Cosmic vs. schrikdraad

Geen idee waar ik hem moest laten, dus dan maar hier.

Vanmiddag geen leuke wandeling gehad. Nou ja, het eerste gedeelte wel. Op de terug weg loop ik altijd om een wei heen. De wei ligt achter een bedrijf, een dierenwinkel en een aantal loodsen, ze verkopen voornamelijk veevoeders. De wei is opgesplitst in verschillende delen. Er staan wat paarden, en op het grote veld staan meestal schapen. Deze stonden nu in een kleinere paddock. Ik woon hier nu anderhalf jaar en loop er bijna dagelijks langs. De keren dat er stroom op het draad heeft gestaan, kan ik op twee vingers tellen. Tussen het wandelpad en het weiland ligt een berm waar vaak veldmuisjes zitten. Mijn hondjes vinden het héérlijk om daar even lekker te snuffelen.

Vandaag was dus geen uitzondering. Vooral Cosmic zat lekker met haar neus in de berm te woelen. Ze was al een aantal keer tegen het draad aan gekomen, niets aan de hand. Ineens schreeuwt ze moord en brand en stuift ze ineens langs me heen. Ze kreeg tóch een optater van het draad. Ze zat zoals altijd aan de lijn, maar die was na twee meter op. Met een klap belande ze op haar rug op het ijs dat op het pad ligt. Ik probeerde haar te kalmeren en zag iemand weg lopen tussen de wei en de loods, waar een hoop apparatuur en rommel staat. Hij leek te lachen. De stroom was nog/weer (?) van het draad af. Ook het getik dat je normaal hoort als het aan staat was weg.

Maar Cosmic was enorm geschrokken. Ze keek me met grote ogen aan, wilde niet meer bij me lopen, en heeft aan het uiteindelijk van de lijn half vluchtend gelopen de rest van de route. Toen ik een koekje naar Luuk gooide, die per ongeluk tegen haar aan kwam, schreeuwde ze het weer uit. Thuis haar tuig af doen was een drama, daarna mocht ik haar niet meer aanraken. Ze dook dan gillend in elkaar.

Ze leek haar rust weer wat terug te vinden gedurende het begin van de avond, dus besloot ik de afspraak met een vriend die ik reeds gepland had door te laten gaan. Veel kan ik toch niet voor haar doen, plus, ik ben JUIST datgene waar ze nu bang voor is. Eenmaal weer thuis durfde ze me niet te begroeten. Ze liet wel gelaten haar jas en tuig aan doen. Eenmaal buiten liep ze weer met haar oortjes plat en haar staart tegen haar billen angstvallig naast me. Toen haar riem haar achterpootje per ongeluk aanraakte gilde ze het weer uit.

Echt, het breekt mijn hart om haar zo te zien. Ik hoop echt dat dit een ongelukje was, en dat deze meneer niet expres de stroom er even opzette om mijn hond te jennen. Helaas zou het me niets verbazen. Andere buurtbewoners hebben bonje met hem gehad, en ik ben eens zijn dierenwinkel uitgezet toen mijn (blinde) Wispa aan een openstaand emmertje koekjes rook. Ik kreeg toen nog een opmerking na dat mijn honden niet opgevoed waren. Omdat ik vermoed dat dit géén ongelukje was, heb ik meldpunt 144 en de politie ingelicht. Maar zij doen niets, ik kan immers niet bewijzen dat er opzet in het spel was.

Podenco's zijn zo ontzettend gevoelig. In de rasomschrijving staat dat wanneer een Podenco zich onterecht benadeeld voelt door hun mens, dat de band beschadigd en moeilijk weer op te bouwen is. En dat is precies wat dit is. Zij heeft de stroomschok gekoppeld aan mij, en haar vertrouwen in mij is in één klap door een putje weggespoeld. Dat moet ik weer terug gaan verdienen. Stapje vooruit, drie stappen terug.. Arm Mikje..





