Anatoolse herder - agressie

Ik heb mijn Anatool, Kobe, een reu, uit het Kontichse asiel gehaald.
Ik heb Kobe 4 maanden, hij is nu net 2 jaar oud en was gechipt.
Ik heb intussen zijn hondenidentiteitskaart, ben bij de veearts voor inentingen geweest, ga naar de hondenschool
Ik maar vraag mij af of de info in zijn chip veranderd is.
In het asiel wisten ze weinig info over Kobe 's verleden, tenzij zijn herkomst: Turkije, waar zijn oren geknipt zijn.
Tot zijn 18 maanden had Kobe ( Otard in zijn Turkse familie ) nooit aan een leiband gelopen. Dat heb ik gevoeld...
In het asiel vertelden ze ook dat er 3  kleine kinderen in zijn Turkse gezin ( in België ) waren en hij geen agressie tegen hen vertoonde.
Kobe is heel lief naar alle vreemden op wandeling en in huis.
Hij knuffelt precies liever met vreemden dan met mij.
Als er andere honden zijn moet ik op mijn hoede zijn.
Meestal gaat het goed, ook op een hondenweide.
Ik ga niet op een hondenweide als er voor hem onbekende honden zijn of ga er af als er een nieuwe komt waar er een conflict mee dreigt.
Eén soort honden maakt hem steevast agressief: grote donkere ( Duitse of Tervuurse herdershonden. Het is het enige ras waartegen hij blaft.
En dat doet hij al van de overkant van de straat.
Ik vraag mij af of dit genetisch is: ze lijken zo op wolven, de natuurlijke vijanden van Anatoolse herders.
Intussen zijn er wel wat mensen met honen, voornamelijk puppies in mijn huis gekomen. Er is (nog) geen incident mee geweest.
Vorige week was mijn vriendin, Vera, er mee naar de hondenschool geweest en er was een bijtincident.
Vera was nog nooit alleen met Kobe gaan wandelen, maar ze wilde het absoluut doen.
De hond lag tussen haar en een trainster op de grond.
De twee vrouwen waren aan het praten.
Er springt een aangelijnde maar niet goed gecontroleerde jonge setter naar Kobe ( 30 cm ) Kobe vliegt recht en pakt hem.
Maar Kobe los hem niet, ook niet als hij afgeeft en blijft liggen.
Vera en de trainster trekken aan de leiband van Kobe, een andere trainster van de school trekt de setter weg als Kobe even lost.
Er waren geen serieuze verwondingen. 2 gaatjes en de setter heeft een antibiotica spijtje van de veearts gehad.
Ik vraag mij af of Anatoolse herders niet lossen als ze bijten.
Ik ben zelf ook betrokken geweest in een bijtincident met Kobe en trok hem aan zijn halsband van de grond. Dan loste hij.
Een andere keer werd hij aangevallen door een loslopende setter. Ik duwde Kobe op de grond. De setter kwam terug en beet nog eens rap...
Dacht ik daar, had ik hem maar aan de band gehouden, dan had hij zich nog kunnen verdedigen.
Mijn Anatool is jong 2 jaar en pas vol op 4. Hij is reeds impressionant, ziet er rustig uit, maar heeft alles gezien...
Hij kijkt helaas weinig naar zijn baasje.
Dank zij een goede "halti" wandelt hij nu aan mijn been.
Zonder ( hard ) trekken loopt hij ook vrij rustig aan een "lange lijn".
In het begin dacht ik: "leert hij ooit rustig naast mij lopen?" Wanhoop...
Nu doet hij dat. Hij reageert goed op  de "zit" en "liggen" commando 's.
Soms lijkt hij na te denken en doet het pas dan. ( Is dat een testspelletje ? )
"Kom" wordt opgevolgd in huis en in de hof, maar niet op de hondenweide of de openbare weg.
Graag zou ik ook andere eigenaars van Anatoolse herders kennen.
Ik lees er veel over maar soms lijkt het een "copy paste" van algemene hondentheorie op de Anatool toegepast.
Het "niet lossen" bij een beet verontrust mij.
Onlangs las ik dat een Anatool zelf gaat kiezen wat hij bewaakt als je hem geen opdracht geeft.
Ik las ook dat zijn gedrag tegen andere honden dominanter wordt bij het ouder worden en dat het moeilijker wordt er mee bij andere honden te komen.
Maar in mijn hondenschool heb ik ook dit gehoord:
"enkele jaren geleden was er een instructeur op de hondenschool "Sloeber" die zijn volwassen Anatool gedurende zijn les midden op het terrein legde. Die bleef rustig liggen.
Als ik dan goed luisterde hoorde ik de andere zijde van de medaille:
geen andere hond kwam binnen de 5 à 10 meter van hem, ook niet als ze niet aangelijnd waren...

