bloedingen

Aan de waterkant heb je idd vaak ratten en ander ongedierte dat met 'gelvergif' in blauwe theezakjes (lijkt het op) bestreden wordt. een rat  lust wel eens een vogeltje of een eitje en zijn waterliefhebbers; grote kans dat dat de plaats is.

Is wel een zeer lastig gif doordat het aan de maagwand blijft plakken en daardoor duurt de behandeling ook wat langer. Mijn hond heeft dat ooit meegemaakt, goed doorgekomen. (ik vermoed dat hij het ook ergens bij de buren had opgescharreld)

Vogels op zich hebben hier niet zoveel last van; die produceren veel vit K in hun darmen (een ei bevat veel vit K) 

Kan me een voorval goed herinneren; zag ooit bij een boer de kippen en hele schaal rattenvergif leegpikken (blauwe granen.....de week nadien liepen ze nog vrolijk rond.) Blijft me altijd bij.

Mooie update. En toch maar goed oppassen nu met die sloot zo dichtbij.

Lance  zegt : Hey Prulletje wij zijn vriendjes nu 

 Ik zou eerst op onderzoek gaan en foto's nemen! 

Dan pas naar de beheerder gaan. Die zal misschien nl alles gelijk weg halen.

Ik vraag me af, of je hem dan niet verantwoordelijk kan stellen voor de onkosten. Is het openbaar terrein? Sowieso naast een losloop gebied, gif doen, erg gevaarlijk!

O daar had ik eigenlijk nog niet aan gedacht,aan schadevergoeding.
Toch denk ik niet dat dat kan want er is geen zwart op wit dat het gef gedetecteerd is. Alleen alle symptonen waren ernaar. Plus het is nooit te bewijzen dat het daar vandaan komt.
Ik hoop gewoon dat de beheerder zijn fout inziet en het dan corrigeerd door de gifbakken hoger of vast te zetten. Normaal gesproken met die zwarte bakken tenminste kan de hond er niet bij maar kan me voorstellen dat als ze zon bak omgooien...
Of misschien ligt het toch ergens los en heeft hij gewoon nooit aan de gevolgen nagedacht zoals zo vaak gebeurd bij mensen die zelf geen hond hebben bijvoorbeeld.
Van die jongeren die bijvoorbeeld bierflesjes kapot gooien op straat. Die hebben vast geen hond en staan dan ook niet bij die gevolgen stil.
Ik kan aan die man voorstellen dat we samen even over het terrein heen te lopen. Maar dat ligt natuurlijk aan de eerste reactie die hij geeft. Mocht hij het ontkennen en ik vind het toch dan maak ik er idd fotos van en drijg om ermee naar de krant te gaan.
Of misschien doe ik dat dan zoiezo wel

 Blij te horen dat het terug ok is.

Wat je beschrijft is wel een goede aanpak vind ik persoonlijk.

Ipv de beschuldigende wijzende vinger,  bewust maken en vragen om begrip zodat deze zaken in de toekomst vermeden kunnen worden.

Ik snap alleen niet goed dat de DA niet beter opvolgt en nakijkt.

Of werden er wel testen uitgevoerd?

Alleen een stollingtest

 Dan zal het wel in orde zijn.

En je hebt voor alle zekerheid nog tabletten meegekregen.

Is altijd leuk wanneer een verhaal een happy ending heeft

 Dat zagen ze niet op RX of echo; maar konden ze zien aan de tijd die de kuur nodig had. 

de kuur duurde zeker twee maanden. Bij simpel vergif is dit korter.

Ja, was enorm lang. Tussendoor nog naar een prof gereden, nog extra foto's en kuur laten bijstellen. Die opperde dat van dat nieuwe gelgif (dat is ook alweer zo'n 15 jaar geleden, dus is dat nu niet zo nieuw meer)

maar uiteindelijk....kwam het goed.

Eenmaal de stolling in orde is, blijft het zo. Van daaraf; alleen vooruit! 

Het gaat ook niet om schuld, je wilt dit gewoon voorkomen dat het weer kan gebeuren.

Als je zelf hebt gezien dat het er ligt kan je hem er mee confronteren, dat je begrip hebt dat er iets moet gebeuren om de ratten te bestreiden, maar dat het ook veilig moet.