Mik heeft zo'n ontzettend sterke expressie in haar gezichtje. De angst straalt er gewoon vanaf.. Foto ter vergelijking met hoe ze "normaal" is..

Poeh wat vreselijk zeg...

Ik hoop dat het snel wat beter gaat, maar ze zal denk ik echt flink geschrokken zijn...

Oh dat is balen, dat ze zo van slag is door de stroom, er kon wel flink wat volt op gestaan hebben.

Vreselijk is dat, als je hond daar zo'n optater van krijgt.

Ik woon ook landelijk met veel weilanden en vee.

Beide honden van mij hebben allebei wel eens een schok gehad, maar nooit zo geschrokken als jouw Cosmic.

Misschien scheelt het nog wel dat mijn honden nog een dikke krulvacht hebben dat het wat dempt, Cosmic heeft zo'n dun velletje.

Wel hebben ze allebei respect voor bedrading om een stuk land, ze zorgen wel dat ze er niet tegenaan komen. (we hebben zelf een schapennet hier om het weiland waar ze kunnen lopen)

Maar Cosmic heeft de schok blijkbaar niet gelinkt aan het draad, maar aan jou.

Die eerste foto, daar kijkt ze zeker heel erg angstig, wat sneu zeg.

Hopelijk gaat het gauw weer beter met Cosmic!

Iets soortgelijks gehad van de week, alhoewel ook heel anders.

Ik heb qua opvoeding/vertrouwen in moeten leveren nadat ze vorige week werd aangevallen door een paar erfhonden, en wandelingen zijn weer zoals een paar maanden terug; mensen kan ik niet meer te krap passeren, en ze reageerde eindelijk beter op honden aan de lijn, maar dat is nu weer terug bij af. Uit spanning/stress graait ze vanalles van de straat. Begrijp je gevoel dus goed, dat door iemands anders toedoen, je hond z'n vertrouwde wereldje op z'n kop staat Ik moet mijn wandelingen weer inkorten en de afstanden tussen mensen en honden weer groot laten. Ik kan op sommige momenten op de wandeling dan ook wel janken als ze helemaal flipt aan de lijn op een moment waar ze de week ervoor nog wel mee om kon gaan...

Hopelijk lijkt het bij Cosmic en Misha erger dan het is, en gaat het weer beter als de ergste stress weer uit hun lijf is.

Kan me goed voorstellen dat ze zo geschrokken is, zo een klap van schrikdraad doet pijn. En wij weten dan wat het is, zij heeft geen idee wat haar die optater gaf.

Hopelijk is ze het weer wat vergeten na een goede nachtrust.

Oh wat vreselijk! 

Goed dat je melding hebt gemaakt. Ik vraag me inderdaad ook af of die boer er niet wat mee te maken heeft. Anders staat hij immers niet zo te lachen. En als later het stroom er ook weer af is... Ik zet grote vraagtekens! 

Hopelijk is je band met cosmic gauw weer de oude!

Och Pauline, dat is schrikken. Arme Cosmic, maar ook arme jij. Ik weet hoe hard jij met je hondjes hebt gewerkt en dan wordt dat door zoiets in een klap verstoord. 

Ik hoop dat de nachtrust Cosmic goed heeft gedaan. En dat ze vandaag minder angstig is. Hou je ons op de hoogte?

