Mijn aller, allerliefste Tibo

Vermits ik hier al jaren op het forum zit, wilde ik dit toch laten weten. Vandaag is mijn hart in duizend stukjes gebroken, ik heb mijn trouwe maatje uit de duizend moeten laten inslapen. Ik ben er kapot van, het is hier leeg en stil, ik hoop altijd dat ik hem nog zie.

Hij was alles voor me en nu is hij er niet meer

Het verhaal wil ik ook delen, omdat het voor hondenbaasjes kan helpen om hetzelfde verdriet te voorkomen.

Het begon eind december met manken aan het linker achterpootje. Dus naar de dierenarts, die zegde dat het ging om een peesblessure en dat hij 2 maanden rust zou moeten nemen.

Ik volgde dit keurig op, maar het beterde niet, werd erger, dus opnieuw naar de dierenarts. Nu werd er een foto genomen en werd medegedeeld dat het om een gescheurde kruisband ging. Vermits we vroeger veel ellende kende met het herstel van Yoshike aan hetzelfde letsel, ging ik op zoek naar een gespecialiseerde dierenarts die de laatste nieuwe methode van operatie kon toepassen.

Daar werden nieuwe foto's genomen omdat op de andere echt niet kon worden uitgemaakt dat het over een gescheurde kruisband ging.

Daarna werden de foto's besproken. Knie was perfect in orde, nergens artrose te zien of wat dan ook. En ik gaf hem al een aantal jaren onstekingsremmers omdat hij zogezegd artrose had. Zijn heupen, toch een zwak punt bij veel Goldens, bleken heel gaaf, perfect in orde....de oorzaak van het manken lag bij de rug.

Hij mocht terug naar huis en kreeg medicatie mee, maar die wilde hij niet nemen. Dus ik liet hem dinsdag opnemen en hij werd aan het infuus gelegd. Van toen af ging het berg af, hij gebruikte zijn hele achterhand niet meer. Ik ging hem dagelijks bezoeken en gisteren was hij weer wat alerter, maar het mocht niet zijn.

Zijn nieren waren aan het opgeven en verder reageerde zijn pootjes op geen enkele prikkel meer. Zo kon ik hem niet laten verder leven, daar zag ik hem te graag voor, kon ik hem niet aandoen. Hij sliep heel zachtjes in, geknuffeld door mij, hij heeft niets geweten...maar ik....ik ben een groot deel van mezelf kwijt. Zo voel ik het, mensen die mij hier kennen, weten hoeveel hij voor me betekende, de mooiste dag uit mijn leven was de dag dat ik hem uit het asiel haalde. De perfecte hond, want dat was hij.

In het crematorium zag ik een gedichtje, dat ik aanpaste, want het omschrijft het helemaal :

Mijn allerliefste maatje Tibo



Je wilde haren, je leuke snoet,

het was je intelligentie die het hem deed;

je was knap, je was chique;

je was echt mijn pièce unique;

je was niet zoals mensen;

maar beter kon ik mij echt niet wensen;

en kwam ik thuis dan was jij daar;

stond je altijd met al je vriendschap klaar;

zag ik het niet meer zitten, kon ik het niet meer aan;

keken je prachtige bruine ogen mij veelbegrijpend aan;

dan gingen we wandelen zij aan zij;

genietend in het gras lag je naast mij;

mijn trouwe vriend, ik was zo blij dat ik je vond;

zeggen de mensen "ben je gek, het was maar een hond"

wel, hij was de trouw die ik bij jullie nooit vond.

Ik zit hier nog niet heel lang, maar las al wel jaren mee.

Ik wil je toch héél veel sterkte wensen met dit grote verdriet. 

Wat verdrietig voor je..Sterkte

Wat een prachtig gedicht zeg!

Heel veel sterkte met het verlies van Tibo

Och.....ik zag je in zovele topics voorbij komen, een vertrouwd gezicht op HP, zo sneu dat jouw beste vriend er niet meer is. Ik wens je heel veel sterkte.....