Het hoeft niet aanvallend te gebeuren. Misschien heeft hij er idd niet over nagedacht.

Je schade vergoed kringen, vind ik zelf toch iets om over na te denken.

Als jou hond een ander bijt, ben je ook aansprakelijk voor de schade.

Het zal idd moeilijk te bewijzen zijn.

Het gaat weer slecht met prul....

Ik kom net van het ziekenhuis vandaan.
Ik kan het niet geloven
Ineens zag ik het weer. Puntbloedingen op haar buik.
Meteen vitamine k erin en naar de spoeddienst van het ziekenhuis.
Daar had ik weer een andere dierenarts.
Dit is de vierde al.
Ze was misschien 25 jaar en alleen op de praktijk.
Bloedstollingtest gedaan...waarde van 105. Eerder deze week was het 90 dus een vertraging.
Ze zei dat ze niet in gevaar leek te zijn en meer niet kon doen. Maar ze ging weer zichtbaar achteruit daar dus toen heeft ze nog een exa shot vitamine k gehad. Wat later een test of ze momenteel aan een inwendige bloeding leed. Uitslag was oke maar intussen lag ze wel op de grond en liep ze me niet eens meer achterna als ik opstond. Toen zag ik daat haar huid van de nek en hals weer rood was geworden. En haar oude halswond die toch was genezen.
Ik zei ja maar dat bloed wat je nu hebt afgenomen en getest is alweer van een half uur geleden. Als je haar toestandsverandering ziet met nu en een half uur geleden. Het kan nu alweer anders zijn. Dus weer bloed afgenomen.
Alle waardes waren goed maar haar bloedplaatjes zijn veel te laag.
Ze denkt dat er meer aan de hand moet zijn dan rattengif.
Het kan ook van een tumor of een parasiet zoals lyme of die zandvlieg ziekte zijn.
Dit kan niet dit kan niet dit kan niet
Maar ze zij me dat op het moment ze niet in levensgevaar verkeerd.
Maar mocht haar symptonen nu gepaard gaan met te snelle of te langzame hartslag,bleek tandvlees en grote huidbloedingen dan moet ik ook binnen het uur weer in het ziekenhuis staAn anders is het te laat...
Pffff er gaat te veel door me heen.
De feiten van deze gebeurtenis kan ik beschrijven maar er zijn geen woorden voor wat ik voel.
Probeer ik ook niet. Prul ligt naast me op het bed te slapen en ik moet sterk zijn.
Ik moet sterk zijn
Ik moet sterk zijn
Ik moet sterk zijn

Och meis,wat verschrikkelijk.

Ik las net je topic en zag het goede nieuws en dan dit bericht.

Ik wens jullie beide heel veel sterkte en ik hoop dat alles met Prul goed mag komen.

Wat erg!

En nu?
Foto's, verder onderzoek naar stolingziektes?

Wat moeilijk, snap dat je je naar voelt.

Sterkte!

Ja het is echt een nachtmerrie
Het bizarre en trieste is ook dat haar zusje vanacht is aangereden en overleden.
Ze woonde hier ook in huis.
Ze kwamen het me vertellen precies op het moment dat ik bij prul die bloedpunten constateerde.

Ze is nu wel weer wat opgeknapt. Haar tandvlees bloed niet meer en de bloedpunten op haar buikje worden minder.
Maandag moet ik weer terug met haar naar het ziekenhuis.
Ze gaan dan weer de bloedstolling meten en zal haar bloed naar een laboratorium gestuurd worden.
Ze zal dan nog voor 2 weken vitamine k mee krijgen.
Daarna gaan we dus starten met verdere onderzoeken als t goed is.
Dit zal niet zo maar met een paar testjes gebeurd zijn.
En ze zullen zelfs een beenmerg punctie gaan nemen al weer ik niet wat dat inhoud.
De testen zijn niet om de oorzaak te vinden maar alleen om dingen uit te sluiten totdat er iets overblijfd.
Ik ga morgen naar haar eigen dierenarts bellen ofdat dit niet bij haar gedaan kan worden.