Wat vervelend zeg!! Wij hebben het ook eens gehad, mijn dochter liep met haar boxerpup van toen vier maanden oud langs een koeien wei en de pup kwam ook tegen het draad en kreeg een enorme optater. Ze heeft haar ook proberen te troosten maar de pup heeft haar ook gelinkt aan de pijn en is weken doodsbang voor haar geweest, rillend onder de tafel kruipen en voor geen goud naar binnen willen als mijn dochter ook in de kamer was.
Dit heeft best lang geduurd en nu merken we het af en toe nog( ze is nu 19 maanden), in stress situaties vertrouwd ze toch nog niet 100% op mijn dochter terwijl zij wel alles met haar doet qua verzorging uitlaten en trainen) Dus het heeft echt een grote impact. Ik heb het niet geforceerd, de eerste tijd heeft mijn dochter zich wat minder met haar bemoeid, kon ook niet anders, ze wilde niks van haar weten, daarna heb ik mijn dochter haar het voer uit de hand laten voeren zodat ze weer een prettige associatie met haar kreeg en zo steeds weer een stapje verder. Op een gegeven moment was ze binnen niet meer bang voor haar en kon ze ook weer met haar stoeien en knuffelen, buiten ging het nog minder goed, maar ook dat werd weer beter, de plek waar het gebeurd was bleef heel eng, met mij niet maar met mijn dochter wel. Maar dat is nu ook verdwenen, al met al heeft dat helaas lang geduurd. Nu merk ik het nog af en toe, bijvoorbeeld gisteren stond mijn dochter per ongeluk op haar staart, niet hard maar toch is ze dan buiten proporties geschrokken. Nu scheelt het misschien ook wel dat Delphi (de pup) toen het gebeurde net in een onzekere fase zat, maar het is echt heel vervelend. Ik hoop dat jouw hond er minder last van heeft en dat ze je snel weer gaat vertrouwen

Achnee, wat vreselijk om te horen! Ik begrijp wel een beetje wat je bedoeld, windhonden zijn zulke zachtaardige honden, ze geven je onvoorwaardelijke liefde maar als ze een opdonder geeft dan breekt dat gelijk die hechte band. Wat vreselijk naar dat Cosmic nu de schok van het prikkeldraad heeft gelinked aan jou, ze kijkt inderdaad zo zielig op die eerste foto... Arm beestje... Straalt gewoon doodsangst uit  Ik mag hopen dat het niet met opzet is geweest... Maar als ik jouw geschiedenis met die man zo hoor en ook dat het draad eerst niet schokte en daarna wel... Vrees ik toch het ergste. Ik hoop echt heel erg dat met wat tijd dat Cosmic weer vertrouwen in je krijgt! 

Honden leren door associatie.

Als we A doen, gebeurt er B

Voorbeeld: Jas aan doen = A, weg gaan = B. Er wordt dus een link gelegd, van A naar B

Dat maakt opvoeden, aanleren, belonen..... niet altijd evident, aangezien zoveel zaken rondom een invloed kunnen hebben.

De situatie die nu bij haar is ontstaan, ze is gestraft (het deed pijn) maar ze weet absoluut niet waarom. Met als gevolg dat ze nu enorm onzeker is. Ze durft niets meer doen uit angst gestraft te worden. Vandaar dat ze je ook niet komt begroeten.

Een aantal zaken dat je nu voor haar kan doen:

In huis heel rustig rond stappen en in haar omgeving niet in rechte lijn naar haar richting stappen. Het kan misschien belachelijk klinken, maar stap steeds in zigzag wanneer je haar richting uit gaat.

Maak geen oogcontact, draai je hoofd geregeld van haar weg.

Ga ook geregeld in haar buurt op de grond liggen, met je rug naar haar toe. (Maak het je wel wat comfortabel, want je blijft best een hele tijd liggen. 1u, 2u.... tot wanneer ze terug nieuwsgierig wordt en wil komen kijken. Dan kan je beginnen met haar iets van voeding te geven wat ze enorm lekker vindt. Vermijd ook steeds oogcontact. Op een bepaald moment zal ze er klaar voor zijn en naar je toe komen als je ligt en ook het lekkers aanpakken (als ze dit nog niet doet, kan je proberen om het zo dicht mogelijk in haar buurt te leggen). Als dit goed gaat zonder dat ze zich terug trekt. Kan je beginnen met op de grond te gaan zitten, ook weer met je rug naar haar toe. En bouw je dit ook weer op met geduld en lekkers.