Allereerst super dat je een asielhond een fijn plekje wil geven.

Ok je hond is een herplaatser en je hebt hem pas vier maanden.

Hij klinkt voor mij niet agressief, maar misschien wel wat overprikkeld. Hij kwam in allerlei situaties die hij nog niet aankon. Er is in die vier maanden best veel gebeurd, bezoekjes van allerlei honden, een hondenschool, wandelingen in een vreemde omgeving en met voor hem vreemde mensen.

Die incidenten dat hij andere honden beet hadden voorkomen moeten worden.

Ik zou even opnieuw beginnen alsof je hem net hebt en dan eerst maar proberen de hond wat vertrouwen te geven, en elkaar goed leren kennen zodat je weet wat je aan elkaar hebt. Inlezen in hondentaal.

En dan de herplaatsregels nog eens goed toe gaan passen.

Ook in huis, je manier van omgaan met hem onder de loep nemen, kan hij in alle rust eten. Is je stem en houding altijd rustig en kalm.Wordt hij niet gestoord bij het slapen. Is er balans tussen aktiviteit en rust.

Zet de hond ook niet onder druk, het moet ontspannen blijven.

Het heeft tijd nodig. Op zich lijkt me die hondenschool op het eerste gezicht niet heel kundig? Ik zou er  even mee stoppen, het allerbelangrijkste wat de hond nu moet leren is vertrouwen krijgen in jou, rustig wennen aan elkaar.

Zelf heb ik veel gehad aan Turid Rugaas haar boekjes. Ook help mijn hond trekt, een methode om rust in de wandelingen te brengen.

Een cursus BAT, prive is over een tijdje misschien een idee voor jullie?

Ik ken de anatool als een lieve, zelfstandige, intelligente hond die eigen beslissingen kan nemen, waar je met respekt mee om moet gaan. (maar met welke hond niet). Trouw en loyaal aan de eigen mensen (wat jullie voor hem moeten gaan worden) en wat achterdochtig naar vreemden.

Mijn neef heeft er ook een gehad. Hij heeft hem toen de hond 2 jaar was uit het asiel gehaald, waar hij zat omdat hij een kind gebeten zou hebben.

De hond is 13 jaar geworden en was echt een grote lieverd, nooit heeft hij een poging gedaan iemand te bijten, geen kinderen, ook geen andere honden, die keken niet eens naar hem, hij straalde gewoon gezag uit.

Maar s' nachts als ze in bed lagen, en de hond beneden onderaan de trap lag te slapen, kwam je daar echt niet binnen, hij had dan zondermeer aangevallen.

Verder liggen er hier 3 in een tuin net buiten het dorp, en daar durf ik niet eens met mijn eigen hond aan voorbij te lopen. Het terrein is ook afgezet met stroom, maar ik neem het risico niet, ze komen niet echt vriendelijk over.

" Mijn neef heeft er ook een gehad. Hij heeft hem toen de hond 2 jaar was uit het asiel gehaald, waar hij zat omdat hij een kind gebeten zou hebben.

De hond is 13 jaar geworden en was echt een grote lieverd, nooit heeft hij een poging gedaan iemand te bijten, geen kinderen, ook geen andere honden, die keken niet eens naar hem, hij straalde gewoon gezag uit.

Maar s' nachts als ze in bed lagen, en de hond beneden onderaan de trap lag te slapen, kwam je daar echt niet binnen, hij had dan zondermeer aangevallen.

Verder liggen er hier 3 in een tuin net buiten het dorp, en daar durf ik niet eens met mijn eigen hond aan voorbij te lopen. Het terrein is ook afgezet met stroom, maar ik neem het risico niet, ze komen niet echt vriendelijk over. "

Diesel

 Bedoel je in Rumpt toevallig? Die drie zijn van mijn vader en stiefmoeder haha..

