeeld in de berm te gaan staan. En als ik er ruim voorbij was pas weer gas geven. Ben zelf bijna keer van paard gevallen omdat iemand het ''grappig'' vond extra gas te geven op een stoere bink manier vlak achter paard. Paard waar ik op zat vloog zo weg over en stopte gelukkig voor omheining van de heide. Maar anders had ik ergens op de grond gelegen en paard was weg geweest.

Hoe ver moet ik nog gaan uiteindelijk als mensen zelf niet meer nadenken. Moet ik mijn hond gaan muilkorven omdat er een kans in zit dat hij ooit iemand gaat bijten omdat 1 persoon hem bijna aangereden heeft met de fiets. Andere routes kiezen? Ja ik woon in de stad, daar is verkeer en loop al op de stoep wat kan ik nog meer.

Als we allemaal 10 min per dag aan anderen zouden denken zou de wereld al weer een stukje prettiger zijn. Helaas vraag ik me af hoeveel mensen hier het zelfde over denken.

Ik stel dat heel erg op prijs, ja. 

Als ik op een pad loop dat ook gebruikt wordt door fietsers, loop ik de hele tijd m'n hoofd in alle richtingen te draaien. Ik let dus erg goed op, maar dan nog verrassen ze me soms, komen ze vanachter de bocht aanzoeven. Niet makkelijk met twee honden aan de lijn op een smal pad, dus ze rijden me dan bijna van m'n sokken. Zo onbeleefd vind ik dat! Ik loop toch ook geen kleine kindjes omver omdat ze me niet meteen hebben gezien en ik toevallig sneller ben dan hen?

Is geen moeite, toch, even iemand waarschuwen die je voorbij wil steken? Vind dat wel zo beleefd. 

Dat is voor mij toch wel een ander discussiepunt.  

De Asociale racer die zodanig pal langsscheert dat mijn haar er van opwaait of de 'gewone' tweewieler die met gepast tempo en afstand langszij fietst, vaak met wederzijdse groet en zonder bel.

Dat eerste is gewoon asociaal gedrag, daar schrik ik ook van en in mijn geval dubbel als hij/zij daar ook nog bij zou gaan bellen. Bel zou in zo'n situatie mij nog ongelukkig manouvres uit laten halen van schrik, maar dat terzijde.

Punt is, in discussie bel of niet, dat veel fietsers die bellen dat pas doen als ze al op je hakken zitten. Dat helpt niks, of juist van de wal in de sloot *wie van allen of allen*. Dus als dan wel bellen ... aub ruim van tevoren ... please  dan kunnen we (indien noodzakelijk) onszelf en onze honden nog even bijeen grabbelen.

Ik denk dat er nu eenmaal een categorie 'niet honden fieters' is die niet echt het voorstellingsvermogen heeft dat het met honden soms even wat meer tijd kost om aan de kant te springen.

Ik loop altijd over een voetpad waar veel fietsers dus ook fietsen. Wat dus eigenlijk niet mag. En dat gebeurd het mij ook heel vaak. Moh is ook niet bang voor fietsers ofzo,maar ze loopt altijd van de ene kant naar de andere kant van het pad een aantal meters voor mij. Ten eerste ik schrik me altijd lam als ze me ineens inhalen, maar het engste vind ik nog dat Moh ook niets vermoedend ineens oversteekt, met alle gevolgen van dien.

Ik roep dus ook altijd uit schrikreactie, jemig het is hier geen fietspad. En gelukkig luisterd Moh erg goed als ik ineens ''wacht'' roep, al staat ze midden op het pad,ze staat wel stil.

Maar idd in een wandel gebied zou het erg handig zijn als ze even bellen. 

Gezien hier voornamelijk gedeelde paden zijn en ik met die 3 van mij aardig wat plaats in nemen, vind ik het wel fijn als fietsers even een belletje geven.