Wat is goed bewegen

We weten allemaal dat een goede manier van bewegen niet alleen bijdraagt aan een gezond spierstelsel, maar ook een leerervaring is voor wat betreft het vinden van balans als de hond in beweging is, zodat hij hindernissen zo gemakkelijk mogelijk kan overwinnen. En als bewegen omslaat in spelen, betekent dit in veel gevallen dat hij dit samen doet met andere dieren, waardoor ook het sociale element in het dier wordt opgewekt. Overigens geldt dit niet alleen voor dieren. In de lessen lichamelijke opvoeding aan a.s. docenten wordt erop gewezen dat er rekening moet worden gehouden met de aanleg en de leeftijd van leerlingen.  Maar terug naar onze honden: in gesprekken met pupkopers kwam herhaaldelijk de vraag naar voren: "Hoe lang mogen wij in het begin met onze pup lopen?" Mijn antwoord was dan: "Als je ziet dat het dier moe wordt, moet je rust inlassen. Als het lijkt dat hij is uitgerust, ga je naar huis. Daar aangekomen zal hij in slaap vallen. En de volgende keer iets minder lang weggaan, want piekbelasting en te langdurig bewegen moeten worden voorkomen." Dit antwoord was er destijds wel eentje bij gebrek aan beter. Later werd geopperd dat per levensmaand 5 minuten  per wandeling kon worden aangehouden gedurende 4 tot 5  (en aanvankelijk in verband met het zindelijk maken, misschien wel meer) wandelingen per dag.  Tegenwoordig wordt de norm 10 minuten per wandeling per levensmaand gedurende de dagelijkse wandelingen aangehouden. Natuurlijk moet er wel gelet worden op de eventuele vermoeidheidssignalen die door het dier worden aangegeven. Dus als de pup achterblijft, minder op de omgeving let, erbij gaat zitten of liggen, of, in een te ver stadium gaat hijgen, toch die rustpauze maar inlassen. Maar wel: verantwoord blijven bewegen!

Het zou ook fijn zijn, moest die richtlijn niet enkel over tijd gaan, maar ook over de manier van bewegen. Het is namelijk erg belangrijk dat een pupje in z'n eigen tempo kan lopen, en er tijdens een wandeling aandacht is voor de hele waaier van natuurlijke bewegingen: ook stilstaan, traag stappen, trippelen, enz.

Doordat we onze pups al heel snel leren lopen aan de lijn en hierbij vaak verwachten dat ze mooi naast ons blijven lopen, staan we er niet bij stil dat dit tempo òns tempo is en niet dat van de hond. Af en toe dus ook de zaak es omdraaien en het ritme volgen dat de pup aangeeft, komt de ontwikkeling van het hele bewegingsapparaat ten goede! 

Indertijd met mijn duitse herderpup, ging ik wel langer dan de voorgeschreven tijden op pad met haar, maar dan gewoon lekker langs de waterkant snuffelen, qua afstand helemaal niet ver, maar qua tijd waren we toch wel minstens een twintig minuten buiten. Lekker bewegen.

Met een herplaatser zoals Lola die vier jaar in een asiel zat, en 1x per week een half uurtje ging wandelen, moest je wel rekening houden dat wat ik lekker bewegen voor haar vond (een heerlijke boswandeling bijv.) dat voor haar alleen maar een bron van stress was. Later ging ze wel graag mee, maar moest toch tot het einde van haar leven telkens iets overwinnen leek het. Van harte maakte ze geen lange in mijn ogen ontspannen wandelingen. Het liefst (ik liet haar vaak zelf de route kiezen) liep ze een paar bepaalde routes in de bebouwde kom. Ze had wel een paar honden die ze heel leuk vond en daar ook mee speelde. Max en Balou waren haar beste vrienden. Als ze Balou zag glunderde ze helemaal en liet hem nauwelijks met rust en hij liet het allemaal toe. Voor andere honden was ze of bang, of had teveel respekt of minachting haha

Lola en Balou

Ook Jenna loopt het liefst routes door de stad, ze speelt nooit met andere honden, ze is bang voor andere honden en blaft ernaar, als je te dichtbij komt. Hier, waar een hondenhoudbewijs verplicht is, laten mensen hun honden ook niet loslopen als er andere honden in de buurt zijn. Er wordt altijd netjes aangelijnd en afstand gehouden door de meeste mensen.

En toch maken we soms heerlijke heide- en boswandelingen, al is het aan de lijn vanwege haar jachtinstinkt.

" Het zou ook fijn zijn, moest die richtlijn niet enkel over tijd gaan, maar ook over de manier van bewegen. Het is namelijk erg belangrijk dat een pupje in z'n eigen tempo kan lopen, en er tijdens een wandeling aandacht is voor de hele waaier van natuurlijke bewegingen: ook stilstaan, traag stappen, trippelen, enz.
Doordat we onze pups al heel snel leren lopen aan de lijn en hierbij vaak verwachten dat ze mooi naast ons blijven lopen, staan we er niet bij stil dat dit tempo òns tempo is en niet dat van de hond. Af en toe dus ook de zaak es omdraaien en het ritme volgen dat de pup aangeeft, komt de ontwikkeling van het hele bewegingsapparaat ten goede!  "

Alaska's Finest!

Misschien ook niet slecht om dit op de hond algemeen toe te passen.

De eerste weken is het ook nog niet echt wandelen.

Meer wennen aan huis, buiten en dingen zien, zindelijk maken etc.

Echt wandelen komt pas later en dan inderdaad niet te lang.

Tenminste, zo heb ik het gedaan, afstanden lopen hoeven pups helemaal niet.

Toen Black nog een kleine pup was, gingen we vaak naar het water of bos, daar kon hij een kwartiertje (en in de loop van de tijd wat langer), rondscharrelen op z'n eigen manier en dan gingen we weer naar huis. Dan bleven we gewoon op één plek aan het water en in het bos heel langzaam aan.

Thuis deden we wel stukjes lopen aan de riem, dat moeten ze natuurlijk ook leren, ook om andere dingen te zien en om er aan te wennen.

Black leerde natuurlijk ook veel van z'n 'grote' vriend.

Eigenlijk vanaf dat Black zo'n 4 a 5 maanden was, zijn we begonnen met echt het wandelen opbouwen. Beginnend met zo'n kwartier/twintig minuten per wandeling en zo opbouwend in de loop van de maanden.

Toen hij zo'n jaar oud was, liepen we een uur.

En nu kun je rustig hele dagen met hem lopen, vindt ie alleen maar mooi.

Maar iedereen doet het op zijn eigen manier.

Het is fijn dat er bepaalde richtlijnen zijn.

Dan heb je in ieder geval iets om aan vast te houden als je met je pup gaat beginnen.