Wat een kleine wereld he haha. Nou ik weet van toen ik nog daar woonde, ze zijn lief voor bekenden, maar er is wel eens iemand het terrein opgekomen zomaar en die is dus gegrepen , erg waaks en ze aarzelen niet om een 'indringer' te pakken. Verder is de oudste teef echt niet leuk naar andere honden ( das 1 van de lichtere, de andere lichte is haar dochter ) zij zou een andere hond zonder pardon wat aandoen. De reu en de jonge teef zijn, als de oudste teef er niet bij is, wel gewoon sociaal naar honden. Ik kom er ook niet met mijn honden hoor haha en ik snap best dat je er niet graag langsloopt, blaf parade haha.

Ik ben jou vader dan wel eens tegen gekomen bij de dierenarts met een van zijn honden, leek wel een kalf, ben ook een stapje achteruit gegaan toen met mijn hond die totaal niet onder de indruk was van zijn hond, maar ik wel, haha.
Prachtig is het wel om ze daar op hun terrein te zien lopen. Maar ik geloof meteen dat je daar niet het hekje in moet gaan, dat is ook zo eng laag, die honden stappen er zo over, haha, daarom durf ik daar ook niet langs met mijn hond.

Ze zijn ook heel indrukwekkend, ik kan me nog goed herinneren dat de donkerste een keer ontsnapt was en daar over die drukke weg rende, daarna kwam het stroomdraad.

Ja ze zijn echt groot! Heel soms gaan we hier naar het bis en dan nemen ze er weleens eentje mee, die loopt dan bij mij in de tuin of binnen als we koffie drinken, echt absurd hoe groot ze dan lijken in een woonwijk. Ja klopt, zijn in het begin weleens ontsnapt, eng! Maar ze zijn wel onder de indruk van het stroomdraad, moet ook wel, hoe sneu het ook klinkt voor sommigen, maar ze mogen gewoon niet ontsnappen, ook de provinciale weg die voor de deur ligt is levensgevaarlijk. Maar ook voor het toegangs poortje en de hekjes zit stroom. Maar ik snap het hoor, denk dat veel mensen niet langs durven met hun hond!

Oh Kimberley, ik dacht dat jij de topic starter was, vandaar dat ik zei kun je hun dan niet om afvies vragen,zie nu dat jij dat niet bent, haha.

Misschien moet je vader dan maar hier reageren,

ik zou trouwens de halti vervangen door een goed lekker zittend tuig

En dan buiten eerst nog heel korte stukjes lopen zonder afleidingen. Beter een korte wandeling die ontspannen is, dan een lange wandeling vol frustraties voor hond en baas. Hij moet gaan leren dat wandelen fijn en ontspannen is. Lekker snuffelen.

Thuis kun je denkspellen met hem doen, makkelijk beginnen natuurlijk. En hem begeleiden. Goed voor de band samen en dat is de basis van waaruit je verder kan. Sla je die stap over en ga je meteen aan de slag met allerlei commando's, oefeningen, stressvolle situaties die de hond helemaal nog niet aankan, wordt het voor mens en hond allemaal onnodig gecompliceerd en de kans op succes niet heel groot.