Met tranen in mijn ogen lees ik dit...
Ik kan het niet geloven dat Tibo er niet meer is

Heel veel sterkte !!!

Slaap zacht Tibo...
Nooit zal ik je vergeten <3

Jeetje, ik las de titel en dacht "toch niet díe Tibo?". Wel dus. Heel veel sterkte, Marie-Rose.

Wat vreselijk 

Heel veel sterkte met dit verlies! 

Wat een verdrietig bericht.

Ik wens je heel veel sterkte!

Heel veel sterkte!!

Veel sterkte met het verlies van je trouwe viervoeter vriend........

Ik ben ondersteboven van jouw bericht. Ik had zo gehoopt dat jouw lieve Tibo het toch zou redden. Het zat wel een beetje in mijn achterhoofd, maar na jouw berichtje gisteren, was mijn hoop voor jullie weer groter. Ik ben enorm geschrokken vanmiddag, had dit echt niet verwacht. Ik vind het echt verschrikkelijk voor je, dat je afscheid hebt moeten nemen van jouw allerliefste maatje, jouw allergrootste vriend.

Nogmaals ontzettend veel sterkte voor nu en de komende tijd.

Rust zacht lieve Tibo.

Ach nee toch wat schrik ik hiervan.

Ik had zo gehoopt en er ook eigenlijk op gerekend dat hij met die medicatie er weer helemaal bovenop zou komen. Dit had ik echt niet zien aankomen.

Wat een enorm verdriet.

Een prachtig gedicht helemaal op Tibo van toepassing. Ik heb door al je verhalen het gevoel alsof ik hem een beetje kende. Tibo bofte met jou maar jij ook met hem.

Heel veel sterkte met het verwerken van dit verdriet, ik wilde dat ik wat woorden van troost voor je had. In elk geval heeft Tibo bij jou een geweldig leven gehad en heb je voor hem gevochten als een tijger voor haar jong.

Marie-Rose ... :'-(

Wat intens verdrietig en zo snel gegaan ook.

Sterkte voor jou

Marie-Rose,heel veel sterkte met dit grote verlies .

Wat schrikken .

Jij en je Tibo .....kan niet waar zijn dacht ik.

Jouw verdriet Marie Rose , zo dikwijls wordt er gezegd ook door mij  , het wordt minder...daar heb je nu geen steun aan.

Wat moet jij je nu rot en alleen voelen.

Sterkte om je maatje te verliezen.

Vreselijk! Heel veel sterkte met dit grote verlies.. 

Wat is dat schrikken! Een maand geleden begonnen met mank lopen en dan gebeurt dit..? 

Wat vind ik dat verschrikkelijk erg voor je! Ik wens je heel veel sterkte toe, en veel warmte en steun in je omgeving. Ik leef met je mee….

Heel veel sterkte!

Wat erg... 

Heel veel sterkte!!

Oh Marie Rose,  wat schrik ik hiervan. Tibo.

Heb er geen woorden voor. 

Veel sterkte. 

Oh wat een verdrietig nieuws... Héél veel sterkte! Afschuwelijk om je liefste maatje te verliezen. Ik denk aan je! 

Zo verdrietig... Heel veel sterkte met dit grote verlies! 

Ach jeetje, lieve Tibo! Heel veel sterkte met het verlies van je lieve maatje.

Ik wens je heel veel sterkte en vooral veel kracht om dit te kunnen verwerken.

Heel veel sterkte

ohh ik schrik hiervan..

Wat zal je hem missen je kerel waarmee je zoveel hebt meegemaakt

Heel veel sterkte met verlies van je dierbare Tibo

Lieve Marie-Rose, ik weet wat je doormaakt..

Ook ik heb 24 december onze lieve Do moeten laten inslapen, het geeft zoveel verdriet, en zo een groot gemis..

ik wens je heel veel sterkte.....

Wat vreselijk voor je, heel veel sterkte met het verlies van jouw Tibo.

Wat erg, je lieve Tibootje. Hoe erg dat je hem moest laten gaan. Veel sterkte. We zijn bij je met onze gedachten.