In testament opnemen hond in laten slapen na overlijden baas. Wat vinden we hiervan?

Ik schrik wel een beetje van de reacties. Zelf hebben wij een Jack Russel van 13 in huis sinds twee maanden. Baasje overleed en de dochters vonden dit "de beste oplossing voor de hond" want hij was zo moeilijk voor anderen.....aka, ze wilden de hond niet.

Macho is een happy, gezellig, leuk, lief hondje die nog makkelijk  twee jaar plezier in het leven kan hebben. Hoe kun je zoiets uberhaupt overwegen

Ik zou niet weten wat ik in zo'n geval zou doen. Heb op dit moment ook geen honden, dus voor mij gaat deze pet nog niet op. Wel heb ik nog twee katten rondlopen (ééntje is nu 9 maanden oud, de andere 15). Twee weken terug heb ik één van mijn katten moeten laten inslapen, en het oudje dat nu nog leeft gaat waarschijnlijk ook binnenkort hemelen. Luna, de jongste zal hopelijk nog 15 jaar bij me blijven, of langer. 

Ik kan niet zeggen dat ik voorstander of tegenstander ben van deze stelling. Het hangt helemaal van de hond en van het baasje af. Vorige week een vrouwtje gesproken (oude dame van ver in de 80) die twee hondjes op hoge leeftijd heeft. Eén van de hondjes heeft een paar aandoeningen die gepaard gaan met veel medische kosten, zorgen en medicijnen, dierenartsbezoeken en dergelijke. 

In overleg met de dierenarts is vastgelegd dat het zieke hondje ingeslapen mag worden als de dame zou komen te overlijden. Het andere hondje is blind en doof, en kan waarschijnlijk ook ingeslapen worden als vrouwtje zou overlijden. In zulke gevallen ben ik het er wel mee eens dat de honden dan mogen worden ingeslapen. Ze zijn oud, hebben medische problemen en zouden voor de rest van hun (nog heel korte) leventje in het asiel moeten doorbrengen, omdat familie en bekenden niet voor de honden willen en kunnen zorgen. 

Maar gaat het bijvoorbeeld om een jonge, gezonde hond zonder gedragsproblemen of medische problemen, dan is zo'n hond beter af bij familie, bekenden of buren, of in het dierenasiel waar hij een grote kans heeft op het krijgen van een nieuw baasje en een nog lang en gelukkig leven.

Als je dood bent kun je, je niet meer sterk maken voor het geluk en welzijn van je hond. Ik zou als er geen afspraken met bekenden zijn toch niet graag haar lot in de handen van de mens leggen, mij een te groot risico. Dan kun je redeneren dat zo'n beest nog een paar jaar te gaan heeft maar als het een paar mooie jaren heeft gehad dan zie ik dat niet als bezwaar om het leven voor haar te eindigen. Tenslotte had dat spekkie dat vanavond op je bord ligt had ook nog jarenlang in de modder kunnen rollen.

Oh ik was niet ingelogd

belachelijk, omdat men vlees eet, mag je een huisdier in laten slapen omdat jij het beste baasje van de hele wereld bent, nou ok van nederland, van niemand anders kan goed voor een hond zorgen natuurlijk,  jij is niet persoonlijk in het algemeen dus.

Als ik een spekkie in mijn tuin had lopen, dan zou ik zorgen dat hij op een zorg of kinderboerderij oud mag worden.

En ik eet geen spekkies.

Ik vind het ook erg triest en gelukkig zijn er een heleboel dierenartsen die niet zomaar een gezonde hond laten inslapen. 

Eerlijk gezegt vind ik het zelfs een beetje een egoistische gedachte. 

Ik eet wel spekkies maar zou het toch enorm triest vinden mocht er iets met mij gebeuren dat mijn dametje die nu al naar de 12 draait zou worden ingeslapen....geef haar een warme mand,brokken,kvv,af en toe een liefdevolle aai en ze zal je dankbaar zijn.

Vigo een moeilijker verhaal,heb mijn kinderen instructies gegeven wat te doen met hem als er met ons iets gebeurt. Hij mag alleen maar naar kenners van het ras....ze weten met wie ze contact moeten opnemen om hun te helpen. Ik denk eigenlijk dat ze hem niet zullen wegdoen maar dat kan je niet verwachten van je kinderen.

Een asiel daar zou obi totaal in paniek raken. Al die honden... en dan vast zitten en er niet uit kunnen en dat zonder ons? Hij zou zichzelf verwonden, nagels, tanden breken om eruit te komen. Ik weet het zeker... ik ken hem goed genoeg. Hij zou zichzelf compleet in gevaar brengen om dat te bereiken. Dat zou zeker geen optie zijn.

Maar gewoon een overplaatsing naar een persoon die verstand van zaken heeft, hem zacht en goed behandeld. Hij zou kunnen wennen ook al zal het in het begin 24/7 tijd nodig hebben. Je zou hem elke keer meteen moeten begeleiden zodra die in paniek raakt of weg wil. Maar het zou kunnen... 

Ik heb niet alles gelezen op deze pagina, maar ik zit er ook altijd erg over in wat er met mijn hond gaat gebeuren als ik zou overlijden. Ik woon nog bij mijn ouders dus hij zou wel bij mijn moeder kunnen blijven, dat zegt ze ook altijd alleen het is een hond van 45 kilo en mijn moeder kan niet erg ver lopen en staat ook niet zo sterk op haar benen. Mijn vader en broer zijn 8 uur per dag werken dus dat word hem ook niet.. Ik vertrouw sowieso niet echt iemand met hem, het is een pitbull en het is toch wel een pittig ras.. Hij mag ook niet los en maar bij een paar honden waar hij mee is opgegroeid, en dan is het alsnog opletten omdat hij erg wild is met spelen..maar ik merk dat de meeste mensen het niet zo nauw nemen. Ik vind het een erg lastig iets. Ik ga er niet van uit dat hij mij overleefd maar zekerheid heb je nooit.