De "Turid Rugaas" boekjes zijn inderdaad zeer goed en goed geschreven.
"Kalmerende signalen" had ik al. Onlangs het ik "Help mij hond trekt" bij gekocht en gelezen.
De "halti" wordt er in afgeraden.
Inderdaad met mijn eerste "Halti" was voor Kobe de lol van het wandelen er af.
Als ik de leiband nam ging hij terug naar zijn bench. Hij kwam er uit als ik de deur open deed en liet dan gewillig de band aandoen.
Nu heb ik een andere "halti" met een klipje onder het mondgedeelte.
Als we gaan wandelen bevestig ik er een flexi lijn van 10 meter aan.
We gebruiken die eens we buiten de agglomeratie komen.
De eerste halti moest steeds een beetje gespannen staan, anders viel de lus over de mond van de hond er af, of trok hij ze er af met zijn voorpoot.
de nieuwe "halti" maakt het mogelijk met een gevierde ( losse ) lijn te lopen.
Een serieuze meerwaarde voor mijn wandelingen.
2 uur deze morgen en straks ook nog één of twee kleinere wandelingen.
Kobe ziet het terug zitten en kom af als ik de banden vast neem om te gaan wandelen.
Maar ik hoop verder dan de "halti" te geraken.
Ik heb nog iets dat mij intrigeert.
Er zijn twee momenten dat Kobe een beetje dolt, echt wil spelen.
Moment één:
- na het eten -
ik heb geleerd de kussen en zijn deken weg te leggen
anders is hij ze aan het verscheuren, tot ik tussenkom
ik speel nu even met de bal of een been of zet hem in de tuin
Moment twee:
- na een ( lange ) wandeling -
ook dan speel ik even mee en dan gaat hij wel sneller rusten
Drie vragen
1.
de waarschuwing "let bij grote honden op voor een maagkering, laat je hond rusten na het eten"
respecteer ik niet... 5 tot 10 minuten spelen gaan er af, en hij dolt dan zo graag
is dit echt gevaarlijk?
2.
hij zet het spelletje in - ik ga de bal wel pakken maar als antwoord op zijn enthousiasme -
schaadt dat mijn positie als leider van de roedel
3.
kan er iemand bij de bezitters van Anatoolse herders luisteren of dit het te verwachten gedrag bij jonge honden van dat ras is
( Kimberley? )

1 Wat geeft je hem te eten?

Kan hij in alle rust eten? Staat zijn etensbak ergens waar geen mensen en kinderen steeds langslopen.

Veel honden komen na het eten even naar de baas, ik zou dan liever de hond even toespreken "zo lekker gegeten jongen" en desnoods even een denkspelletje doen dan iets wilds.

Bij mijn eerste hond (duitse herder) was het ook zo dat ze na het wandelen af en toe af moest reageren met baldadigheid en dollen. Ik denk dat het dan toch wel erg spannend was en de hond even moet afreageren. Je kan dan dus de wandelingen wat ontspannender maken voor de hond. Geen afleidingen, geen dingen die hij nog niet aankan. Langzaam opbouwen. Soms moet je als mens even jouw idee van wandelen opzij zetten en kijken naar wat fijn is voor de hond, lekker uitgebreid snuffelen met alle tijd van de wereld in de omgeving kan soms meer voldoening geven voor de hond dan gehaast een lange wandeling met allerlei dingen (druk verkeer, andere honden e.d.) die helemaal niet zo fijn zijn voor de hond, en hij dit later ergens op moet afreageren.

2 Ik zou er blij mee zijn dat je hond laat merken dat hij contact wil, iets met je ondernemen. Communicatie tussen baas en hond is belangrijk. Ik zou er zelf altijd op ingaan, al is het maar een minuutje als je weinig tijd hebt. Blijkbaar heeft hij dan behoefte aan wat contact of aandacht en het lijkt me belangrijk dat hij dat dan ook krijgt.

Jouw positie als baas zal dat alleen maar ten goede komen als je laat merken dat je zijn communicatie begrijpt en op prijs stelt. Uiteraard moet hij ook leren dat de baas niet 24/7 de hond kan entertainen of ermee bezig zijn. Ik doe dan altijd mijn handen open en zeg zoiets als: zo nu is het klaar.

3 Ik denk dat dit wel voor elke hond geldt, maar hopelijk reageren er nog mensen die zelf een anatool hebben (en verstand van communiceren met de hond)

 ja het is HEEL gevaarlijk - ze sterven eraan, enkel bij een spoedopname kan er misschien nog gered worden!!!!!!!!!!

https://nl.wikipedia.org/wiki/Maagtorsie_(honden)

wij gaan steeds wandelen voor het eten, maak hier aub een gewoonte van!!!!

Waarom heb je voor een Anatolische herder gekozen als ik vragen mag?

Wat wil je precies weten? Elke hond is anders natuurlijk. Die van mijn vader zijn over het algemeen vrij rustig, maar zij hebben een heel groot erf van 5000 m2 waar ze de hele dag mogen 'waken', want dat doen ze graag! Als je vragen hebt over het ras zelf, mag je ze stellen, ik ben geen expert maar heb lang met ze samen geleefd haha dus weet er wel wat van.

Dollen
...........
Inderdaad, het heftig dollen lijkt soms afreageren te zijn.
Na een wandeling waarbij ik te streng geweest ben, heeft hij er meer behoefte aan.
Ik moet nog leren dat een hond geduldig begeleid moet worden, vrees ik.