Als je haar klaar maakt om buiten te gaan. Gaan dan heel rustig naar haar. Beweeg traag en laat het haar allemaal duidelijk maar rustig zien. Stap niet in rechte lijn op haar af. Hurk je naast haar, maar buig je niet over haar als je dit aan doet. Als je tuig of band hebt aangedaan, geef haar iets lekkers. 

Ga op een andere plek wandelen. Biedt haar geregeld tussendoor iets lekkers aan. Zodat er terug iets positief ontstaat.

Werk/oefen in het begin enkel met je lichaamstaal, niet te veel praten. Behalve dan zachtjes goed zo / flinke meid (in het begin best in combinatie met iets lekkers.

Heb geduld, neem je tijd en straal kalmte uit. Ik weet dat je hart breekt, maar vul dat hart met een rustige warmte. Ook al staat ze daar als een hoopje ellende.

Even ter info, schrikdraad. Je kan nooit 100% zeker zijn of er nu wel, of juist geen stroom op staat. Voor alle zekerheid best gewoon honden daarvan weg houden.

Succes

Vanmorgen kroop Mik héél voorzichtig tegen me aan in bed en kreeg ik een bescheiden kusje. Zooo fijn. Goed gegeten, maar waar ze normaal meteen Luuk's bak in duikt als die van haar leeg is, bleef ze mij nu onzeker aan staan staren. Ze nam wel haar dagelijkse rattenbrokje aan (nou ja, er zitten hondenbrokken door het rattenvoer, en daarvan krijgt ze er iedere morgen eentje).

Jas en tuig aan was geen probleem, maar eenmaal buiten werd ze weer angstig. Niet de "normale" Mik die mij heel Hilvarenbeek door sleept. Ze liep bedeesd achter me en dook wat in één wanneer ik haar aan keek. Dat heb ik dus maar achterwege gelaten. Snoep nam ze tijdens de wandeling niet aan, eenmaal thuis weer wel.

Tja, er zal wel weer gewoon tijd in gaan zitten.. tijd zat, dus dat komt wel goed. Wel een beetje vervelend is dat we vandaag naar de dierenarts gaan voor een titerbepaling en een rabiës-enting (we gaan dit jaar in het buitenland op vakantie). Niet écht geweldige timing nu..

 Misschien afspraak even verzetten?

Tenzij je binnen een maand al vertrekt.

Och nee arme Cosmic  Zou wel heel erg zijn mocht dir man dat expres hebben gedaan.

Hebben meerdere mensen klachten over hem? 

Hoop dat het met stapjes weer snel beter gaat met Cosmic!

 Dat niet, alleen betaal je toch de consult kosten als je niet voor 24 uur voor de afspraak af zegt. En da's met drie honden best duur..

Bedankt voor alle tips en het delen van jullie ervaringen. Jeetje Tessa, wat een heftig verhaal ook over jullie boxer pup. Dat zulke dingen zo lang kunnen blijven hangen..

Het scheelt dat ik natuurlijk drie über gevoelige hondjes in huis heb en ik dus altijd voor kalmte en rust ga. Ik heb nooit de TV hard, ik praat zelf altijd heel zachtjes (ik fluister meestal, zelfs). Dat valt me eigenlijk pas op wanneer ik met een andere hondeneigenaar wandel. Laatst met een vriendin, die in haar handen klapte en begon te rennen buiten, zo van, "hup Sam, rennen!". Haar eigen hond helemaal door het dolle heen, die drie van mij lagen zo'n beetje met een hartwip op de stoep :P

 Kan je dan niet bellen en vertellen wat er gebeurd is?

Dit is iets wat buiten jou om is gebeurd.

Zou zonde zijn als ze dat niet zouden begrijpen

Vreselijk zeg!

wat een bange oogjes toch

hopelijk is Cosmic alles snel weer vergeten!

Lastig zeg. Hopelijk is Cosmic er snel weer overheen. 

