Deemoedplasje?

beste hondenliefhebbers,  heel trots zijn we op onze teckel pup van nu bijna 15 weken. luisteren doet ze wanneer ze er zin in heeft en het zindelijkheid gaat super (op een paar ongelukjes na nog)  alleen nu is ze zo enthosiast dat ze bij iedereen dr plasje laat lopen ook als ze een nieuwe hond ontmoet.  Zelfs als ik nog geen 5 min weg ben om even naar de berging te gaan en weer terug komt laat ze t ook lopen, en dan zeg ik nog niet eens wat tegen haar of haal haar niet aan.  Hebben jullie tips en zou dit gauw over gaan?  Groetjes! 

Dit is heel moeilijk. Mijn Ellie doet dit ook, alleen wel minder erg. Als iemand zich over haar heen buigt om haar aan te halen of soms zelfs als ik thuiskom en ik zeg: 'dag Ellietje', dan komt er een plasje.

Negeren helpt heel veel. Gewoon doorlopen en wachten tot ze ergens rustig ligt, zit en haar dan naar je toe roepen ipv er zelf naartoe te gaan?

Sommige hondjes leren dit nooit af, en daar valt niet veel meer aan te doen dan haar te negeren, denk ik. Ik hoop dat het met ouder worden vanzelf beter wordt, maar ik zou er niet te veel op rekenen als ik jou was...

Inderdaad wat Cindy zegt;)

Wij hadden er ook erg last van bij Jackie. Heel veel geoefend na een half jaar waren er er vanaf. Beter nu er mee aan de gang gaan, dan later.

Inderdaad zodra je binnenkomt(als dit nou is vanuit de berging, na boodschappen doen of na uren zijn weg te zijn geweest) volkomen negeren. Niet praten, wijzen of kijken. Als je hond dan afdwaalt (ergens snuffelen of naar de plek) kun je haar roepen. Zodra die enthousiasme weer stijgt tot plassen, weer negeren.

Ook bij bezoek deze opdracht geven. Wat je ook kunt oefenen is dat bijvoorbeeld om te training bezoek de voordeur in gaat (na aangebeld) en direct doorloopt en achterdeur weer uit en andersom. Volkomen negeren. Zo train je de blaas en zakt het enthousiasme.

Bij honden die je tegenkomt op afstand je hond rustig maken (zitten, af) en als ze rustig is, mag ze pas naar die honden.

Hopelijk goed uitgelegd, succes;)

Beetje negeren die eerste ogenblikken. Dat ze vanbinnen wat kalmeren. (niet teveel aanhalen, wel na de eerste spannende kennismaking, dan kunnen ze wat meer tot rust komen)

Meestal zie je dat het vanzelf over gaat als ze wat groter/ouder worden, dan worden ze wat minder zenuwachtig en kennen meer de geplogenheden.

Wat hier aanzien wordt als enthousiasme, is eigenlijk een verkeerde interpretatie van opwinding.

Het kan zowel een leuke als geen leuke opwinding betekenen.

Het is natuurlijk ook nog een pup en is de spierontwikkeling over de blaas ook nog niet optimaal.

Belangrijk is hier het spanningsniveau te verlagen, zodat de pup veel minder of niet opgewonden geraakt. En geraakt het probleem vanzelf opgelost.

bedankt voor de tips we gaan er  mee aan de slag!