Eten van Kobe:
.........................
of hondenkorrels met water en melk gemend.
of een recept met "yal".
Yal is hetgeen ze in Anatolië eten: een niet te vaste brij van in water ( met een beetje melk ) gekookt gerstmeel en met maximum 20 pct vlees.
Ik vraag mij af wat de honden van Kimberley eten.

Verhaaltje over vandaag:
...........................................
- 3  keer een uur gewandel - 2 keer eten gegeven -
Kobe wilde vandaag na het avondeten weer met zijn dekentje gaan spelen, verscheuren eigenlijk.
Ik pak het onmiddellijk af, en zwier het op de kast.
Zijn aandacht ging dan naar een fake been.
Ik hij trapt er op zodat het in de lucht vliegt.
Komt het aan mijn voeten leggen.
Ik gooi het weg en hij brengt het terug.
Een hevig spelletje na het eten.
En eigenlijk vind ik het leuk...
Intussen legde ik zijn dekentje weer in zijn bench.
Hij wilt er weer mee gaan dollen.
Ik sluit zijn bech af. met Kobe er voor.
Ik ben intussen naar een "Morse" aan 't kijken op TV.
En dan wilt hij een kussen uit de zetel pikken, maar ik ga er op liggen.
Kobe stopt  met spelen en valt voor de zetel in slaap.
Als Kobe te destructief dolt,
elke keer terug zijn dekentje wil vernietigen
sluit ik hem op in zijn bench en dan kalmeert hij daar.

 mij klinkt dit een beetje vreemd .... maar ik weet er niet al te veel van

http://mageenhond.nl/melk/

of bedoel je karne melk?

Inderdaad, bij een hond kun je beter kalm zijn en geduldig. Wees ook zeker of hij je wel begrijpt. Wat voor een mens belangrijk is, is voor een hond vaak totaal niet belangrijk.

Zorg dat ook voor de hond de wandelingen leuk zijn, en ontspannen. Lekker veel snuffelen, de tijd nemen. Eens een spelletje doen of een oefeningetje, samen de waterkant langskuieren etc. Dan zal hij ook meer ontspannen thuiskomen.

Zorg dat hij in alle rust kan eten, ik denk dat hij als jij altijd kalm, duidelijk en vriendelijk met hem bent, in het omgaan met hem, dat hij dan minder behoefte heeft om te dollen na het eten. Wat ik dus echt zou vermijden ivm maagkanteling

(Koe)Melk is voor een (koe)baby, ik zou dat niet aan mijn hond geven. Wat gerstemeel lijkt me geen kwaad kunnen af en toe maar niet elke dag.

Je zou eens naar BARF (bones and raw food) kunnen kijken, er is een speciaal forum, je stelt dan zelf de maaltijden samen bestaand uit spiervlees, orgaanvlees, en botten in een bepaalde verhouding, en verder voeg je nog groenten, fruit, kruiden, en af en toe wat granen toe als je hond daar tegen kan.

Het voordeel van BARF is dat je hond veel moet kluiven, wat een stofje in de hersenen vrij maakt waardoor hij rustiger wordt, voldaner zeg maar. Het is ook leuk voor hem als je het in de tuin (of ergens anders) verstopt zodat hij ernaar kan gaan zoeken.

 In het oostblok zijn heel wat herders er van overtuigd dat wanneer hun honden "vlees" krijgen ze de kat bij de melk zetten.

En ze dus dieren van de kudde zouden opeten.

Of wanneer ze te veel vlees krijgen, ze agressiever worden.

Ik heb al verhalen gehoord/gelezen over honden die een soort van tarwe met melk krijgen en daar oud (19j) op worden

Anatolische herders zijn honden die nog heel dicht tegen hun natuurlijke roots staan. Het zijn honden die je moet opvoeden en met omgaan met respect.  (Elk dier verdient natuurlijk respect) En die je moet begrijpen en accepteren hoe ze zijn. Hoe meer je ze jouw wil, wil opleggen hoe minder je van ze gedaan krijgt.

Men heeft ze oorspronkelijk in het leger willen inzetten en gebruiken vanwege hun onbevreesdheid. Maar daar zijn ze van terug gekomen omdat ze zo'n zelfstandig karakter hebben en ze zeer weinig op bevel doen.