Mike is één keer tegen schrikdraad aangekomen. Hij gilde zoals ik nog nooit gehoord had, stuiterde om ons heen en heeft vervolgens tien minuten onder onze benen liggen bibberen (we zaten op een bankje te lunchen). Toen we opstonden en weggingen was alles alweer vergeten en gedroeg hij zich alsof er niets gebeurd was. 

Mike is een gevoelige hond met een onzeker en voorzichtig karakter, maar vergeleken met Cosmic blijkbaar enorm veerkrachtig. 

Het enige advies wat ik zou hebben is eigenlijk het tegenovergestelde wat al is voorgesteld, namelijk: doe niet anders dan anders. Dan zal waarschijnlijk snel genoeg alles settelen en weer terug zijn zoals het oude. 

Oh wat erg Paulien, helemaal als het express was!

Dat koppie van Cosmic, is precies Lexi als ze zo geschrokken is (ik zie nu toch duidelijk het stukje Podenco in Lex).

Ik hoop dat Cosmis er niks aan over houdt, een knuffel van ons.

Ik geloof dat die schok toch iets geks met haar heeft gedaan.. O.O



Alle gekheid op een stokje. Het gaat vandaag al een stuk beter met haar. Het uitstapje naar de dierenarts was eigenlijk juist erg positief. In aan andere omgeving verdween haar angst ineens. Ze hebben zich allebei keurig gedragen, Cosmic en Luuk. Wispa had flink last van de zenuwen en heeft lopen dribbelen, piepen, blaffen, een salto gemaakt toen ze haar kop in een kast stak en toen ineens schrok van het deurtje naast haar hoofd, etc. Ach, we hebben ons wel vermaakt :)

Dat klinkt gelukkig alweer beter! En die foto..... 

Dat is goed nieuws, ze ziet er alweer relaxt uit 

Zo zie je maar dat de liefde voor en het vertrouwen in jou GROTER zijn dan het ontstane wantrouwen na de schrikdraad

En die vent die dit (waarschijnlijk) geflikt heeft wens ik maar 1 ding......dat ie ooit met zijn ****** op of aan de schrikdraad terecht komt !! 

1 les geleert... hou je honden altijd weg van schrikdraad, die staat er namelijk niet voor niks. Wat die vent misschien gedaan heeft is niet netjes maar voor hetzelfde geld staat zo'n schrikdraad gewoon onder stroom en dan het je hetzelfde verhaal met een andere toon.

Arme Cosmic. Dat koppie op die eerste foto's. Dan baal je zo dat het maar honden zijn en je het ze niet uit kunt leggen.

Gelukkig is ze al een beetje aan t bijdraaien.

Poeh, heftig zeg... 

Dat hoofdje, echt hartverscheurend. Gelukkig gaat het al wat beter. 

Je zou zulke mensen wel iets aan willen doen. Bah. 

Daar heb je gelijk in, linneke. Bij "onbekend" schrikdraad hou ik ze altijd uit de buurt. Langs dit draad loop ik al anderhalf jaar nagenoeg iedere dag, en ze hebben zich er nog nooit aan bezeerd. Natuurlijk geen garantie dat het nooit zal gebeuren, maar ik zag het niet aan komen, zeker aangezien we er al een stuk langs gelopen waren en het toen niet aan stond. Meestal kun je schrikdraad ook horen "tikken" als het aan staat.

Binnenshuis is Mik weer redelijk zichzelf. Helaas buitenshuis nog niet. Ik weet niet of ze mij wantrouwt of het buiten zijn op zich. Ze kijkt me wel aan alsof ik haar ga vermoorden. Morgen komt mijn vriend langs, die vindt ze 43x leuker dan mij, ik ben heel benieuwd wat er gebeurt als hij met haar uit gaat.

Wat kijkt ze toch zielig

Naar voor de hond maar mijn honden mogen niet bij schrikdraad snuffelen ze gaan er zo onder door en lopen dan op andermans grond, ver uit de buurt blijven dus Hein.

 Die van mij zitten altijd vast, dus komen niet op andermans grond :)