Ik volgde ondertussen in stilte.. echt heel naar, ik duim voor jullie!

 Nee, wat een nacht merrie! Arm zusje van je hond, arme baas, arme jullie. Verdrietig!

Wat zwaar en een moeilijke tijd. 

Beenmerg punctie omdat in je been merg bloed wordt aangemaakt. Te kijken of daar alles ok is.

Ze nemen het gelukkog wel heel serieus, idd alles uitsluiten, zodat je niets zal missen.

Ik duim echt super hard voor jullie!

Ik ben ook even stil van het nieuws.

In de gaten houden,  is al wat je nu dus kan doen.

En haar zusje.....wens je veel sterkte toe.

even tussendoor; is haar nierfunctie in orde? (EPO?)

En de lever?

Morgen misschien best groot bloedonderzoek aanvragen.

We zitten weer in het ziekenhuis. Ze krijgt nu een plasma infuus...

Jeetje, wat heftig allemaal! Niet fijn voor jullie.

Kop op, veel sterkte!

duim

Wat een ernstige toestand van jullie hond.

Wij gaan hier ook duimen voor herstel.

Sterkte.

Van wat ik gevolgd heb, ik zou een specialist raadplegen.

Ik heb je een paar dagen geleden opgemerkt of er niet langer moest behandeld worden. Omdat in de links die ik hier eerder heb geplaatst, gesproken wordt van een aantal onderzoeken en een langdurige behandeling. En dan lees ik dat je naar huis mag, niets meer hoeft te doen. Maar wel noodtabletjes mee krijgt.

En omdat het toch wel zeer ernstig is, vind ik dat je in de kou blijft staan daar.

Ik zou al op zijn minst telefonisch kontakt opnemen met een universitaire dierenkliniek.

Een universitaire dierenkliniek?
Daar hoor ik nu voor t eerst van...