Het zijn honden waar je iets aan vraagt ipv iets aan opdraagt/beveelt.

Met bevelen te geven en te dwingen krijg je van hen het minst gedaan.

Als je hen kent, begrijpt en met respect behandeld.... krijg je een hond die voor je door het vuur gaat.

Ik heb de eer en het voorrecht gehad van een deel van mijn leven te mogen delen met een Anatolische herder. Het was één van de meest unieke en diepgaande relaties dat ik ooit met een hond  heb gehad.

Zoals heel wat Anatolische herders is ze mishandeld, mis begrepen en verwaarloosd geweest, vanwege hun zelfstandig karakter en de zeer beperkte kennis dat mensen over dit soort honden hebben. Voor ze haar thuis bij ons heeft gekregen, heeft ze zelfs 2 x in het asiel gezeten.

Het is meer dan 3 jaar geleden, dat ik haar vanwege kanker heb moeten laten inslapen (ik mis haar nog steeds). 

Ik persoonlijk heb nog nooit in heel mijn leven een hond hier tegen zien vechten. Het was dan ook de eerste keer dat ze zich verzette tegen een injectie. En wilde niet toegeven aan het product dat werd ingespoten. De dierenarts heeft toen nog moeten bij spuiten. Ze wilde niet van mijn zijde wijken.

@ Geert

Kijk naar jouw hond. En leer te zien en begrijpen wat hij je komt vertellen. Geef hem ruimte om zichzelf te zijn.

Respecteer hem. Probeer hem niet te kneden en tot iets te vormen wat hij niet is.

Sluit hem niet op in een bench.

Hij heeft nood aan een zeer evenwichtige, kalme eigenaar die over het nodige inzicht beschikt.

Let op met andere honden, vreemde honden. Door zijn enorm bewaak en verdedigings-instinct heeft hij moeite om ze te tollereren. Hou daar dan ook rekening mee.

Hou van hem zoals hij is.

wat een mooie/goede reaktie Eliane, zo treurig dat deze geweldige honden zo vaak misbegrepen zijn

Zelfs hier in het moderne Duitsland vroeg mijn vriend zijn zus zich af of Barfen de hond niet heel agressief en bloeddorstig zou maken. En indertijd hadden we kippen waar Lola gewoon in alle rust tussen liep en negeerde. Terwijl haar eigen hond die brokken at, ernaar zou jagen.

Ik ga helemaal mee met Eliane, erg mooi en goed geschreven !

Ik vind Anatolen echt prachthonden, zag ze, al meermaals in het asiel passeren. Sommigen, zoals Pasha die nog niet zo lang geleden werd geplaatst, erg erg lief, maar anderen wat moeilijker. Of sukkelaartjes zoals Boyka in het asiel De Schakel, die er maar blijft zitten en vroeger door zijn bazen de oren werd afgesneden om er angstaanjagender uit te zien.

Velen van dit ras treffen ook niet de juiste baasjes en worden mishandeld of verwaarloosd. Als je met hen omgaat zoals Eliane het schrijft, ga je er een tophond aan krijgen, eentje die voor jou door het vuur gaat. Wel super dat je hem een thuis wilde geven.

" wat een mooie/goede reaktie Eliane, zo treurig dat deze geweldige honden zo vaak misbegrepen zijn
 
Zelfs hier in het moderne Duitsland vroeg mijn vriend zijn zus zich af of Barfen de hond niet heel agressief en bloeddorstig zou maken. En indertijd hadden we kippen waar Lola gewoon in alle rust tussen liep en negeerde. Terwijl haar eigen hond die brokken at, ernaar zou jagen. "

Dobry

 Dank je

Inderdaad

Het is door hun grote zelfstandigheid dat de meeste mensen gefrustreerd geraken omdat ze dan niet "onder bevel" staan

ik las laatst de spreuk: dont let loyalty become slavery...goed van toepassing om te beseffen als baasje van welke hond dan ook, maar vooral van de zelfstandige rassen, dat je van je hond geen slaaf moet maken.

" ik las laatst de spreuk: dont let loyalty become slavery...goed van toepassing om te beseffen als baasje van welke hond dan ook, maar vooral van de zelfstandige rassen, dat je van je hond geen slaaf moet maken. "

Dobry

 Zeer mooi gezegd. En de nagel op de kop!