Update:
We zijn weer met prul in het hotel.
Het was een afschuwelijke avond.
Er is bloed afgenomen voor het eerste grote onderzoek. Naar parasitaire ziekten. Uitslag eind vd week.
Terwijl we daar zaten ging ze weer achteruit.
De arts zei mij dat hij geen levensbedreiging inschatte maar wilde haar toch liever deze nacht houden voor een plasma infuus.
Maar ik wil haar niet achterlaten en ze willen je niet bij haar laten blijven.
Maar zonder mij raakt ze helemaal in paniek. Het was een beslissing die ik niet kon maken. De gedachte haar daar achter te laten maakt me gek. Ook ik raak dan volledig in paniek.
Het idee dat ze zich in de steek gelaten zou voelen. Dat ze bang en alleen is. Of stel dat het misgaat,dat ze alleen zou sterven,denkende dat ik haar in de steek heb gelaten.
Pijn pijn pijn doen die gedachten. Het maakt me gek
Ik wilde dus maar wachten tot de ochtend want overdag mag je er wel bij blijven.
Toen zagen we dat haar oor ook ineens vol bloedingen zat.
De arts heeft een berekeningetje gemaakt en zei dat op de snelle manier het 2 uur zou duren om er 1 zak plasma in te laten lopen en dat we dat wel meteen konden doen aangezien ze zo rustig is. Zonder kooi oid
Dat hebben we dus gedaan. Druppelpomp aangesloten infuus rin kleedje op de grond en wij ernaast. Mijn vriendje en ik lagen ieder aan een kant met haar op de grond van de kamer.
Eerst ging het goed maar ineens werd ze heel onrustig. Ze likte haar bek de hele tijd en ze begon met haar kop te schudden. Toen bekeek ik haar buik en schrik me dood. Vol met opgezette rode plakkaten. Leek wel gordelroos.
Ook was haar pussy helemaal opgezet en er hing een lange gele dikke troebele slijmsliert aan.
Nou ja paniek weer.
Ze kreeg toen een spuitje met een soort anti histamine in het infuus erbij.
Het was duidelijk een allergische reactie. De slijmsliert kon hij niet verklaren.
Maar het spuitje hielp nog niks en overal popte dikke bulten uit haar lijf en haar hoofdje zwol op. De neus vervormde en haar ogen werden dik en bloederig
Maar hoe ze naar me keek was mss nog wel het ergste.
Altijd heeft ze me vertrouwd en keek ze heel begrijpend. Maar nu kreeg ze een blik die ik nog niet kon.
Een verwilderde blik. En met een blik van ongeloof en bijna boosheid keek ze me aan zo van wat flik jij me nou?
Ze is losgehaald op 3/4 van het infuus.
Ze kroop weg achter de stoel en was ineens opstandig.
Zo is ze helemaal niet.
Ik was echt bang dat het in haar hoofd misschien mis was. Wie weet een hersenbloedinkje of zwelling in haar hersenen.
Maar de arts zei me dat dit eigenlijk niet kan en dat ik mezelf ook niet gek moet maken. Ja dat is ook zo en ik geef meteen toe dat ik dat ook doe. Maar beter dat ik alle opties afga dan dat ik er 1 oversla wat haar later fataal blijkt te zijn terwijl we het hadden kunnen voorkomen.
Uiteindelijk na een half uur werden de zwellingen niet erger meer en werd ze rustiger.
Haar blik werd weer wat zachter.
Nu zit ik dus weer op de grond van ons hotelkamer. Ee hebben haar weer in een deken naar binnen gesmokkeld.
Haar buik ziet er rustiger uit.
Alleen zat ze nu continu aan haar voet te likken. Ik dus kijken en zag dat ze nu weer een aardig wondje heeft tussen haar tenen. Bovenop het begin.
Hoe komt ze daar nou toch weer aan. T lijkt op een schaafwondje of papercut. Helemaal rood.
Nu heb ik mijn sok eromheen gedaan. Verdrietig keek ze me aan en verdween onder het bed.
Ze ligt veel naar me te kijken en haar blik is intens. Verdrietig maar liefdevol.
Als ik bij haar onder het bed schuif met mijn zaklamp voor controles legt ze haar hoofdje op mijn arm.
Ik hoop dat ze nog steeds op me vertrouwd.
Om 9 uur moeten we weer in het ziekenhuis terug zijn.
Weer nieuw bloedonderzoek en een uitgebreidere echo.
Ik probeer niet in te storten voor haar. Zeker niet als ze erbij is. Maar het is heel moeilijk. Ik heb huilbuien en hyperventilatie aanvallen maar niet als zij het kan zien. Stress is ook funest voor die bloedplaatjes heb ik gelezen...
Maar ik ben zooo zoooo bang dat het leukemie is. Dit woord hoor ik nu meer en meer vallen. Ik heb geprobeerd eerst deze gedachte weg te drukken maar ben er toch maar over gaan lezen. Mischien vind ik wel iets dat ik zeg ooo nee gelukkig. Zie je wel. Ze kan het dus echt niet hebben want...
Maar dat heb ik nog niet kunnen vinden. Ook geen positieve berichten over sucsesvolle behandelingen. En dan bedoel ik niet een levensverlenging van 3 maanden.
Maar ze heeft het niet hoor. Echt niet. Dat verdiend zij niet. Dat verdien ik niet. Ons karma is daar veel te goed voor. Althans dat was het...


Het helpt me wel even om het hier op te schrijven en kan ik even een stapje naar achteren zetten zeg maar.
En natuurlijk wacht ik heimelijk op goed nieuws. Van hondjes die het ook gehad hebben en het niks ernstigs of blijvends bleek te zijn.
Of tips waar een dierenarts overheen zou kijken of nog niet wist.
Zo vertelde ik over het rattengif dat 2 mnd aan je maagwand plakt. Ze hadden hier nooit eerder over gehoord maar gaan dit wel natrekken al
Het goed is.
Wat was de naam ook alweer van dit gif?

Heel veel sterkte. Zo erg allemaal. Ik duim voor jullie.

Zit je daar alleen? 

Naar welk ziekenhuis ga je?

Zorg dat je wel goed eet en ik hoop dat je toch tussen door aan je rust kan komen.

Ik hoop dat ze snel kunnen achterhalen wat er aan de hand is. Dit is een nare situatie. 

Ps ze heeft toch te weinig bloedplaatjes?

Leukemie geeft toch een steiging van de plaatjes?